Με μπέρδεψες αρκετά.
Η κλάψα στο τραγούδι είναι κοινό γνώρισμα στην Μέση Ανατολή αν ακούσεις Αραβικά π.χ. και φυσικά και σε εμάς, σαν μέλος των κοινωνικών ομάδων της περιοχής ανα τους αιώνες, αφου για 1900 περίπου χρόνια στις αυτοκρατορίες που ανήκαμε (Οθωμανική, Βυζαντινή, Ρωμαική, Ελληνιστική) αναμειχθήκαμε και διαμορφωθήκαμε μιας και ήταν ΜΙΑ χώρα απο το Ιόνιο μέχρι το Ιρακ με μικρά διαλείμματα.
Δεν ξέρω επίσης για "λυπητερούς" χορούς αφου οι κύριοι όπως ο καλαματιανός, ο τσάμικος, ο μπάλος, πεντοζάλη, κ.α. συν τα εκκωφαντικά κλαρίνα και οι τσαμπούνες και ζουρνάδες είναι επίσης παραδοσιακά χαρακτηριστικά. Εξαιρέσεις υπάρχουν που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, όπως τα επιτραπέζια Ηπειρώτικα. Σε γενικές γραμμές όμως υπάρχει θόρυβος και ενέργεια.
Για να καταλήξω, δεν ξέρω αν είναι απλά θέμα κλίματος η μουσική, αλλά ακόμα και τα δάση στην Σκανδιναβία είναι ήσυχα. Ειχα παρατηρήσει αυτή την χαώδη διαφορά μετα απο αρκετά ταξίδια στην φύση της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Ενω με το που μπαίνεις σε δασύλλιο εδω, ξεκουφαίνεσαι απο τα πουλιά και τα τζιτζικια. Κάτι που ισχύει φυσικά και στους ανθρώπους. Εκεί σχεδόν ψιθυρίζουν κι εδω φωνάζουμε λες κι ο άλλος είναι κουφός. Και έτσι προκύπτει και διαφορετικό city ambient noise level. +30 db ?
Δεν ξέρω. Σίγουρα υπάρχει επιρροή κλίματος στην φύση που μεταφράζεται σε ένταση ίσως και στο tempo πολλές φορές. Ομως σε ποιό βαθμό...