Κώστας Βρετός - επαθα πλακα...

αυτο περι 'αλητειας' και 'να εχει πιει jack' , ειναι υποκειμενικος παραγοντας .Εμενα τουλαχιστον δεν μου αρεσουν αυτα να φαινονται στην μουσικη .  .Απο τα video που εχω δει με Ελληνες στο youtube μου αρεσε , το παιξιμο του Alex Φλουρος ,αν τον γραφω σωστα  

και ο Βρετος εντυπωσιακος , μου αρεσαν και οι φρασεις του και το συναισθημα .

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το ακουστικό ήταν, αν μη τι άλλων, γλυκό. Έτσι όπως τον έβλεπα μου ήρθε στο μυαλό ότι κάλλιστα θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά shreddarοντας σε ακουστική πράγμα που θα ακουγόταν πρωτότυπο (σχετικά) ή να κάνει τίποτα πιο μυστήριο με την ηλεκτρική, όπως έκανε το βλαχαδερό ο Michael lee Firkins ;D ;D μιας και η τεχνική δε λείπει απ τον Βρεττό

 
Superfunk είπε:
Τι να κλασει το hard rock μπροστα στον ΒΑΣΙΛΙΑ αγορι μου! ;D ;D
Πάμε να κάψουμε όλα τα δισκάδικα, mp3δικα και να περάσει νόμος να πουλάνε μόνο elvis και ρεμπετικολαικά.

:o

 
"Στην πυρα, στην πυρα, με τις ξενερωτεεεες" (ελληνικη νεο-σοφια) :)

 
animae είπε:
Πάμε να κάψουμε όλα τα δισκάδικα, mp3δικα και να περάσει νόμος να πουλάνε μόνο elvis και ρεμπετικολαικά.

:o
κ u2  ;)

 
Ο Διχτάτορας Σκηνοθέτης

Σε μιά της μόδας περιοχή της πρωτευούσης έμενε ένας πικραμένος κινηματογραφιστής που ήταν καλοβολεμένος περουσιακώς και τον καλούσαν οι νεόπλουτοι του συναφιού του και σε νησιώτικες βίλλες το καλοκαίρι αλλά δεν μπορούσε να το χωνέψει ότι οι ταινίες που εσκηνοθετούσε –πάντα με λεφτά των φορολογουμένων λόγω επαφών κάποιου επιπέδου- όχι μόνο δεν βγάζαν φράγκο αλλά πολύς κόσμος πίσω απ’την πλάτη του, και ακόμη και σε έντυπα, λέγανε ότι επρόκειτο γιά σινεάστ ανάλατον και κινηματογραφικώς τούβλο ψευτοκαλλιτέχνη της πυρκαγιάς . Μέχρι που σκεφτόταν πότε-πότε και να αυτοκτονήσει για να μάθουνε, αλλά τελικά βρήκε την λύση. Αφοσιώθηκε λοιπόν στην πολιτική κι όταν στο τέλος έγινε πρωθυπουργός τόριξε στο διχτατορικό και έβγαλε ‘αποφασίζουμε και διατάσσουμε’ και υποχρέωνε επί ποινή κάθειρξης τριετίας όλους τους ενήλικες πολίτες άντρες και γυναίκες να βλέπουν υποχρεωτικά μιά φορά τη βδομάδα σε αιώνια δήθεν πρώτη προβολή την μεγάλη του ταινιακή τριλογία ΕΙΜΑΙ – ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΑ – ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΑ ΣΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ» που κρατούσε εφτάμισι ώρες.

Τελικά όμως , μετά από δυό μήνες , σε μια βραδινή προβολή που ήταν κι ο ίδιος στο θεωρείο γιατί θα του απένεμε κι άλλο βραβείο ένας απ’τους υπουργούς του, του τη μπουμπούνισε απ’την καμπίνα προβολής ο χειριστής , πούχε σχεδόν τρελλαθεί, μ’ένα επαναληπτικό κυνηγετικό, πέντε φυσίγγια στα μούτρα και στό στήθος κι έτσι απαλλάχτηκε η χώρα απ’τον αδίσταχτον αυτόν και σηκώθηκαν όλοι και χειροκροτούσαν.

 
Mια φορά και έναν καιρό ήταν ένας, ήρθε και άλλος ένας και έγιναν 2.

edit: σορυ για το οφτοπικ.

 
Ο φωτογράφος έκυψε υπό το μαύρο πανί της φωτογραφικής συσκευής, και ήρχισε να περιστρέφη τον ρυθμίζοντα την απόστασιν κοχλίαν. Έπειτα, προβάλλων κατέρυθρος κάτω από το πανί, ωρθώθη εκ νέου και εζήτησεν απόλυτον ακινησίαν. Οι φωτογραφιζόμενοι συνεμορφώθησαν αμέσως΄ ο λόρδος Ώλμπερνον, με το βλέμμα του επί του έναντι ισταμένου, μεταξύ των επισήμων θεατών Πέντρο Ραμίρεθ΄ ο Λαρύ- Νανσύ επί του στήθους μιας ωραίας μοιχαλίδος, που εστέκετο εις το πλευρόν του καθηγητού της ιστορίας, ενώ ο Βλαδίμηρος Βιερχόυ, αγκάλιαζε, με τα μεγάλα γαλανά του μάτια, ολόκληρο το πλήθος. Με μίαν απότομον αλλά συνάμα χαρίεσσαν κίνησιν της χειρός του, ο φωτογράφος αφήρεσε το εσωτερικώς βελούδινον  και εξωτερικώς δερμάτινον κάλυμμα του προεξέχοντος εν είδει πέους ή τηλεβόλου φακού και εμέτρησε, γεγωνυία τη φωνή, κρατών το πώμα εις τον αέρα τελετουργικώς:  «Ένα…δύο…τρία…». Κατά τα ολίγα αυτά δευτερόλεπτα, εγένετο άκρα σιωπή πέριξ της πελωρίας σφαίρας, εντός της οποίας, οι προφερόμενοι αριθμοί, έπιπταν από τα χείλη του εξ επαγγέλματος φωτογράφου, σαν ξόρκια παραδόξου μαγγανείας, ή σαν χρησμοί λακωνικοί, μπηχτοί, αρσενικής Πυθίας, ενώπιον κατεχομένου από αγωνίαν ακροατηρίου. Πριν, όμως, προφέρη ο φωτογράφος τον τελευταίον αριθμόν της πόζας, μία κραυγή που εξεπήδησε από το στόμα μιας δεκαπενταέτιδος κόρης πελιδνοτάτης, που εστέκετο πλησίον της ωραίας μοιχαλίδος και του υψηλού Ντον Πέντρο, εξέσχισε την σιωπήν και ετάραξε τα βάθη της μέχρι του απωτάτου σημείου της κοσμοσυρροής.

«Θεέ!…Μη τους σκοτώσετε…Μη τους σκοτώσετε…Είναι αθώοι!…» εφώναξε η ωχρά νεάνις και κατέπεσε σφαδάζουσα επί του εδάφους. 

 
Αυτές είναι οι ολέθριες συνέπειες του να τρώς πολύ αρνί που έβοσκε στα Ζωνιανά...

 
Αχ,αυτη η νεολαια,ιδεα απο λογοτεχνια/ποιηση δεν εχει,μονο  να...ροκ ξερει.... ;D

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82_%CE%95%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82

Διαβαζουμε και κανα βιβλιο οχι μονο Λουκυ Λουκ.... ;D

 
Λιγα με τον ....Λουκυ γιατι πυροβολει πιο γρηγορα κι απ τον ισκιο του. Μεχρι και στους καουμποηδες shredder μας αρεσει :)

 
Καλος μωρ'ειν'ο Λουκυ Λουκ

καλος και ο Μικυ Μαους

τα κομικ ειναι κλασσικα

σαν θεωρια του..χαους

ομως χωρις τα γραμματα

και τη βαθια  τη γνωση

θα'ρθει μια μερα η ζωη

και θα σου την.. εχωσει ;D ;D

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top