Επειδή πολύ συζήτηση γίνεται σχετικά με "all-around" κιθάρες, "ποια είναι η καλύτερη κιθάρα που μπορώ να πάρω με τα χρήματά μου", "το καλό ράγμα κοστίζει", "θα τις βάλω μαγνήτες και θα τη στείλω στον ¶ρη", κλπ, θα άξιζε να σκεφτούμε πως επιλέγουν τελικά όργανα οι κορυφαίοι παίκτες.
Η γνώμη μου είναι πως όποιον "πειραματισμό" είναι να κάνουν οι επαγγελματίες, τον κάνουν όσο είναι ακόμα... ερασιτέχνες!
Τελικά θα καταλήξουν σε μια κιθάρα που είναι "αυτό που τους βολεύει". Και που πιθανώς τα χαρακτηριστικά της να μην εντυπωσιάζουν (εννοώ ότι οι μαγνήτες δεν θα είναι φτιαγμένοι με την τελευταία τεχνολογία της NASA, τα μεταλλικά μέρη δεν θα είναι από κράματα τιτανίου και το σώμα δεν θα είναι από Τίμιο Ξύλο...).
Παραδείγματα;
Ο Satch και οι Ibanez του. Μπράτσο και σώμα που τον βολεύει στο παίξιμο, μαγνήτες που κατασκευάστηκαν γι'αυτόν απ'τη Dimarzio και τίποτε άλλο ιδιαίτερο
Ο Vai και οι Jem του. Πρακτικά όμοια με παραπάνω.
Ο Lukather και η MusicMan Luke.
Βλέπουμε ότι γενικώς πρόκειται για απλά, καλοκατασκευασμένα όργανα. Τίποτα παραπάνω ή λιγώτερο. Σαφώς δεν πρόκειται για "αεροπλάνα"!
Και επέλεξα παραδείγματα μουσικών που πραγματικά χρησιμοποιούν τα όργανα που φέρουν το όνομά τους.
Πλέον σήμερα μπορεί κανείς να επεξεργαστεί σε τόσο βάθος τον ήχο του, που δεν έχει νόημα να μιλάμε για τη διαφορά που κάνει αν το μπράτσο είναι από walnut ή paduck ή φελιζόλ.
Και πριν βιαστεί ο καθένας να αγοράσει ένα signature όργανο για να μοιάσει στο ίνδαλμά του, ας μην ξεχνάει 2 πράγματα:
1) Ο ήχος είναι στα δάκτυλα.
2) Ο επαγγελματίας έχει την πολυτέλεια να χρησιμοποιήσει ό,τι θέλει στο στούντιο αν χρειαστεί "κάτι άλλο" στον ήχο του.
My 2c anyway.
Η γνώμη μου είναι πως όποιον "πειραματισμό" είναι να κάνουν οι επαγγελματίες, τον κάνουν όσο είναι ακόμα... ερασιτέχνες!
Τελικά θα καταλήξουν σε μια κιθάρα που είναι "αυτό που τους βολεύει". Και που πιθανώς τα χαρακτηριστικά της να μην εντυπωσιάζουν (εννοώ ότι οι μαγνήτες δεν θα είναι φτιαγμένοι με την τελευταία τεχνολογία της NASA, τα μεταλλικά μέρη δεν θα είναι από κράματα τιτανίου και το σώμα δεν θα είναι από Τίμιο Ξύλο...).
Παραδείγματα;
Ο Satch και οι Ibanez του. Μπράτσο και σώμα που τον βολεύει στο παίξιμο, μαγνήτες που κατασκευάστηκαν γι'αυτόν απ'τη Dimarzio και τίποτε άλλο ιδιαίτερο
Ο Vai και οι Jem του. Πρακτικά όμοια με παραπάνω.
Ο Lukather και η MusicMan Luke.
Βλέπουμε ότι γενικώς πρόκειται για απλά, καλοκατασκευασμένα όργανα. Τίποτα παραπάνω ή λιγώτερο. Σαφώς δεν πρόκειται για "αεροπλάνα"!
Και επέλεξα παραδείγματα μουσικών που πραγματικά χρησιμοποιούν τα όργανα που φέρουν το όνομά τους.
Πλέον σήμερα μπορεί κανείς να επεξεργαστεί σε τόσο βάθος τον ήχο του, που δεν έχει νόημα να μιλάμε για τη διαφορά που κάνει αν το μπράτσο είναι από walnut ή paduck ή φελιζόλ.
Και πριν βιαστεί ο καθένας να αγοράσει ένα signature όργανο για να μοιάσει στο ίνδαλμά του, ας μην ξεχνάει 2 πράγματα:
1) Ο ήχος είναι στα δάκτυλα.
2) Ο επαγγελματίας έχει την πολυτέλεια να χρησιμοποιήσει ό,τι θέλει στο στούντιο αν χρειαστεί "κάτι άλλο" στον ήχο του.
My 2c anyway.
