Πού χρησιμεύει ο μαέστρος σε μιά Συμφωνική Ορχήστρα;

[BassicallyGuitarist]

Ποιά είναι η προσφορά του στην παράσταση;

Όλοι γνωρίζουμε το όνομα του μαέστρου (λές κι είναι κάποιος σύγχρονος μουσικός θρύλος), και κανένα όνομα οργανοπαίκτη (λές και δεν συμμετέχουν στην παράσταση).

Τί δουλειά κάνει ο μαέστρος και τόν θαυμάζουμε τόσο, αναγνωρίζουμε μόνο το δικό του όνομα και τόν καθιστούμε "θαυμαστό κεφάλαιο στη μουσική"; ("Την τάδε Ορχήστρα διευθύνει ο ΤΑΔΕ μαέστρος" ή "υπό τη διεύθυνση του ΤΑΔΕ", κλπ)

Παίζει κάποιο όργανο;

Στην παράσταση τουλάχιστον όχι.

Δείχνει ποιές νότες θα παίξει κάθε όργανο;

Όχι.

Δείχνει για πόσο χρόνο θα παιχτεί κάθε νότα κάθε οργάνου;

Πάλι όχι.

Μήπως το σήκωμα του χεριού 5 πόντους πάνω απ' το κεφάλι σημαίνει "Σολ" και 10 πόντους πάνω σημαίνει "Λα";

Μήπως η κίνηση του χεριού αριστερά σημαίνει "Τέταρτα" ενώ δεξιά "Όγδοα";

Τί κάνει ο μαέστρος εκτός από το να... χορεύει ? με τη μουσική;

Μήπως ο αναγνωρισμένος μαέστρος είναι αυτός που χορεύει καλύτερα κι εντονότερα πάνω στη μουσική που παίζουν άλλοι;

Άν διηύθυνα εγώ την Ορχήστρα της Βιέννης τη Πρωτοχρονιά θα καταλάβαινε κανείς τη διαφορά;

Αφού, ούτως ή άλλως, οι οργανοπαίκτες παίζουν τις νότες που λέει η παρτιτούρα, στους χρόνους που λέει η παρτιτούρα!

Οι οργανοπαίκτες δεν είναι "υπάλληλοι κι υπάκουοι" στο μαέστρο, αλλά "υπάλληλοι κι υπάκουοι" στην παρτιτούρα...

Άλλωστε, την περισσότερη ώρα δεν κοιτούν κάν το μαέστρο αλλά την παρτιτούρα!

Άν λείψει ένα βιολί, αυτό θα λείψει από τον ήχο.

Άν λείψει ο μαέστρος, σε ποιόν θα λείψει;

Αφού δεν έχει καμμία συμμετοχή στη μουσική.

Άν μια Ορχήστρα δεν έχει μαέστρο, ή άν βάλω το κοστούμι μου και πείσω πως είμαι μαέστρος κι αναλάβω μία Ορχήστρα...

...θα τό καταλάβει άραγε κανείς;...! ?

 

[cos_dr]

Εθιμοτυπικό είναι, σαν τον πρόεδρο της δημοκρατίας ?

Κάποιος πρέπει να τους κάνει νόημα να ξεκινήσουν. Θα μου πεις θα μπορούσε να και ένας από την ορχήστρα να χτυπήσει ρυθμικά το πόδι του και να μετρήσει δυνατά ένα δύο τρία πάμε ή ένα δύο πάμε αν είναι άλλος ο χρόνος και να πάρουν και το τέμπο 

 Και εγώ άχρηστο τον βρίσκω τον μαέστρο, μαλακιες μωρέ για να δώσουν κύρος δήθεν. Κομπλεξισμοι ??

 

[odis13]

tl;dr το βιντεο στο τελος

Ειναι τεραστιος ο ρολος του μαεστρου σε μια συμφωνικη ορχηστρα, και δεν περιοριζεται μονο στο τι κανει την ωρα της παραστασης. Το τι κανει κατα τη διαρκεια της παραστασης ισως ειναι και το λιγοτερο σημαντικο δηλαδη. Η πιο ευκολη αναλογια πιστευω για καποιον που δεν γνωριζει πως λειτουργει μια συμφωνικη (και γενικα η ερμηνεια ενος "κλασσικου" εργου), ωστε να καταλαβει το ρολο (και την τεραστια σημασια) του μαεστρου ειναι ο παραλληλισμος με εναν προπονητη ομαδας ποδοσφαιρου. Προφανως και δεν ειναι στο γηπεδο να κλωτσαει τη μπαλα με τους παικτες, αλλα αμφισβητει κανενας τη σημασια του κατα τη διαρκεια του αγωνα, ποσο μαλλον κατα την διαρκη προετοιμασια/προπονηση της ομαδας?

Καταρχας πρεπει να καταλαβεις το εξης τρομερα σημαντικο. Καμια παρτιτουρα ποτε δεν ειναι πληρης. Ειτε μιλαμε για μπαροκ παρτιτουρες οπου αναγραφονται συχνα μονο οι νοτες με ελαχιστους χρωματισμους, ειτε μιλαμε για μια πιο μοντερνα παρτιτουρα τιγκα στην πληροφορια, αυτη η πληροφορια παντα, μα ΠΑΝΤΑ ειναι ελλιπης. Ειναι μια πληροφορια που πρεπει να ερμηνευτει, και παντοτε υπαρχει σημαντικοτατο περιθωριο ελευθεριας ως προς το ΠΩΣ θα ερμηνευτει ακριβως. Και εκει ειναι που ξεχωριζει μια καταπληκτικη εκτελεση απο μια πολυ καλη - στην λεπτομερεια και την αρτιοτητα της επιλεγμενης ερμηνειας. Σε ενα σολιστικο περιβαλλον, η ερμηνεια αυτη ειναι ευθυνη του σολιστ. Σε μια ορχηστρα ομως, προφανως δεν γινεται ο καθενας απο τους 100+ μουσικους να ερμηνευει το πως θα παιχτει μια φραση, τις σχετικες εντασεις μεταξυ μελων και τις ρυθμικες διακυμανσεις στο τεμπο κλπ κατα το δοκουν.

Εκει ειναι που εκπληρωνει ο μαεστρος εναν απο τον πιο κυριο ρολο του. Ειναι αυτος που αποφασιζει το ΠΩΣ θα παιχτει η παρτιτουρα, πως θα κυλισει το phrasing του κομματιου, ποσο πλαστο θα ειναι το τεμπο, που θα κοπει/ανεβει ταχυτητα, που θα "αναπνευσουν" οι φρασεις. Ειναι αυτος που αποφασιζει ΤΙ ακριβως σημαινει "forte" και τι "piano", ειναι αυτος που θα δωσει οδηγιες στο oboe ωστε η φραση που στην παρτιτουρα φαινεται γραμμενη ως "affetto" να ακουστει οπως ΑΥΤΟΣ νομιζει οτι πρεπει να ακουστει μια "affetto" φραση, ειναι αυτος που αποφασιζει με ποιο ακριβως ρυθμο θα επιβραδυνουν συγχρονισμενα τα 20+ βιολια εκει που η παρτιτουρα γραφει απλα "rit.". Ειναι πραγμα τρομερα πιο περιπλοκο απο το να διαβαζεις απλα ποιες νοτες θα παιχτουν για ποσο (αν αρκουσε αυτο θα ακουγαμε απλα midi plays ολη μερα). 

Περαν απο το μουσικα εκφραστικο κομματι, η ευθυνη αυτη επεκτεινεται και στον ηχο της ορχηστρας. Σκεψου τον μαεστρο σαν εναν real-time mixing engineer, ο οποιος με τις εντολες του ελεγχει τον ηχο της ορχηστρας, αλλαζωντας το ηχοχρωμα, τις δυναμικες και τις εντασεις των επιμερους μελων της. 

Kαι οι αποφασεις αυτες δεν λαμβανονται απο τον μαεστρο willi nilly οπως του καρφωσει. Η τουλαχιστον, δεν λειτουργουν ετσι οι σοβαροι μαεστροι. Οι ερμηνευτικες αποφασεις λαμβανονται με γνωμονα προφανως σε ενα βαθμο με βαση τα προσωπικα γουστα του μαεστρου, αλλα τεραστιο ρολο παιζει και η γνωση του εργου. Κανενας σοβαρος μαεστρος δεν ερμηνευει "εν κενο". Γνωριζουν πληρως και εις βαθος οχι μονο το εργο που θα παιχτει αυτο το βραδυ αλλα και τα υπολοιπα εργα του συνθετη, τη ζωη και το εργο του, τη ζωη και τα εργα των συγχρονων του, το περιβαλλον στο οποιο δημιουργηθηκε το εργο αυτο ωστε να μπορεσει να ερμηνευσει οσο το δυνατον πιο "αυθεντικα" το εργο, συμφωνα οχι μονο με το πως θα ηθελε αυτος να ακουγεται, αλλα με το πως πιστευει οτι ο συνθετης του πιστευε πως θα επρεπε να ακουγεται.

Σε ολες αυτες τις αποφασεις σχετικα με το ΠΩΣ λοιπον θα παιχτει κατι, οι μουσικοι της ορχηστρας αφηνουν σχεδον καθε κριση πανω στον μαεστρο. Αυτος φερει την ευθυνη των αποφασεων αυτων, αυτος ειναι υπευθυνος για το σχηματισμο του συνολου που ειναι η εκτελεση του εργου και ως τετοιος φερει σε ενα μεγαλο βαθμο και την ευθυνη για την επιτυχια/αποτυχια των αποφασεων του. 

Σκεψου λοιπον ολα αυτα τωρα και καταλαβαινεις οτι η δουλεια του μαεστρου κατα τεραστιο βαθμο δεν ειναι το τι κανει επι σκηνης, αλλα οι ατελειωτες ωρες προβας οπου λειτουργει ο συνδετικος κρικος και "εγκεφαλος" για 100+ μουσικους, προσπαθωντας να τους φερει ολους ακριβως στο σημειο που πρεπει να ειναι ωστε να λειτουργησουν ως αρτιο, ενιαιο συνολο, ωστε να επιτελεσουν την δικια του ερμηνεια της παρτιτουρας.

Κατα τη διαρκεια της παραστασης, προφανως και δεν χορευει απλα - καθε του κινηση ειναι μελετημενη και επικοινωνει στην ορχηστρα συγκεκριμενα πραγματα σχετικα με δυναμικες, με entry cues, με ρυθμικες μεταβολες κλπ. Οι μουσικοι προφανως δεν χρειαζονται τον μαεστρο να τους μετρα τον χρονο συνεχως σαν ανθρωπινος μετρονομος, ή να τους δινει καθε cue για το ποτε θα παιξουν τι  - ειδικα αν μιλαμε για μια καλη ορχηστρα. Ο μαεστρος ειναι εκει για να βεβαιωθει οτι ολα τα εκτελεστουν ως πρεπει, για να δωσει cues σε δυσκολα σημεια οπου οντως χρειαζονται, για να δωσει time σε καποιο μελος που χαθηκε και γενικα για να δωσει τις οποιες ερμηνευτικες πινελιες θελει. Η βαρια δουλεια ομως κατα κυριο λογο εχει πεσει πριν την παρασταση, και οσο καλυτερη δουλεια εκανε πριν τοσο πιο "χαλαρος" και ισως λιγοτερο απραιτητος μπορει να ειναι και on the night.

Τελος, σε περιπτωση μαλιστα που μιλαμε και για music director μια ορχηστρας και οχι απλα μαεστρο τοτε ο ρολος του επεκτεινεται και στο να αποφασιζει το ΤΙ θα παιξει η ορχηστρα (διαμορφωνει δηλαδη και το υφος και ρεπερτοριο της), αν οχι και το ΠΟΙΟΙ παιζουν στην ορχηστρα.

Εν συντομια - καλυτερα απο μενα, και με παραδειγματα, θα στα πει ο τεραστιος εδω, ειναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ βιντεακια και τα δυο, δειτε το ολοι πραγματικα δε θα το μετανιωσετε:

 

[Alex Raptakis]

Αν μιλάς σοβαρά, τότε μάλλον δεν έχεις μπει για τα καλά στον κόσμο της κλασσικής μουσικής, ή δεν έχεις παίξει σοβαρά κάποιο κλασσικό όργανο.

Ο μαέστρος είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της ορχήστρας, εφόσον μιλάμε για ένα μεγάλο σχήμα. Τα παρακάτω εξαιρούνται όταν μιλάμε για ένα κουαρτέτο πχ, που ναι μεν και εκεί μπορεί να υπάρχει μαέστρος, αλλά είναι πιο διαχειρίσμια τα πράγματα (αρκετές φορές μπορεί ένας παίκτης από το κουαρτέτο να κάνει το μαέστρο).

Το πρώτο πράγμα που κάνει ο μαέστρος είναι να δώσει το μέτρο. Με το ένα του χέρι, που συνήθως έχει ένα ραβδί (μπακέτα) ως προέκταση, μετράει και σηματοδοτεί ένα ή δύο μέτρα έτσι ώστε να ξεκινήσουν όλοι στον ίδιο τόπο και χρόνο.

Κάθε είδους μέτρο (4/4, 3/4, 5/8, 7/8, κτλ) έχει δικό του τρόπο μέτρησης, κουνόντας τη ράβδο με συγκεκριμένο τρόπο. Έτσι με το που δεις τη ράβδο καταλαβαίνεις σε πιο σημείο του μέτρου βρίσκεσαι. Εδώ να πούμε ότι στις παρτιτούρες δεν υπάρχει bpm. Αλλά ακόμα και να υπήρχε, είναι αδύνατο να "μαντέψουν" το ίδιο 100 άτομα ταυτόχρονα τον ίδιο ακριβώς χρόνο. Αντί αυτού, στις παρτιτούρες υπάρχει κείμενο, πχ Allegro, μόνο αυτό μπορεί να σημαίνει πχ από 120 μέχρι 160bpm. Οπότε είναι ευθύνη του μαέστρου για το πόσο γρήγορα θα πάει το κομμάτι.

Το άλλο χέρι χρησομοποιείται με διάφορους τρόπους. Είναι αρκετά εκφραστικό, και συνήθως σηματοδοτεί οτιδήποτε δεν έχει να κάνει με το μέτρο. Μπορεί να είναι έλεγχος ένταση, σινιάλο προετοιμασίας, κάποια υπόδηξη, και άλλα. Ένα μεγάλο πλήθος από κλασσικά κομμάτια χωρίζονται σε τμήματα και κάθε τμήμα έχει μεγάλες αλλαγές, που το καθιστούν σχεδόν διαφορετικό κομμάτι. Άλλο tempo, άλλο μέτρο, και μεγάλες παύσεις, που αρκετές φορές δεν "μετριούνται" καν, είναι αόριστες (fermata)


Επίσης ο μαέστρος πρέπει να ξέρει απ'έξω το κομμάτι, όλα τα τμήματα, όλα τα όργανα, να έχει το αυτί να καταλάβει λάθη στο χρόνο, στις εντάσεις, στην εκφραστικότητα... Οποιοσδήποτε χαθεί, δε θα κοιτάξει τον διπλανό του, αλλά το μαέστρο. Όσο επαγγελματίας και να σαι, μπορεί να συμβει το οτιδήποτε, από το να φταρνιστείς, μέχρι να σου σπάσει μια χορδή.

Οι οργανοπαίκτες δεν κοιτούν καν την παρτιτούρα. Κατά πάσα πιθανότητα για να είσαι σε μια ορχήστρα με σοβαρό μαέστρο, ξέρεις όλα τα κομμάτια απ'έξω. Φυσικά την έχεις για δικλείδα ασφαλείας. Έτσι κι αλλιώς, όπως προανέφερα, οι παρτιτούρες δεν έχουν όλη την πληροφορία που χρειάζεται ο οργανοπαίκτης, ειδικά όταν έχει να κάνει με συμφωνικό παίξιμο (που πρέπει όλα τα όργανα να συμφωνούν μεταξύ τους, με την κυριολεκτική έννοια της λέξης)

Τέλος για να γίνει κάποιος μαέστρος πρέπει να περάσει από παντού. Είναι μετρ σε κάποιο όργανο, και σίγουρα θεοί στη θεωρία της μουσικής + όλα τα παρελκόμενα που πρέπει να γνωρίζει κάποιος για τη διεύθυνση ορχήστρας. Αν οποιοσδήποτε που δε γνωρίζει πάει να κάνει το μαέστρο, τότε ή το κομμάτι δε θα ξεκινήσει ποτέ, ή θα παίξει για 2-3 μέτρα, ή θα είναι πανωλεθρία.

 

[gmoukou]

Παίζει κάποιο όργανο;

Στην παράσταση τουλάχιστον όχι.

Όσο παράξενο και αν ακούγεται, η ορχήστρα είναι το μουσικό όργανο του μαέστρου.

 

[cos_dr]

 

[Alex Raptakis]

Όσο παράξενο και αν ακούγεται, η ορχήστρα είναι το μουσικό όργανο του μαέστρου.

Έγραψες...

 

[fusiongtr]

Άν διηύθυνα κοούτσαρα εγώ την Ορχήστρα της Βιέννης τη Πρωτοχρονιά Manchester city θα καταλάβαινε κανείς τη διαφορά;

Άλλωστε, την περισσότερη ώρα δεν κοιτούν κάν το μαέστρο προπονητή αλλά την παρτιτούρα το γήπεδο!

Άν λείψει ένα βιολί μπακ, αυτό θα λείψει από τον ήχο την ομάδα.

Άν λείψει ο μαέστρος κόουτς, σε ποιόν θα λείψει;

Αφού δεν έχει καμμία συμμετοχή στη μουσική στο ματς.

Άν μια Ορχήστρα ομάδα δεν έχει μαέστρο κόουτς, ή άν βάλω το κοστούμι μου και πείσω πως είμαι μαέστρος προπονητής κι αναλάβω μία Ορχήστρα ομάδα...

...θα τό καταλάβει άραγε κανείς;...! ?

Ξανακοίταξε τα παραπάνω και απάντησε μόνος σου.

 

[gmoukou]

@Alex Raptakisυπερβολές..... εδώ ο Φασιον ζωγραφίζει λέμε!

 

[Alex Raptakis]

Ποίηση, ζωγραφιά, τέΧνη.
Εύγε!

 

[BassicallyGuitarist]

Ξανακοίταξε τα παραπάνω και απάντησε μόνος σου.

Αυτό που έγραψες είναι κατά τη γνώμη μου ανεδαφικό:

Ο προπονητής εκπαιδεύει την ομάδα σε συστήματα, τακτικές, ασκήσεις, κλπ.

Ο μαέστρος δεν κάνει τίποτε τέτοιο: οι μουσικοί ΗΔΗ έχουν εκπαιδευτεί στα όργανά τους (γι' αυτό και βρίσκονται στην Ορχήστρα).

Θα μού πείς κι οι ποδοσφαιριστές ήδη ξέρουν ποδόσφαιρο.

Κι όμως ΔΕΝ είναι το ιδιο:

Η εκπαίδευση και η συνεχής τριβή των αθλητών σε ασκήσεις και συστήματα είναι αναγκαία για να δομηθεί muscle memory και να τούς βγαίνουν οι κινήσεις αυτόματα. Κάτι που δεν αφορά τους μουσικούς μιας ορχήστρας: είτε ξέρουν βιολί, είτε όχι. Είτε ξέρουν τη παρτιτούρα, είτε όχι.

Επίσης, ο προπονητής είναι ΚΑΙ ψυχολόγος, μανατζάροντας τα συναισθήματα των αθλητών, διαχειριζόμενός τα, κάτι που δεν έχει λόγο να κάνει ο μαέστρος. Τί να τούς πεί; "Μήν έχετε άγχος και φανταστείτε τους θεατές με εσώρουχα για να γλιτώσετε το stage fright;"

Τέλος, στη διάρκεια ενός αγώνα, είναι παρών προκειμένου να αλλάξει επί τόπου αθλητές, τακτικές και συστήματα, αλλά και να συνδράμει ψυχολογικά τους αθλητές...

Τί να χρειαστεί να αλλάξει ο μαέστρος σε μιά παράσταση; Την παρτιτούρα; Τους οργανοπαίκτες;!

Άσχετη και άτοπη λοιπόν η σύγκριση...

Όσο παράξενο και αν ακούγεται, η ορχήστρα είναι το μουσικό όργανο του μαέστρου.

Έξυπνο, αλλά αυτό που έγραψες δεν έχει νόημα: δεν ελέγχει τις κινήσεις τους, δεν χειρίζεται τα όργανά τους, δεν τού ανήκουν οι ψυχές τους!...

5 ώρες πριν, cos_dr είπε

Enough said!

?

 

[gkourmoul1]

 

[Alex Raptakis]

Δες το πιο απλά:
Είσαι εσύ με ένα φίλο σου και θέλετε να παίξετε μαζί, είστε δίπλα δίπλα. Πώς ξεκινάτε να παίζετε?
Ένας από τους δύο θα πει το "ένα, δύο, τρία, και..." γκαραγκαγράν

Μια μπάντα πώς ξεκινάει να παίζει? Θα δώσει πχ ο ντράμερ σήμα.Πώς θα κλείσουν? Κάποιος θα κοιτάξει πχ τον κιθαρίστα να δει πότε θα κάνει την κίνηση ματ για να πέσει το τελευταίο πιατίνι.

Φαντάσου λοιπόν να πρέπει να συγχρονιστούν 100 άτομα + άλλοι τόσοι αν υπάρχει μεγάλη χορωδία (μπορεί πχ να υπάρχουν 20 παιδιά, 20 γυναίκες και άλλοι 20 άντρες). Νομίζεις ότι τόσα άτομα μπορούν να συγχρονιστούν με το "ένα δύο τρία πάμε"? Πρέπει να υπάρχει ένας, να τους κοιτάει όλους και να μπορούν να τον κοιτούν όλοι ανά πάσα ώρα και στιγμή, και να τους λέει/δείχνει τι να κάνουν, όχι τι νότα να παίξουν προφανώς, αλλά το πώς και πότε θα την παίξουν.
 

Επίσης όπως προαναφέρθηκε, οι παρτιτούρες δεν αποτυπώνουν το 100% της πληροφορίας, γι αυτό και άλλωστε είναι σχεδόν αδύνατο να ξέρουμε πώς ακριβώς ήθελε ο κάθε συνθέτης να αποτυπώσει το κομμάτι του. Γι αυτό και είναι αδύνατο κάθε μουσικός να παίξει ακριβώς το ίδιο πράγμα ταυτόχρονα με άλλους 99. Αν έχεις ακούσει λίγο κλασσική μουσική, ίσως να έχεις διαπιστώσει ότι αρκετά κομμάτια διαφέρουν σε ύφος, τέμπο και διάρκεια.

Να πω και το ότι... Εσύ έκανες ερώτηση, και εμείς απαντάμε. Δεν ήρθαμε εμείς σε σένα να σε πείσουμε... Να μας αλλάξεις γνώμη με το να λες ότι ένας άσχετος να διευθύνει ορχήστρα, δε νομίζω...

 

[BassicallyGuitarist]

Δες το πιο απλά:
Είσαι εσύ με ένα φίλο σου και θέλετε να παίξετε μαζί, είστε δίπλα δίπλα. Πώς ξεκινάτε να παίζετε?
Ένας από τους δύο θα πει το "ένα, δύο, τρία, και..." γκαραγκαγράν

Στην παρτιτούρα αναγράφεται το μέτρο.

ΟΛΟΙ ξέρουν πώς θα παίξουν στα 4/4 π.χ.

Το μόνο που τούς λείπει είναι το tempo.

Ένας μετρονόμος στα ακουστικά αρκεί!

Και παίζουν όλοι το ίδιο ταυτόχρονα.

Θα βρούμε πώς και πότε θα κλείσουμε το κομμάτι περιμένοντας μπακάλικα τον κιθαρίστα;! Στο live ίσως. Στο κανονικό κομμάτι θα πρέπει να παίζουμε με κλειστά μάτια και αυτιά, πιστοί στο μέτρο και το tempo μας. Πότε θα κλείσει το κομμάτι; Όταν έρθει η ώρα για το τελευταίο όγδοο, που θα έρθει μετά το τέταρτο, κλπ... Αυτό τό καθορίζει το μέτρο, το tempo, η παρτιτούρα... Όχι ένας οργανοπαίκτης! Δεν παίζουμε βάσει των κεφιών ενός, αλλά υπακούοντας στη παρτιτούρα που γράψαμε...

Να μας αλλάξεις γνώμη με το να λες ότι ένας άσχετος να διευθύνει ορχήστρα, δε νομίζω...

Δεν είχα ποτέ τέτοια πρόθεση, αγαπητέ...

Μα ούτε και άνοιξα το νήμα για να φιλονικήσω.

Απλώς οργίζομαι με τη δημοσιότητα που παίρνει ένα πρόσωπο που δεν κάνει τίποτε χρήσιμο (θαρρείς κι έγραψε αυτός το έργο!), ενώ παράλληλα αυτοί που πραγματικά μόχθησαν για να master το όργανό τους, να μάθουν την παρτιτούρα, να συγχρονιστούν, να συνεργαστούν, θα παραμείνουν παγκοσμίως άγνωστοι...

 

[odis13]

Ένας μετρονόμος στα ακουστικά αρκεί!

Οταν βρεις μετρονομο που μετραει φερματες πες μου και μενα να παρω δυο.

 

[Superfunk]

Απλώς οργίζομαι με τη δημοσιότητα που παίρνει ένα πρόσωπο που δεν κάνει τίποτε χρήσιμο (θαρρείς κι έγραψε αυτός το έργο!), ενώ παράλληλα αυτοί που πραγματικά μόχθησαν για να master το όργανό τους, να μάθουν την παρτιτούρα, να συγχρονιστούν, να συνεργαστούν, θα παραμείνουν παγκοσμίως άγνωστοι...

Σε θαυμάζω.

Εχω διαβάσει τα....ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ σε αυτό το φόρουμ 17 χρόνια τώρα (από το ότι οι Beatles ειναι αμπαλοι μέχρι το ότι ο Χεντριξ δεν έπαιζε καλή κιθάρα για να μη μιλήσω για πολιτικοκοινωνικές....αναλύσεις και απόψεις γύρω από τα οικονομικά ? )

Αυτό που μόλις έγραψες πήγε κατευθείαν στο νο.1 της 17ετιας..... και θα μεινει μάλλον εκεί για τουλάχιστον 40 χρόνια....σαν το The Dark Side of the Moon των απίστευτων δηλαδή ενα πράμα... 

Υποκλίνομαι.

 

[BassicallyGuitarist]

Σε θαυμάζω.

(...)

Υποκλίνομαι.

Και το αντεπιχείρημά σου είναι... ποιό ακριβώς;...

Ποιό είναι το επιχείρημα αυτό που καταρρίπτει πέραν πάσης αμφιβολίας τα δικά μου;...

 

[Superfunk]

Και το αντεπιχείρημά σου είναι... ποιό ακριβώς;...

Ποιό είναι το επιχείρημα αυτό που καταρρίπτει άνευ αμφιβολίας τα δικά μου;...

ειπα....ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ και νοιωθω ΔΕΟΣ..

φυσικα και δεν εχω επιχειρήματα.....τι επιχειρηματα να εχεις μπροστα στο The Dark Side of the Moon?

 

[Ali Barout]

Τι δουλειά κάνει ο μαέστρος...

Εξαρτάται από το έργο. Ο μαέστρος καθορίζει την ερμηνεία. Γιατί Allegro είναι 120 allegro και 132. Γιατί δεν υπάρχει αντικειμενικά μετρήσιμο sforzando piano,ούτε αποδεκτή "ποσότητα" μαρτελέ στα χάλκινα όταν παίζουν mf. 

Φυσικά και οι μουσικοί γνωρίζουν να παίζουν, και οι επαγγελματίες γνωρίζουν να παίζουν και με πολλούς τρόπους (ώστε να κάνουν τα χατήρια των εκάστοτε μαέστρων που τους διευθύνουν).

Επίσης, η ποιότητα της ερμηνείας ενός μαέστρου εξαρτάται και από το πόσο μπορεί να "ψήσει" την ορχήστρα. Σίγουρα κάποιος μουσικός θα σφίξει τα δόντια και θα εκτελέσει συμφωνα με τις οδηγίες, αλλά αν ένα έργο το έχει παίξει με 10 μαέστρους και οι 9 λένε σε ένα σημείο άσπρο, και ο ένας στο ίδιο σημείο μαύρο, ο μουσικός θα σκέφτεται "χέσε μας ρε φίλε ήρθες εσύ να μας μάθεις πώς παίζεται το χ έργο." Και αυτό συμβαίνει με απλά έργα συνήθως, που είναι πολύ οργανοκεντρικά.

Με άλλα λόγια, ο μαέστρος ασκεί εξουσία μεταξύ ίσων, γιατί αν έπρεπε δημοκρατικά 120 άτομα να αποφασίσουν για τις τάσεις κάποιων βαθμίδων σε συγκεκριμένες συγχορδίες, ή ένα βολικό τέμπο, ή το πόσο στακκάτο πρέπει να είναι το στακκάτο σε ένα πέρασμα, ή πόσο θα τραβήξει ένα ριτενούτο, ή πόσο θα κρατήσει στο cedéz μια ορχήστρα ολόκληρη... δε θα παιζόταν ποτέ τίποτα.