Παλιά Ρεμπέτικα

[gto234]

Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι τα παλιά ρεμπέτικα της εποχής 1920-40 είναι η "jazz" της Ελλάδας και ότι οι ξένοι υποκλίνονται στους καλιτέχνες της εποχής αυτής.Πέρα από τον Βαμβακάρη έχετε να μου προτείνετε κάποια ακούσματα σε αυτό το στύλ;Επίσης ξέρετε αν ο Χιώτης έχει βγάλει δίσκους που παίζει κιθάρα;Το έχω ακούσει αλλά δεν ξέρω αν ισχύει.

 

[iliasbass]

απο'τι γνωριζω τα ρεμπετικα του 20 ειχαν ιδιαιτερη ανθηση στην Αμερικη απο ρεμπετες-μεταναστες και αν δεν κανω λαθως το Μισιρλου ηταν ενα απο αυτα και δεν ξερω αν εχουν κυκλοφορησει σε cd

 

[Trolley]

Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι τα παλιά ρεμπέτικα της εποχής 1920-40 είναι η "jazz" της Ελλάδας

Πράγματι' date=' αυτό είναι το θέμα της κινηματογραφικής επιτυχίας "Ρεμπέτικο" του Κώστα Φέρη. Οι ομοιότητες ανάμεσα στα δύο μουσικά ιδιώματα είναι τόσες, ώστε στο εξωτερικό η ταινία προβλήθηκε με τον τίτλο "Be-Bop" ενώ παραμένει μυστήριο το γιατί δεν τιμήθηκε με το Όσκαρ σκηνοθεσίας.

και ότι οι ξένοι υποκλίνονται στους καλιτέχνες της εποχής αυτής.

Ακόμη και στις μέρες μας, το άκουσμα της λέξεως "Βαμβακάρης" στο Piccadily Circus του Λονδίνου, οδηγεί τους Εγγλέζους όχι απλά σε υποκλίσεις αλλά μάλιστα σε κωλοτούμπες και λοιπές χειρονομίες μέχρις εξασφαλίσεως της γαλήνης. Οι έλληνες μουσικοί έχουν αναφερθεί πολλάκις σε συνεντεύξεις ξένων μουσικών ειδικά εκείνων που κρατούν την παράδοση, παίζοντας τζουρά.

Πέρα από τον Βαμβακάρη έχετε να μου προτείνετε κάποια ακούσματα σε αυτό το στύλ;

Δύσκολα θα βρει κανείς κάτι εφάμμιλο' date=' αλλά δοκίμασε να ακούσεις Μαρίκα Νίνου.

Επίσης ξέρετε αν ο Χιώτης έχει βγάλει δίσκους που παίζει κιθάρα;Το έχω ακούσει αλλά δεν ξέρω αν ισχύει.

Κοίτα, μπορείς να ακούσεις Joe Pass, δεδομένης της κοινής ρίζας, δύσκολα θα καταλάβεις τη διαφορά.

 

[elavd]

Κοίτα' date=' μπορείς να ακούσεις Joe Pass, δεδομένης της κοινής ρίζας, δύσκολα θα καταλάβεις τη διαφορά.[/quote']Wow! τι εννοείς λέγοντας "κοινή ρίζα"?

Ένας κιθαρίστας που κατά τη γνώμη μου θυμίζει λίγο το παίξιμο του Χιώτη (ή μάλλον το αντίστροφο...) :lol: είναι ο μακαρίτης Django Reinhardt... Απίστευτος!!!

Μέχρι και την ίδια φάτσα είχαν! Δείτε:

 

[gto234]

Βέβαια, ο Reinhardt είναι από τους αγαπημένους μου κιθαρίστες!Έχω μαζέψει απίστευτο υλικό για αυτόν,μάλιστα έμαθα ότι κυκλοφόρησε και η βιογραφία του σε βιβλίο αλλά δεν ξέρω αν έχει μεταφραστεί.Μου έχουν πεί ότι ο Χιώτης έχει γράψει κομμάτια που θυμίζουν πολύ reinhardt αλλά δεν ξέρω που μπορώ να τα βρώ!

Από Joe Pass επίσης έχω πολύ υλικό αλλά θα ήθελα να ακούσω τα δικά μας ρεμπέτικα.Θα ψάξω για Μαρίκα Νίνου.

Πάντως παιδιά όσο σιχαίνομαι τον ήχο του μπουζουκιού στα καινούγια πόπ κομμάτια άλλο τόσο τον λατρεύω στα παλιά ρεμπέτικα.Ίσως επειδή θυμίζει πολύ τον ήχο του Reinhardt...

 

[elavd]

Έχει βγει και μια ταινία με τον Sean Penn που υποδύεται ένα κιθαρίστα που παραπέμπει από ότι ξέρω στον Reinhardt. Δυστυχώς δε την έχω δει ακόμη

 

[gto234]

Έχει βγει και μια ταινία με τον Sean Penn που υποδύεται ένα κιθαρίστα που παραπέμπει από ότι ξέρω στον Reinhardt. Δυστυχώς δε την έχω δει ακόμη

Αχχχ,όταν τα λέω εγώ κανείς δεν με ακούει...

http://www.noiz.gr/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=1483&highlight=sweet&sid=8cb427b8a18a64321807193c7f7356c4

Τι γνώμη έχετε για τον Γιάννη Σταματίου ή αλλιώς Σπόρο;Κορυφαίος;

 

[SocialNetUsr]

Τι γνώμη έχετε για τον Γιάννη Σταματίου ή αλλιώς Σπόρο;Κορυφαίος;

Τον τυπά τον είδα σε ένα κανάλι "Seven" να παίζει μερικά τραγούδια του που είχε γράψει όταν ήταν στην Αμερική και έμεινα ΠΑΓΩΤΟ να έτσι 8O 8O .... Είχε μέσα στοιχεία από Swing, Jazz, Ρεμπέτικα, Ισπανικά και ότι άλλο βάλει ο νους σου. Απίστευτος. Επίσης είναι και η αιτία που ψάχνω μπουζούκι αυτή την στιγμή!!

 

[wasted]

Καλησπέρα φόρουμ!!!

Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι τα παλιά ρεμπέτικα της εποχής 1920-40 είναι η "jazz" της Ελλάδας και ότι οι ξένοι υποκλίνονται στους καλιτέχνες της εποχής αυτής.Πέρα από τον Βαμβακάρη έχετε να μου προτείνετε κάποια ακούσματα σε αυτό το στύλ;Επίσης ξέρετε αν ο Χιώτης έχει βγάλει δίσκους που παίζει κιθάρα;Το έχω ακούσει αλλά δεν ξέρω αν ισχύει.

Γιάννης Παπαιωάννου, Γιώργος Μπάτης, Στράτος Παγιουμτζής, Στελλάκης Περπινιάδης, Δημήτρης Γκόγος ή Μπαγιαντέρας, Παναγιώτης Τούντας, Μιχάλης Γενίτσαρης, Σπύρος Περιστέρης, Βαγγέλης Παπάζογλου, Γιώργος Κάβουρας, Ρίτα Αμπατζή, Ρόζα Εσκενάζυ.

Βούτα μέσα και άκου. Μόνο που θα διαφωνήσω ως προς το χαρακτηρισμό "JAZZ". Αν ήταν να κάνω ένα παραλληλισμό, πιο πολύ θάλεγα, το "blues" της Ελλάδας. Πόνο κι αδικία βγάζουν τα κομμάτια, όχι τεχνικό αυτοσχεδιασμό.

Όσον αφορά στον Χιώτη, μάλλον θα το ξέρεις, αλλά ήταν πολύ καλός κιθαρίστας, και αυτός που έβαλε τέταρτη χορδή στο μπουζούκι, και κούρδισμα ανάλογο με της κιθάρας, με συνέπεια να γίνει πιο τεχνικό όργανο. Δυστυχώς όμως, δε θυμάμαι να τον έχω ακούσει ποτέ ηχογραφημένο να παίζει κιθάρα.

BTW, για να μπεις ολοκληρωτικά στο κλίμα αγόρασε και το βιβλίο του Πετρόπουλου για το Ρεμπέτικο. Καλά Ταξίδια

 

[gto234]

Thanks wasted_sunsets!Συμφωνώ με τον χαρακτηρισμό blues.

Κρίμα που δεν υπαρχει κατι και από την δουλειά του Χιώτη με κιθάρα...

 

[Superfunk]

Καλησπέρα φόρουμ!!!

Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι τα παλιά ρεμπέτικα της εποχής 1920-40 είναι η "jazz" της Ελλάδας και ότι οι ξένοι υποκλίνονται στους καλιτέχνες της εποχής αυτής.Πέρα από τον Βαμβακάρη έχετε να μου προτείνετε κάποια ακούσματα σε αυτό το στύλ;Επίσης ξέρετε αν ο Χιώτης έχει βγάλει δίσκους που παίζει κιθάρα;Το έχω ακούσει αλλά δεν ξέρω αν ισχύει.

Γιάννης Παπαιωάννου' date=' Γιώργος Μπάτης, Στράτος Παγιουμτζής, Στελλάκης Περπινιάδης, Δημήτρης Γκόγος ή Μπαγιαντέρας, Παναγιώτης Τούντας, Μιχάλης Γενίτσαρης, Σπύρος Περιστέρης, Βαγγέλης Παπάζογλου, Γιώργος Κάβουρας, Ρίτα Αμπατζή, Ρόζα Εσκενάζυ.

Βούτα μέσα και άκου. Μόνο που θα διαφωνήσω ως προς το χαρακτηρισμό "JAZZ". Αν ήταν να κάνω ένα παραλληλισμό, πιο πολύ θάλεγα, το "blues" της Ελλάδας. Πόνο κι αδικία βγάζουν τα κομμάτια, όχι τεχνικό αυτοσχεδιασμό.

Όσον αφορά στον Χιώτη, μάλλον θα το ξέρεις, αλλά ήταν πολύ καλός κιθαρίστας, και αυτός που έβαλε τέταρτη χορδή στο μπουζούκι, και κούρδισμα ανάλογο με της κιθάρας, με συνέπεια να γίνει πιο τεχνικό όργανο. Δυστυχώς όμως, δε θυμάμαι να τον έχω ακούσει ποτέ ηχογραφημένο να παίζει κιθάρα.

BTW, για να μπεις ολοκληρωτικά στο κλίμα αγόρασε και το βιβλίο του Πετρόπουλου για το Ρεμπέτικο. Καλά Ταξίδια[/quote']

ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΕ ΟΛΑ & ΕΠΑΥΞΑΝΩ.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ BLUES & ΟΧΙ ΤΖΑΖ...(Πολλοι ρεμπέτες ούτε τα βασικά δεν ήξεραν να παίξουν...)

Για "τζαζ" θα πρεπει να πας στα ΔΗΜΟΤΙΚΑ! (Αλλη πονεμενη ιστορια και αυτη....) (π.χ.ενας ΑΠΟΛΥΤΑ τζαζ δισκος ειναι το live του Μακη ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ στις "ΑΜΠΑΡΕΣ" με ΖΕΡΒΑ & ΣΑΛΕΑ,γινεται της μουρλής εκει μεσα ειδικα οταν ξεκιναει το δημοτικο πρόγραμμα...)

Πεθανε & ο ΓΕΝΙΤΣΑΡΗΣ σημερα RIP....

 

[yannis]

Οντως, πάει και ο Γεννίτσαρης. Και ήταν ίσως ο τελευταίος της μεγάλης γενιάς του αλητορεμπέτικου (ήτοι, του μόνου αυθεντικού ρεμπέτικου). Ολως τυχαίως, χτες τον έβλεπα σε ένα ντοκιμανταίρ για τον Μάρκο να μιλάει για τα χρόνια που ο Μάρκος δούλευε ως εκδοροσφαγέας στον Πειραιά. Αλητεία, χασισάκι, γκόμενες, αγαπητικοί, η Αγία Τετράς των μπουζουκιών και πάει λέγοντας... Τον άκουγα και σκεφτόμουνα πως ό,τι είδαμε είδαμε από αυθεντικές λαϊκές μουσικές... (καλώς ή κακώς, μιας και οι πιο καλές και αυθεντικές μουσικές ανθούν σε περιβάλλον κάθε άλλο παρά φιλικό προς τον άνθρωπο). Εξ ου και συμφωνώ με τους προλαλήσαντες περί blues (και ουχί jazz) της Ελλάδας...

Χαιρετώ

 

[tassos1978]

Αναφέρθηκε ο Παναγιώτης Τούντας. Το άτομο ήταν (και είναι) περίπτωση. Είχε σπουδάσει μουσική στο Παρίσι, η καταγωγή του ήταν από τη Σμύρνη και συνδύασε περίπλοκες αλλαγές στους ρυθμούς και στις αρμονίες επιτυγχάνοντας ένα εντυπωσιακό "πάντρεμα" Ρεμπέτικου και Δυτικής Έντεχνης μουσικής του 19ου αιώνα... έχει τύχει να παίξω κομμάτια του και έπαθα την πλάκα μου! Ακούστε τον "κοκκαϊνοπότη", έιναι λαμπρό παράδειγμα της συνθετικής του ικανότητας (υπάρχει και μια εκτέλεση με την Ελένη Τσαλιγοπούλου σε ενορχήστρωση του Γιώργου Ανδρέου εντελώς "φεύγα" - ¶ψογη!!!)

 

[gamanos]

Αν και δεν είμαι τακτικός του forum θα ήθελα να πω δυο λόγοα περί Jazz- Blues και ρεμπέτικων. Προσωπικά πιστεύω ότι το ρεμπέτικο θεωρείται Jazz γιατί ξεκίνησε από το περιθώριο και τελικά το ασπάστηκε η βαριά κουλτουρα :lol: και διαννόηση, δηλαδή στην εποχή του θεωρούνταν κατακριτέο έως και απαγορευμένο, λόγω θεματολογίας, με το καιρό όμως κατέληξε κλασσικό. Εκεί αποδίδω εγώ τον χαρακτηρισμό Jazz της Ελλάδας, και ο καθένας ας κάνει την αναγωγή με μάυρους, ποταμόπλοια και Νέα Ορλεάνη .

Κάθε ανταπάντηση δεκτή.

 

[Superfunk]

Αναφέρθηκε ο Παναγιώτης Τούντας. Το άτομο ήταν (και είναι) περίπτωση. Είχε σπουδάσει μουσική στο Παρίσι' date=' η καταγωγή του ήταν από τη Σμύρνη και συνδύασε περίπλοκες αλλαγές στους ρυθμούς και στις αρμονίες επιτυγχάνοντας ένα εντυπωσιακό "πάντρεμα" Ρεμπέτικου και Δυτικής Έντεχνης μουσικής του 19ου αιώνα... έχει τύχει να παίξω κομμάτια του και έπαθα την πλάκα μου! Ακούστε τον "κοκκαϊνοπότη", έιναι λαμπρό παράδειγμα της συνθετικής του ικανότητας (υπάρχει και μια εκτέλεση με την Ελένη Τσαλιγοπούλου σε ενορχήστρωση του Γιώργου Ανδρέου εντελώς "φεύγα" - ¶ψογη!!!)[/quote']
αμ η ΦΩΝΑΡΑ του?που τι βάζεις τη ΦΩΝΑΡΑ του :?: :wink: