Πως να 'ξεχασουμε' τη θεωρια?

Μηνύματα
2,169
Πόντοι
98
Πρεπει να ομολογησω πως ειμαι ολιγον καμμενος απ'τη θεωρια της μουσικης.

Εχω ψαχτει παρα μα παρα πολυ στην αναζητηση 'ελλογου' νοηματος στη μουσικη (περα δηλαδη του συναισθηματικου βιωματος), και δεν υπαρχει περιπτωση να μην ακουσω ή παιξω κατι χωρις να αναλυσω πως και γιατι αυτο 'λειτουργει' με βαση κλιμακες, αρμονιες, αρμονικες, ρυθμους κτλ.

Νιωθω πως εκλεισα αυτο το κυκλο, οπως επισης αισθανομαι πως μιλαω εκμερους πολλων συνανθρωπων μου που νιωθουν το ιδιο. Εχω κατασταλαξει πως η μουσικη εν τελει δημιουργειται 'οut of thin air' - o αυτοσχεδιασμος (περα απ'τις δεδομενες εππιροες εννοειται) ειναι η μητρα της και ειναι τοσο μυστηριο πραγμα οσο ο εγκεφαλος ή η ζωη.

Δηλαδη τοσο καιρο εμπλουτιζω τις γνωσεις μου με μουσικη θεωρια και τοσο πιο πολυ καταληγω στο 'εν οιδα οτι ουδεν οιδα'...  :)

Εν τελει ...οι μουσικες θεωριες , γιατι ουσιαστικα δεν ειναι μονο μια και αυτη που μαθαινουν στα ωδια, αυτο που κανουν ειναι να ομαδοποιουν τις παρατηρησεις της πρακτικης και να τις μετατρεπουν σε εργαλειο που μπορει να βοηθησει στην οικονομια κοπου και χρονου για δημιουργια η αναλυση μουσικης.

Το προβλημα εγκειται οταν εμεις δεν την χρησιμοποιουμε ως αυτο που ειναι ,ως ενα εργαλειο, αλλα αυτη χρησιμοποιει εμας και γινομαστε εμεις το εργαλειο...

Ειχα παρει μαθηματα κιθαρας πριν μερικα χρονια και ο καλος δασκαλος μου ειχε πει 'Μολις μαθεις αρκετη απ'αυτη τη θεωρια, τις τελειες στο χαρτι, τους ορισμους και κανονες ΄ το πρωτο που θα κανεις ειναι να τα ξεχασεις ολα!'

Τωρα πια καταλαβα ποσο δικιο ειχε.  ;)

Εχετε νιωσει ποτε ετσι? Πως ξεπερνιεται αυτο ? Πως μπορω, εγω αλλα και ο καθενας στη θεση μου, να επανελθει στην κατασταση προ 'εξηγησης' της μουσικης που φανταζε πιο μαγικη και τωρα λογω της πλανης του ορθολογισμου δυσκολευεται να ακουσει ως αυτο το υπεροχο πραγμα που ειναι αλλα αισθανεται δεσμιος της περιγραφης αυτου που ακουει και του κοστιζει στο να τη βιωσει?

Μηπως για να 'ξεχαστει' η θεωρια θελει περισσοτερη ...πραξη ?... :)

 
Μηπως για να 'ξεχαστει' η θεωρια θελει περισσοτερη ...πραξη ?
ακριβως...φτιαξε μια ΜΠΑΝΤΑ ,παιζε μαζι με ΑΛΛΟΥΣ ανθρωπους και τα "εμποδια" της θεωριας θα εξαφανιστουν αμεσως,στο εγγυωμαι αυτο.....

το ,υπαρκτο οντως, προβλημα αυτο ειναι δυστυχως "προνομοιο" της Ελλαδας και μονο λογω των απαρχαιομενων μυαλων,υπαρχουν και εξαιρεσεις αλλα απλα επιβεβαιωνουν τον κανονα,που..."διδασκουν" μουσικη (τρομαρα τους) στα παιδια που θελουν να μαθουν κατι παραπανω....

 
Κουφη Λεοπαρδαλη είπε:
Εχετε νιωσει ποτε ετσι? Πως ξεπερνιεται αυτο ? Πως μπορω, εγω αλλα και ο καθενας στη θεση μου, να επανελθει στην κατασταση προ 'εξηγησης' της μουσικης που φανταζε πιο μαγικη και τωρα λογω της πλανης του ορθολογισμου δυσκολευεται να ακουσει ως αυτο το υπεροχο πραγμα που ειναι αλλα αισθανεται δεσμιος της περιγραφης αυτου που ακουει και του κοστιζει στο να τη βιωσει?

Μηπως για να 'ξεχαστει' η θεωρια θελει περισσοτερη ...πραξη ?... :)
Ναι εχουμε νιωσει ετσι.Στιψε το κεφαλι σου να θυμηθεις τι σου αρεσε πριν υποστεις τη μορφωση :D

Μολις θυμηθεις,ακουσε ξανα και δες αν σου λενε κατι.Αν οχι δεν μπορω να βοηθησω ;D

Αν βρηκες μουσικη αξια,τοτε ακολουθα τη λογικη σειρα των ακουσματων που θα υπηρχε αν δεν ειχες αλλαξει πορεια.Ακολουθα το φως :D

Tι μουσική ακους;Την βαρεθηκες;Σταματα να την ακους.Βρες νεα ακουσματα,δες τι ακουνε αυτοι που δεν τα εχουν χασει ακομα ;D ;D

 
Κουφη Λεοπαρδαλη είπε:
Μηπως για να 'ξεχαστει' η θεωρια θελει περισσοτερη ...πραξη ?... :)
Απάντησες μόνος σου στα ερωτήματά σου. Η θεωρία είναι απλά ένα εργαλείο, και μάλιστα πολύ χρήσιμο. Δεν θα σε κάνει μουσικό, όπως το ότι ξέρεις να γράφεις δεν θα σε κάνει συγγραφέα. Είναι όμως ένα μέσο που θα σου κάνει τη (μουσική) ζωή πιο εύκολη.

Απ' την άλλη, εγώ έχω το αντίθετο πρόβλημα. Εύχομαι να είχα στρωθεί να διαβάσω λίγο περισσότερο τη θεωρία που έκανα στο ωδείο, αντί να κάθομαι να ξαναψάχνω τις κλίμακες και τις συγχορδίες μπας και καταφέρω να εναρμονίσω κανά κομμάτι...

 
Superfunk είπε:
ακριβως...φτιαξε μια ΜΠΑΝΤΑ ,παιζε μαζι με ΑΛΛΟΥΣ ανθρωπους και τα "εμποδια" της θεωριας θα εξαφανιστουν αμεσως,στο εγγυωμαι αυτο.....
Εχεις δικιο. Αρκει να μην ειμαστε ΟΛΟΙ καμμενοι. lol!

 
Συμφωνω με τον superfunk...Παιξε με αλλους,ακου χαλαροτερα και μην ντρεπεσαι να παραδεχτεις οτι σου αρεσει (ιδιωτικα ή δημοσια)κατι που μεχρι τωρα θεωρουσες "φτωχο" ή "παρακατιανο" ή ακομα και κιτς!Η αντανακλαστικη αναλυτικη αυτιά (οπως λεμε ματιά! ;D)δεν θα σε αφησει ποτε πια,αλλα δεν ειναι αυτο εμποδιο.Εμποδια βαζει το συνειδητο μας που θελει να κανει τις δικες του προβολες και αλματα...

 
Κουφη Λεοπαρδαλη είπε:
Ειχα παρει μαθηματα κιθαρας πριν μερικα χρονια και ο καλος δασκαλος μου ειχε πει 'Μολις μαθεις αρκετη απ'αυτη τη θεωρια, τις τελειες στο χαρτι, τους ορισμους και κανονες ΄ το πρωτο που θα κανεις ειναι να τα ξεχασεις ολα!'
Καταλαβαίνεις βέβαια ότι δεν κυριολεκτούσε, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι όλα αυτά τα χρόναι θα τα είχες επενδύσει τζάμπα... ;D Τι σημαίνει όμως αυτό; Aφ'ενός είναι αδύνατο να ξεχάσεις αυτά που έμαθες, αφ'ετέρου πρέπει να προσπαθήσεις να αποδεσμευτείς από το αυστηρό γράμμα των "νόμων", κάτι που είναι δύσκολο να γίνει, και ευκολότερα εφικτό με την δημιουργία μουσικής με άλλους, εκτός κι αν οι άλλοι είναι επίσης προσκολλημένοι στους κανόνες αυτούς. (Μην αρχίσετε πάλι με τα ωδεία, θα ΑΠΟΧΩΡΗΣΩ)

Πιστεύω ότι μόνο εκεί έγκειται το ζήτημα και λιγότερο (ή και καθόλου) σε new age λάιφσταιλ ελαφρότητες του στυλ "there is a difference between knowing the path and walking the path, Neo". Η απόδειξη είναι ότι την "υπέρβαση" μπορούν κάλλιστα να την κάνουν και σόλο καλλιτέχνες (εννοείται βέβαια ότι πρέπει να τριφτεί κάποιος για να μάθει πού πάνε τα τέσσερα - δεν εννοώ να βλέπει τα πάντα πίσω από ένα θεωρητικό πρίσμα...)

Εγώ είμαι στο άλλο άκρο: αν κι έχω θεωρητική κατάρτιση, την έχω αφήσει πολλά χρόνια πίσω και τώρα βλέπω ότι τη χρειάζομαι πολύ, πλην όμως δεν έχω το χρόνο να την επεκτείνω όπως θέλω.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
από την άλλη, η μουσική είναι πολύ σφαιρική..άλλο να είσαι κλασσικός πιανίστας άλλο ροκ κιθαρίστας..άλλο να είσαι εκτελεστής ,άλλο συνθέτης κι άλλο τραγουδοποιός..όλοι αυτοί λογικό είναι να έχουν διαφορετική αντίληψη περί θεωρίας κλπ..δεν μπορείς να είσαι κλασσικός πιανίστας και να μην ξέρεις θεωρία ή να προσπαθείς να την ξεχάσεις..

γίνεται να είσαι ροκ κιθαρίστας χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις..

αλλά μπάμπης στόκας χωρίς ενδελεχή μελέτη σύνθεσης και αρμονίας δεν γίνεσαι ;D ;D

 
Οπως καποτε ο Henderson οταν διδασκε στο GIT μια μερα, κι αφου τους διδασκε jazz και παλι jazz (φυσικα), μπαινει μεσα και τους λεει "Λοιπον οτι σας διδασκα ως τωρα ειναι μαλακιες, Deep Purple φιλοι μου, Deep Purple". Αυτο δεν σημαινει οτι οι Purple ειναι η απαντηση, αλλα, μαλλον το να ελευθερωσεις το μυαλο σου απο τα "καλουπια". Αλλωστε μην ξεχναμε οτι η "θεωρια" και οι "παρτιτουρες" ειναι απλα μια ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ -απο γνώστες της μουσικης θεωριας- πραγματων και μουσικων ιδεων, ατομων ομως, που ΠΟΛΛΟΙ απο αυτος ΔΕΝ ειχαν ιδεα ΠΟΥ γραφεται το ΝΤΟ.

Επισης παραδειγμα, ενας φιλος, ο οποιος ειναι ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟΣ κιθαριστας, ξερει τη θεωρια πανω κατω και ειναι ΠΑΙΧΤΑΡΑΣ, αλλα οταν παιζουμε με μπαντα ή σε jam μου λεει "Πως τα κανεις ρε ολα αυτα?"

 
Αυτο δεν σημαινει οτι οι Purple ειναι η απαντηση
φυσικα και δεν ειναι, η απαντηση ειναι το ΠΑΝΚ! (η αληθεια βρισκεται στους Σεξ Πιστολς ρεεεεεεεε!!!) ;D

 
Για την έλλειψη δημιουργικότητας που μπορεί να έχει κάποιος "διαβασμένος" μουσικός ευθύνεται πρωτίστως ο ΙΔΙΟΣ (άπειρος, ατάλαντος, whatever) και κατά δεύτερο λόγο τα όποια "καλούπια" στα οποία τον έχει βάλει η θεωρητική γνώση. Δεν είναι αυτονόητο ότι ο ίδιος μουσικός θα ήταν πιο δημιουργικός αν δεν ήξερε τίποτα: το πιο πιθανό ήταν ότι θα έπαιζε αηδίες. Το ότι κάποια από τα σημαντικότερα επιτεύγματα στη σύγχρονη μουσική έχουν προκύψει από τύπους που ήξεραν 10 ακόρντα και 1 κλίμακα δε μου λέει απολύτως τίποτα: τα εν λόγω άτομα είχαν αρκετό ταλέντο ώστε να μπορούν να παράγουν σημαντική μουσική είτε ήξεραν μόνο τη ΛΑ μινόρε είτε είχαν αποφοιτήσει από το Berklee.

Επίσης για τα είδη που συζητάμε μιλάμε για σύγχρονη αρμονία (η οποία αφήνει πολλές ελευθερίες) και όχι για κλασσική αρμονία ("κατά την χρωματικήν κίνησην του προσαγωγέως πρέπει να δίδεται ιδιαιτέρα προσοχή ώστε η διαβατική συγχορδία να ευρίσκεται εις την δευτέραν αναστροφήν"). Το πώς θα την απορροφήσεις και θα την χρησιμοποιήσεις χωρίς να παπαγαλίζεις κλίμακες και αρπέζ είναι πρόκληση και όχι περιορισμός. Και ναι, είναι καλό να παίζεις και λίγο Deep Purple (ή Dylan ή Stones ή...) ακόμα και αν ξέρεις παπάδες.

Superfunk είπε:
φυσικα και δεν ειναι, η απαντηση ειναι το ΠΑΝΚ! (η αληθεια βρισκεται στους Σεξ Πιστολς ρεεεεεεεε!!!) ;D
Είχα πάει για φαγητό και με πρόλαβες. ;D

 
Κουφη Λεοπαρδαλη είπε:
Εχω κατασταλαξει πως η μουσικη εν τελει δημιουργειται 'οut of thin air' - o αυτοσχεδιασμος (περα απ'τις δεδομενες εππιροες εννοειται) ειναι η μητρα της και ειναι τοσο μυστηριο πραγμα οσο ο εγκεφαλος ή η ζωη.
εμένα μ'αρέσει να το βλέπω ως εξής: Η μουσική δεν δημιουργείται, η μουσική υπάρχει, άπειρη, και εμείς την ανακαλύπτουμε. Δημιουργούμε μόνο χάρτες του κόσμου της έτσι ώστε να μπορούμε να ανατρέξουμε στα μέρη όπου έχουμε πάει.

Ο αυτοσχεδιασμός είναι κατ'εμέ, η ύψιστη μουσική αρετή. Surfing the cosmic waves...

 
                          Ο ΑΚΟΥΣΩΝ ΠΑΝΚ-ΡΟΚ ΣΩΘΗΤΩ.

                                      ΤΕΛΟΣ.-

 
Εγώ από μικρός τσιμπολόγησα δεξά-ζερβά κάτι θεωριούλες και έμεινα εκεί. Ευτυχώς απέφυγα τον εφιάλτη του σρέντινγκ και είδα το φως, και τώρα κάνω ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ και χωρίς πολύ ΩΔΕΙΟ.

Δύσκολα ξεμαθαίνεις συνήθειες που σου τις κόλησαν τα ωδεία. Το καλύτερο είναι αυτό που σου είπε ο blue (ο οποίος θα έπρεπε να διαβάζει ΤΩΡΑ), άκου κουφές μουσικές που δεν είχες ξανασχοληθεί και προσπάθησε να παίξεις τέτοια. Κάποτε έκανα παρόμοια πειράματα με ουϊσκι και μποσανόβα αλλά τελικά @@. Παρόλαυτά προσπάθησε, αν και λογικά ο δρόμος σου θα σε βγάλει στο ΠΑΝΚ.

 
darshan είπε:
Η μουσική δεν δημιουργείται, η μουσική υπάρχει, άπειρη, και εμείς την ανακαλύπτουμε. Δημιουργούμε μόνο χάρτες του κόσμου της έτσι ώστε να μπορούμε να ανατρέξουμε στα μέρη όπου έχουμε πάει.

Ο αυτοσχεδιασμός είναι κατ'εμέ, η ύψιστη μουσική αρετή. Surfing the cosmic waves...
+1000000000000000000000000

Νομίζω ότι πρέπει να ανοίξουμε ειδικό χώρο με τα μεγάλα αποφθέγματα του Noiz. Αυτό θα λάβαινε περίοπτη θέση.. ;)

πολύ Πλατωνική προσέγγιση... Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο...

Το γεγονός ότι κάποια στιγμή 'ξεχνάς' όλη τη θεωρία που κάποτε μάθαινες έχει τεράστια διαφορά με το να μην την είχες ποτέ μάθει βέβαια... Σημαίνει ότι πλέον έχεις νιώσει και έχεις αφομοιώσει τόσο καλά αυτές τις γνώσεις που είναι μονίμως καταχωρημένες στο υποσυνείδητό σου.

Κλασσικό παράδειγμα τα μαθήματα οδήγησης. Σου λέει ο δάσκαλος ότι μπορεί να κοπείς αν κατέβεις από το αυτοκίνητο δίχως να κοιτάξεις τους καθρέφτες πρώτα.. Για να μην κοπείς λοιπόν, την ημέρα της εξέτασης κοιτάζεις τους καθρέφτες... Όταν αρχίσεις και οδηγάς όμως, τους κοιτάζεις τους ρημαδοκαθρέφτες μπας και έρχεται κάποιος και προκληθεί ατύχημα.

 
Και μένα με πιάνει που και που αυτό... Πώς θα άκουγα το τάδε κομμάτι πχ αν δεν ήξερα απολύτως τίποτα απο μουσική. Ή πως να ακούνε οι ...κοινοί μη ωδειακοί θνητοί το τάδε.

Ποτέ όμως δεν έφτασα στο σημείο να προτιμήσω να μην ξέρω μουσική, ή ακόμα να ξεχάσω αυτά που ξέρω! Επειδή απλώς συνειδητοποιώ μέσω του ΤΟΡ10 και της μουσικής ανάλυσης που κάνω ότι αν δεν ξέρεις μουσική στατιστικά κολλάς σε συγκεκριμένα μοτίβα (προσοχή δεν εννοώ στυλ μουσικής). Αν πάλι ξέρεις μουσική θα ακούσεις και κάτι διαφορετικό. Όχι μόνο επειδή μπορεί να σου εντυπωσιάσει το αυτί, αλλά επειδή θα κάνει κάτι διαφορετικό και θα βάλει το μυαλό σου να δουλέψει.

Είδα τον τίτλο στην αρχή και κόλλησα... Ποιός θέλει να ξεχάσει ΓΝΩΣΕΙΣ? Και μου κάνει εντύπωση που είδα πολλούς υποστηρικτές απο κάτω...

Τέλος πάντων ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Η μουσική δεν είναι ποδήλατο, φυσικά και ξεχνιέται. Αν σταματήσεις να μελετάς κάποια στιγμή θα σε αφήσει και αυτή.

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top