- Μηνύματα
- 10,991
- Πόντοι
- 2,638
Να το πω blast from the past, να το αποκαλέσω ghost of the Christmas past, δεν ξέρω... Αλλά ας δούμε τι έχουμε εδώ και κυρίως ποιους έχουμε εδώ: Καταρχάς τον αγνό, πηγαίο και άδολο καλλιτέχνη που τα παλιότερα μέλη του forum στο παρελθόν συχνά- πυκνά είχαν ανακηρύξει "artist of the year" (σ.σ. ποτέ και σε καμία περίπτωση), τον διαβόητο Samy Paraga. Ο παράγκας με δόλιους και υποδόριους τρόπους (τσίπουρα εξαιρετικής ποιότητας) παρέσυρε μια πλειάδα μελών του forum να τον συνδράμουν στις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις (σ.σ. ήμαρτον, τι γράφω...).
Ο υποφαινόμενος, ο Στράτος-fusiongtr, o κ. Σπύρος Τυρέας γνωστός ως pipityri, καθώς και ένας ντράμερ που δυστυχώς δεν γνωρίσαμε ποτέ- κατά την πάγια τακτική στις ηχογραφήσεις του αγνού και πηγαίου καλλιτέχνη- συνεισφέραμε το κάτι τις μας.
Πρώτο άσμα τα Μεταξωτά της Μελίνας Κανά. Το καστ: Παράγκας τραγούδι και κιθάρες-βαβούρα στο φινάλε. Στράτος τα πάντα όλα (κιθάρες "φευγάτες", κιθάρες πιο "φευγάτες") και επί της ουσίας το έκανε κομμάτι. Εγώ πάλι έπαιξα μπάσο με μια allure... μπουζουκιού για τις ανάγκες του τραγουδιού, καθώς το budget ήταν "σφιχτό" και δεν είχαμε για μπουζουξή! Η ηχογράφηση (εγώ και ο Στράτος) έγινε ή το 2014 ή το 2015 αν θυμάμαι καλά. Μετά αράξαμε και πετούσαμε τάπες στο βαρέλι, περιμένοντας να "ωριμάσει" ο καλλιτέχνης. Του πήρε μερικά χρόνια...
Αυτά τα ολίγα και enjoy τέχνη λέμε.
Ο υποφαινόμενος, ο Στράτος-fusiongtr, o κ. Σπύρος Τυρέας γνωστός ως pipityri, καθώς και ένας ντράμερ που δυστυχώς δεν γνωρίσαμε ποτέ- κατά την πάγια τακτική στις ηχογραφήσεις του αγνού και πηγαίου καλλιτέχνη- συνεισφέραμε το κάτι τις μας.
Πρώτο άσμα τα Μεταξωτά της Μελίνας Κανά. Το καστ: Παράγκας τραγούδι και κιθάρες-βαβούρα στο φινάλε. Στράτος τα πάντα όλα (κιθάρες "φευγάτες", κιθάρες πιο "φευγάτες") και επί της ουσίας το έκανε κομμάτι. Εγώ πάλι έπαιξα μπάσο με μια allure... μπουζουκιού για τις ανάγκες του τραγουδιού, καθώς το budget ήταν "σφιχτό" και δεν είχαμε για μπουζουξή! Η ηχογράφηση (εγώ και ο Στράτος) έγινε ή το 2014 ή το 2015 αν θυμάμαι καλά. Μετά αράξαμε και πετούσαμε τάπες στο βαρέλι, περιμένοντας να "ωριμάσει" ο καλλιτέχνης. Του πήρε μερικά χρόνια...
Αυτά τα ολίγα και enjoy τέχνη λέμε.