Το άκουσα με προσοχή και κατάλαβα τα εξής:
Είναι δυνητικά ένα πολύ ωραίο κομμάτι. Και λέω δυνητικά γιατί,
κατά την άποψή μου, έχεις μια πολύ ενδιαφέρουσα αρμονική βάση την οποία ελάχιστα εκμεταλλεύτηκες μελωδικά. Με άλλα λόγια, εκτός κάποιων σκόρπιων μελωδικών περασμάτων (τα οποία όμως πάλι ακούγονται σα να βγήκαν εκείνη τη στιγμή), ουσιαστικά ακούμε έναν αυτοσχεδιασμό τεσσεράμισι λεπτών, πράγμα το οποίο αφαιρεί από την ταυτότητα της σύνθεσης.
Παρόλα αυτά το παίξιμο είναι ωραίο ενώ έχεις διορθώσει τις μεταβάσεις μεταξύ των διαφορετικών θεμάτων με αποτέλεσμα τα transitions να είναι ομαλά και να μη δίνουν πλέον την αίσθηση "κολλάζ" κομματιών. Μπράβο γι' αυτό, δείχνει ότι εξελίσσεσαι συνθετικά.
Αν έχω να σου δώσω κάποιες συμβουλές, καθαρά ως ακροατής και φυσικά με βάση το δικό μου γούστο, είναι οι εξής:
samy paraga είπε:
να κοτσάρεις την υπέροχη μπάσα φωνή σου
Αυτό. Έχεις ένα όπλο που σε κάνει να ξεχωρίζεις και το έχεις παραμελήσει. Καταλαβαίνω, ως πάσχων, ότι μια απαίδευτη φωνή μπορεί να αποτελεί εμπόδιο, αλλά πολύ συχνά η χροιά υπερτερεί της τεχνικής ορθότητας. Και εσύ έχεις χροιά να φαν κι οι κότες.
Αν παρόλα αυτά, θέλεις να συνεχίσεις στον instrumental δρόμο, θα πρότεινα μικρότερες διάρκειες κομματιών και σαφή επαναλαμβανόμενη μελωδία (ή μελωδίες) που δεν αφήνει περιθώριο στον ακροατή να σκέφτεται "τώρα αυτό είναι το θέμα ή έτσι του βγήκε πάνω στο τζαμ;". Θέλουμε δηλαδή να τελειώνει το κομμάτι και να έχουμε βάλει σφραγίδα στα αυτιά του άλλου.
Στο θέμα του αυτοσχεδιασμού τώρα, μια και θεωρώ ότι το 'χεις οπότε και μπορείς να το πας ένα βήμα παραπέρα, θα πρότεινα να αρχίσεις να αντιμετωπίζεις την αρμονία ως "κομμάτια" και όχι ως ένα συνεχές περιβάλλον στο οποίο κολλάει η τάδε πεντατονική π.χ. Με άλλα λόγια, κάθε συγχορδία αποτελεί από μόνη της ένα μοναδικό αρμονικό κεφάλαιο προς "εκμετάλλευση" ανεξαρτήτως του αν θεωρητικά ανήκει σε μια ευρύτερη ακολουθία. Προσπάθησε να ξεχάσεις την οριζόντια αντιμετώπιση δηλαδή και δες το κάθετα το θέμα. ;D
Αυτά.
