Μετατροπή μπάσσου σε άταστο

X-minor

Γνωστό μέλος
Μηνύματα
3,023
Πόντοι
238
Ιδιότητα
  1. Κιθάρα
  2. Μπάσο
Λοιπόν, αφού κατάφερα επιτυχώς να μετατρέψω κι εγώ το G&L μου σε άταστο, είπα να γράψω τη διαδικασία μπας και βοηθήσει (ή προτρέψει  ;D) κάποιον να το κάνει. Η διαδικασία είναι σχετικά εύκολη αν υπάρχουν τα εργαλεία και κοστίζει ελάχιστα, αλλά πριν ξεκινήσει κανεις πρέπει:

1) Να είναι σίγουρος πως μπορεί να "αποχωριστεί" το συγκεκριμένο μανίκι αν κάτι πάει στραβά (άρα να μην είναι και κανένα πανάκριβο μπάσσο του 70 ας πούμε!)

2) Να έχει διαβάσει και ξαναδιαβάσει κάποιον οδηγό (σαν και αυτόν εδώ ας πούμε) και να καταλαβαίνει τι πρέπει να κάνει.

3) Να έχει τα σωστά εργαλεία

4) Να έχει υπομονή και πάνω απ'όλα να μη βιάζεται με την όλη διαδικασία, γιατί με βιασύνη ΣΙΓΟΥΡΑ κάτι θα πάει στραβά.

5) ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ

6) Να ξέρετε ότι ΘΕΛΕΤΕ τον άταστο ήχο, και δεν το κάνετε επειδή βαριέστε. Έχουν καταστραφεί έτσι μπάσσα επειδή οι ιδιοκτήτες τους ήθελαν απλά να το δοκιμάσουν (όχι ότι είναι κακό να πειραματίζεσαι βέβαια...)

Οπότε, έχοντας τα παραπάνω σαν προαιρετικά, ξεκινάω με τη διαδικασία, ακριβώς όπως το έκανα εγώ, αν και θα παραθέσω και μερικούς εναλλακτικούς τρόπους, σε περίπτωση που θέλετε να δοκιμάσετε.

(Δυστυχώς φωτογραφίες δεν σκέφτηκα να βγάλω κατά τη διαδικασία, οπότε θα αναγκαστείτε να βολευτείτε με τα γραπτά!)

Τη διαδικασία την αναλύω σε πολλά μικρά και αναλυτικά μέρη, ώστε να γίνει ευκολότερα αντιληπτή. Όποια βήματα μπορούν να παραληφθούν ας παραληφθούν at your own risk!

Πρώτα-πρώτα, αναφέρω τι θα χρειαστείτε συνοπτικά, θα τα δείτε όμως και κατά τη διαδικασία.

1) Ταινία (αρκετή)για προστασία σώματος και μανικιού (χαρτοταινία ή "ζωγραφικής", όχι άλλες)

2) Αρκετά πανάκια

3) Σφουγγαράκια, λεπτά και χοντρά (τα γνωστά της κουζίνας)

4) Κολλητήρι (soldering gun)

5) Μικρό πλατύ κατσαβιδάκι

6) Πένσα με πλατύ "κεφάλι"

7) Ξυλόκολλα

8) Γυαλόχαρτα (καλό θα είναι να έχετε αρκετά, από 250-300 μέχρι 1000-1500). Δεν θα συνιστούσα κάτι πιο δυνατό από 250, οπότε αν το δοκιμάσετε do it at your own risk (again).

9) Ξυλόστοκο (αναλύω στο ανάλογο βήμα) και μικρές σπατουλίτσες (κατά προτίμηση πλαστικές) ή...

10) Ένα λεπτό στρώμα είτε ανοιχτού είτε σκούρου ξύλου (το γνωστό veneer που χρησιμοποιούν στα "καπάκια οργάνων).

    10β) Πριονάκι, ξυλόλιμες, κοφτάκια

    10γ) Κάποια ΔΥΝΑΤΗ κόλλα/ξυλόκολλα

11) Epoxy ή βερνίκι (κατά προτίμηση πολυουρεθάνης)

12) Πινελάκια, όχι πολύ φαρδιά, όχι πολύ μαλακά.

13) Κάποιον χώρο (κατά προτίμηση ανοιχτό και άνετο και μακριά από κάπου που παίζει να ενοχλήσετε, βρωμίσετε κλπ.), καθώς και ηλεκτρικές σκούπες, πιστολάκια κλπ.  ;D

Οπότε, ξεκινάμε.

1. Το πρώτο βήμα που πρέπει να γίνει είναι προφανώς να αφαιρεθούν οι υπάρχουσες χορδές και να καθαριστεί ΚΑΛΑ το μπάσσο, και ειδικά η ταστιέρα. Ακόμα κι εδώ θέλει προσοχή, ΔΕΝ κόβουμε τις χορδές, ξεκουρδίζουμε λίγο-λίγο μία-μία τις χορδές ώστε να μη γίνει το μανίκι κομμάτια!

2. Πολλοί εδώ προτιμούν να αφαιρεθεί το μανίκι εντελώς από το μπάσσο, ώστε να έχουν μεγαλύτερη ευελιξία και ευκολία κινήσεων χωρίς να σέρνουν το βαρύ σώμα του μπάσσου μαζί τους για κάθε επόμενο βήμα. ΔΕΝ είναι απαραίτητο, και δεν το'κανα ούτε εγώ, ΑΛΛΑ σε περίπτωση που δεν αφαιρεθεί το μανίκι, θα πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να προστατέψετε το σώμα, όπως και το μανίκι.

3. Προστασία σώματος και μανικιού από γρατζουνιές, χτυπήματα, σκόνη στα cavities, στόκους και λοιπά ωραία που ΔΕΝ θέλετε στο μπάσσο σας! Αυτό γίνεται είτε με αρκετά στρώματα χαρτοταινίας, την οποία θα τοποθετήσετε ωραία και κοντά-κοντά και ΠΟΛΥ προσεκτικά στο σώμα, και ακόμα πιο προσεκτικά γύρω απ'το neck joint. Για περισσότερη σιγουριά θα πρότεινα και κάποιο πανάκι πάνω στο σώμα ΚΑΙ στο neck joint ώστε να μη φύγει κανένα κατσαβίδι/γυαλόχαρτο κλπ. και προκαλέσει κάποια ζημιά. ΜΗΝ παραλείψετε αυτό το βήμα!!!

Επίσης, καλό θα ήταν να προστατέψετε και το μανίκι με τον ίδιο τρόπο σε όλη την πίσω μεριά, καθώς και στα πλάγια της ταστιέρας, γιατί είναι ΣΙΓΟΥΡΟ πως θα χτυπηθεί κάποιο τάστο στην άκρη του, ακόμα κι αν είστε εξαιρετικά προσεκτικοί. Και πάλι, προτιμήστε αρκετά στρώματα ταινίας ώστε να είστε σίγουροι.

Σ'αυτό το σημείο να αναφέρω πως η χαρτοταινία ήταν η δική μου επιλογή, μια και δεν αφήνει πολλή κόλλα στην επιφάνεια που εφαρμόζεται, καθαρίζεται εύκολα και αφαιρείται επίσης ΠΟΛΥ ευκολότερα από άλλες κολλητικές/μονωτικές κλπ. ταινίες. Το κακό της χαρτοταινίας είναι ότι είναι αρκετά λεπτή, γι'αυτό και χρειάζεται παραπάνω στρώματα για να κάνει δουλειά. Μπορείτε επίσης σε είδη ζωγραφικής, μαγαζιά hobby κλπ. να βρείτε μια ταινία όπου είναι πιο "χοντρή" και επίσης ξεκολλάει εύκολα χωρίς να αφήνει πολλά κατάλοιπα κόλλας. Εγώ προτίμησα χαρτοταίνία γιατί απλά την είχα στο σπίτι, θα πρότεινα όμως την άλλη (δεν ξέρω ακριβώς πως λέγεται, αλλά αν ρωτήσετε στα προαναφερθέντα μαγαζιά θα σας πούν σίγουρα).

4) Εδώ πάμε στην προετοιμασία για να βγάλουμε τα τάστα. Αρχικά, πρέπει να προστατέψουμε το ξύλο γύρω από τα τάστα που θα αφαιρέσουμε. Γι'αυτό υπάρχουν οι ταινίες που προανέφερα. Βάλτε δύο-τρία (όσα χρειαστεί) κομμάτια ταινίας σε κάθε μεριά γύρω από το τάστο που είναι να βγεί, και ΠΟΛΥ προσεκτικά ώστε να ακουμπάνε ΑΚΡΙΒΩΣ στο τέλος του τάστου και από τις δύο μεριές. Δεν χρειάζεται να γεμίσετε την ταστιέρα με ταινίες, απλά ξεκολλήστε και ξανακολλήστε τα πρώτα κομμάτια που θα χρησιμοποιήσετε για κάθε τάστο.

5) Η αφαίρεση των τάστων. Κατ'αρχάς, να ξαναπώ πως θέλει ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ, ηρεμία και ΌΧΙ βιασύνη, ειδικά σ'αυτό το βήμα. Αφού λοιπούν κολλήσουμε την ταινία σε κάθε μεριά του τάστου στενά-στενά, θα χρειαστούμε το κολλητήρι έτοιμο και καυτό! Ακουμπήστε ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ την άκρη του στην άκρη του τάστου και περιμένετε μέχρι να ζεσταθεί αρκετά το τάστο (όχι να λιώσει, να το νιώσετε ζεστό προς τη μέση με την άκρη του δακτύλου σας), και κάντε το ίδιο και στη μέση του τάστου, και μετά στην άλλη άκρη του. Αυτό γίνεται για να αποκολληθεί τυχόν κόλλα που υπάρχει κάτω από το τάστο, αλλά και για να βγεί ευκολότερα (ειδικά στις άκρες του τάστου).

Καλό θα είναι να έχετε ακόμα ένα άτομο ακόμα μαζί σας, ώστε να κρατάει το κολλητήρι πάνω στο τάστο, όσο εσείς προσπαθείτε να τα αφαιρέσετε.

Για την αφαίρεση τώρα, υπάρχουν διάφοροι τρόποι να το κάνετε, αλλά εγώ προτίμηση ένα μικρό κατσαβιδάκι με πλατιά άκρη (εννοείται όχι σταυροκατσάβιδο!), έτσι ώστε να μπορέσω να "μπώ" άνετα κάτω από τα τάστα και να τα σηκώσω. Θα αναφέρω και άλλους τρόπους παρακάτω.

Με το κατσαβίδι ανά χείρας, βάζετε το άλλο άτομο που έχετε μαζί σας να ζεσταίνει κυρίως την άκρη του τάστου από την οποία θα ξεκινήσετε με το κολλητήρι, και όσο το ζεσταίνει, προσπαθείτε να μπείτε με το κατσαβίδι κάτω από την άκρη του τάστου. Εδώ θέλει ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ (ναί, πάλι!) και όχι πολλή δύναμη για να μη φύγει κανένα κομμάτι ξύλου και έχετε κι άλλα τρεχάματα.


Καλό θα είναι εδώ να βάλετε ένα πανάκι χοντρό στο σημείο της ταστιέρας που δουλεύετε, ώστε να μην προκαλέσετε χτυπηματάκια από το κατσαβίδι, καθώς και να χρησιμοποιήσετε κάποιο ξύλο πάνω από το πανάκι ως μοχλό για το κατσαβίδι.


Πολύ προσεκτικά λοιπόν, σηκώνουμε την άκρη του τάστου αργά και σταθερά με την άκρη του κατσαβιδιού, και προχωρούμε σε άλλο σημείο, πιο μέσα στο τάστο με το κατσαβίδι καθώς και με το κολλητήρι, και βγάζουμε σιγά σιγά το τάστο. Προσοχή, ΔΕΝ κινούμαστε κατά μήκος του τάστου με το κατσαβίδι, απλά μετακινούμε το κατσαβίδι σε άλλο σημείο κάθε φορά, πάντα σε μέρος του τάστου που είναι ήδη ελάχιστο σηκωμένο από πριν.

Πλησιάζοντας στην άλλη άκρη του τάστου, εννοείται παίρνουμε το κολλητήρι από το τάστο και χρησιμοποιώντας το κατσαβίδι και με το χέρι μας, βγάζουμε πολύ προσεκτικά και μαλακά την άλλη άκρη του τάστου, έτσι ώστε να μη φύγουν κομματάκια ξύλου.

Προφανώς επαναλαμβάνουμε την όλη διαδικασία για όλα τα υπόλοιπα τάστα, πάντα όμως πρωτίστως κοιτάμε να έχουμε την ταστιέρα μας προστατευμένη από χτυπήματα με τα πανιά και την ταινία.

Καλό θα είναι επίσης να ξεκινήσουμε από την άκρη της ταστιέρας και το τελευταίο τάστο, και να προχωρήσουμε σιγά-σιγά προς το πρώτο, έτσι ώστε και να γίνει κάτι στα τελευταία τάστα να είναι αναστρέψιμο - εξ'άλλου, μέχρι να φτάσετε στο πρώτο τάστο θα'χετε πάρει ήδη τον αέρα του!  ;)

5β) Μέχρι τώρα μάλλον θα έχετε βγάλει όλα τα τάστα, και θα'στε έτοιμοι για το επόμενο βήμα. Επειδή όμως συμβαίνουν κι ατυχήματα, καλύτερα να τα προλαβαίνουμε πριν γίνουν μεγάλα προβλήματα. Για κάθε τάστο που βγάζετε συνήθως με την προστασία που ανέφερα δν θα'χετε προβλήματα με σπασμένα/ξεκολλημένα κομμάτια ξύλου, αλλά ΑΝ συμβεί κάτι και φύγει κάποιο κομμάτι, καλό θα είναι να μην προχωρήσετε στο επόμενο τάστο, αλλά να το κολλήσετε απ'ευθείας ξανά στο σημείο απ'το οποίο έφυγε.

Εδώ θα χρειαστούμε ξυλόκολλα. Μια μικρή σταγόνα (ίσα δηλαδή με το κομμάτι ξύλου που έφυγε) είναι αρκετή. Τη βάζετε στο κομματάκι που έφυγε και το τοποθετείτε στο σημείο που ανήκει, κρατάτε κάτω για λίγα λεπτά και το αφήνετε εκεί να στεγνώσει. ΟΜΩΣ. Η ξυλόκολλα αργεί αρκετά να στεγνώσει και ίσως σας καθυστερήσει, οπότε μια οποιαδήποτε άλλη ΔΥΝΑΤΗ κόλλα θα κάνει επίσης δουλειά, οπότε ίσως θέλετε να προτιμήσετε αυτό το δρόμο.

6) Τα τάστα λοιπόν έχουν φύγει, δεν υπάρχουν σημάδια στο σώμα και όλα είναι καλά. Οπότε προχωρούμε στο επόμενο βήμα, το οποίο είναι να τρίψουμε την ταστιέρα ώστε να λειανθεί, μια και γύρω από τα τάστα που βγάλαμε θα είναι σίγουρα "άγρια" τα σημεία.

Εδώ θα χρησιμοποιήσουμε το πιο "άγριο" γυαλόχαρτο που έχουμε (εγώ χρησιμοποιήσα 320 και δεν έγιναν άσχημες γρατζουνιές) και θα προχωρήσουμε κατά μήκος της ταστιέρας ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ, διατηρώντας με τις κινήσεις μας την καμπυλότητα της ταστιέρας, και τρίβουμε σιγά-σιγά και προσεκτικά μέχρι να δούμε πως τα "άγρια" σημεία έχουν λειανθεί επαρκώς. ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ με το γυαλόχαρτο, δεν θέλετε να το παρακάνετε.

Ένα tip. Αν δεν είμαστε σίγουροι ότι με το χέρι μας θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε ακριβώς το radius της ταστιέρας, και δεν έχουμε κάποιο radius block (πιθανότατη περίπτωση), τότε μπορούμε απλά να πάρουμε ένα απλό σφουγγαράκι κουζίνας και να τυλίξουμε γύρω του στενά και "κολλητά" ένα κομμάτι γυαλόχαρτο, έτσι ώστε το σφουγγαράκι να ακολουθεί το radius της ταστιέρας, και φυσικά να'ναι και πιο άνετη η δουλειά στα χέρια μας. Υπάρχουν πάντως και έτοιμα τέτοια μαραφετάκια σε μαγαζιά σιδηρικών, αν βαριέστε το DIY! Προσωπικά δεν το έκανα έτσι, γιατί ήθελα να "flat-αρω" λίγο παραπάνω την ταστιέρα, οπότε το έκανα με το χέρι με ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!!!  ;D Ευτυχώς δούλεψε!

Αφού τρίψουμε την ταστιέρα με το βαρύ γυαλόχαρτο και λειανθεί (καταλαβαίνουμε αν λειάνθηκε με ένα πέρασμα με το χέρι μας - πρέπει να σκαλώνει μόνο στα τάστα κατά το πέρασμα απ'την ταστιέρα), πρέπει να ξανατρίψουμε την ταστιέρα με ένα πολύ πιο "ελαφρύ" γυαλόχαρτο (εγώ προτείνω 1000άρι και πάνω για τα επόμενα χέρια) για να την λειάνουμε πιο ομαλά, να φύγουν τυχόν γρατζουνιές από προηγούμενα τριψίματα και να "γυαλίσει". Το κάνουμε αργά και προσεκτικά σε όλη την ταστιέρα μέχρι να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Φυσικά μετά απ'όλο το τρίψιμο θέλει ένα εξονυχιστικό καθάρισμα της ταστιέρας (δείτε και στο επόμενο βήμα για λεπτομέρειες).

7) Αφού η ταστιέρα μας έχει τριφτεί, την καθαρίζουμε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ με ένα στεγνό πανάκι αρχικά, για να φύγουν οι σκόνες από το τριμμένο ξύλο (ή φυσώντας με ένα πιστολάκι, ή τραβώντας τα πολύ προσεκτικά μια μια ηλεκτρική σκούπα), και μετά με ένα ελάχιστα υγρό πανάκι, και ξανά ένα πέρασμα με ένα στεγνό πανάκι. Πολλή προσοχή ώστε να μην πιάσει άλλες σκόνες πάνω η ταστιέρα.

Αφού καθαρίσει η ταστιέρα, πρέπει να καθαρίσουμε και τις εγκοπές που είχα τα τάστα από σκόνες, κομματάκι ξύλου και διάφορα άλλα ενοχλητικά. Γι'αυτό μπορείτε αρχικά να χρησιμοποιήσετε τη σκούπα που προανέφερα, αλλά θέλει και περισσότερο καθάρισμα ΜΕΣΑ στις εγκοπές. Γι'αυτό, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα κοφτάκι ή την μη κοφτερή πλευρά ενός μαχαιριού, ώστε να αφαιρέσουμε κάθε ίχνος σκόνης και σκουπιδιών από μέσα.

Και πάλι, φροντίστε το γύρω ξύλο να είναι προστατευμένο και προσπαθήστε να μη βγαίνετε με το μαχαίρι/κοφτάκι πέρα από τις εσοχές. Επίσης, προσέχετε να μην ανοίξετε/βαθύνετε τις εγκοπές παραπάνω απ'όσο είναι.

8) Αφού καθαριστούν όλες οι εγκοπές των τάστων, ξανασκουπίζουμε και πάλι εξονυχιστικά την ταστιέρα από κάθε ίχνος βρωμιάς και σκόνης, αφού έρχεται το σημαντικότερο βήμα, στο οποίο φυσικά θέλει ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!!!  ;D

Θα παραθέσω δύο διαφορετικούς τρόπους να γεμίσουν τα τάστα, οπότε διαλέγεται και παίρνετε. Καλύτερος τρόπος υπάρχει (kate me) αλλά εσείς ακολουθήστε όποιον θέλετε, δε νομίζω πως κάποιος απ'τους δύο είναι κακός.

9α) Πρώτα λοιπόν ο τρόπος που εφάρμοσα εγώ. Εδώ θα χρειαστούμε τον ξυλόστοκο (μπορείτε να βρείτε ποικιλία χρωμάτων σε μαγαζιά σιδηρικών). Πρωτίστως, επιλέγετε το τι χρώμα θέλετε, φυσικά βάσει του αν θέλετε να είναι ορατές οι γραμμές των τάστων ή όχι. Αν όχι, διαλέγετε το χρώμα που είναι πιο κοντά στο ξύλο της ταστιέρας σας (π.χ. για rosewood έρχεται κοντά ξυλόστοκος στο χρώμα καρυδιάς, σχετικά μέτριο). Αφού διαλέξετε το επιθυμητό χρώμα, ήρθε η ώρα να εφαρμόσετε τον ξυλόστοκο.

Τον ξυλόστοκο θα τον εφαρμόσουμε με μια σπατουλίτσα, κατά προτίμηση πλαστική, έτσι ώστε να μην χαράξουμε την ταστιέρα. Αν δε βρείτε πλαστική, τότε είπαμε, πολλή προσοχή με τη λαμαρίνα.

Επειδή ο ξυλόστοκος δεν είναι και τόσο μαλακός (δεν είναι και κρέμα δηλαδή!), θα πρέπει να τον δουλέψουμε/ανακατέψουμε κάπως πάνω σε μια μεγαλύτερη σπάτουλα πριν τον εφαρμόσουμε στα κενά της ταστιέρας, έτσι ώστε να είναι πιο εύπλαστος. Αν δούμε ότι σκληραίνει πάνω στη σπάτουλα το πετάμε και βάζουμε άλλο. Μη βάζετε με τίποτα ξεραμένο στόκο πάνω στην ταστιέρα, θα κάνει τη ζωή σας δυσκολότερη άσκοπα. Επίσης, μην αφήνετε το κουτάκι του στόκου κλειστό γιατί ξεραίνεται.

Αφού λοιπόν ανακατέψουμε/δουλέψουμε λιγάκι τον στόκο μας, τον εφαρμόζουμε στα κενά με τη σπάτουλα. Πρώτα το "αλοίφουμε" στις εγκοπές και λίγο γύρω τους, και μετά το πατάμε ελαφρώς με τη σπάτουλα εντελώς παράλληλη με την ταστιέρα, ώστε να "κάτσει" καλά μέσα στις εγκοπές. Εδώ δεν χρειάζεται να βάλετε ταινία στα τάστα, αλλά καλό θα είναι να προσέχετε να μην τα γρατζουνίσετε κι επίσης να μην το πασαλείψετε παντού γιατί θα χρειαστεί ακόμη περισσότερο τρίψιμο αργότερα. Αν δεν τα καταφέρετε, και το πασαλείψετε μην πανικοβληθείτε, ο στόκος τρίβεται και φεύγει εύκολα.

Φυσικά επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία για όλα τα τάστα. Συνήθως μέχρι να φτάσετε στο τελευταίο τάστο θα έχουν ήδη στεγνώσει τα πρώτα (θέλει κανένα μισάωρο με μια ώρα για να στεγνώσει καλά ο ξυλόστοκος, και φαίνεται όταν στεγνώνει, ανοίγει λιγάκι το χρώμα του αλλά φαίνεται και στην υφή του), οπότε καλό θα είναι να τσεκάρετε ξανά τις εγκοπές αν γέμισαν καλά μέχρι επάνω (χρειάζεται να γεμίσουν ελάχιστα παραπάνω απ'το επίπεδο της ταστιέρας) και αν είναι ισόποσα βαλμένος ο ξυλόστοκος μέσα. Αν όχι, επαναλάβετε μέχρι να έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Εφόσον όλες οι εγκοπές έχουν γεμίσει καλά, και έχει στεγνώσει καλά ο ξυλόστοκος, η ταστιέρα θα χρειαστεί καλό τρίψιμο, και για να φύγουν τα άχρηστα πασαλειμμένα κατάλοιπα στόκου, και για να λειανθεί τελικώς η ταστιέρα. Χρησιμοποιήστε πάλι το χοντρό γυαλόχαρτο για αρχή, και αφού φύγουν όλα τα πασαλειμμένα στόκου, και έρθει σε ένα επίπεδο όλη η ταστιέρα (πολύ προσοχή σ'αυτό, ελέγξτε το με ελαφρώς πηγαίνοντας κατά μήκος της ταστιέρας με το νύχι, αν σκαλώσει κάπου θέλει κι άλλο τρίψιμο - ή γέμισμα με ξυλόστοκο) τότε θα χρειαστεί τρίψιμο με το λεπτότερο γυαλόχαρτο (1000άρι και πάνω) έτσι ώστε να λειανθεί ΕΝΤΕΛΩΣ.

Σ'αυτό το σημείο δεν πρέπει να υπάρχει ΙΧΝΟΣ "αγριάδας" πάνω στην ταστιέρα, οπότε ελέγξτε 50 φορές μέχρι να είστε εντελώς σίγουροι. Αν όλα είναι καλά, έχετε τελειώσει (με το συγκεκριμένο βήμα).

Η συνέχεια στο επόμενο  post...

 
9β) Εδώ θα περιγράψω τον δεύτερο τρόπο, που προσωπικά βρίσκω καλύτερο, λόγω του ότι επεμβαίνει "κανονικό" ξύλο στην ταστιέρα και όχι στόκος. Φυσικά και ο πρώτος τρόπος μια χαρά είναι, μια και αυτός ο τρόπος είναι πολύ περισσότερο "μπελαλίδικος".

Ξεκινάμε λοιπόν. Εδώ θα χρειαστούμε ένα πολύ λεπτό κόντρα πλακέ του ξύλου της επιλογής μας. Αυτό είναι ουσιαστικά το καπάκι (veneer) που χρησιμοποιείται σε πολλά όργανα. Φυσικά επιλέγετε, όπως και προηγουμένως, αναλόγως με το χρώμα της ταστιέρας σας, και φυσικά και με το κατά πόσον θέλετε να φαίνονται το που βρίσκονταν τα τάστα ή όχι. Εφόσον επιλέξετε, προχωράμε.

Θα πρέπει να κοπεί το ξύλο σε μικρά ορθογώνια κομμάτια, αρκετά ψηλά ώστε να βγαίνυον αρκετά από τις εγκοπές, αρκετά φαρδιά ώστε να καλύπτουν και κατά πλάτος το τάστο και να βγαίνουν και λίγο παραέξω, και αρκετά χοντρά ώστε να χωράνε ΑΚΡΙΒΩΣ μέσα στις εγκοπές. Εδώ θέλει ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ και πολύ ακριβείς μετρήσεις.

Αφού κόψετε ένα-δυό κομμάτια, καλό θα είναι να τα δοκιμάσετε στις εγκοπές πριν κόψετε και τα υπόλοιπα.

Τώρα θα τοποθετήσουμε τα κομμάτια του ξύλου στις εγκοπές και θα τα κολλήσουμε. Κι εδώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ξυλόκολλα, αλλά θα πρότεινα ειδικά εδώ κάποια άλλη δυνατή κόλλα, μια και η ξυλόκολλα και αφήνει ρευστά κατάλοιπα (που φυσικά στερεοποιούνται μόλις στεγνώσει - άρα και πιάνουν πολύ χώρο σ'αυτή τη φάση) και αργεί πολύ περισσότερο από τις άλλες κόλλες να στεγνώσει. Χρησιμοποιήστε λοιπόν καλύτερη κάποια άλλη δυνατή κόλλα της επιλογής σας (θα σας δώσουν ανάλογες συμβουλές και σε μαγαζιά σιδηρικών, απλά ρωτήστε).

Βάζουμε λοιπόν αρκετή κόλλα στην άκρη του ξύλου που θα μπεί μέσα στην εγκοπή, και το τοποθετούμε προσεκτικά μέσα στην εγκοπή, πατώντας για λίγο μέχρι να "κάτσει" σωστά. Εδώ καλό θα ήταν να τα "σπρώξετε" λίγο παραμέσα χτυπώντας τα ελαφρά και προσεκτικά με ένα μικρό σφυράκι. Επαναλάβετε την ίδια διαδικασία για όλα τα τάστα, και σιγουρευτείτε κάθε φορά πως είναι τοποθετημένα καλά και σωστά και πως έχουν κολλήσει γερά.

Αφού σιγουρευτείτε πως όλα είναι καλά, θα πρέπει να αφαιρέσετε το ξύλο που περισσεύει από όλα τα κομμάτια που βάλατε στις εγκοπές. Εδώ ότι χρησιμοποιήσετε προσέξετε να το κάνετε αργά και απαλά, ώστε να μη σπάσετε τα κομματάκια αλλά και να μην φύγουν από τη θέση τους.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ξυλόλιμες, κάποιο κοφτάκι, κάποιο πριονάκι ή ακόμη και dremel αν έχετε χειρουργικό χέρι. ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ σταθεροποιήστε το μπάσσο/μανίκι πριν το κάνετε αυτό, και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ καλύψτε/προστατέψτε κάπως το εκτεθειμένο ξύλο της ταστιέρας πριν ξεκινήσετε να αφαιρείτε το ξύλο. Εδώ εσείς διαλέγετε πως θα κινηθείτε, οπότε προχωράω παρακάτω σαν να μην υπάρχει το όλο έξτρα ξύλο πάνω στην ταστιέρα.

Αφού λοιπόν μειώσετε σημαντικά τα κομμάτια ξύλου που βάλατε στις εγκοπές ώστε να έρθουν όσο πιο κοντά γίνεται στην ταστιέρα, πρέπει να την πλανάρετε, έτσι ώστε να έρθουν όλα στο επίπεδο της ταστιέρας. Εδώ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το κλασσικό γυαλόχαρτο ή αν έχετε το μηχανημα για το πλανάρισμα (δεν θυμάμαι πως λέγετε, συμπαθάτε με) χρησιμοποιήστε αυτό (προσεκτικά). Εδώ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ελάχιστα πιο βαρύ γυαλόχαρτο, αν και δεν θα το πρότεινα. Αφού έρθουν όλα στο επίπεδο της ταστιέρας θα χρειαστεί και πάλι να σκουπίσετε και να ξανατρίψετε με ΠΟΛΥ λεπτό γυαλόχαρτο (1000-1200 και τελικά ακόμα και 1500). Μια και είναι το τελικό τρίψιμο, θέλετε το αποτέλεσμα να είναι τέλειο, οπότε υπομονή, επιμονή και προσοχή με τα γυαλόχαρτα, και μην παραλείψετε σε καμμία περίπτωση το τρίψιμο με το λεπτό γυαλόχαρτο.

Εφόσον λειανθεί η ταστιέρα, έχετε τελειώσει μ'αυτό το βήμα, κι έχετε μια άταστη ταστιέρα!

10) Η ταστιέρα σας είναι άταστη, τη γέφυρα μπορείτε να τη ρυθμίσετε, αλλά θα χρειαστεί να έρθει και το nut στα μέτρα ενός άταστου μπάσσου. Εδώ πάλι θα χρειαστούμε τον star της υπόθεσης, το γυαλόχαρτο! Ένα 300άρι είναι ιδανικό γι'αυτό το βήμα.

Δεν χρειάζεται να βγεί το nut αν είστε προσεκτικοί, αλλά προστατέψτε τα γύρω ξύλα.

Αρχικά, λοιπόν, παίρνουμε το γυαλόχαρτο, το διπλώνουμε αρκετά ώστε να πιάνει λίγο παραπάνω από την επιφάνεια του nut, κι αρχίζουμε και το τρίβουμε ώστε να φαγωθεί σιγά-σιγά η πάνω επιφάνειά του (αν το nut είναι κοκκάλινο είναι μάλλον δύσκολο να φαγωθεί εύκολα, και μάλλον θα χρεαστείτε νέο, αναλόγως κομμένο nut). Ακολουθούμε ΑΚΡΙΒΩΣ την κατεύθυνση του nut (ψηλότερα στις μπάσσες και "κατηφορικά" προς τις λεπτότερες χορδές). Τρίβουμε μέχρι η εγκοπή της Σολ να είναι ελάχιστη.

Εδώ καλό θα είναι να δοκιμάζετε και με τις χορδές λίγο τι παίζει με το nut, δεν θέλετε να το καταστρέψετε!

Αφού τριφτεί και είναι έτοιμο, καθαρίζουμε γύρω τις σκόνες, και προχωρούμε στο να κόψουμε το nut λίγο βαθύτερα, μια και στο άταστο θέλουμε τις χορδές να "γλύφουν" την ταστιέρα (το υπερ-χαμηλό action είναι ο μισός ήχος του άταστου).

Αν δεν έχετε nut files (μπορείτε να βρείτε στου θείου Stew  ;D) μπορείτε να τα βαθύνετε παραπάνω με ένα γυαλόχαρτο, διπλωμένο ΑΚΡΙΒΩΣ όσο πλατύ είναι η κάθε εγκοπή του nut, και αργό και σταθερό τρίψιμο μέχρι να κατέβει αρκετά. Μπορείτε να βάλετε ένα πολύ λεπτό χάρακα πάνω στην ταστιέρα (ή ένα κομμάτι γυαλόχαρτο) ώστε να ξέρετε ακριβώς που να σταματήσετε.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν δεν έχετε ιδέα τι παίζει με το nut καλύτερα να μην κάνετε εσείς αυτή τη δουλειά αλλά κάποιος τεχνικός.

Εφόσον ξέρετε τι κάνετε, και τελειώσετε με το nut είστε ουσιαστικά έτοιμοι για το επόμενο (προαιρετικό) βήμα, ή για ένα ωραιότατο σετάρισμα στο καινούριο σας άταστο!  :)

11) Το βήμα αυτό είναι ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ. Και εξηγώ. Συνήθως οι ταστιέρες άταστων έχουν κάποιο coating πάνω, έτσι ώστε να μην υπάρχει φθορά στο ξύλο (ειδικά σε περίπτωση που παίζετε με roundwounds). Αν βάλετε flat χορδές δεν είναι απαραίτητο, οπότε it's up to you.

Προειδοποιώ επίσης πως δεν γνωρίζω πάρα πολλά γι'αυτό το βήμα, οπότε γράφω ότι γνωρίζω, διορθώστε με αν κάπου κάνω λάθος οι ειδικοί.

Σ'αυτό το βήμα θα χρειαστούμε κάποιο βερνίκι, ή epoxy. Προσωπικά ήταν να δουλέψω με βερνίκι, με epoxy δεν έχω δουλέψει ποτέ, οπότε θα περιγράψω αυτή τη διαδικασία.

Κατ'αρχήν, πρέπει να αποφασίσετε τι βερνίκι θέλετε. Υπάρχουν clear (άχρωμα) βερνίκια, και υπάρχουν και βερνίκια με κάποιο συγκεκριμένο χρώμα, οπότε αποφασίζετε αναλόγως (για maple π.χ. θα'ταν ωραίο κάποιο πιο "tanned"/stained look). Αφού αποφασίσετε τι βερνίκι θα βάλετε, θα χρειαστεί να καλύψετε ΌΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ σημεία στο μπάσσο και το μανίκι εκτος της ταστιέρας, έτσι ώστε να μην τρέξει πουθενά που δεν θέλετε. Γι'αυτό το βήμα η χαρτοταινία είναι μια χαρά, αλλά βάλτε και κανένα στρώμα παραπάνω ώστε σε περίπτωση που τρέξει να μη... μουλιάσει η ταινία!

Αφού καλύψετε τα πάντα, μπορείτε να βάλετε το βερνίκι. Καλό θα είναι να μη βάλετε βερνίκι νίτρου αλλά πολυουρεθάνης, μια και είναι σχετικά πιο ανθεκτικό, και αν θέλετε να κρατήσει το στρώμα πάνω στην ταστιέρα σας, καλύτερα να το προτιμήσετε.

Θα χρειαστείτε ένα πινέλο, αρκετά φαρδύ για να καλύψει την ταστιέρα, όχι παραπάνω. Ούτε πολύ σκληρό, αλλά σίγουρα όχι και πολύ μαλακό. Επίσης καλό θα είναι να έχετε και κάνα-δυό πινελάκια ακόμα για backup.

Αρχικά ανακατεύουμε το βερνίκι με ένα κομμάτι ξύλο, ΟΧΙ κούνημα του τενεκέ. Αφού ανακατέψετε, βουτήξτε το πινέλο στο βερνίκι, και πριν το εφαρμόσετε στην ταστιέρα πατήστε το κάνα-δυο φορές στην άκρη του τενεκέ ώστε να μη μείνει πολύ βερνίκι πάνω στο πινέλο.

Εφαρμόστε στην ταστιέρα κατά μήκος (γίνεται και κατά πλάτος αλλά δεν το συνιστώ) με μαλακές κινήσεις, και προσπαθήστε να καλυψετε με κάθε πινελιά διαφορετικό μέρος της ταστιέρας, χωρίς ν'αφήνετε μέρη με άνισα ποσά βερνικιού, ώστε να μην κάνει "καρούμπαλα" η ταστιέρα όταν στεγνώσει. Επαναλαμβάνετε για όλη την ταστιέρα μέχρι να καλυφθεί, και φυσικά θα χρειαστούν δύο με τρία χέρια για ένα σχετικά παχύτερο στρώμα.

Πάνω απ'όλα μην το παρακάνετε με το βερνίκι, και κάντε υπομονή μια μέρα τουλάχιστον να στεγνώσει κάθε χέρι, και τρίβετέ το με σχετικά λεπτό γυαλόχαρτο μετά από κάθε στεγνό στρώμα, ώστε να είναι ίσο, χωρίς καρούμπαλα και "αγριάδες". Θα χρειαστεί μερικά χέρια για να πιάσει αλλά να κάνετε υπομονή και να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί με το πόσο βερνίκι βάζετε σε κάθε χέρι, και φυσικά μην παραλείψετε το τρίψιμο και λείανση μετά από κάθε χέρι!

Αφού δείτε ότι έχετε ένα αρκετά καλό στρώμα πάνω στην ταστιέρα (είναι και λίγο γούστα αυτά), τρίψτε το ξανά με ένα πιο χοντρό γυαλόχαρτο (500 με 300 το πολύ), και μετά λειάνετέ το με πολύ λεπτό (1000άρι και πάνω). Αφού τελειώσετε, σκουπίστε, καθαρίστε καλά, και είστε έτοιμοι!

11) ΣΕΤΑΡΕΤΕ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΜΠΑΣΣΟ ΣΑΣ!!!

Ένα άταστο μπάσσο έχει περισσότερες "παραξενιές" στο σετάρισμά του από ένα κανονικό μπάσσο. Πέραν της επιλογής ανάμεσα σε rounds ή flats έχει κι άλλα περίεργα, τα οποία αναφέρω συνοπτικά παρακάτω.

Ρυθμίστε το action χαμηλά. Θέλετε όσο χαμηλότερο action γίνεται για έναν πιο "πραγματικό άταστο ήχο". Ρυθμίστε και τη γέφυρα, αλλά και το relief αφού ξαναπεράσετε τις χορδές αναλόγως.

Το άταστο θέλει ΑΨΟΓΟ intonation, αλλιώς θα ακούγεστε ξεκούρδιστοι. Έχετε υπ'όψην πως στο άταστο πατάμε ΠΑΝΩ στη γραμμή του τάστου για τη σωστή νότα, και ΌΧΙ ΠΡΙΝ το τάστο, όπως σε ένα κανονικό μπάσσο. Άρα ρυθμίζετε το intonation αναλόγως.

Με 'γειά λοιπόν το νέο σας άταστο!!!  :D

Αααυτά λοιπόν προς το παρόν. Ελπίζω να έδωσα μια ιδέα για το πως γίνεται το όλο project. Αν σκεφτώ κάτι άλλο θα συμπληρώσω στο ίδιο thread. Για τυχόν ερωτήσεις, feel free!

Thanks for reading!!!  :)

 
Όλα καλά, αλλά φωτό δεν βλέπω και είμαι στο τσακ για αποχώρηση.

 
Ωραίος! Χίλια μπράβο και ευχαριστώ!! Βάλε φωτογραφίες έστω από το τελικό αποτέλεσμα!!

 
Λοιπόν, παίζει να έγραψα τη λέξη "ΠΡΟΣΟΧΗ" 800 φορές στο κείμενο, οπότε να πώ πως το λεω για να μην κάνετε διάφορες μπαρουφες που έκανα εγώ. Το δικό μου βγήκε μεν μια χαρά παικτικά και... ανατομικά, αλλά έχει ορισμένα σημάδια που βλακωδώς δεν είδα όταν τα'κανα βγάζοντας τα τάστα με το κατσαβίδι, τα οποία καλύφθηκαν με σκουρόχρωμο ξυλόστοκο (πράγμα που ευτυχώς δούλεψε μια χαρά) και διάφορα τέτοια χαζά που μπορεί να κάνει κανείς αν δεν ΠΡΟΣΕΞΕΙ!!!

Η διαδικασία πάντως δεν είναι τραγικά δύσκολη, και αν δεν παίζετε κάποιο από τα μπάσσα σας είναι μια σχετικά εύκολη και οικονομική μετατροπή, ειδικά αν νιώθετε λίγο με τα εργαλεία.

Επίσης, να προσθέσω πως εγώ το έκανα σε maple, και δεν έφυγαν καθόλου κομματάκια, αλλά σε περίπτωση που το ξύλο της ταστιέρας είναι rosewood υπάρχει περίπτωση να υπάρξουν μερικά κομματάκια, οπότε... προσοχή!!!  ;D

Οι εντυπώσεις μου παντως είναι οι καλύτερες, μια και το μπάσσο ακούγεται ωσάν "πραγματικό" άταστο, έχει απίστευτα καλό feel το maple σε άταστο και για κάποιο λόγο βρίσκω πως ο ήχος του "άνοιξε", άλλαξε αρκετά προς το καλύτερο και χαίρομαι απίστευτα που το έκανα!!!

banana sensei, φωτογραφίες δεν σκέφτηκα δυστυχώς να βγάλω κατά τη διαδικασία, μια και γίνεται ήδη πανικός στο σπίτι μου (να'ναι καλά το φυσικό αέριο) οπότε θα ποστάρω μερικές με το τελικό αποτέλεσμα μόλις βρώ χώρο να το ακουμπήσω!!! Άμα ξεμπερδέψω θα έχω έτοιμα και κάποια κλιψ, οπότε υπομονή...

ΜΗΝ ΑΠΩΧΟΡΟΙΣΥΣ!!!

Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια!  :)

 
Τώρα τελευταία όλο και στραβοκοιτάω το pee μου. Λες;

 
Άταστο pee?!?! ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!!!!!  :D

Μου τρέχουν εδώ και καιρό τα σάλια για το άταστο pee του Franklin...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Έχει και κάτι ταστάκια σαν μαντολίνο το δύσμοιρο. Με ένα χάδι, με μια ματιά θα φύγουν.

 
Ηeavy diy, οχι μ@λ@κιες ;). Πρεπει να εκανες μερακλιδικη δουλεια αν κρινω απο

ολες αυτες τις λεπτομερειες που εγραψες. Πολυ χρονοβορα και με μεγαλη προσοχη

επισης, λογικο, δεν μιλαμε για κανα squier affinity... που αν δεν ειχα χαλασει ο

μ@λ@κ@ς  το μπρατσο χαλαρα θα το δοκιμαζα. Πολλα μπραβο για την δουλεια

και την υπομονη σου και ακομα ενα για το ατελειωτο post που μπηκες στον κοπο

να μας γραψεις ;)

 
Δεν X-ύνομαι για άταστο (those days are over) αλλά μαγκιά σου και χαρά στο κουράγιο σου βρε Μινοράκια. Δικαίως μπορείς να προαχθείς σε Ματζοράκιας (για εβδόμης έχεις δουλειά ακόμη).

Μπράβο και πάλι μπράβο.

Συμφωνώ για το stick.

 
Να'στε καλά όλοι παιδιά, χαίρομαι πολύ που μπορεί να βοηθήσει κάποιον!  :)

Κύριε Μπίχλα, δυστυχώς προσπάθησα για μερακλίδικη δουλειά, αλλά ακόμα και με τόση προσοχή μερικά πραγματάκια μου τη χάλασαν και στο οπτικό μέρος φαίνεται κάπως πρόχειρη η δουλειά στην ταστιέρα, ΔΥΣΤΥΧΩΣ...  :'(

Και φαντάσου ότι μου πήρε μια ολόκληρη μέρα συνεχούς, ασταμάτητης δουλειάς και ιδρώτα!!!  :-\

ΑΛΛΑ!!!

Έχω στο περίεργο μυαλό μου μερικές ιδέες για αλλαγή inlays με περίεργους τρόπους, απλά περιμένω να βρώ τα κατάλληλα υλικά και ίσως το κάνω. Πιθανώς να το βερνικώσω κιόλας, μιας και βρήκα ένα ωραιότατο χρωματάκι που θα κάνει άψογο stain στο maple, αλλά περιμένω να δώ τι θα κάνω με τα inlays και τις χορδές, και θα πράξω αναλόγως! Λογικά θα'χει κι άλλα νέα το thread, πάντως!  :D

 
Πολύ καλό το αρθράκι!

Να προσθέσω ότι υπάρχει και μια ακόμα μέθοδος γεμίσματος των τάστων, που μάλλον είναι κάτι ενδιάμεσο στις δύο μεθόδους που περιγράφεις.

Με λίγα λόγια, αραιώνεις τον ξυλόστοκο με νερό για να γίνει πιο λεπτή αλοιφή και τον ανακατεύεις με ξυλόσκονη (λεπτό πριονίδι - μπορείς να τρίψεις με χοντρό γυαλόχαρτο ένα κομμάτι ξύλο και να μαζέψεις τη σκόνη) από το ξύλο της προτίμησής σου. Φτιάχνεις έτσι μια "πάστα ξύλου" στο χρώμα του ξύλου και του στόκου που χρησιμοποίησες και χρησιμοποιείς αυτή για γέμισμα. Έχει πολύ περισσότερο τις ιδιότητες του ξύλου σε σχέση με το σκέτο στόκο και είναι πολύ απλούστερο από το γέμισμα με "φέτες" ξύλου στο πάχος του τάστου.

Επίσης μπορείς αντί για σκόνη ξύλου να βάλεις (και) γραφίτη - τον οποίο θα βρεις σε αφθονία σε απλά μολύβια, τα οποία σκίζεις κατά μήκος για να αποκολλήσεις τη ράβδο γραφίτη και την τρίβεις με γυαλόχαρτο για να την κάνεις σκόνη γραφίτη.

 
Και αν είσαι αρκετά ανώμαλος έτσι ώστε να θες να βγάλεις εντελώς τα inlays, πως μπορείς να γεμίσεις τα στρογγυλά κενά έτσι ώστε να μην φαίνεται άσχημα;

 
Σωστός συνάδελφε! Αυτή ήταν η αρχική μου επιλογή, και είχα ήδη κάνει τη βλακεία να στρώσω ξυλόκολλά στα άδεια τάστα, αλλά λόγω maple η σκόνη ήταν πολύ λίγη για να γεμίσει ακόμα και δυο-τρία, οπότε και έβαλα τον ξυλόστοκο, κατόπιν εορτής. Γι'αυτό και δεν το έγραψα, γιατί αν δεν είσαι σίγουρος ότι θα φτάσει είναι λίγο κλάφτα μετά...

Τον γραφίτη να σου πώ την αλήθεια δεν τον σκέφτηκα... Χμμ... Λες να κάνω και το άλλο μου μπάσσο?  ;D  ;D  ;D

kwstas79 είπε:
Και αν είσαι αρκετά ανώμαλος έτσι ώστε να θες να βγάλεις εντελώς τα inlays, πως μπορείς να γεμίσεις τα στρογγυλά κενά έτσι ώστε να μην φαίνεται άσχημα;
Θα ρουτάρω (κάπως) τα τάστα (αυτό ψάχνω ακόμα) σχετικά ρηχά και θα τα γεμίσω με συγκεκριμένο ξυλόστοκο, απλά θέλω να βρώ το κατάλληλο σχήμα και το κατάλληλο χρώμα. Είπαμε, εντελώς περίεργος, εντελώς DIY τρόπος!

 
kwstas79 είπε:
Και αν είσαι αρκετά ανώμαλος έτσι ώστε να θες να βγάλεις εντελώς τα inlays, πως μπορείς να γεμίσεις τα στρογγυλά κενά έτσι ώστε να μην φαίνεται άσχημα;
Εξαρτάται από το ξύλο και το χρώμα της ταστιέρας (φαντάζομαι). Στην Tele Bruvel μου, στο πλάϊ της, φαινόταν η ένωση 3 κομματιών ξύλου και εκεί με ενοχλούσε  (ενώ στο υπόλοιπο σώμα οι ενώσεις δεν ήταν τόσο έντονες).

Πήρα λοιπόν ψιλό πινελάκι και με ακρυλικά (αρκετά διαλυμένα ώστε να έχουν διαφάνεια), "ξαναζωγράφισα" τα νερά του ξύλου, κλείνοντας τις ενώσεις. Μετά το λουστράρισμα, κανείς δεν βλέπει τίποτα...πρέπει να το έχεις όμως το πινέλο φίλε μου...

 
Όσο για αυτό, οκ. Έχω δουλέψει και βοηθός μπογιατζή.

 
kwstas79 είπε:
Όσο για αυτό, οκ. Έχω δουλέψει και βοηθός μπογιατζή.
Ακριβώς αυτό δεν θέλει...θέλει να έχεις δίπλωμα της Καλών Τεχνών ή έστω της Σχολής Συντήρησης της Φλωρεντίας ;D ;D

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα