Εγώ την αγαπώ γιατί ήταν το πρώτο στυλ μουσικής που άκουσα στο λύκειο και με έκανε να ξεφύγω από τα κλασικά ακούσματα που είχαν, και είχα, οι περισσότεροι μαθητές του λυκείου στα early 00s, βλέπε έντεχνο, ό,τι είχε μείνει από το ελληνόφωνο ροκ, rock-metal μόνο 4 με 5 συγκροτήματα κλπ και να ακούσω μουσική για πρώτη φορά προσεκτικά.
Φυσικά δεν εντρύφησα σε αυτήν αλλά μέσω αυτής οδηγήθηκα στη folk και μετα blues που με έστειλαν στα άλλα κεφάλαια soul και jazz, και τελικά στο να μην ακούω μουσική μονοδιάστατα.
Εν τω μεταξύ παρότι είναι τόσο λαοφιλής εγώ δεν την ήξερα καθόλου και την ανακάλυψα μετά την διαφήμιση της Nike με τον Jonnhy Cash . Aφού έλιωσα τα American recordings, αγόρασα για πρώτη φορά κιθάρα, πήγα στο Live at Folsom Prison που είναι ήταν η πρώτη καθαρή επαφή με country. Ε μετά με τους highwaymen έμαθα τον Willie Nelson και πάει λέγοντας όλοι οι κλασικοί Merle Haggard κ.λ.π.
