Οι "λιγότερο γνωστοί" μουσικοί.

[harilatron]

Σε σχέση με το θέμα.... Οι...λιγοτερο διασημοι guitarists..

(Γράφω νέο θέμα, για να μπορέσουμε να το συζητήσουμε χωρίς να ξεφύγει off-topic εκείνο το θέμα που για αρκετούς είναι ενδιαφέρον. )

Παρατηρώντας λοιπόν όλα αυτά τα video από τόσους άγνωστους στο ευρύ κοινό μουσικούς, μου δημιουργήθηκε η εξής απορία: Με απόλυτο σεβασμό στην αξία όλων αυτών που έχουν παρατεθεί (και θα συνεχίσουν να παρατίθενται) .... που πάτε και τους βρίσκετε? Δηλαδή.... μέσω ποιάς διαδικασίας τους εντοπίζετε?

Με άλλα λόγια, η ερώτηση μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: Πιστεύετε ότι έχει πραγματική αξία η τόσο εξαντλητική ενασχόληση με το έργο άλλων μουσικών? Είναι ενημέρωση, μουσική απόλαυση ή απλά υπέρμετρος καταιγισμός ερεθισμάτων? 

Και κάτι ακόμη: Η κατάσταση στην οποία κιθαρίστες συζητούν για άλλους κιθαρίστες, είναι διαδικασία μουσικής προόδου ή εγκλωβισμού και ανακύκλωσης? 

(Παρακαλώ.... μην παρερμηνεύσετε το σχόλιο... δεν είμαι σίγουρος ότι είναι "ανακύκλωση" αν και προς τα εκεί τείνω.... Εκτός αυτού, οι απόψεις για καλλιτεχνικά θέματα.... οφείλουν να είναι ελαστικές ). 

 

[fenderiarhs]

Kαλη ερωτηση.......η μοναδικη απαντηση που εχω ειναι...........ερωτηση......Δεν ειναι φυσιολογικο για αυτον που εχει εντρυφησει στους "μεγαλους", εχει καψει τους δισκους τους, εχει δει τις συναυλιες τους, οταν καποια στιγμη ερθει και η φυσιολογικη κοπωση, ακομα και αν μιλαμε για μουσικους με τεραστιο καλλιτεχνικο βαρος, να αρχισει να ψαχνει εστω και μικρες διαφοροποιησεις σε αυτους με μικροτερο ειδικο βαρος ???? Αφου εχεις ξεψαχνισει τον ΠΙκασσο και τον Νταλι, ειναι κακο να ψαξεις και τον magritte? ;D ;D ;D ;D : : :

 

[elavd]

Kαλη ερωτηση.......η μοναδικη απαντηση που εχω ειναι...........ερωτηση......Δεν ειναι φυσιολογικο για αυτον που εχει εντρυφησει στους "μεγαλους", εχει καψει τους δισκους τους, εχει δει τις συναυλιες τους, οταν καποια στιγμη ερθει και η φυσιολογικη κοπωση, ακομα και αν μιλαμε για μουσικους με τεραστιο καλλιτεχνικο βαρος, να αρχισει να ψαχνει εστω και μικρες διαφοροποιησεις σε αυτους με μικροτερο ειδικο βαρος ???? Αφου εχεις ξεψαχνισει τον ΠΙκασσο και τον Νταλι, ειναι κακο να ψαξεις και τον magritte? ;D ;D ;D ;D : : :

Και εγώ θα απαντερωτήσω:

Είναι σίγουρο ότι όσοι ψάχνουν το εξεζητημένο, έχουν εντρυφήσει στο κλασικό;

Ή μήπως απλά το απαξιώνουν;

Ή μήπως θέλουν απλά να το παίξουν ψαγμένοι και εναλλακτικοί;

:

 

[harilatron]

Αν ο λόγος είναι αυτό ςπου αναφέρει ο fenderiarhs....τότε όλα καλά.

Απλά έχω παρατηρήσει σε ορισμένους (γνωστούς μου) μια τάση για εξαντλητική ενασχόληση με τη δισκογραφία και τους μουσικούς (και αναφέρομαι σε ανθρώπους που ΔΕΝ παίζουν μουσική) την οποία ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω. Δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί διακρίνω ότι όλο αυτό το συνονθύλευμα γνώσεων, καταλαμβάνει στο μυαλό τους ένα τελείως διαφορετικό "μέρος" από αυτό που σχετίζεται με τη μουσική στο δικό μου.

Και ναι, συμφωνώ με αυτό που λέει ο elavd. Κάποιοι το κάνουν απλά για να δηλώνουν "ψαγμένοι" (αλλά όχι όλοι).

Και για να μην παρεξηγιόμαστε:

Προφανώς, αναφέρομαι σε ανθρώπους που γνωρίζω προσωπικά τι εικόνα έχουν για τη μουσική και όχι -βεβαίως- στους ανθρώπους που γράφουν στο thread με τους "διάσημους κιθαρίστες". Αναμφίβολα, ο καθένας είναι διαφορετικός και μπορεί να παρακολουθεί τη μουσική και τους μουσικούς για διαφορετικούς λόγους, οι οποίοι μπορεί να είναι και υγιείς.

 

[fenderiarhs]

;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D Ασχετο...Οι ερωτησεις-απαντησεις μου θυμισαν αυτο:  ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 

[blue]

Και εγώ θα απαντερωτήσω:

Είναι σίγουρο ότι όσοι ψάχνουν το εξεζητημένο, έχουν εντρυφήσει στο κλασικό;

Ή μήπως απλά το απαξιώνουν;

Ή μήπως θέλουν απλά να το παίξουν ψαγμένοι και εναλλακτικοί;

:

Για άλλες μουσικές θα συμφωνούσα,αλλά για την κιθαριστική μουσική δεν νομίζω οτι ισχύει κάτι τετοιο.Σε ποιόν μπορεί να το παίξει κάποιος ψαγμένος επειδη ξερει εναν κιθαρίστα σημερα?

που πάτε και τους βρίσκετε? Δηλαδή.... μέσω ποιάς διαδικασίας τους εντοπίζετε?

Για κιθαρίστες δεν εχω ιδεα,αλλα για τα αλλα που ακούω και δεν ειναι ευρέως γνωστά η απαντηση ειναι πολύ απλή : απο φιλους που εμπιστευομαι το γουστο τους,από κλασικές προτασεις που μου δινουν οι καθηγητες μου,βλεποντας τους top friends καποιου απο το myspace που μ αρεσει (συνηθως βαζουν κ 1-2 βασικες επιρροες εκει).Εχω την τυχη να συναναστρεφομαι κυρίως μουσικούς ή φιλόμουσους,οποτε για μενα η απορία είναι αντίστροφη : πως ειναι δυνατον καποιος να μην ξερει τους Cinematic Orchestra,τον Amon Tobin,να υποστηριζει οτι το καλυτερο κομματι των radiohead ειναι το creep και των portishead το glory box ?

Πιστεύετε ότι έχει πραγματική αξία η τόσο εξαντλητική ενασχόληση με το έργο άλλων μουσικών? Είναι ενημέρωση, μουσική απόλαυση ή απλά υπέρμετρος καταιγισμός ερεθισμάτων?

Υπέρμετρος καταιγισμός ερεθισμάτων ειναι οταν γίνεται για το θεαθήναι και για νά 'χουμε να λέμε.Οταν καποιος ειναι ειλικρινης και εχει ξεχωρισει αν ειναι ακροατης για τον εαυτο του ή για τους άλλους (το ντυσιμο,το attitude,την πιπα και το slang),απολαμβανει τη μουσικη που του αρεσει και τελος.

Δεν ειναι απλά ενημέρωση και μουσική απόλαυση,είναι διέξοδος οταν νομίζεις οτι δεν υπάρχει κατι καινούριο να ακούσεις και οταν φτανεις σε εκεινα τα πλατυσκαλα που καθεσαι για καιρο κ ειτε μπορει να μεινεις για παντα ή να παρατησεις το αθλημα ή και αμα σου κάτσει να ξανα-αποκτησεις το ενδιαφερον που απαιτειται.Ενδεικτικά,πριν ακούσω Joe Pass,δεν φανταζομουν οτι μπορει κανεις να παιξει και ετσι κιθαρα.Αν δεν τον ειχα ακουσει απο τον καθηγητη μου ή καποιον φίλο μου,θα τον εβλεπα αργοτερα και εδω στο νοιζ.Και δεν ειναι καν άσημος μουσικος.

Κατα 2ο λογο, με ενδιαφερει να εχω αποψη του που βρισκεται η συγχρονη μουσικη (σαν συνθεση και ηχος) για να μη νομιζω οτι ειμαι sound innovator και εναλλακτικος κιθαριστας επειδη στο σολο μου ανοιξα και το wah.

H ενασχοληση τύπου ΝΜΕ,δλδ οτι ο κιθαριστας των Blur εχει ipod και φοραει Noxzema ειναι για fanboys και δεν εχει μουσικολογικη σημασια προφανως,η γνωση της στοιχειωδους ιστοριας της μουσικής εχει ενα ενδιαφερον όμως και η χρησιμοτητα της ειναι να μη μιλαμε σαν τσουτσεκοβόλα (ειναι πολιτισμικο το θεμα δλδ) ;D

 

[amorphosynth]

O υπέρμετρος καταιγισμός ερεθισμάτων είναι δεδομένος οπότε ο καθένας φαντάζομαι προσπαθεί απλά να ξεφύγει από τεράστιες ομάδες παραπλήσιων-παρόμοιων ερεθισμάτων και να βρει κάτι διαφορετικό,το οποίο θα ικανοποιήσει την αισθητική του ανεξαρτήτως αν έχει εντρυφήσει στα κλασικά ή όχι!

Στο κάτω κάτω η τέχνη είναι πάνω από όλα απόλαυση έτσι δεν είναι;

Είτε είσαι ο αποδέκτης,είτε παράγεις είτε την αναπαράγεις!

Ε λοιπον,εγώ νομίζω ότι όπως με όλες τις απολαύσεις της ζωής όταν δεχτείς μεγάλες δόσεις επέρχεται σε κάποια στιγμή και ο κορεσμός-σε συνάρτηση και με τα καθημερινά βιώματα του καθενός-είναι εύκολο να αρχίσεις να αναζητάς κάτι καινούριο-πρωτόγνωρο. :'(

(Είναι σαν το ανέκδοτο με τον death-metal-λά o oποίος αναζητώντας κάτι πιο άγριο και ασυνάρτητο από τη μουσική κατέληξε να ακούει τα παράσιτα στα FM!)

Και προς θεού δε θεωρώ εαυτόν γνώστη της μουσικής,όυτε καν μουσικό-απλά ερασιτέχνη( ο επαγγελματίας αφιερώνει τεράστιο κομμάτι της ζωής του σε ότι κάνει και αυτό τελικά είναι που τον κάνει επαγγελματία)

Απλώς σαν  ;D εραστής της μουσικής, θέλω να παρατηρήσω ότι συχνά οι επαγγελματίες

(δεν αναφέρομαι μόνο σ'αυτους που βγάζουν χρήματα από τη μουσική-αλλά και σ'αυτούς που έχουν αφιερωθεί σ'αυτή) λόγω της συνεχούς ενασχόλησης με τη μουσική,όχι μόνο σαν απόλαυση αλλά και σαν επιστήμη(βαθύτερη γνώση του αντικειμένου-νότες,συγχορδίες,διαστήματα,κλίμακες,τεχνικές,κλπ,κλπ και ΠΟΛΥ ΜΕΛΕΤΗ), βλέπουν τη μουσική τεχνοκρατικά και απρόσωπα-δεν μπορούν να την απολάυσουν όπως ένας απλός ακροατής(όπως την απολαμβάνω εγώ)!

Δεν ακούν μόνο-σκέφτονται τι παίζει ο τάδε-τι γύρισμα έκανε ο δείνα-τι break πέταξε ο ντράμερ-χάνεται όλη η μαγεία!!!!!!!!

Όσο για τους μη μουσικούς(ούτε καν ερασιτέχνες μουσικούς) που ασχολούνται εξαντλητικά με τη δισκογραφία:άλλοι μαζεύουν γραμματόσημα(γνωρίζοντας μάλιστα ποια ημερομηνία εκδόθηκαν),άλλοι μαζεύουν κέρματα,(εγώ είχα ένα γνωστό στο σχολείο που αγόραζε CD-μιλάμε καμμιά κατοσταριά-και δεν είχε αγοράσει σε εκείνη τη φάση CD-player να τα παίξει-εσύ θα το άντεχες-

(ο Freud έλεγε ότι η εμμονή στο να κάνεις συλλογές αποτελεί καθήλωση στο "πρωκτικό στάδιο"-δεν ξέρω οι σύγχρονη ψυχολογία τι λέει!!!!!!)

Μπορεί να είμαι και λίγο εκτός θέματος αλλά έπρεπε κάπου να μιλήσω να πω τον πόνο μου!!!!!

 

[longshadow]

Παρατηρώντας λοιπόν όλα αυτά τα video από τόσους άγνωστους στο ευρύ κοινό μουσικούς, μου δημιουργήθηκε η εξής απορία: Με απόλυτο σεβασμό στην αξία όλων αυτών που έχουν παρατεθεί (και θα συνεχίσουν να παρατίθενται) .... που πάτε και τους βρίσκετε? Δηλαδή.... μέσω ποιάς διαδικασίας τους εντοπίζετε?
Με άλλα λόγια, η ερώτηση μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: Πιστεύετε ότι έχει πραγματική αξία η τόσο εξαντλητική ενασχόληση με το έργο άλλων μουσικών? Είναι ενημέρωση, μουσική απόλαυση ή απλά υπέρμετρος καταιγισμός ερεθισμάτων? 

δεν ξερω για τους υπολοιπους ,εγω παντως το 90% αυτων που ποσταρα τους ηξερα πολυ πριν ανακαλυφθει το youtube........δεν ηταν μια επιπονη διαδικασια αναζητησης....ηταν κατι που μαθαινα αργα και φυσιολογικα....ουτε ασχολιομουν εξαντλητικα με αυτο το θεμα...καθε αλλο........ισως επειδη τους ειδες ολους μαζι μονοκοπανια να επαθες ενα overdose....

 

[harilatron]

Longshadow, σε πιστεύω.

....ισως επειδη τους ειδες ολους μαζι μονοκοπανια να επαθες ενα overdose....

Overdose.... δεν θα το έλεγα. Λες να μην ήξερα ότι υπάρχουν παραπάνω από 20 κιθαρίστες?

O υπέρμετρος καταιγισμός ερεθισμάτων είναι δεδομένος οπότε ο καθένας φαντάζομαι προσπαθεί απλά να ξεφύγει από τεράστιες ομάδες παραπλήσιων-παρόμοιων ερεθισμάτων και να βρει κάτι διαφορετικό,το οποίο θα ικανοποιήσει την αισθητική του ανεξαρτήτως αν έχει εντρυφήσει στα κλασικά ή όχι! ...

Σύμφωνοι. Απλά.... όταν θέλω κάτι διαφορετικό,  ακούω φωνές, κρουστά, πνευστά, ηλεκτρονικά όργανα και ό,τι άλλο βρω μπροστά μου. Όχι ΑΛΛΟΝ ΕΝΑΝ από τους χιλιάδες παιχταράδες (<--το εννοώ) που παίζουν πάνω-κάτω τα ίδια ...

(Και μη μου πείτε "Δεν είναι τα ίδια"....είπα: "διαφορετικό" εννοώ: φωνές, κρουστά, πνευστά κλπ κλπ )

Μάλλον κακώς συνέδεσα την παρούσα συζήτηση με την άλλη (την οποία παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον).

 

[longshadow]

harilatron δεν ειμαστε απλα καποιοι ανθρωποι που ακουνε μουσικη.....ειμαστε οι ιδιοι μουσικοι (κιθαριστες στο συγκεκριμενο thread) οποτε αυτο το πανω-κατω τα ιδια που λες για πολλους απο εμας εχει αρκετο ενδιαφερον (και το ενδιαφερον εγκειται στο γεγονος οτι ειναι "πανω-κατω" τα ιδια και οχι "ακριβως" τα ιδια.) .Παρ'ολα αυτα  στο συγκεκριμενο thread παρουσιαστηκαν και πολλα και διαφορα styles οποτε αυτοματως απεκτησε επιμορφωτικο χαρακτηρα και για τους νεωτερους και λιγοτερο ισως "μυημενους"...

 

[spy]

Είναι σίγουρο ότι όσοι ψάχνουν το εξεζητημένο, έχουν εντρυφήσει στο κλασικό;

Ή μήπως απλά το απαξιώνουν;

Ή μήπως θέλουν απλά να το παίξουν ψαγμένοι και εναλλακτικοί;

:

+100000^137. Έχω κάμποσους γνωστούς που, αφού είχαν εξαντλήσει ότι υπάρχει και δεν υπάρχει στην "ανεξάρτητη" σκηνή, στην ηλικία των 28-30 ανακάλυψαν τους ...Beatles και τον Neil Young και πείστηκαν ότι δεν είναι uncool να ακούει κανείς τέτοια πράγματα!! 

Πάντως υπάρχουν και κάποιοι μουσικοί που όντως είναι ελάχιστα αναγνωρισμένοι για την αξία τους και την προσφορά τους, και καλό είναι να υπάρχει κάποιο thread να μας θυμίζει την ύπαρξή τους που και που (π.χ, χάρηκα πολύ όταν είδα το κλιπ του Martin Taylor στο thread με τους κιθαρίστες).

 

[Alter]

  εγω νομιζω οτι δεν υπαρχει καλυτερο πραγμα για καποιον που του αρεσει η μουσικη απο το να ψαξει τα παντα στα ειδη που του αρεσουν και να ακουσει οσο το δυνατον περισσοτερα (ειτε ειναι μουσικος ειτε απλος ακροατης). αν ασχολειται και με καποιο οργανο, τοτε απο αυτο το πραγμα εχει να κερδισει ακομα περισσοτερα. μετα απο 20 χρονια κιθαρας, πιστευω οτι τα τρια πιο χρησιμα πραγματα για να βελτιωθει ενας μουσικος ειναι: παιξιμο με κοσμο, μελετη στο οργανο, και ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ. οσους καλους μουσικους εχω γνωρισει, ολοι ηταν γνωστες με μεγαλο βαθος και ευρος της μουσικης που παιζανε.

  σκεψου καποιον που παιζει blues ας πουμε, και εχει ακουσει 20 γνωστους μπλουζιστες. αν καποια εποχη ασχοληθει και ακουσει ολους τους παλιους και αγνωστους, και ολα τα στυλ blues, θα ειναι καλυτερο γι αυτον απο χρονια μαθηματων κιθαρας.. και επισης ολα τα μαυρικα, απο gospel μεχρι hip-hop απεχουν μεταξυ τους πολυ λιγοτερο απο οτι φαινεται, οποτε υπαρχει απειρο πραγμα για ακουσμα. ειδικα αν ζεις σε μια χωρα σαν την ελλαδα, οπου δεν υπαρχει και μεγαλη σκηνη live.

  βεβαια καθε πραγμα θελει το χρονο του, και ειναι κομματακι δυσκολο οταν σκαει ενας σκληρος με 1000 cd απο ενα φιλο να μη χασεις τη μπαλα.. παντα θεωρουσα ομως οτι το χειροτερο πραγμα που μπορει να συμβει σε εναν μουσικο ειναι να ξερει περισσοτερα στο οργανο απο οτι στη μουσικη..

 

[longshadow]

και επισης ολα τα μαυρικα, απο gospel μεχρι hip-hop απεχουν μεταξυ τους πολυ λιγοτερο απο οτι φαινεται

soooo true...

 

[mechmg93]

Σύμφωνοι. Απλά.... όταν θέλω κάτι διαφορετικό,  ακούω φωνές, κρουστά, πνευστά, ηλεκτρονικά όργανα και ό,τι άλλο βρω μπροστά μου. Όχι ΑΛΛΟΝ ΕΝΑΝ από τους χιλιάδες παιχταράδες (<--το εννοώ) που παίζουν πάνω-κάτω τα ίδια ...

και γω χαριλαε ακριβως το ιδιο κανω. για την ακριβεια η κιθαριστικη μουσικη με την κλασικη εννοια μου προκαλει υπνηλία τον τελευταιο καιρο, αλλα αυτο ειναι ξεκαθαρα θεμα προσωπικου γουστου  και διαθεσεων.

εχει να κανει και με το πως αντιλαμβανεται κανεις τη μουσικη. παρατηρω οτι πολλοι στο νοιζ ακουν και κρινουν απ τη σκοπια του κιθαριστα(δεν ειναι κακο αυτο φυσικα). εγω προτιμω να ακουω μουσικη σαν απλος ακροατης, δηλαδη ψαχνω και ακουω οτιδηποτε μου κεντρισει το ενδιαφερον, ειτε ειναι κιθαρα ειτε καλως συγκερασμενο κλειδοκυμβαλο, ειτε ειναι βιρτουοζιτε ειτε οχι κλπ. απο κει και περα βεβαια σε τετοια πραγματα ισχυει το "περι ορεξεως" οποτε δεν εχει και μεγαλο νοημα να αναλυσω παραπανω.

 

[marilazi]

   το χειροτερο πραγμα που μπορει να συμβει σε εναν μουσικο ειναι να ξερει περισσοτερα στο οργανο απο οτι στη μουσικη..

ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ . ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ. !

 

[longshadow]

συμφωνω με mechmg93 οτι δεν πρεπει να ακουμε μονο κιθαριστικη μουσικη...κι εγω αυτο κανω αλλωστε...μπορουμε ομως να ακουμε και κιθαριστικη μουσικη....το ενα δεν αναιρει το αλλο....το συμπερασμα ειναι οτι οσο περισσοτερη και διαφορων ειδων μουσικη ακουμε τοσο αναπτυσεται η μουσικοτητα μας...και αυτο γινεται ειτε υποσυνειδητα, ειτε προσπαθωντας να αναπαραγουμε αυτο που ακουσαμε....ας μην διαχωριζουμε ομως τη μουσικη σε κιθαριστικη η μη και σε σολιστικη η μη....η μουσικη ειναι εννιαια και καλο ειναι ως εννιαια να την ακουμε και να την αντιμετωπιζουμε...(και εκτος των αλλων, η μουσικη ειναι ισως το καλυτερο "φαρμακο" για την ψυχη μας)..

 

[playloud]

  το χειροτερο πραγμα που μπορει να συμβει σε εναν μουσικο ειναι να ξερει περισσοτερα στο οργανο απο οτι στη μουσικη..

ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ . ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ. !

+10000000000000000000000000000