- Μηνύματα
- 22,321
- Πόντοι
- 2,148
πέραν όλων των άλλων που συμφωνώ, θα έλεγα ότι όλη η ουσία είναι στα bold.Έκτορας είπε:Μια μικρή σημείωση από εμένα: εκτεταμένη χρήση των controls της Les Paul (ή κιθάρας με παρόμοιο pickup p& control setup) δεν νοείται αν δεν υπάρχουν ήδη τα κάτωθι:
1) ποιοτικά και μετρημένα σε values ποτενσιόμετρα
2) ποιοτικοί capacitors
3) '50s wiring
οτιδήποτε άλλο φέρνει... την λάσπη. Άρα, ξεκίνα από την κιθάρα και τους ανάλογους μαγνήτες, ψάξου για ενισχυτή (και ένας βασικός Fender ή ακόμα και ένας Vox θα μπορούσαν να αποτελέσουν καλή βάση για πετάλια) και μετά πεταλάκι. There are many ways to skin a cat, που λένε κα στο χωριό μου.
Για πληροφόρηση, ο Santana προσπαθούσε να παίξει τα πράγματα που έπαιζε ο Peter Green, και τα πρώτα χρόνια χρησιμοποιούσε μια SG με P90s, στην οποία προσπαθούσε να κάνει το woman tone του Clapton. Αλλά με τον δικό του εξοπλισμό ακουγόταν σαν αυτό που ακούμε στην κλασική ηχογράφηση του intro του Black Magic Woman: κλασικός Santana ήχος.
Το ίδιο κόλπο του Clapton προσπάθησε να εφορμάσει και ο νεαρός Slash αλλά εκείνος είχε διαφορετκούς μαγνήτες στη Les Paul του και, κυρίως, άλλο ενισχυτή. Και τί "ανακάλυψε"; Αυτό που σήμερα ονομάζουμε Slash-tone.
Αυτό που θέλω να πω είναι δεν έχει τόσο πολύ σημασία στο σε τί στοχεύεις. Είναι πολύ ωραίο που σε εμπνέει ένας συγκεκριμένος κιθαρίστας. Σημασία έχει, με τον δικό σου εξοπλισμό και phrasing να καταλήξεις σε κάτι που σου αρέσει και που μπορείς να κάνεις δικό σου. Το ταξίδι δηλαδή μετράει πιο πολύ από τον προορισμό (πωωω, έγινα και ποιητής πρωινιάτικα...).
Βέβαια ο Carlos τα πετύχαινε αυτά, και με μονούς και με διπλούς και με ό,τι έπιανε γενικά στα χέρια του, όπως κάνουν βέβαια όλοι οι κιθαρίστες και όχι οι σαν εμάς.
Από την δική μου εμπειρία που είναι μικρή (καθώς τα Live μου ήταν πολλά χρόνια πριν και με άλλη στόχευση) και σχεδόν σπιτική χρήση, αλλά με προενίσχυση λάμπα (soldano) και τελικό τρανζιστοράτο καθαρή τάξη Α (αυτόν που ακούω μουσική) μετά από πολλά χρόνια έβγαλα ήχο κοντά στον πρώτο του Carlos (Ι, Abraxas, III) με φτηνή squier tele με δυό πεταλια ultimate drive +american sound της joyo. Τα πετάλια γύρω στη μέση από gain και drive και ποτ στην κιθάρα κατεβασμένο χαμηλά και δούλεμα, και τόνου λίγο κάτω από τη μέση.
Δεν ξέρω τι αξία έχει η εμπειρία αυτή, καθώς δεν μπορεί να αναπαραχθεί (ούτε από μένα) ζωντανά από άλλον. Επίσης δεν έτυχε να δοκιμάσω την tele deluxe με τους widerange στο σεταπ αυτό, γιατί είναι πρόσφατο. Ετυχε τη μέρα εκείνη να το στήσω και να το δουλέψω με την squier και μου έκανε εντύπωση. Απλά το καταθέτω.