Ποια ειναι η χειροτερη "μουσικη" στιγμη σας?

marmelaki

Νέο μέλος
Μηνύματα
630
Πόντοι
18
Σκεφτηκα θα εχει πλακα να γραψουμε τις γκαφες μας, γιατι σιγουρα σχεδον ολοι τις εχουμε κανει και μετα ψαχναμε τρυπα να κρυφτουμε.

Η δικια μου χειροτερη στιγμη (μεχρι στιγμης) ειναι οταν ειχα την τυχη να γνωρισω απο κοντα τους Alex Lifeson και Geddy Lee των Rush και απο το τρακ μου αναφερθηκα στον Geddy σαν Mr. Lifeson.

Ακομα το σκεφτομαι και ντρεπομαι για λογαριασμο μου...

----

Για πειτε τα δικα σας  :)

 
Όταν σε live με την bcrich που είχα τότε κατάφερα σε ένα κομμάτι να κόψω 3 χορδές.

 
Όταν (ψιλο-κομμάτια) έπαιξα ολόκληρο σόλο σε F#m χωρίς να θυμάμαι ότι το κομμάτι ήταν πάνω σε Gm...ΤΡΕΛΗ επιτυχία το "off" παίξιμό μου...

Τσάκισε κόκκαλα και...αυτιά!!!

:-[ :-[ :-[

 
elavd είπε:
Όταν (ψιλο-κομμάτια) έπαιξα ολόκληρο σόλο σε F#m χωρίς να θυμάμαι ότι το κομμάτι ήταν πάνω σε Gm...ΤΡΕΛΗ επιτυχία το "off" παίξιμό μου...

Τσάκισε κόκκαλα και...αυτιά!!!

:-[ :-[ :-[
Κάτι παρόμοιο θα έλεγα κι εγώ, ξεκίνησα κομμάτι από Dm αντί για C που είχε αλλάξει 4-5 πρόβες πριν το live για να μπορέσει να το βγάλει ο τραγουδιστής. Και σκέψου ότι έκοψα την εισαγωγή (μόνο πλήκτρα) στεγνά, ούτε καν fade out ή τίποτε τέτοιο, χυμαδιό λέμε! ;D :-[

Και ένα ακόμα είναι που σε ανοιχτό live έκανε τρελό κρύο και τα 2 μικρά δάχτυλα στο δεξί μου είχαν παγώσει μέχρι να ξεκινήσω να τα χρησιμοποιώ. Το αποτέλεσμα; Όταν ήρθε η ώρα να παίξουν κι αυτά, ακούστηκε κάτι σαν... "πλινκ-πλονκ" αντί για το piano riff που έπρεπε να παίξω! 8)

 
Όταν και ενώ παίζαμε το another brick in the wall part 1 κάτι παίχτηκε και απορυθμίστηκαν εντελώς οι χρόνοι του delay. Αυτό που ακουγόταν από τα ηχεία ήταν ένα χαοτικό πράγμα και οι υπόλοιπη μπάντα δε μπορούσε να κρατηθεί από τα γέλια. Όσο για τον κόσμο, οι φάτσες τους έμοιαζαν με το γνωστό smiley:

:o  :o  :o

 
tugito είπε:
Όταν σε live με την bcrich που είχα τότε κατάφερα σε ένα κομμάτι να κόψω 3 χορδές.
με ταναλιες παιζεις?  ;D

 
σε ένα live κόπηκε η ΜΙ (και εννοείτε η χοντρή) και αναγκάστηκα να παίξω με μια LP ενός δίμετρου η οποία μου έφτανε στο γόνατο

δεν σταύρωσα ούτε καν το σόλο του Iron Fist αλλά ως κλασική μεταλάδες κλασικά τα σπάσαμε και εμείς και το κοινό και δεν χαλάστηκε κανείς

 
Α πολλα...

1) Σε βραδια αφιερωμα του Καββαδια, μας ειχαν φερει ενα Clavinova. Επειδη παιζαμε εμεις ( συγκροτημα ) και μια πιανιστρια με τραγουδι, το χρησιμοποιουσαμε εναλλαξ. Παμε να παιξουμε το Γουιλυ κι ενω μπηκα κανονικα, η μπαντα με κοιταζε παραξενα. Η δεσποινις ειχε κανει transport το προηγουμενο κομματι και δεν το ειχε αλλαξει..Κι εγω ψαχνομουν να βρω γιατι στο διαολο η Gm ακουγοταν σαν Am...Στο ιδιο live, παιζω στο PSR μου το "Γραμμα σε εναν ποιητη" και στο τελος, ακουμπησα βαριεστημενα το χερι μου στην ακρη του οργανου, με αποτελεσμα να γλιστρησει και να ακουμπησει το pitch bend..Μα τα κανουν κι ευαισθητα αυτοι οι γιαπωνεζοι :D

2) Σε παλιο live με rock μπαντα απο την αγωνια για ενα νεο κομματι που ειχαμε βαλει, επαθα blackout! Αποτελεσμα; Χαζο χαμογελο κι ενα ακκορντο μεχρι να μπει ο τραγουδιστης

3) Με την ιδια μπαντα, παιζουμε ενα κομματι του τραγουδιστη. Θες ο διαολος, θες η τυχη..εφυγε πανω απο τα πληκτρα το χαρτι με τις σημειωσεις μου ( δηλαδη ολα τα ακκορντα )...Μεσα στα σκοτεινα ( ηταν και μπαλαντα το καταραμενο ) ψιθυροφωναζα στον κιθαριστα να συνεχισει να παιζει!

4) Ενα καλοκαιρι επαιζα μονιμα με ενα σχημα σε ενα μαγαζι που ο ιδιοκτητης αλλαζε σερβιτορες σαν τα πουκαμισα! Μια φορα ειχε φερει ενα εκπληκτικο...κομματι, το οποιο ( λογω καλοκαιριου ) φορουσε κατι σαν μαγιο...2 κομματια εχασα ( αναγκαζοντας τον κιθαριστα να γυρισει και να με ακουμπησει με το λαιμο της κιθαρας ) και καθε φορα που περναγε διπλα απο τα πληκτρα το "κομματι" πρεπει να ειχα το χαμογελο του χαζου :D

5) Τη δευτερη φορα που δουλεψα live με λαπτοπ, επαιξα το Perfect Strangers με ενα preset του B4 και στο τελος πατησα το sustain πεταλι για να μεινει ο ηχος ( κλασσικος βαριεστημενος ανθρωπος ). Απενεργοποιωντας ομως το καναλι, η τελευταια εντολη ειχε παραμεινει μεσα, με αποτελεσμα το οργανο να παιζει και να παιζει..και να παιζει.. :D Μετα ξαναγυρισα στην απλη και καλη λυση του hardware...

6) Σε ενα απο τα τελευταια live, ο ηχοληπτης μας ειχε υποσχεθει in ear monitor σε μενα και τον drummer. Χαρα εμεις, γιατι την προηγουμενη φορα που παιξαμε στο ιδιο μαγαζι δεν ακουγαμε τιποτα. Ξεκιναει το live..Βρε αμαν..που ειναι ο ηχος..βρε αμαν, δεν με ακουω..βρε αμαν, γιατι τα ακουστικα δεν δουλευουν...

Παω στο διαλειμμα να τον βρω και να του πω πως χαλασαν τα ακουστικα..Και μου κανει "Α, σορρυ ρε φιλε, μετα το soundcheck εκλεισα τους ενισχυτες σας"... Ε, τον σκοτωνεις εκει ή οχι;

 
Off topic:

marmelaki είπε:
οταν ειχα την τυχη να γνωρισω απο κοντα τους Alex Lifeson και Geddy Lee των Rush
Πως τους γνώρισες? οι Rush είναι απο τις αγαπημένες μου μπάντες!

 
Στο 1ο μου Live την ωρα που επαιζα εσπασε η βαση της ζωνης...ευτυχως επιασα την κιθαρα στον αέρα αλλά μέχρι να τελειώσει το κομμάτι έπαιζα στο πάτωμα ώστε να μην το κόψω κρυμμένος πίσω από ένα κάγκελο...η πλάκα είναι ότι κανείς σχεδόν δεν κατάλαβε τίποτα από κάτω... :o

 
zatoichi είπε:

Off topic:Πως τους γνώρισες? οι Rush είναι απο τις αγαπημένες μου μπάντες!
Off topic:

Ο Lifeson εχει ενα μαγαζι στο Τοροντο που παιζει live funk και r&b και συχνα-πυκνα ανεβαινει για τζαμαρισμα.




On topic:

Θυμηθηκα αλλη φαση δικια μου σε καποιο live, οπου ξεκινησα να παιζω ενα κομματι σε αλλη χορδη και αλλη τονικοτητα... ψαχνομουν για 4-5 μετρα μεχρι να βρω ακρη...

Ευτυχως η υπολοιπη μπαντα δεν πτοηθηκε και συνεχισε κανονικα.

Βεβαια εγω βρηκα δικαιολογια οτι δεν ειχε αρκετο φωτισμο στη σκηνη, αλλα δεν νομιζω να με πιστεψαν  ;)

 
Ώρα για μεγάλη ρόμπα:

Γιάννενα, 1997 ή 1998. "Μπουάτ" (κάποια μπουάτ τέλος πάντων).

Παίζω πλήκτρα και βαριέμαι αφάνταστα. Δε γουστάρω λαϊκό που έχει υποστεί αναγκαστική αλλαγή γιατί η ορχήστρα είναι μάπα. Δε γουστάρω να παίζω με strings 101% στο δεξί χέρι και μπάσο στο αριστερό με κανένα γέμισμα... κλπ...

Μέσα στη βαρεμάρα μου, πιάνω μια τσοντοτράπουλα που έχει φέρει κάποιος και παίζοντας, τη χαζεύω κι όλας...

Το πρόβλημα;

Ο καθρέφτης πίσω μου! Ρόμπα έγινα... Έχει με κακό τρόπο, πλάκα είχε αλλά τότε δεν ήξερα πώς να κρυφτώ και τι να πώ... μπρρρ... τι θυμήθηκα τώρα.

 
...Σε live στο Μενίδι(κοντα στην Άρτα)!τελειώνουμε το πρόγραμμά μας κανονικά,μετά ανεβαίνει ένα συγκροτημα άλλο και μας ζητάνε να παίξουμε ένα τελευταίο κομμάτι!στην αρχή αρνηθήκαμε,αλλά μετά δεχθήκαμε(σε αυτό να οφείλεται και η vodka που πίναμε πριν)!το αποτέλεσμα:ΘΡΗΝΟΣ!η απόλυτη ξεφτιλα,παίξαμε κομμάτι που είχαμε να αγγίξουμε πάνω από χρόνο,μπαίναμε όπου να ναι και κοιταζόμασταν μεταξύ μας με βλέμματα απορίας και ντροπής!τα 4 λεπτά φάνηκαν αιώνας...θέλαμε να ανοίξει η γή να μας καταπιεί...μετά εξαφανιστήκαμε γρήγορα-γρήγορα...(και το χειρότερο ήταν ότι το κομμάτι ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ!!!) ;D ;D ;D ;D

 
σίγουρα οχι η χειρότερη αλλα έχει γέλιο...

Παγκράτι 1993 ρεμπετάδικο, εγω κιθάρα τραγούδι, ενα μπουζούκι, 2 πλάσματα!!!(...),ενας κρουστός και ο αρμονίστας ένα φιλαρακι απο το ωδείο...

πανω στο χαμό (τσιφτετέλια στα τραπέζια, κ.τ.λ.), έρχεται η ώρα του σόλο για το αρμόνιο..

Ένα μέτρο....δύο...τρία..τίποτα, γυρνάω πίσω και βλέπω τον κολλητο , να έχει ανοίξει ένα ... ταπεράκι, και να ροκανίζει αταραχος τυροπιτάκια της μαμάς.....μόλις τον είδα μου λέει απαθως: ρε μαλκ παίξε κατι...πεινάω...περιτό να σας πω οτι το εκ-μεκ (φιναλε για τους μη γνωρίζοντες την σκυλε ορολογία) ήταν άμεσο,  και οι πελάτες έμειναν να κοιτάνε τους ψυχοπαθείς μουσικούς που είχαν πεσει στο πάτωμα και χτυπιοντουσαν απο τα γέλια....... ;D ;D ;D

 
starg είπε:
εκ-μεκ (φιναλε για τους μη γνωρίζοντες την σκυλε ορολογία)
Τελείως άσχετο με το θέμα αλλά τα φινάλε του είδους εγώ τα ξέρω ως "σου-τιεν". Μ' αρέσει που υπάρχει και ποικιλία στη σκυλάδικη διάλεκτο! ;D

 
Οχι "κακη" στιγμη αλλα ειχε πλακα.

Σε playback στην TV, καταφερα και εσπασα χορδη.  :-X

 
Πριν κατι χρονια σε σχολικη γιορτη που παιζαμε για το πολυτεχνειο στην μεση ενος τραγουδιου σπαει η Σολ στην ηλεκτρικη (και να φανταστεις ακορντα κρατουσα ) ,ενας καθηγητης που επαιζε κατι μελωδιουλες στην κλασσικη με κοιταει καταλαβαινει τι εγινε , σταματαει να παιζει και γυρναει και μου δινει την κλασσικη να συνεχισω , μετα απο 8 μετρα το τραγουδι τελιωνει και εγω απο την φουρια μου συνεχιζω να παιζω μεχρι που με σταματησανε.

 
live το '97 τωρα και επαιζα με ενα Marshall jcm Κατι + καμπινα 4χ12 ενα delay Και ενα Metalzone,στον soundcheck Ολα μα ολα κομπλε,ε οταν αρχισαμε δεν πατησα το κουμπακι standbye του ενισχυτη απο το αγχος μου και ξεκινησα να παιζω,ακουγομουν απο τα Monitor μου βεβαια καραdigital καθως και απο ενα αλλο ηχειο στο τερμα του μαγαζιου αλλα απο τον ενισχυτη ποτε, ουτε και μπροστα,τι split ειχε κανει ο ηχοληπτης ακομα απορω...1 ωρα την εβγαλα ετσι καλα που ειμασταν 2 κιθαριστες και δεν ''ελειπα'' απο το stage παρα πολυ..shit all over man..... :P

επισης σε σπιτι τωρα παρτυ να ειμαστε καλεσμενοι για να παιξουμε,γουστα τρελα απο το κοινο μας και να σου τελευταιο κοματι paranoid γινεται σχιζοφρενεια και πεφτει ενας στην jackson Μου και μου στραβωνει τον λεβγε απο το tremolo..σταματαω να παιζω και λεω οπως εισαι εφυγες,και πανε στο παιδι και του λενε μεγαλε φυγε τωρα γιατι νευριασε και ηταν και η πρωτη του κιθαρα και καταλαναινεις θα εχεις προβλημα..το παιδι εφυγε μαλλον χεστηκε επανω του.... :P

και τελευταιο σε ταρατσα τωρα Live metal κατασταση το 99 ηρθε αστυνομια να μας μαζεψει λογω ενοχλησης γειτονων και τελικα πηραν στο τμημα το παιδι που το οργανωσε και την μανα του επειδη ο ενας εβριζε τον αλλον...ηταν λιγο Psycho το family...κυρ Αγλαια και Μαμαλας(Punk mood το παιδι με σπασμενα μπροστινα δοντια σε ξυλο στα εξαρχεια) τι θυμηθηκα βραδυατικα καψιμο ενταξει....χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα........... ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D :P :P :P :P :P

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
1988, Βαθύ Σάμου, Ταβέρνα Greenhill

Καραφτιαγμένος ζητώ σε ένα τσιφτετέλι μέρος για solo. Αφού τα δίνω όλα πάνω στη νιαβέντι, πετάγεται ένας τυπάς μπροστά μου, ροχαλιάζει ένα πεντοχίλιαρο, και μου το σκάει στο κούτελο. Παρατάω την ορχήστρα επί τόπου και ακόμα ψάχνω μπεταντίν...  ;D

 

Παρόμοια θέματα

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top