RIP Pat Martino

είναι απίστευτο το πόσο διαφέρουν τα παιξίματα, ο ένας με το αλάνθαστο φλύαρο του και ο άλλος με την τρομακτική του οικονομία. Αλλά πως γεμίζει ο ένας τον άλλον και πως έρχονται και φεύγουν με τις διφωνίες....

Μεγάλες στιγμές.

και κοκοράκι από τον PAt στο 3.12 (μια και παίζει με τον Les.... τον μάστορα των εφέ)
Σπουδαία στιγμή.Συμφωνώ.

 
Εδώ στο περίφημο Live at Yoshi's μια απίστευτη εκτέλεση του Oleo του Rollins με εντελώς διαφορετικούς τονισμούς στο θέμα.

Αλλά κυρίως η εισαγωγή σχεδόν με τρομάζει




 
Στεναχωρήθηκα.

Απο τούς πιο αγαπημένους μουσικούς μου...

Πάει και ο Pat....θα θυμάμαι το live στο Fakana όπου το άκουσα όλο με ανοιχτό το στόμα και δεν μίλησε 2 ώρες κανένας απο την παρέα-μπάντα μας......

Thank you...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ένας και ένας. Όλοι

Ήταν το 2011 νομίζω h 2014.;Σίγουρα ήταν η τελευταία φορά που ήρθε Αθήνα .

Ενα βίντεο απο εκείνη την ημέρα που εχω....Full house .Βίντεο0006.m4a

Φοβερή η πένα του και η παχιά νότα του πάντα.

Στις 1/11/2021 στις 11:33 ΜΜ, dimsonic είπε

Για την ιστορία τον γνώρισα μέσα απ αυτόν τον δίσκο (λίγο έξω από τα καθιερωμένα του, παρ όλα αυτά...κεραμίδα) γύρω στο 1977, στο σπίτι του Γιώργου Χριστιανάκη.... Επαθα ένα πολιτισμικό σοκ....

Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι πέρασαν 44 χρόνια


Τα έχω όλα.Έβγαλε και έναν ακόμα πρίν πεθάνει με τον goldstein dueto .

Να δέιτε το Unsung στο youtube για την ζωη το κτλ.

 

Attachments

Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Master των master! Ενα εκπληκτικο σι ντι του που δεν ειναι πολυ γνωστο ειναι το Young Guns (Gene Ludwig Pat Martino Trio). Ειναι λαιβ του 68, που το ειχε σε μπομπινα ο Martino και κυκλοφορησε το 2014. Ειναι καλυτερο και απο το El Hombre, παιζει απιστευτα!! Υπαρχει και στο Youtube και στο Spotify.

Ενα κομματι απο αυτο:




 
το βίντεο αφιέρωμα στη ζωή του, την τραγωδία και την επιστροφή. Το είχα δει παλιά όταν το είχαν παρουσιάσει στο live που τον είχα δει το 2014. Αλλά αξίζει να το δούν όλοι




 
Βγήκε μόλις χτες.

3 ώρες συνέντευξη στον μεγάλο Christian McBride








Γενικά από όλες του τις συνεντεύξεις (και το ντοκυμανταίρ) βγαίνει μια ευγένεια, μια ηρεμία και μια αρχοντιά που σε μαγεύει.

Είναι αδύνατον να χωρέσει το μυαλό σου ότι μπορεί κάποιος να σου πει "΄έχεις όγκο στον εγκέφαλο και αν δεν χειρουργηθείς αμέσως σε 2 ώρες θα πεθάνεις".

Επίσης είναι αδύνατον να φανταστείς οτι γνωρίζεις κάποια γεγονότα ότι συνέβησαν αλλά μόνο στο περίπου και τίποτα περισσότερο.

Χαρακτηριστικό είναι ότι θυμόταν οτι ο Κένεντυ δολοφονήθηκε κάπου στη δεκαετία του 60, οτι οι Μπήτλς είναι μεγάλοι αλλά δεν μπορεί να θυμηθεί κανένα τίτλο τραγουδιού ή ότι θυμόταν τον Τζο Πεσι μόνο ως ηθοποιό ενώ ήταν κολλητός του φίλος.

 
Η μόνη παραφωνία στο εξαιρετικό ντοκυμανταιρ είναι φυσικά ο ματσώ χειρουργός νευρολόγος στο γκαραζ του με τα 65 αυτοκίνητα και το μπουφάν της Μπουγκάτι.

Δεν είχε ρε παιδί μου γραφείο να του πάρουν εκεί τη συνέντευξη....?

 
Η μόνη παραφωνία στο εξαιρετικό ντοκυμανταιρ είναι φυσικά ο ματσώ χειρουργός νευρολόγος στο γκαραζ του με τα 65 αυτοκίνητα και το μπουφάν της Μπουγκάτι.

Δεν είχε ρε παιδί μου γραφείο να του πάρουν εκεί τη συνέντευξη....?


Στο γραφείο του λογικά θα είχε 30 PRS. ?

Πέρα απ'την πλάκα, αν θέλεις να δειχτείς και να το παίξεις κάποιος λόγω των υλικών αγαθών που έχεις, θα βρεις τρόπο.

Έχω προγραμματίσει να δω το Unstrung την Κυριακή το βράδυ. Θα επανέλθω τότε.

 
Δεν πάει καλά η μνήμη μου. Εκτός κι από το 2014 τον είδα και το 2005 στον Μυλο.... Εχω το απόκομμα στο κάδρο...

20211104_204116.jpg

 
δεν μου αρέσουν οι συγκρίσεις, αλλά το διαπλανητικό επίπεδο του Pat κάνει μπάμ με μεγάλο πάταγο. Όχι ότι οι άλλοι δεν είναι μεγάλα ονόματα. Τεράστια είναι. Απλά για να καταλάβουμε το δικό του.

Πολύ καλός φυσικά και ο μακαρίτης ο Chuck. Κι ας έχει αυτό το ξύλο για κιθάρα.




 
"Reflecting on my good friend, Pat Martino. Pat was a gigantic inspiration to my evolution on the guitar. When I met him he was at the ripe old age of 17 and already a master technician. His style represented a mastery of the guitar rarely known in the US at that time. His jazz orientation probably came from his Philadelphia association of great musicians and teachers who had influence on his young development. One of which I can remember, and I had the pleasure of meeting, was a gentleman named Dennis Sandoli who also taught the great John Coltrane. Pat Martino was a special individual who will stay on my mind and in my heart for all of my days." - George Benson

255946762_434548421375136_5293060450286970953_n.jpg


1f4f7.png
: Newport Jazz Festival 1973

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top