Καταρχήν μπράβο για την επιλογή του ελληνόφωνου. Όχι μόνο επειδή είναι η γλώσσα μας (το πιο φυσιολογικό θα ήταν να τραγουδάμε σε αυτήν), αλλά επειδή είναι δύσκολη γλώσσα για ροκ. 9 στις 10 σε βγάζει off, οπότε θέλει θάρρος και έξτρα προσπάθεια. Νομίζω όμως ότι δεν προδίδεις την επιλογή σου.
Το κομμάτι έχει κάτι το παλιό και μοντέρνο μαζί. Φαίνεται να αντλεί έμπνευση από μπάντες όπως οι Floyd ή ίσως και άλλες αγγλικές μπάντες των '70s (με βάση τα ταπεινά μου αυτιά πάντοτε) αλλά το αποτέλεσμα ακούγεται αρκετά φρέσκο. Ο στίχος καλός και με έναν ενδιαφέροντα τρόπο άναρχος. Αποφεύγονται σε μεγάλο βαθμό κλισεδιές του ελληνικού ροκ.
Η ηχογράφηση/παραγωγή σηκώνει αρκετές βελτιώσεις, αλλά η ιδέα μεταδίδεται επαρκώς. Απροπό δεν μπορώ να καταλάβω αν έχει πέσει editing, αλλά η φωνή τονικά μου ακούγεται πολύ σωστή.
Προσωπική άποψη: θα έκανα την παραγωγή μοντέρνα και αιχμηρή. Όσον με αφορά, ακούω ήδη εν σπέρματι τέτοια στοιχεία που απλώς δεν έχουν αναδειχθεί ακόμη πλήρως, φαντάζομαι επειδή είναι και ντέμο.
Να διπλώσω τα "εύγε" λοιπόν!