Η περιβόητη "γείωση" δεν είναι ούτε πανάκεια ούτε η απουσία της μοναδική αιτία θορύβου.
Η γείωση βρίσκεται εκεί πρωτίστως για ασφάλεια, δηλαδή για να διασφαλίζεται ότι σε περίπτωση βραχυκυκλώματος κάποιοι καλωδίου τροφοδοσίας προς το σασσί μιας συσκευής δεν θα δεχθεί το σοκ αυτός που θα το ακουμπήσει. Επιπροσθέτως με το να γειώνονται τα "-"
των εισόδων διασφαλίζεται ότι τα περιβλήματα των βυσμάτων (και κατ΄ επέκταση οι χορδές των εγχόρδων και τα κελύφη των μικροφώνων) βρίσκονται και αυτά σε μικρή διαφορά δυναμικού από τη "γη" της οικοδομής. Η γη ομως που πατάμε (το stage), το πλαστικό πάτωμα, το τραπεζάκι κλπ δεν είναι κατ' ανάγκη ακριβώς ίδιο με τη γή της οικοδομής.
Ο θόρυβος είναι δύσκολη ιστορία και δεν λύνεται πάντα με "καλή γείωση". Άλλωστε, τι σημαίνει "καλή γείωση" σε μια κιθάρα με μονοπήνιους? Σε όλους τους καινούριους ενισχυτές που έχω συναντήσει, η είσοδος (το "-", και η γέφυρα, και οι χορδές και η οποια θωράκιση πάνε απευθείας στη γη. Και δεν υπάρχει κάτι άλλο να γειώσεις, γιατί μιλάμε για ένα floating, unbalanced σήμα.
Θόρυβος δημιουργείται σε κάθε βρόχο που κολυμπάει σε χρονομεταβαλλόμενο μαγνητικό πεδίο. Ο θόρυβος αυτός είναι εμφανής μασικα στις hi-Z γραμμές. (Πρακτικά: Θόρυβο τέτοιου είδους μπορούμε να "τσιμπήσουμε" εύκολα σε από την κιθάρα μέχρι τα πετάλια (ή τον ενισχυτή) ενώ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να ακουστεί ο θόρυβος που επάγεται πάνω στο καλώδιο του μαγαφώνου (εννοώ από τον Μ/Μ εξόδου μέχρι το μεγάφωνο). Αυτός ο θόρυβος (ο "μαγνητικός") είναι αυτός που παράγουν και οι μονοπήνιοι μαγνήτες. Προσωπικά τον αντιμετωπίζω κουνώντας και στρέφοντας τα ύποπτα στοιχεία του κυκλώματος (βασικά.... την κιθάρα αλλά και κάποια πετάλια και κυρίως wha

).
Μια άλλη μορφή "θορύβου" που ακούγεται παρόμοια είναι ηλεκτρικός θόρυβος λόγω κακής τροφοδοσίας. Φανταστείτε (π.χ.) έναν προενισχυτή ο οποίος καλείται να ενισχύσει και κατά πλάτος ένα σήμα. Στο κύκλωμα αυτού, υπάρχουν στοιχεία που παίρνουν τα 230V του δικτύου και φτιάχνουν συνεχείς (DC) τάσεις. Τα στοιχεία αυτά περιλαμβάνουν και φίλτρα (βασικά... μεγάλους πυκνωτές) για τη σταθεροποίηση της τάσης που παράγεται. Λειτουργούν σωστά αν η τροφοδοσία είναι κοντά στι προδιαγραφές. Αν όμως από το ίδιο καλώδιο τροφοδοσίας (είτε κάποιο πολύπριζο .... είτε πιο πριν.... κάπου μέσα στην οικοδομή) υπάρχει κάποιο φορτίο που δεν "τραβάει"ομαλά ρεύμα (συγνώμη για το "χοντρικό" της έκφρασης) όπως π..χ κάποιος κινητήρας (π.χ. του ψυγείου για τα παγάκια) ή κάποιο dimmer για φωτισμό που δουλεύει με triac ή κάποιο switching τροφοδοτικό (π.χ. για κάποιο υπολογιστή) τότε στην τάση της τροφοδοσίας μπορεί να υπάρξει μια κυμάτωση η οποία θα "περάσει" στην τροφοδοσία του προενισχυτή μας και (προφανώς) θα αρχίσει να ακούγεται. Αυτό διορθώνεται με σωστή τροφοδοσία. Η λύση για τέτοια θέματα είναι να αφαιρεθούν τα θορυβώδη τροφοδοτούμενα στοιχεία από το δίκτυο (ή από τη φάση που τροφοδοτεί τα "ηχητικά" αν μιλάμε για 3-φαισκή εγκατάσταση).
Τέλος, στην υποθετική περίπτωση που έχουμε ένα σύστημα που δουλεύει σωστά (χωρίς θορύβους κλπ) αν πάμε και κόψουμε το "κεντρικό" καλώδιο που οδηγεί την εγκατάσταση στη γη και το συνδέσουμε με ένα κεφαλοτύρι στον αέρα, ΔΕΝ θα προκύψει θόρυβος (απλά το κύκλωμά μας θα είναι πλέον επικίνδυνο εκτός αν πατάμε όλοι πάνω στο κεφαλοτύρι). Η "γή" είναι ένα κοινο δυναμικό αναφοράς και όχι μια καταβόθρα θορύβου. Απλά, επειδή τα πόδια μας πατάνε (περίπου) στη γή θέλουμε και τα χέρια μας (και τα χείλη μας όταν πλησιάζουμε το μικρόφωνο) να βρίσκονται στο ίδιο δυναμικό ώστε να μην εκτεθούμε σε διαφορά δυναμικού και σκοτωθούμε.
Ας μην τα αποδίδουμε όλα στην "κακή γείωση". (Είναι κάτι σαν να έχουμε ατύχημα και να το αποδίδουμε στην "κακιά την ώρα"). Σαφώς και πρέπει να υπάρχει γείωση αλλά στην πραγματικότητα η ανεπάρκειά της είναι πηγή θορύβου σπανιότερα από ότι νομίζουμε.