Μόλις γύρισα από το live, στο οποίο έδωσαν βροντερό παρών έξι τουλάχιστον noiz-άδες.
Περιττό να σας πω ότι πριν, στο διάλειμμα, και μετά το live, η συζήτηση περί κσύλων, πεπιεσμένων χαρτονιών και ψημένου maple, άναψε τα αίματα.
Όσο γι' αυτό που άκουσα από τους μουσικούς, δεν έχω λόγια να το περιγράψω. Πολλά κομμάτια του Wayne Shorter, και των Weather Report, με τον Henderson να παίζει ταυτόχρονα τα μέρη του πιάνου και των πνευστών
, τον Berlin να παίζει μπάσο με συγχορδίες, σηκώματα και φοβερή τεχνική, feeling και μουσικότητα, ενώ ο Chambers....έψαχνες να βρεις τι ρυθμό έπαιζε, καθώς κάποιες φορές κάθε μέρος του σετ είχε διαφορετική ρυθμική βάση και οι πολυρυθμίες του έδιναν κι έπαιρναν.
Φοβερές δυναμικές από μια απίστευτη πραγματικά μπάντα που σκότωνε, και όπως μου είπε ο Henderson, πριν τρεις μέρες κυκλοφόρησε το cd τους "HBC".
Το κλου της υπόθεσης είναι το αστείρευτο χιούμορ όλων τους, το οποίο έβγαινε και λεκτικά (πειράζονταν μεταξύ τους συνέχεια, έλεγαν απίστευτα αστεία κατά την διάρκεια του live, όντως χέστηκα στα γέλια κάποιες φορές), αλλά κυριότερα μουσικά.
Εκεί που έπαιζαν funk, ο Chambers το γύρναγε σε shuffle κοιτάζοντάς τους λοξά, τον κοιτούσαν γελώντας και αυτός το γύρναγε σε καθαρό rock, άλλαζε τους τονισμούς γελώντας (και εμφανώς αυτοσχεδιάζοντας), τους "πέταγε έξω", ξεραινόταν και οι τρεις στα γέλια και ξανάμπαιναν στο αρχικό μπητ που είχε τρελά σκασίματα με την ακρίβεια Γερμανικού τάγματος μάχης.
Περνούσαν οι ίδιοι καλά (πράγμα εμφανέστατο), και αυτό τους έδινε την απαραίτητη χαλαρότητα να δοκιμάζουν πράγματα on the spot (πολλές φορές έφταναν σχεδόν στα όρια), γεγονός που όταν συμβαίνει σε μουσικούς τέτοιας ποιότητας, το αποτέλεσμα είναι άκρως ενδιαφέρον, και κάνει τον ακροατή να συμμετέχει στα δρώμενα, να περιμένει πάντα το απρόσμενο, κρατώντας τον συνέχεια σε εγρήγορση.
Τελευταίο αφήνω τον ίδιο τον Henderson (μεγάλη μου συμπάθεια είναι η αλήθεια), ο οποίος μου δίνει την αίσθηση ότι συνεχώς βελτιώνεται.
Κάποιες φορές με άφησε με ανοιχτό το στόμα με το παίξιμό του, παρ' όλο που το γνωρίζω καλά. Απίστευτο παίξιμο.
Ένα από τα highlight της βραδιάς ήταν όταν κάποια στιγμή που τελείωσαν ένα κομμάτι, γυρνάει ο Henderson στον Vasmar (πρώτο τραπέζι πίστα ο Βασίλης
) και του λέει "Are you ok? Your ear is bleeding man!" (κάνοντας πλάκα), και γυρνώντας στον κόσμο λέει "he is in pain".
Όπως μου είπε μετά ο Vasmar, αισθανόταν να έχει κουφαθεί.
"Πρέπει να είχε τον ενισχυτή στο 11" είπε.
Πολύ χάρηκα που γνώρισα από κοντά αξιόλογα παιδιά από το noiz, που μέχρι τώρα είχαμε μόνο internet- ική επικοινωνία.
Αυτά, και όσοι δεν ήρθαν, νομίζω έχασαν!
EDIT: Άτιμε Terry, με πρόλαβες. Αλήθεια θέλεις να πάρεις μπάσο με πεπιεσμένο χαρτόνι και ψημένο maple κι ας κάνει 3000? ;D ;D ;D ;D ;D
;D ;D ;D ;D ;D 
