Περί μεταφράσεων

κανείς δεν έχει πραγματικά συναίσθηση της γελοιότητας ή έστω εγκληματικής κοινοτυπίας ενός αγγλικού στίχου (ακόμη και φοβερά αξιόλογων διαχρονικών συγκροτημάτων), όταν όμως τον μεταφράσεις με ακρίβεια στα ελληνικά γελάνε και οι πέτρες.
ακριβως,και οχι γιατι ειναι κακος ή κοινοτυπος αλλα γιατι προερχεται απο μια ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικη κουλτουρα και πραγματικοτητα.

το ιδιο γελιοι/ακατανοητοι ακουγονται και οι ελληνικοι στιχοι (ακομα και αν ειναι καλοι) μεταφρασμενοι στα αγγλικα.

παραδειγμα:

Your two hands have taken

twigs and they have beaten me

Υοur eyebrows have burned me

and your sweet eyes too

Come with me my little one

to heal my heart

I will build you a castle Marigo

And put you inside

;D

για αυτο,αν μπορουμε,μενουμε στο πρωτοτυπο για να ειμαστε σιγουροι... ;D

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Να προσθεσω ότι η γλωσσα που εκφραζει τον καθενα μας ειτε γραφουμε ποιηματα/στιχους/κειμενα/αρθρα/συνεντευξεις , είναι συνηθως η γλωσσα με την οποια μας νανουρισε η μάνα μας.  Και αυτή που μας δόθηκε/μαθαμε στα πρωτα  καθοριστικα μας χρονια.  Και ετσι εκφραζομαστε στις πιο ιδιωτικες/δυνατες/κρυφες μας στιγμες.

Λενε ότι συνηθως ονειρευομαστε στη γλωσσα που μας είναι πιό οικεία.  Δεν ξερω, διότι ακούω πολλες φωνές στον ύπνο μου! (και στο ξύπνιο μου!-Τι εχω γιατρέ μου?)  ;D Προσωπικά,  κανω την καθημερινη αριθμητική στην γλωσσα στην οποία εμαθα την αριθμητικη στο σχολείο που με εστειλαν.(Δεν ειχα επιλογη λογω ηλικιας.)

Και με μαγευουν ορισμενες  λεξεις  άλλων γλωσσών και ψαχνω την ετυμολογια τους.

Επισης και για την μουσικη, εχω να πω οτι η μαγεία της ‘ανακαλυψης’ της μουσικής στα εφηβικα χρονια ειναι κατι καθοριστικο. Απο την πρώτη επαφή με την μουσική, μέχρι την καταστάλαξη στα ειδη που εκφραζουν τον καθενα/καθεμια, η ενασχοληση (ενεργη ή παθητικη) με την μόνη γλωσσα που είναι υπερανω του Λόγου, ειναι οχι μόνο δεικτική του χαρακτηρα, αλλά και τον διαμορφωνει.

Οπως και με οποιαδηποτε γλωσσα ομως, οσο παει την μαθαινεις και καλυτερα.

Υστερα, ισως μαθεις και αλλη μία και παει λεγοντας…

Αν η ποιοτητα θεωρηθει υποκειμενική, τοτε η ωριμότητα υπερεχει εδω με διαφορά μονο και μονο λογω ποσοτικής υπεροχής… Οσο ζεις μαθαινεις, και οσο εχεις αυτια ακους.

Αν η ποιοτητα θεωρηθει αντικειμενικη, τοτε παλι υπερέχει η ωριμότητα για τον ιδιο ακριβως λογο.

Kαι σαφεστατα σεβομαι τις γνωμες ολων ΚΑΙ περι μουσικης ΚΑΙ περι γλωσσας ΚΑΙ περι φαγητου.

(υγ. μου θυμισες (u know who u r), τα κεφτεδακια της μαμας και χθες εκανα 3 τηγανιές-πηγα στο φουρνο για να βρω μπαγιατικο ψωμι, να το βαλω να μουλιασει, και η κυρια στο φουρνο μου εδωσε 2 καρβελια προχθεσινου ψωμιου και δεν ηθελε, επ'ουδενί ,να παρει χρηματα !! Και αυτή η εικόνα ειναι μερος απο την Αθάνατη Ελλαδα για ολους εμας που παραπονιόμαστε συνεχεια!!  :) )

 
Κουίζ:

Σε μια εργασία που είχα κάνει για τη machine translation (τότε που ο μικρότερος υπολογιστής ήταν ένα δωμάτιο 90 τ.μ.), είχα διαβάσει για ένα μηχάνησμα που είχε βγάλει αποτέλεσμα αυτόματης μετάφρασης το εξής: "Η βότκα καλή, το κρέας, όμως, σάπιο."

Ποιας γνωστής φράσης είναι μετάφραση;

December είπε:
Αλλα το "παλληκάρι" πως να το μεταφρασουμε? Dude? ;D  η απλά Pallikari ? ;D
Γιατί το "παληκάρι" είναι μια λέξη; Μπορεί το 'σημαίνον', δλδ οι χαρακτήρες  που διαβάζεις και ακούς να είναι πάντα οι ίδιοι, αλλά η λέξη έχει πολλά 'σημαινόμενα', δλδ νοήματα.

Άλλο το "που είσαι ρε παληκάρι;", άλλο το ", πω-πωωω, έγινες παληκάρι μέχρι εκεί απάνω", άλλο το "στάθηκε στη μάχη σαν παληκάρι" και άλλο το "μπήκε μέσα το παληκάρι (ο παληκαράς) με το όπλο και όλοι στέκονταν σούζα".

 
και η κυρια στο φουρνο μου εδωσε 2 καρβελια προχθεσινου ψωμιου και δεν ηθελε, επ'ουδενί ,να παρει χρηματα !! Και αυτή η εικόνα ειναι μερος απο την Αθάνατη Ελλαδα για ολους εμας που παραπονιόμαστε συνεχεια!
ε,καλα αν σου επαιρνε και λεφτα για...προχθεσινο ψωμι θα ηθελε και σκοτωμα.... ;D

παντως στις ΗΠΑ οι περισσοτερες...καπιταλιστικες αλυσιδες εστιασης... ;D...χαριζουν στους αστεγους οτι περισσεψει μετα το κλεισιμο της ημερας εδω δεν εχω δει να το κανει κανενας (αν και νομιζω οτι το ειχα δει μια φορα σε ενα μαγαζι με ντοντατς στη Γλυφαδα)   ;D ;D  ,ενταξει για να πουμε και του στραβου το δικιο εχω δει πολλους φουρναρηδες,σουβλατζηδες κτλ να χαριζουν φαγητο σε αστεγους και στην Αθηνα αλλα να σου πω την αληθεια το εχω δει και σε παρα πολλα μερη σε ολον τον κοσμο,απο το Τοκυο ως και το Λονδινο οποτε καλο ειναι που το κανουμε και εμεις...,

η ανθρωπια ΔΕΝ ειναι ελληνικο προνομοιο...trust me....

π.χ.την προηγουμενη εβδομαδα ημουν στη Ναπολη και επειδη σαν...ηλιθιος χαθηκα.... :P :P...οταν μπηκα στις 10 το βραδυ στο μετρο για να ρωτησω πως να γυρισω στο σπιτι που εμενα  η κυρια που... φρουρουσε την εισοδο... με αφησε και μπηκα στο τρενο... χωρις εισητηριο (ειχα μπει ...παρανομα απο τη μερια που... παρκαρανε  τα τρενα ;D και δεν πουλουσαν εισητηρια εκει) και ειδοποιησε και τους ανθρωπους στον σταθμο που θα κατεβαινα οτι ενας βλακας Ελληνας ταξιδευει χωρις εισητηριο και να τον αφησουν να βγει... ;D...  θα το εκανε εδω ο δικος μας....εισπρακτορας αυτο?

 
December είπε:
χθες εκανα 3 τηγανιές
Είσαι μερακλής! ( Δύσκολο στη μετάφραση)

Συνέχισε να τρως (3!) τηγανιές καφεδάκια την ημέρα και θα χοντρύνεις (ευκολότατο να μεταφραστεί)    ;D ;D ;D

Πρόχειρο/ γρήγορο συμπέρασμα : οι Ελληνικές λέξεις που δύσκολα μεταφράζονται , οδηγούν σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα, τα οποία μεταφράζονται ευκόλως. Το αυτό ισχύει με το «παλικάρι» και το «λεβέντης».  ;D ;D

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
RayDTutto είπε:
Κουίζ:

"Η βότκα καλή, το κρέας, όμως, σάπιο."

Ποιας γνωστής φράσης είναι μετάφραση;
Τhe spirit is willing but the flesh is weak  ;D

 
RayDTutto είπε:
Κουίζ:

Σε μια εργασία που είχα κάνει για τη machine translation (τότε που ο μικρότερος υπολογιστής ήταν ένα δωμάτιο 90 τ.μ.), είχα διαβάσει για ένα μηχάνησμα που είχε βγάλει αποτέλεσμα αυτόματης μετάφρασης το εξής: "Η βότκα καλή, το κρέας, όμως, σάπιο."

Ποιας γνωστής φράσης είναι μετάφραση;

Γιατί το "παληκάρι" είναι μια λέξη; Μπορεί το 'σημαίνον', δλδ οι χαρακτήρες  που διαβάζεις και ακούς να είναι πάντα οι ίδιοι, αλλά η λέξη έχει πολλά 'σημαινόμενα', δλδ νοήματα.

Άλλο το "που είσαι ρε παληκάρι;", άλλο το ", πω-πωωω, έγινες παληκάρι μέχρι εκεί απάνω", άλλο το "στάθηκε στη μάχη σαν παληκάρι" και άλλο το "μπήκε μέσα το παληκάρι (ο παληκαράς) με το όπλο και όλοι στέκονταν σούζα".
οβ κορς. u r right.

2 meters pallikari....

για αυτο ο μεταφραστης πρεπει ΚΑΙ να αποδιδει την εννοια , και αν το κατορθωσει , εχει κανει καλα τη δουλεια του.

Απο την αλλη βεβαια αν ΔΕΝ κανει τη δουλεια του σωστα, ο αναγνωστης-μην γνωριζοντας την αρχικη γλωσσα του κειμενου- δεν ξερει αν εχει γινει καλη μεταφραση, για να συγκρινει.

O audiokostas τι κερδιζει? Βοτκα ή κρεας? Να καθιερωθει μικρο βραβειο. Ή και μεγαλο. Για τα κουϊζ. Να γινουν κι αλλα κουϊζ.

 
LK είπε:
Είσαι μερακλής! ( Δύσκολο στη μετάφραση)

Συνέχισε να τρως (3!) τηγανιές καφεδάκια την ημέρα και θα χοντρύνεις (ευκολότατο να μεταφραστεί)    ;D ;D ;D
Σ'ευχαριστω!

Αν χοντρυνω πολυ θα πρεπει να αλλαξω και θεση στο snare να μην πεφτει πανω η κοιλια ;D...θα το προσεξω. Αν μπορω!

ε,καλα αν σου επαιρνε και λεφτα για...προχθεσινο ψωμι θα ηθελε και σκοτωμα.... ;D

παντως στις ΗΠΑ οι περισσοτερες...καπιταλιστικες αλυσιδες εστιασης... ;D...χαριζουν στους αστεγους οτι περισσεψει μετα το κλεισιμο της ημερας εδω δεν εχω δει να το κανει κανενας (αν και νομιζω οτι το ειχα δει μια φορα σε ενα μαγαζι με ντοντατς στη Γλυφαδα)   ;D ;D  ,ενταξει για να πουμε και του στραβου το δικιο εχω δει πολλους φουρναρηδες,σουβλατζηδες κτλ να χαριζουν φαγητο σε αστεγους και στην Αθηνα αλλα να σου πω την αληθεια το εχω δει και σε παρα πολλα μερη σε ολον τον κοσμο,απο το Τοκυο ως και το Λονδινο οποτε καλο ειναι που το κανουμε και εμεις...,

η ανθρωπια ΔΕΝ ειναι ελληνικο προνομοιο...trust me....

π.χ.την προηγουμενη εβδομαδα ημουν στη Ναπολη και επειδη σαν...ηλιθιος χαθηκα.... :P :P...οταν μπηκα στις 10 το βραδυ στο μετρο για να ρωτησω πως να γυρισω στο σπιτι που εμενα  η κυρια που... φρουρουσε την εισοδο... με αφησε και μπηκα στο τρενο... χωρις εισητηριο (ειχα μπει ...παρανομα απο τη μερια που... παρκαρανε  τα τρενα ;D και δεν πουλουσαν εισητηρια εκει) και ειδοποιησε και τους ανθρωπους στον σταθμο που θα κατεβαινα οτι ενας βλακας Ελληνας ταξιδευει χωρις εισητηριο και να τον αφησουν να βγει... ;D...  θα το εκανε εδω ο δικος μας....εισπρακτορας αυτο?
Φυσικα ΔΕΝ ειναι καθοοοολου Ελληνικο προνομιο. Απλα το ανεφερα, επειδη δεν το βιωνω καθε μερα και μου εφερε ενα χαμογελο στα χειλη . Εχω παρα πολλες ιστοριες να διηγηθω για την ανθρωπια των αλλοδαπων ή και των ημεδαπων. Απο την Ναϊρομπι εως την Ν.Υ.

Παντως ο δικος μας εισπρακτορας θα εκανε το ιδιο για εναν τουριστα και πολυ περισσοτερο για μια τουριστρια ;)

Λες η φουρναρισσα να νομιζε οτι ειμαι homeless?  ;D ;D Θα ξαναπαω!

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Τα προβλήματα που έχω (κατά καιρούς) αντιμετωπίσει με μεταφράσεις και μεταφραστές είναι τα παρακάτω:

α) Αποτυχία τους να αντιληφθούν ποιοι όροι είναι ήδη διεθνείς (ή τείνουν να διεθνοποιηθούν) οπότε να τους αφήσουν αμετάφραστους. Είναι στοιχειώδες καθήκον του σύγχρονου μεταφραστή να παρακολουθεί τη κοινωνία γύρω του και να τα κατέχει αυτά τα πράγματα, όχι να προσπαθεί να μεταφράσει τα πάντα, επειδή νομίζει ότι αυτό θα έκανε κάποιος εμπειρότερος στη θέση του.

β) Αποτυχία τους να παρουσιάσουν επαρκές συγγραφικό έργο οι ίδιοι ώστε να τεκμέρεται η ικανότητά τους - όχι να μεταφράσουν αλλά - να γράψουν ένα συγκροτημένο και κατανοητό κείμενο.

γ) Προσπάθεια εκ' μέρους τους να "συγγραφήσουν" αντίς να μεταφράσουν.

δ) Αποτυχία τους να παραμείνουν αταύτιστοι με τους χαρακτήρες της ιστορίας που μεταφράζουν. Αν συμπαθούν τον χαρακτήρα Α, του αποδίδουν φραστικώς χαρακτηριστικά που ωθούν και τον αναγνώστη να τον συμπαθήσει - ακόμη και όταν οι προθέσεις του αρχικού συγγραφέα είναι διαφορετικές.

ε) Παρανοϊκή εμμονή στην ιδέα της ανωτερότητας της ελληνικής γλώσας. Θυμάμαι ένα τύπο που ισχυριζόταν πόσο φτωχή είναι η αγγλική γλώσσα διότι έχει μόνο τη λέξη  "river" για να εκφράσει την έννοια του νερού που ρέει, ενώ η ελληνικά "α, μα έχει τόσες λέξεις όπως : ποταμός, ρυάκι κλπ". Μετά από μελέτη, είχε καταδειχθεί ότι στα αγγλικά υπάρχουν πάνω από 40 λέξεις γι' αυτή την έννοια (έχει περάσει καιρός και δε τις θυμάμαι όλες). Ένας μεταφραστής που ξεκινά με αυτή την αφετηρία, την πάτησε.

στ) Απόλυτη αδιαφορία για τυχόν μεταφραστικό έργο που έχει προηγηθεί του δικού τους.  Είχα διαβάσει στο παρελθόν ένα μυθιστόρημα του Φ.Κ.Ντικ, σε μία θαυμάσια μετάφραση που είχε κάνει μία γυναίκα. Χρόνια μετά, είδα ότι το βιβλίο ξανακυκλοφόρησε και το αγόρασα για να αντικαταστήσω το παλιό αντίτυπο. Στη νέα έκδοση η μετάφραση είχε γίνει από άλλη γυναίκα και κατάλαβα τη διαφορά από τις πρώτες προτάσεις (ήταν χειρότερη). Δηλαδή, αυτή η κυρία, αντί να βελτιώσει τυχόν προβλήματα της προηγούμενης μετάφρασης (υπήρχαν κάποια - πάντα υπάρχουν), έκρινε σκόπιμο να το κάνει εντελώς από την αρχή. Θεωρώ τη συγκεκριμένη προσέγγιση σοβαροφανή και άκυρη.

Αυτά

 
Απλα το ανεφερα, επειδη δεν το βιωνω καθε μερα και μου εφερε ενα χαμογελο στα χειλη
Αυτο ξαναπεστο....εδω και πολλα χρονια στην Ελλαδα οι καθε λογης εμποροι σε αντιμετωπιζουν σαν...ευρω με πόδια... ;D

 
@ trolley:

"α) Αποτυχία τους να αντιληφθούν ποιοι όροι είναι ήδη διεθνείς (ή τείνουν να διεθνοποιηθούν) οπότε να τους αφήσουν αμετάφραστους. Είναι στοιχειώδες καθήκον του σύγχρονου μεταφραστή να παρακολουθεί τη κοινωνία γύρω του και να τα κατέχει αυτά τα πράγματα, όχι να προσπαθεί να μεταφράσει τα πάντα, επειδή νομίζει ότι αυτό θα έκανε κάποιος εμπειρότερος στη θέση του."

Αυτό ξαναπέστο. Θυμάμαι τον υπεύθυνο εισαγωγικής εταιρείας να μου ζητάει να μεταφράζω το subwoofer, "υπογούφερ" γιατί είναι …ελληνικότερο και γιατί έτσι το  γράφει και ο Ήχος…

"β) Αποτυχία τους να παρουσιάσουν επαρκές συγγραφικό έργο οι ίδιοι ώστε να τεκμέρεται η ικανότητά τους - όχι να μεταφράσουν αλλά - να γράψουν ένα συγκροτημένο και κατανοητό κείμενο."

Εξαρτάται. Αν πρέπει να μεταφράσεις Joyce, ναι ισχύουν τα παραπάνω. Για να μεταφράσεις Harry Potter όμως (τυχαίο παράδειγμα), μην πολυτρελαινόμαστε.

Συμφωνώ ότι είναι απαραίτητο να μπορείς γράψεις ένα συγκροτημένο κείμενο. Κατά τη γνώμη μου η γνώση και η ικανότητα χειρισμού της γλώσσας "στόχου", συνήθως της μητρικής σου, είναι εξίσου σημαντικά στοιχεία - αν όχι περισσότερο - με τη γνώση της γλώσσας "πηγής".

Διαφορετικά θα έχεις ένα κείμενο γραμμένο π.χ. στα Ελληνικά, αλλά με ύφος και σύνταξη π.χ. αγγλική. Και φυσικά θα είναι εντελώς ηλίθιο…   

"γ) Προσπάθεια εκ' μέρους τους να "συγγραφήσουν" αντίς να μεταφράσουν."

Αυτό δεν το έχω προσέξει, αλλά για να το λες…

"δ) Αποτυχία τους να παραμείνουν αταύτιστοι με τους χαρακτήρες της ιστορίας που μεταφράζουν. Αν συμπαθούν τον χαρακτήρα Α, του αποδίδουν φραστικώς χαρακτηριστικά που ωθούν και τον αναγνώστη να τον συμπαθήσει - ακόμη και όταν οι προθέσεις του αρχικού συγγραφέα είναι διαφορετικές."

Ούτε αυτό το έχω προσέξει, αλλά για να το λες…

"ε) Παρανοϊκή εμμονή στην ιδέα της ανωτερότητας της ελληνικής γλώσας. Θυμάμαι ένα τύπο που ισχυριζόταν πόσο φτωχή είναι η αγγλική γλώσσα διότι έχει μόνο τη λέξη "river" για να εκφράσει την έννοια του νερού που ρέει, ενώ η ελληνικά "α, μα έχει τόσες λέξεις όπως : ποταμός, ρυάκι κλπ". Μετά από μελέτη, είχε καταδειχθεί ότι στα αγγλικά υπάρχουν πάνω από 40 λέξεις γι' αυτή την έννοια (έχει περάσει καιρός και δε τις θυμάμαι όλες). Ένας μεταφραστής που ξεκινά με αυτή την αφετηρία, την πάτησε."

Περαστικά σε όσους συνεχίζουν να πιστεύουν στην ανωτερότητα της ελληνικής (ή οποιασδήποτε) γλώσσας.

"στ) Απόλυτη αδιαφορία για τυχόν μεταφραστικό έργο που έχει προηγηθεί του δικού τους. Είχα διαβάσει στο παρελθόν ένα μυθιστόρημα του Φ.Κ.Ντικ, σε μία θαυμάσια μετάφραση που είχε κάνει μία γυναίκα. Χρόνια μετά, είδα ότι το βιβλίο ξανακυκλοφόρησε και το αγόρασα για να αντικαταστήσω το παλιό αντίτυπο. Στη νέα έκδοση η μετάφραση είχε γίνει από άλλη γυναίκα και κατάλαβα τη διαφορά από τις πρώτες προτάσεις (ήταν χειρότερη). Δηλαδή, αυτή η κυρία, αντί να βελτιώσει τυχόν προβλήματα της προηγούμενης μετάφρασης (υπήρχαν κάποια - πάντα υπάρχουν), έκρινε σκόπιμο να το κάνει εντελώς από την αρχή. Θεωρώ τη συγκεκριμένη προσέγγιση σοβαροφανή και άκυρη."

Παίζει και το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων. Πολύ συχνά η μετάφραση ανήκει στον εκδότη, οπότε ο μεταφραστής του νέου εκδότη είναι ουσιαστικά υποχρεωμένος να κάνει αλλαγές (το πόσες και το πού, είναι πολύ λεπτό ζήτημα). Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι η επόμενη μετάφραση πρέπει να είναι για τα μπάζα.

 
Περαστικά σε όσους συνεχίζουν να πιστεύουν στην ανωτερότητα της ελληνικής (ή οποιασδήποτε) γλώσσας.
μη μου τα χαλας τωρα... ;D,δηλ.αυτοι οι...επιστημονες ...ΨΕΜΜΑΤΑ μας λενε?

δεν πρεπει τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ να γινουν η νεα lingua franca ? ;D


 
Haris είπε:
"γ) Προσπάθεια εκ' μέρους τους να "συγγραφήσουν" αντίς να μεταφράσουν."

Αυτό δεν το έχω προσέξει, αλλά για να το λες…
Μπορείς να το προσέξεις στις περισσότερες μεταφράσεις κειμένων με πολιτικοποιημένο περιεχόμενο. Θυμάμαι τις μεταφράσεις των βιβλίων του Όργουελ, που αν τις διάβαζες νόμιζες ότι ο Όργουελ συχνάζει στη πλατεία Εξαρχείων και ότι αρκεί μία βόλτα για να τον πετύχεις κάπου και να τα πείτε.

"δ) Αποτυχία τους να παραμείνουν αταύτιστοι με τους χαρακτήρες της ιστορίας που μεταφράζουν. Αν συμπαθούν τον χαρακτήρα Α, του αποδίδουν φραστικώς χαρακτηριστικά που ωθούν και τον αναγνώστη να τον συμπαθήσει - ακόμη και όταν οι προθέσεις του αρχικού συγγραφέα είναι διαφορετικές."

Ούτε αυτό το έχω προσέξει, αλλά για να το λες…
Χονδροειδές παράδειγμα είναι οι μεταφράσεις αισθηματικών βιβλίων για ευρεία κατανάλωση, όπου η άχνη ζάχαρη της συγγραφέως, γίνεται μελάσσα στα χέρια του μεταφραστή/τριας. Θυμάμαι επίσης τη μετάφραση του "Bug Jack Baron" (Norman Spinrad) όπου η αντιπάθεια του μεταφραστή για τον μεγαλοεπιχειρηματία αντι-ήρωα του μυθιστορήματος ήταν ακόμη μεγαλύτερη και από εκείνων που τον μισούσαν μέσα στο έργο.

:)

 
Superfunk είπε:
μη μου τα χαλας τωρα... ;D,δηλ.αυτοι οι...επιστημονες ...ΨΕΜΜΑΤΑ μας λενε?

δεν πρεπει τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ να γινουν η νεα lingua franca ? ;D

Έχω μεταφράσει Άρλεκιν όταν ξεκινούσα (όπως πολλοί νέοι μεταφραστές) και ελπίζω να μην υπέπεσα στο παράπτωμα που αναφέρεις, κυρίως γιατί τα βαριόμουν τόσο πολύ, που το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτόμουν ήταν να παρέμβω "δημιουργικά" στο ...έργο.

Καλά έκανες και μου είπες για το Bug Jack Baron (δεν το έχω διαβάσει), γιατί θα έχει ενδιαφέρον να κάνω ένα A/B.  

 
Superfunk είπε:
ακριβως,και οχι γιατι ειναι κακος ή κοινοτυπος αλλα γιατι προερχεται απο μια ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικη κουλτουρα και πραγματικοτητα.
Δηλαδή πχ. αυτά...

Λέει ότι σε αγαπάΚαι ξέρεις πως δεν μπορεί να'ναι κακό

Ναι, σε αγαπά

Και ξέρεις πως πρέπει να'σαι ευχαριστημένος, ΟΥΟΥΟΥΟΥ!

Σ'αγαπάει, ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ

Σ'αγαπάει, ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ

Με τέτοια αγάπη

Ξέρεις πως πρέπει να'σαι ευχαριστημένος!
...είναι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικά?  ;D Καψουροτράγουδο και γενικά ευτελής στίχος υπάρχει παντού και πάντα, αλλά καθώς ο Έλληνας ακούει τα "ξένα" (οποιουδήποτε μουσικού στυλ) ποτέ δεν σκέφτεται πως ο στίχος στα ελληνικά δεν θα ακουγόταν ούτε σε κάποιο επαρχιακό σκυλάδικο.

(glad αποδίδεται ως "ευγνώμων" αλλά ακόμη κι έτσι δεν πάει για βράβευση από την Ακαδημία Αθηνών)

 
είναι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικά?
ειναι ,γιατι ΔΕΝ ΡΗΜΑΡΟΥΝ (και ΕΚΕΙ ειναι ολα τα λεφτα trust me.. ;))

ασε με να σε παω κατω          στους λοφους με τις φραουλιες
;D

 
Superfunk είπε:
ειναι ,γιατι ΔΕΝ ΡΗΜΑΡΟΥΝ (και ΕΚΕΙ ειναι ολα τα λεφτα trust me.. ;))

;D
Ναι, ΡΗΜΑΔΟΥΝ  ;D

Απλώς δεν ριμάρουν

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top