Ποιος είναι τελικά ο ρόλος των μουσικοκριτικών ;

db

Νέο μέλος
Μηνύματα
17
Πόντοι
1
Σε προηγούμενη συζήτηση που είχα με φίλους, έπεσε στο τραπέζι το θέμα των μουσικοκριτικών. Τα ερωτήματα ήταν τα εξής :

Ποιους εξυπηρετεί η ύπαρξη των μουσικοκριτικών ;

Για ποιους λόγους τα περιοδικά διαθέτουν χώρο για δισκοκριτικές ;

Έχει στοιχεία αντικειμενικότητας η γνώμη τους, για να καθοδηγήσει και τις προτιμήσεις του κοινού ή έχει, απλά και μόνο, υποκειμενική αξία, σαν τον κολλητό μας που τον ρωτάμε αν του αρέσει ο καινούργιος δίσκος των ... τάδε ;

Τι είδους προϋποθέσεις πρέπει να έχει κάποιος για να «χριστεί» μουσικοκριτικός ; (σπουδές, εμπειρίες, παρελθόν, ...)

Είναι κάθε κριτικός ικανός να κρίνει οποιοδήποτε είδος ;

Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει έγκυρη μια κριτική ;

Αυτά και άλλα πολλά.

Όποιος ενδιαφέρεται, ας εκφράσει μια γνώμη.

 
Ο λόγος ύπαρξης των κριτικών γενικότερα,είναι το ότι κάποιος-κάπου-κάποτε σκέφτηκε έναν τρόπο να βγάλει εύκολα χρήματα χωρίς να πολυκουράζεται... :D

Νομίζω πως το να χριστεί κανείς κριτικός δεν θέλει και πολλά προσόντα,μάλλον μια κάποιο γνώση του αντικειμένου και μια γνωριμία με τον διευθυντή ενός περιοδικού αρκεί...

Ειδικά με τα e-zines ο καθένας μπορεί να το παίξει κριτικός...

Το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος για να εκμεταλλευτεί τα θετικά της κριτικής είναι να ανακαλύψει μερικούς κριτικούς με παρόμοια γούστα,οπότε έτσι θα έχει έναν σωστό μπούσουλα για τις αγορές του (πάνω-κάτω).

Πως γίνεται αυτό;The hard way,συνήθως... :D

 
Βασικα υπαρχουν διαφορων κατηγοριων κριτικοι...Υπαρχουν αυτοι που σε βαζουν στο πνευμα του δισκου, υπαρχουν αυτοι που θα σε διασκεδασουν με τα οσα γραφουν, υπαρχουν αυτοι που θα γραφουν ατελειωτα κ στο τελος θα αναρωτιεσαι τι στο καλο παιζουν τελικα οι ταδε, υπαρχουν αυτοι που ουδεμια σχεση με κριτικο εχουν απλα τυγχανουν να ειναι λατρεις του συγκεκριμενου γκρουπ κ αρχιζουν τα δικα τους..Ολοι ομως εχουν δυο κοινα... Κανεις δεν αντιλαμβανεται τις ταμπελες, που οι ιδιοι εχουν δημιουργησει,& με τον ιδιο τροπο με αποτελεσμα αστα να πανε αδερφε μου και δευτερον ολοι θελουν να μεινουν στην ιστορια των μουσικων γιγνεσθαι κατονομαζοντας το καθε τι καινουριο ηχο με ατακες του στυλ..mathnoise collection of mad hitting riffs with indie ambient style drumming!!-solid glam rock κτλ κτλ..

Αποτελεσμα?Πρωτο πραγμα που κανω ειναι να διαβαζω τις δισκοκριτικες απο διαφορα μουσικα εντυπα για να ενημερωνομαι για την κινηση του μηνα... αλλα ποτε δεν θα παρω ενα δισκο επειδη ειχε& 10/10 απο τον κυριο συντακτη ο οποιος πηγε ταξιδακι στη γερμανια για το listening session κ καψουρευτηκε την πανεμορφη υπεθυνη τυπου της εταρειας...

Κ μια ατακα που ακουσα στο μουσικο καναλι της χωρας μας.. ΟΙ LIMB BIZKIT ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ POST GRUNGE!!!!ΧΕΧΕ...Παλι καλα που η κοπελα που το πεταξε ειναι κουκλα...αλλιως....

 
Ποιος είναι τελικά ο ρόλος των μουσικοκριτικών ;
Για να ψηνουν κανα καφε καλοι ειναι... :lol: (στην Ελλαδα βεβαια ,γιατι εξω υπάρχουν οντως αξιολογοι μουσικοκριτικοι)

Παντως τις περισσοτερες φορες ισχυει το "μουσικοκριτικος=αποτυχημενος μουσικος"....

 
Ποιος είναι τελικά ο ρόλος των μουσικοκριτικών ;
Παντως τις περισσοτερες φορες ισχυει το "μουσικοκριτικος=αποτυχημενος μουσικος"....
Θα συμφωνήσω σ'ένα βαθμό αν και δεν το βρίσκω τόσο κακό αυτό με τη λογική ότι καλύτερα αν είσαι αποτυχημένος μουσικός να κάνεις κάτι άλλο παρά να ταλαιπωρήσεις και άλλα αυτιά μένοντας στην ενεργό καλλιτεχνική δράση.

Στην Ελλάδα έχουμε όμως και το φαινόμενο του εν ενεργεία, δραστήριου μουσικού που γράφει και κριτικές...συνήθως εκθειάζοντας επιρροές και θάβοντας κάθε τι άλλο!!!

 
ΚΑΛΟ ΘΕΜΑ ,

ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΝΑ ΞΕΡΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ , ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ , ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΝ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ , ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΚΙΘΑΡΙΣΤΕΣ ΚΟΥΛΟΥΣ , ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ ΤΕΣΤ , ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ . ΑΛΛΑ ΟΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΠΑΙΔΕΙΑ , ΔΗΛΑΔΗ ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ .

ΣΕΒΑΣΤΟΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑΧΕΙ ΓΝΩΜΗ , ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΝΑ ΑΥΤΙ ΕΝΟΣ ΜΗ

ΜΟΥΣΙΚΟΥ ,ΠΙΘΑΝΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ,

ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΤΑΔΕ ΚΙΘΑΡΙΣΤΑΣ ΕΙΝΑΙ

ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ,ΧΩΡΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΜΟΥ

ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΟΥΦΟ . ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΟΥΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ Ο ΤΑΔΕ .

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ.

ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΚΙΘΑΡΑΣ Η ΜΠΑΣΟΥ

Η ΝΤΡΑΜΣ , ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ

ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ , ΩΣΤΕ ΝΑ ΨΑΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ .

ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΩΝ - ΚΑΠΟΤΕ ΕΠΑΙΡΝΑ ΤΟ METAL HAMMER -HEAVY METAL

ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΧΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ ΚΤΛ . ΚΤΛ

ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΕΙΔΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ

(ΜΕΛΛΟΔΙΚΟ HARD ROCK-ΑΟR ) , ΕΙΧΑ ΜΑΘΕΙ ,ΟΤΙ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΑΥΤΟ

ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΘΑΒΕΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ...

Ο ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ,ΚΡΥΒΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ,

ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΜΙΑ ΜΟΝΟ

ΚΑΠΟΙΟΙ ΙΣΩΣ ΞΕΡΕΤΕ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ TRASH METAL ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΥΣ FLAMES . ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΕΥΧΗ ΤΟΥ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

'HEAVY METAL' ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ , ΤΟΥΣ ΕΙΧΕ ΠΛΑΣΑΡΕΙ ΓΙΑ ΞΕΝΟΥΣ !!

ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΤΑΣΑΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΓΚΡΟΥΠ

ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ . Η ΔΕ ΠΡΟΒΟΛΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ

ΤΩΝ ΓΝΩΣΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ . ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΡΥΒΟΝΤΑΣ ΟΤΙ

ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ . ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΛΛΟΙ 'ΠΙΣΤΙΡΙΚΑΔΕΣ' ΝΑ ΠΑΝΕ

ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΔΙΣΚΟ . ΔΕ ΛΕΩ ΟΤΙ ΟΙ FLAMES ΣΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥΣ

ΔΕΝ ΘΑΤΑΝ ΚΑΛΟΙ , ΑΛΛΑ Η ΟΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΙΣΤΑ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΠΑΤΗ .

ΑΥΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΩΝ

ALP

 
Alpatman,αν πατούσες άλλη μία φορά το πλήκτρο caps lock πριν γράψεις,θα μας βοηθούσες να σε διαβάζουμε χωρίς να βγάζουμε τα ματάκια μας.... :D

 
Εντάξει τί συζητάμε θέλει και ερώτημα?

Κάθε μεγάλο περιοδικό υποστηρίζει συγκροτήματα/καλλιτέχνες συγκεκριμένων εταιριών.

Στα μικρά περιοδικά η έννοια της κριτικής (αντικειμενικής) δεν υπάρχει, αφού τις περισσότερες φορές ο καθένας βγάζει ένα fanzine/webzine για να κάνει την αύλα του.

Για μένα η έννοια της κριτικής (=ενημέρωση) εστιάζεται στο 'Μάγκες εγώ ήμουν τυχερός και άκουσα αυτά τα καινούρια album. Οι τάδε παίζουν έτσι, οι άλλοι κοκορέτσι... '.

Από εκεί και πέρα βαθμοί, συναίσθημα και κακία του κριτικού δεν έχουν καμμία θέση.

Έρχεται λοιπόν ο κάθε ένας 'κριτικός τέχνης' και διαμορφώνει τις πωλήσεις συγκεκριμένων καλλιτεχνών. Εσείς πώς το εξηγείτε αυτό? Φταίνε αυτοί ή εμείς?

ΥΓ. Νόμιζα ότι dj=αποτυχημένος μουσικός :lol: :lol: :lol: :lol:

 
Ειδικά με τα e-zines ο καθένας μπορεί να το παίξει κριτικός...
Με την ευκαιρία, μόλις θυμήθηκα ότι έχω ένα φίλο ο οποίος γράφει σε ένα σχετικό site κριτικές για soundtracks ταινιών, χωρίς όμως να βλέπει τις ταινίες. Στην εύλογη μου ερώτηση "πως μπορείς να αποσπάσεις ένα soundtrack από το έργο το οποίο συνοδεύει" πήρα την αδιαπραγμάτευτη απάντηση "μα, εννοείται ότι γίνεται: η μουσική είναι μουσική". ¶σχετο λίγο αλλά χαριτωμένο. Αυτό που δείχνει πάντως είναι ότι οι κριτικοί (ή οι "κριτικοί") έχουν μία γωνία από την οποία κρίνουν τα πράγματα, την οποία αν δεν την παρουσιάσουν και δεν την εξηγήσουν σε κάποιον, τότε γίνονται παρεξηγίσιμοι. Γι'αυτό και πρέπει να παρακολουθείς τακτικά κάποιον συγκεκριμένο κριτικό για να δεις αν σου κάνει.

Γεράσιμος

 
Γερασιμε δεν ειναι αν σου κανει ο συγκεκριμενος κριτικος,ουτε υπαρχει κριτικος που να μην εισαγει την προσωπικη του αντιληψη μεσα σε μια κριτικη.Μιλαμε για μουσικη, κατι το οποιο ερεθιζει διαφορετικα τον καθε ανθρωπο.Καποτε ειχα παρατηρησει 2πλες κριτικες απο διαφορετικους συντακτες σε μια προσπαθεια να μεταφερθει η αληθεια του καθε δισκου καλυτερα...Ξερεις που οδηγησε η προσπαθεια?Μετα απο δυο μηνες εγκαταληθφηκε λογω ελειψης χωρου..Για να καλυπτουν πιο πολλες κυκλοφοριες.

Παντως μου αρεσει που καποτε επερνα 3 περιοδικα ανα μηνα κ διαβαζα 3 δισκοκριτικες για το καθε ενα...

 
Ο λόγος ύπαρξης των κριτικών γενικότερα' date='είναι το ότι κάποιος-κάπου-κάποτε σκέφτηκε έναν τρόπο να βγάλει εύκολα χρήματα χωρίς να πολυκουράζεται... :D [/quote']

αυτο ακριβως...

δεν ξερω τι λετε ρε παιδια εμενα μου αρεσε πολυ η κρητη.. :lol:
 
Όλοι συμφωνούμε ότι ο "ρόλος" τους είναι ύποπτος λοιπόν... Θα μπορούσαν να απαντήσουν, αλλά έχω προσέξει ότι τους αρέσει ο μονόλογος... :) :)

 
---> Επεξεργάστηκε από τον Eyeprotocol <--- ο οποίος διέγραψε πλήρως το κείμενο διότι δεν μπορούσε να αναγνωστεί. Το πλήρες κείμενο έχει αποσταλλεί στον αρχικό συντάκτη του τον 'db', ο οποίος μπορεί να το διορθώσει αν επιθυμεί και να το επανατοποθετήσει εδώ. :)

 
Μάλλον κάποια βλακεία έκανα με το προηγούμενό μου post.

Anyway, επαναλαμβάνω :

Για την καλύτερη παρακολούθηση της συζήτησης, θα προσπαθήσω (συγχωρέστε με για αυτήν την αυθαιρεσία) να συγκεντρώσω περιληπτικά τις απόψεις που προαναφέρθηκαν.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

O Gangsterθεωρεί ότι τα συνήθη εφόδια του μουσικοκριτικού είναι : α) κάποια «μουσική» ή «μουσικολογική» γνώση και β) κάποια καλή γνωριμία. Εισάγει και την ιστορικότητα του κάθε μουσικοκριτικού, αφού οι προηγούμενες κριτικές του, δίνουν μια δυνατότητα να διερευνήσουμε τα κριτήριά του από τη μιά και από την άλλη το κατά πόσο το γούστο του ταιριάζει με το δικό μας.

O metalash εισάγει α) το θέμα, αν είναι εμφανή τα κριτήρια με τα οποία κρίνουν τον δίσκο και β) το θέμα της τάσης διασφάλισης του ρόλου τους στο μουσικό «γίγνεσθαι» (π.χ. με εφεύρεση ορολογίας). Επίσης θεωρεί αναπόφευκτη την υποκειμενικότητα της κρίσης και προτείνει τρόπο για να γίνουν οι κριτικές αντικειμενικότερες (να γράφονται περισσότερες από μία στο ίδιο τεύχος).



O Superfunk γίνεται λίγο πιο καυστικός και αφοριστικός θεωρώντας ότι τις περισσοτερες φορες ισχυει το "μουσικοκριτικος=αποτυχημενος μουσικος"....


O John εισάγει τις παράπλευρες ιδιότητες του κριτικού (π.χ. να είναι και ο ίδιος μουσικός) και πώς προσπαθεί μέσα από την ιδιότητα του κριτικού να τις υπηρετήσει περιχαρακώνοντας τις επιλογές του, προσδίδοντας μεγαλύτερη αντικειμενικότητα σ’ αυτές.


O Alpatman εστιάζει στην άγνοια των περισσοτέρων κριτικών που προσπαθούν να την κρύψουν πίσω από «όρους» που είναι φανερό ότι δεν κατέχουν την χρήση τους.



O opengrave συσχετίζει την αντικειμενικότητα μιας κριτικής με την αισθητική του γράφοντα, που υπαγορεύεται από το ειδικό έντυπο που γράφει. Επίσης εισάγει και το θέμα της δυνατότητας διαμόρφωσης της αγοράς μέσα από τις κριτικές.


O gerasimos θέτει και αυτός το θέμα των κριτηρίων, που θεωρεί ότι γίνονται ορατά όταν παρακολουθείς την ιστορία των κριτικών.


O Wow! προκαλεί τους κριτικούς να απαντήσουν και οι ίδιοι.





Μερικές συμπληρωματικές ερωτήσεις τώρα : Μήπως η φιλοξενία κριτικών από τα περιοδικά δίνει μια επίφαση αντικειμενικότητας σ’ αυτές ; Αν ένα κριτήριο εκτίμησης κάποιου κριτικού είναι η ιστορία του, πόσο αντικειμενικές μπορούν να θεωρηθούν οι κριτικές των νέων μουσικοκριτικών ; Πότε ένας μουσικοκριτικός καθιερώνεται ;



Τέλος ας κάνουμε ένα νοητικό πείραμα. Αν η μουσική παραγωγή ήταν απαλλαγμένη από την εμπορευματοποιημένη της διάσταση, θα ήταν απαραίτητος ο ρόλος του μουσικοκριτικού ή θα έπεφτε στο επίπεδο της απλής παρουσίασης δίσκων και της πρότασης νέων κυκλοφοριών ;

Αυτά και άλλα πολλά.

 
παντως για μενα , μουσικοκριτικος που δεν εχει καποιες βασικες

μουσικες γνωσεις δεν νοειτε ,

ενα ασχετος απο μουσικη (και τον εαυτο μου στην κατηγορια αυτη τον

βαζω ) θα μπορουσε να κανει κριτικη σε δισκους jazz παραδειγμα ?

Δεν εννοω να ειναι ο steve vai , αλλα να μπορει να καταλαβει την

προθεση ενος καλλιτεχνη ,και τι προσπαθει να κανει

και να ξερατε ποσοι τετοιοι κανουν κριτικη δισκων ....

alp

 
Μέχρι στιγμής το λουκουμάκι πάει στον gangster.

Συμφωνώ ότι αν θες ντε και καλά να πάρεις μια ιδέα για έναν δίσκο από τον Τύπο, καλό είναι να έχεις κάποιον συντάκτη (<-αυτό δεν θέλει εισαγωγικά άραγε;) που λίγο-πολύ έχει τα δικά σου μάτια και αυτιά.

Αν και πάλι, κι αυτό σχετικό είναι. Δεν πιστεύω πως στο Χ,Ψ περιοδικό όταν σκάνε μύτη τα δισκάκια του μήνα ο κάθε συντάκτης να παίρνει υπό μάλλης τα "δικά του" και να πηγαίνει να γράψει διθυράμβους... Πιθανότατα είναι και η ανάγκη στη μέση.

Οι έχοντες κάποια ιδέα από Metal Hammer θα καταλάβουν τί εννοώ:

Την κριτική του FWX των τεράστιων Fates Warning τον περασμένο Οκτώβριο την είχε κάνει ο Χ.Περβανίδης, σε ύφος αθεράπευτα ταυλωμένου fan. Ίσως λοιπόν να υπάρχουν κι άλλοι που για πολλούς λόγους δεν μπορούν να ασχοληθούν ΜΟΝΟ με τις πολύ μεγάλες αγάπες τους.

Α, και... μακριά απ'το Δίφωνο!

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top