Κιθάρες - ποσότητα αντί για ποιότητα;

  • Thread starter Thread starter AB
  • Start date Start date
  • Last post Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
  • Απαντήσεις Απαντήσεις: Απαντήσεις 49
  • Εμφανίσεις Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 11K

AB

Οργανοποιός
Μηνύματα
84
Πόντοι
6
  Ελπίζω να μην υπάρχει κάποιο σχετικό post, αλλά με αφορμή τον πρόσφατο χαμό,

που έχει δημιουργηθεί με τις Τσέχες, θα ήθελα απ'τη μια να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου (επειδή με συμφέρει) και απ'την άλλη να καταλάβω γιατί τέτοια εμμονή με αυτές τις φτηνές κιθάρες.(Evri μας έχεις ανάψει φωτιές)

  Δε μιλάω για κάποιον που δεν έχει ή δεν θέλει να διαθέσει λεφτά για κάποιο σοβαρότερο όργανο.

Απευθύνομαι κυρίως σε αυτούς που έχουν πολλές "γυναίκες" (τσέχες,κινέζες,κορεάτισες...),και που

με τα ίδια λεφτά θα έπαιρναν μία και καλή.

  Δηλ.προτιμάμε τα διάφορα σχέδια μπροστά σε ένα καλό όργανο χωρίς προβλήματα (πχ.σε τάστα και ηλεκτρικά που είναι τα πρώτα που φαίνονται).Ή θέλουμε να έχουμε από μία στο σπίτι,στη δουλειά,στο εξοχικό.

   Γιά κιθάρες μιλάμε όχι για πιάνα.    Δεν είμαι υπέρ του να τα σκάσεις έτσι για μια χαλκομανία,(έχω δεί απαράδεκτες Gibson κτλ. , για παράδειγμα, που κάνουν τα μαλλιοκεφαλά τους).Υπάρχουν όμως πολλά καλά όργανα, μάρκες ή όχι,που αξίζουν.Παρατήρησα ας πούμε στη μάζωξη,ότι κάποιες τέτοιες κιθάρες (πχ.μια ροζ strat με birdseyes και κάτι Les Paul που φέρανε κάποιοι) εκτιμήθηκαν δεόντως.

Ελπίζω να μην πέσετε να με φάτε (ειδικά ο faltsoo),απλώς θέλω να καταλάβω.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Για μια καλή κιθάρα χρειάζονται αρκετά χρήματα, τα οποία δεν μπορούν/θέλουν να τα διαθέσουν όλοι. Κι εφόσον μια Τσέχα κάνει τη δουλειά της όπως πρέπει, για κάποιον που εμπίπτει στην προαναφερθείσα κατηγορία είναι ότι πρέπει. Όπως λέει κι ο Yameth, δεν είναι τι έχεις, είναι τι κάνεις μ'αυτό. Κι εκτός αυτού, δεν σημαίνει πάντα ότι ακριβές = καλές. Όπως είπες, ΠΑΡΑ πολλές φορές πληρώνεις το logo κι όχι την αναμενόμενη ποιότητα.

 
Εγω προσωπικα αλλαζω καθε τρεις κ λιγο κιθαρες (και βεβαια κραταω αυτες που μου καθονται καλα τοσο σε ηχο οσο και σε αισθηση) γιατι ετσι εχει μεγαλυτερο ενδιαφερον το να παιζω κιθαρα,  μ αρεσει να δοκιμαζω κιθαρες και τελος, δν πιστευω οτι υπαρχει 1 μια κιθαρα που να τα κανει ολα τελεια. Αλλη ειναι για μεταλ, αλλη για μπλουζ...Στρατοκαστερακηδες μη βαρατε!! ;D ;D Και επειδη εγω ασχολουμαι μεν με μπλουζ αλλα οποτε μου την βιδωνει , θελω και το γκαζι μου, καταληγω, να μενω με το λιγοτερο 2 κιθαρες. ;)

Αρρωστια!!!

Φιλικα, Mike :)

 
AB είπε:
  Ελπίζω να μην υπάρχει κάποιο σχετικό post, αλλά με αφορμή τον πρόσφατο χαμό,

που έχει δημιουργηθεί με τις Τσέχες, θα ήθελα απ'τη μια να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου (επειδή με συμφέρει) και απ'την άλλη να καταλάβω γιατί τέτοια εμμονή με αυτές τις φτηνές κιθάρες.(Evri μας έχεις ανάψει φωτιές)

  Δε μιλάω για κάποιον που δεν έχει ή δεν θέλει να διαθέσει λεφτά για κάποιο σοβαρότερο όργανο.

Απευθύνομαι κυρίως σε αυτούς που έχουν πολλές "γυναίκες" (τσέχες,κινέζες,κορεάτισες...),και που

με τα ίδια λεφτά θα έπαιρναν μία και καλή.

  Δηλ.προτιμάμε τα διάφορα σχέδια μπροστά σε ένα καλό όργανο χωρίς προβλήματα (πχ.σε τάστα και ηλεκτρικά που είναι τα πρώτα που φαίνονται).Ή θέλουμε να έχουμε από μία στο σπίτι,στη δουλειά,στο εξοχικό.

   Γιά κιθάρες μιλάμε όχι για πιάνα.    Δεν είμαι υπέρ του να τα σκάσεις έτσι για μια χαλκομανία,(έχω δεί απαράδεκτες Gibson κτλ. , για παράδειγμα, που κάνουν τα μαλλιοκεφαλά τους).Υπάρχουν όμως πολλά καλά όργανα, μάρκες ή όχι,που αξίζουν.Παρατήρησα ας πούμε στη μάζωξη,ότι κάποιες τέτοιες κιθάρες (πχ.μια ροζ strat με birdseyes και κάτι Les Paul που φέρανε κάποιοι) εκτιμήθηκαν δεόντως.

Ελπίζω να μην πέσετε να με φάτε (ειδικά ο faltsoo),απλώς θέλω να καταλάβω.
Και μονο επειδη ο ΑΒ ποσταρει σπανια και επειδη εχω ξεχασει τα γυαλια ηλιου μου στα μερη του και δεν θελω να με αποφευγει (μπας και τα παρω πισω), θα του απαντησω σοβαρα  :P

Για μενα λοιπον ειναι κυριως πρακτικοι οι λογοι. Και ιδεολογικοι. Και οικονομικοι... Βασικα ειναι τοσοι πολλοι που δεν μπαινω καν στον κοπο να ξεκινησω να τους απαριθμω, θα κανω απλη καταγραφη και οπου βγει.... εχουμε λοιπον ....

- Ειμαστε δυο που βαραμε στο σπιτι, αρα θελουμε 2 ηλεκτρικες και 2 ακουστικες ταυτοχρονα. Νατες οι πρωτες 4 λοιπον

- Εχουμε και ενα εξοχικο και πως να κουβαλαμε παιδια, μπαγκαζια και κιθαρες εις τας εξοχας? Θελουμε λοιπον 2 (1 ηλεκτρικη, 1 ακουστικη) μονιμα αφημενες εκει.

- Θελουμε να πειραματιστουμε ξανα και ξανα και ξανα. Πως αλλωστε θα ξερουμε τι ειναι "ποιοτητα" οταν την συναντησουμε αν δεν εχουμε "εκπαιδευτει" με μπολικη ποσοτητα ωστε να κανουμε τις απαραιτητες reference συγκρισεις?

- Θελουμε να μην ειναι ακριβη. Οταν λεμε παιζουμε με αυτες, παιζουμε με την κυριολεκτικη εννοια του ορου. Αν ειναι να φοβομαστε να την γδαρουμε, να την αφησουμε ενα μηνα στο εξοχικο, να την δει ο ηλιος, να πεσει στα αδιστακτα χερια των πιτσιρικιων, να πεσει κατω, να της κολλησουν αυτοκολλητα μαγια η μελισσα  κλπ το μισο παιχνιδι παει στραφι. Σαν αυτα τα παιδακια με τα πανακριβα ρουχαλακια με τσακιση που δεν τα αφηνουν να παιξουν με τη λασπη μη λερωθουν. Αν εχεις πολλα ρουχα ακομα και φτηνιαρικα να ειναι παιζεις και με την λασπη και γουσταρεις.

- Θελουμε να ειναι αμεσα ανταλλαξιμη. Δεν ειναι ο σκοπος να κανουμε την προικα μας, ειναι να γινει χαβαλες και μεσω της μουσικης και μεσω των γκατζετς.

- Θελουμε να εχουμε την σωστη κιθαρα για το σωστο ειδος. Δεν ειναι οτι οι αλλες δεν μπορουν. Αν καποιος δεν μπορει ειμαστε εμεις και τα δακτυλα μας. Ειναι κυριως ψυχολογικο. Αλλιως κουτσοπαιζεις καντρι με μια τελε, αλλιως νιωθεις φορωντας καομποικο καπελο και κρατωντας μια ντεθ καβλοτρον με φλοιντ ροουζ.

- Η ηλικια. Δρα αποτρεπτικα εναντια στις ακριβες κιθαρες. Σα να ντρεπομαστε. Οπως ακριβως οταν βλεπεις καραφλο 65χρονο με καμπριο αμαξι.

- Το ταξιδι (εναλλακτικα:  "Και αν σου κατσει?" ) Ελπιζεις οτι αλλαζοντας φτηνες κιθαρες θα πετυχεις μερικα "καλα" κομματια. Φυσικα αλλαγη στην αλλαγη θα εχεις ξοδεψει πιθανως πιο πολλα απο το να παρεις μια "ακριβη" εξ αρχης. Αλλα τοτε πoια θα ηταν η πλακα?

- Μια αντιληψη "επαναστατικη" εναντια στην κατοχικη γενια των γονιων μου. Θυμαμαι τον πατερα μου που με πηγαινε για Η/Υ οταν μπηκα στην Σχολη Πληροφορικης. Ηθελε να παρουμε τον ΕΝΑ τον ΑΚΡΙΒΟ τον ΚΑΛΟ που ΘΑ ΑΝΤΕΧΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. Οι μαμαδες που θελαν το ΑΚΡΙΒΟ το ρουχο ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ το ΠΟΙΟΤΙΚΟ που θα αντεξει για παντα (ασχετο που 3 μηνες μετα ηταν off γιατι ειχαμε ψηλωσει και δεν μας εκανε/το ειχαμε σκισει/το ειχαμε καταλερωσει περαν επισκευης/ειχαμε απλα αλλαξει γουστα και προτιμουσαμε να πεθανουμε παρα να ξαναφορεσουμε αυτο το πραμα). Θελω εφημερα πραγματα, πρακτικα, χρηστικα. Κανεις και τιποτα δεν πρεπει να ζει για παντα.

- Αυτογνωσια και διαφορα συνδρομα αυτοτιμωριας. Με καποιον τροπο νιωθουμε οτι δεν μας αξιζουν οι καλες κιθαρες. Οτι αν πχ ο SRV ...  ειχε πχ κιθαρες των 1000 ευρω, παικτικα εμεις με κιθαρες των 200 ευρω ηδη υπερβαλουμε.

- Και ας μην ξεχναμε ποτε τα διαχρονικα λογια του σοφου ποιητη:

Με δυο κατοσταρικα, 

απο την Καλλιθεα.

Οσο πιο φτηνιαρικα

τοσο πιο ωραια.

Γιατι?

Γιατι?

Να ντρεπομαι επειδη γουσταρω δηλαδη?
Απο κει και περα, αν ευτυχισω να πετυχω την μια, την μοναδικη, που ειμαι φτιαγμενος για αυτην, το holly grail των κιθαρων, ευχρηστιας, ηχου, θα αλλαζα αμεσως τις παραπανω αντιληψεις, θα γινομουν πληρως μονογαμικος σε ενα δευτερολεπτο και θα πρεσβευα ακριβως τα αντιθετα χωρις ιχνος ντροπης.

Το χειροκροτημα σας.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
evris είπε:
- Θελουμε να πειραματιστουμε ξανα και ξανα και ξανα. Πως αλλωστε θα ξερουμε τι ειναι "ποιοτητα" οταν την συναντησουμε αν δεν εχουμε "εκπαιδευτει" με μπολικη ποσοτητα ωστε να κανουμε τις απαραιτητες reference συγκρισεις?
Δίκαιο, σωστός, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Απλά κάποια στιγμή, κάποιοι μεγαλώνοντας βάζουν μυαλό. Άλλοι πάλι όχι. Δεν αναφέρομαι σε σένα αλλά και στους 2 μας και κυρίως τα λέω για να τα ακούω.

- Ειμαστε δυο που βαραμε στο σπιτι, αρα θελουμε 2 ηλεκτρικες και 2 ακουστικες ταυτοχρονα. Νατες οι πρωτες 4 λοιπον
Sorry αλλά ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ δικαιολογία. Θα μπορούσατε να βαράτε με 1+1. Αλλά (σε σένα το είπε κάποιος?) Ο βήχας και το χρήμα δεν κρύβονται(...έχουμε και εξοχικό?)

- Η ηλικια. Δρα αποτρεπτικα εναντια στις ακριβες κιθαρες. Σα να ντρεπομαστε. Οπως ακριβως οταν βλεπεις καραφλο 65χρονο με καμπριο αμαξι.
Ποιός το είπε? Όσο πιο καραφλός, τόσο πιο ακριβή...και δεν ντρεπόμαστε καθόλου, το λέμε επένδυση!

- Αυτογνωσια και διαφορα συνδρομα αυτοτιμωριας. Με καποιον τροπο νιωθουμε οτι δεν μας αξιζουν οι καλες κιθαρες.
Αυτό το έχουμε ξανασχολιάσει...μην σε πετύχω με Lacoste κακομοίρη μου

Απο κει και περα, αν ευτυχισω να πετυχω την μια, την μοναδικη, που ειμαι φτιαγμενος για αυτην, το holly grail των κιθαρων, ευχρηστιας, ηχου, θα αλλαζα αμεσως τις παραπανω αντιληψεις, θα γινομουν πληρως μονογαμικος σε ενα δευτερολεπτο και θα πρεσβευα ακριβως τα αντιθετα χωρις ιχνος ντροπης.
Όπως είπες θα ελπίζεις να σου κάτσει...εάν ρωτήσεις κάποιους πιο έμπειρους (δεν εννοώ εμένα, εγώ είμαι επηρεπής σε λάθη για να έχω καθαρή κρίση) θα σου πούν χίλιους λόγους γιατί αυτό δεν θα το βρείς ποτέ σε μία Τσέχα.

 
το εχει πει ξανα νομιζω καποιος φιλος..''Μην αγοραζεται κιθαρες..αγοραστε ενισχυτες!''

 
και αλλος ενας λογος.

δεν νομιζω πως θα πετυχουμε πολυ συχνα καποιον που να εχει μονο μια κιθαρα και αυτη να ειναι τσεχα.

πιο συχνο φαινομενο ειναι καποιος να εχει βρει τι του αρεσει, και απλα να περνα λιγο πιο ευχαριστα τον χρονο του με κατι αλλο!

ας πουμε, εγω, εχω μια στρατ αμερικανικη, που με καλυπτει απολυτα σε αυτο που θελω να παιξω. παρ ολα αυτα, με ψηνει παρα πολυ μια προστυχη εξπλορερ και μια ακομα πιο προστυχη φαιερμπερντ.επειδη ομως, δεν θελω να δωσω τα ποσα που χρειαζονται, μια καλη λυση ειναι οι τσεχες!!!

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Η αγορά μιας ακριβής κιθάρας έχει σημαντικά πλεονεκτήματα, και ένα (τουλάχιστον) μειονέκτημα:

Για τους περισσότερους από εμάς είναι πολύ δύσκολο να βρεθούμε στη συγκυρία που θα υπάρχει το ρευστό σε αφθονία, που οι τρέχουσες υποχρεώσεις/ανάγκες θα είναι στο minimum, και η μουσική μας δραστηριότητα θα είναι αρκούντως ανεβασμένη ώστε να ποντάρουμε ότι θα παίξουμε με το ρημάδι αντί να φεύγουμε απ'το σπίτι νύχτα και να γυρνάμε πάλι νύχτα.

Κατά τ'άλλα ας μην ξεχνάμε ότι η χαρά του κατσαβιδιάσματος, των αναβαθμίσεων και των παντός είδους μονταρισμάτων είναι ανεκτίμητη - τουλάχιστον για εκείνους που οι διαδικασίες αυτές έχουν κάτι να τους πουν. Τα παραπάνω δε πολύ συχνά πάνε set με την αγορά της Τσέχας/Κινέχας/Κορεάτισσας.

Από την άλλη, υπάρχουν αρκετοί ανάμεσα μας που εξαρχής βάζουν στόχο όλα τα +++ που προσφέρει η αγορά ενός άψογου οργάνου, και βεβαίως το πληρώνουν ανάλογα.

Καταλαβαίνω και συμμερίζομαι και τις δύο "σχολές" αλλά τείνω να καταλήξω στο ότι πρόκειται πράγματι για δύο διαφορετικές φιλοσοφίες, διακριτές, και απ'ότι βλέπω σπάνια συναντάμε συνύπαρξη και των δύο στο ίδιο κεφάλι.

Οπότε για μένα καλώς καμωμένοι και οι δύο δρόμοι προς τον καλό ήχο, το χαμηλό action, το ανπιστεύταμπλ intonation και φυσικά την εσωτερική γαλήνη. ;D

Τις ψυχολογικές προεκτάσεις του θέματος τις κάλυψε επαρκέστατα ο εφοδεύων (ο Evris ντε), και κοινοποιώ ότι όχι μόνο χειροκρότησα, αλλά προέβην και σε standing ovation.

 
thanasis b είπε:
το εχει πει ξανα νομιζω καποιος φιλος..''Μην αγοραζεται κιθαρες..αγοραστε ενισχυτες!''
Το μονο σωστο που εχει ακουστει σε αυτο το forum!!

 
Evri είσουν καταιγιστικός θα έλεγα και με υπερκάλυψες. Βέβαια διαφωνώ στο ότι είναι ίδιο πράγμα η κιθάρα με τον

υπολογιστή,αλλά κέρδισες επάξια τα γυαλιά σου.Καθώς θα έρχεσαι φέρε και την tele να της κάνουμε ένα τσέχικο φτιάξιμο

στα τάστα.

 
AB είπε:
Evri είσουν καταιγιστικός θα έλεγα και με υπερκάλυψες. Βέβαια διαφωνώ στο ότι είναι ίδιο πράγμα η κιθάρα με τον

υπολογιστή,αλλά κέρδισες επάξια τα γυαλιά σου.Καθώς θα έρχεσαι φέρε και την tele να της κάνουμε ένα τσέχικο φτιάξιμο

στα τάστα.
8)

(φωτογραφια μου με γυαλια ηλιου)

 
+1 στον elvris. Δεν έχει νόημα για μένα π.χ. η αγορά μιας ακριβής Gibson, μιάς και περισσότερο θα την κρύβω μην τυχόν και χαλάσουν τα νίτρα της, παρά θα παίζω. Θα της φέρομαι σαν μαμάκα δηλαδή. Από την άλλη θαυμάζω τους πανκς που σκίζουν ακριβές κιθάρες, αλλά εγώ έχω κατοχικό σύνδρομο, δεν μπορώ να το κάνω.

[off-side] Πάντως είναι ΠΑΡΑ πολύ άδικο να βάζουμε τις τσέχες στο ίδιο σακί με τις κινέζικες, ότι και αν λέει ο marathon. Οι πρώην κομμουνιστές φίλοι μας είναι ποιοτικώς πολύ ανώτεροι, και μιλάω για προσοχή στην λεπτομέρεια, όχι στα "χοντρά", που εκεί τα καταφέρνουν μια χαρά τα κινεζάκια. [/off-side]

 
Δεν έχω αγοράσει δεκάδες κιθάρες αλλά την πρώτη δεκάδα την ξεπέρασα.

Εκτός από μια Michael Kelly που την είδα την έπιασα την έπαιξα και την αγόρασα σε χρόνο ίσο με τη διάρκεια αυτού του post σε όλες τις άλλες κιθάρες που έχω , τους έχω αλλάξει τον αδόξαστο. Κυριολεκτικά.

Ήμουν παρών στο Noiz Open Day. Η κιθάρα του ΑΒ ήταν παρούσα. Για να παίξει κάποιος να τη χαρεί. Ντρεπόμουν που την έβλεπα. Όταν δε μου την πρόσφεραν για ολίγη χρήση (ναι ρε τη χούφτωσα) περισσότερη ώρα κοιτούσα να μη τη γδάρω παρά να παίξω.

Κακά τα ψέματα. Οι φτηνοκατασκευές είναι για αυτό που λέει η ίδια η λέξη να σκευάσεις κάτι φτηνά. Και ο σοφός λαός μας λέει η φτήνια τρώει τον παρά. Χαίρομαι που μπορώ να κάνω κάτι φτηνά αλλά αλήθεια έχω δώσει αρκετό παρά ως τώρα για να το μάθω.

Ναι η ποσότητα μου έμαθε να μπορώ να κρίνω την ποιότητα. Οπότε φυσιολογική η διαδρομή από τα φτηνόργανα σε καλύτερα σε ακριβότερα σε μπουτίκ. Όμως είναι ανεξάρτητο από τη χαρά που μου δίνει το ίδιο το παίξιμο.

 
AB είπε:
(πχ.μια ροζ strat με birdseyes και κάτι Les Paul που φέρανε κάποιοι) εκτιμήθηκαν δεόντως.

Μιας και ειμαι ο κατοχος της strat που προανεφερες,εχω να σου πω  οτι κι εγω ειμαι χτυπημενος (και μαλιστα τα τελευταια 4 χρονια απο τα...28 που παιζω) απο το μικροβιο των αγορων κιθαρων,ενισχυτοαξεσουαροπεταλακιων κ.λ.π

Δεν ξερω αν κανω καλα τωρα η ολο  το προηγουμενο διαστημα που καθομουνα στα αυγα μου.

Στην τσεπη  μου παντως σιγουρα εχω κανει ζημια προσπαθωντας να κανω τα αυτια μου ευτυχισμενα ;) αλλα αυτο ειναι το τιμημα αν δεν σου περισσευουν ::).Και την κιθαρα που προανεφερα για παραδειγμα ευχαριστως θα την πουλουσα η θα την ανταλλασα προκειμενου να αποκτησω κατι διαφορετικο σε ηχο που μεχρι τωρα δεν ειχα 8)   

Τελος γνωμη μου ειναι οτι  αυτα δεν τελειωνουν ποτε για οσους εχουν την ψωναρα και διαρκως ψαχνονται με τον ηχο και τα παιξιματα .Γενικα ευτυχισμενος ειναι οποιος παιζει ΕΝΑ ειδος μουσικης και εχει βρει ΕΝΑ οργανο με ΕΝΑΝ ενισχυτη (αν μιλαμε για ηλεκτρικα οργανα) και ΕΝΑΝ αλλα ΤΟΝ ηχο του.Ουτε ψαχνει ουτε τιποτα απλα ΤΟ ΧΕΙ ΒΡΕΙ ;).Οι υπολοιποι ειμαστε ευχαριστα μεν, καταδικασμενοι  δε, να δοκιμαζουμε και (καμια φορα να αγοραζουμε ) ''κυριες'' διαφορων χρωματων και εθνικοτητων,ετσι για εμπειρια... ;D

Εχω συναντησει τον ιδιο τυπο ανθρωπου σε καθε χομπυ και πιστεψε με υπαρχουν πολυ ακριβοτερα απο την μουσικη...

 
...για να χωθω κι εγω στην κουβεντα να πω οτι καπου στη μεση των δυο "στρατοπεδων" βρισκονται οι γνωστες σε ολους partscasters.

Σ' αυτη την περιπτωση εχουμε πλεονεκτηματα και απο τους δυο "κοσμους"...

Εχεις αρκετο (εως πολυ) DIY_ιλίκι, νορμαλ τιμες (κι αυτο adjustable) και μπορεις να καταληξεις με ενα οργανο super που τσαλαπαταει ενιοτε "ακριβες" κατασκευες.

Αρα μπορει να παει καπως ετσι: (απο οικονομικης πλευρας)

ειτε 10 κινεζοτσεχοκορεατισσες, ή x parstcasters (με 6<x<3), ή 1 και ..."καλη" ;)

 
kwstas79 είπε:
Οι πρώην κομμουνιστές φίλοι μας είναι ποιοτικώς πολύ ανώτεροι, και μιλάω για προσοχή στην λεπτομέρεια, όχι στα "χοντρά", που εκεί τα καταφέρνουν μια χαρά τα κινεζάκια. [/off-side]
Έλα που δεν έχεις δίκαιο...στην επόμενη μάζωξη, φέρε την Τσέχα σου και εγώ και ο faltsoo θα φέρουμε από μία κινέζικη...φέρε και μαντήλια για τα δάκρυα!!!!!

 
alderbody είπε:
Εχεις αρκετο (εως πολυ) DIY_ιλίκι, νορμαλ τιμες (κι αυτο adjustable) και μπορεις να καταληξεις με ενα οργανο super που τσαλαπαταει ενιοτε "ακριβες" κατασκευες.
Με την τελευταία Tele που έφτιαξα, κατάλαβα αυτό ακριβώς. Ότι έχανα τον χρόνο μου (και τα λεφτά μου), ψάχνοντας Κινέζους, Βιετναμέζους, Τσέχους κλπ.

Αλλά πραγματικά, εάν δεν περάσεις κάποιο στάδιο πειραματισμού και δοκιμής δεν μπορείς να κρίνεις...σε πιάνει και αυτή η καταναλωτική μανία...(1,42 σήμερα το $...)

 
Εμένα η φιλοσοφία μου είναι να αγοράζω κιθάρες και γενικά πράγματα που μπορώ να τα πουλήσω τουλάχιστον στην ίδια τιμή αν όχι μεγαλύτερη..

Και σε αυτή την κατηγορία είναι τα επώνυμα μεταχειρισμένα.

πχ αν πάρεις μια Gibson Les paul standard γύρω στα 1200 ευρώ εύκολα ή δύσκολα μπορείς να την πουλήσεις το ίδιο.

Και αν τη διατηρείς σε άριστη κατάσταση η τιμή μπορεί και να ανέβει με το πέρασμα των χρόνων..

Αν όμως πάρεις μια Epiphone LP Custom που έχει 540 ,και της βάλεις και μαγνήτες δίνεις άλλα 150 ευρώ και πας στα 700..

Όμως αν θελήσεις να την πουλήσεις δε θα πιάσει πάνω απο 400..Όπότε πάει η 300άρα.

 
Να πω και γω μη μείνω απέξω.

Θιασώτης του ευγενούς σπορ της φθηνής κιθάρας θα συμφωνήσω με τον Evri σε μερικά

Είμαστε κατασκευάσματα και τζάνκια της καταναλωτικής κοινωνίας και ως εκ τούτου παίρνουμε τις τζούρες μας με κάθε αγορά. Αλλοι τα χουνε και τα χωνουνε άλλοι οχι και ψάχνουν για εναλλακτικές. Η τρίτη κατηγορία είναι αξιολύπητη.

Εγώ είμαι στη δεύτερη και το διασκεδάζω. Δεν είμαι κιθαρίστας. Αλλά μ' αρέσει να τις βλέπω, να τις χαιδεύω να τις παίζω στα γόνατά μου. Είναι όμορφες πανάθεμά της. Σαν τα πικάπ, τα ρολόγια, τους εξάντες, τις μοτοσυκλέτες. Και βγάζουν και μουσική.

Και επειδή ψάχνομαι πρόσφατα (ξανά) για μια LP DC μαιμού, τις σκέφτομαι (και) τις Τσέχες. Αλλά δεν θα πω ψέμματα ότι δεν θα ήθελα να βλέπω το γνωστο ονοματάκι στο headstock. Τόσα χρόνια δέκτης του μάρκετινγκ, δεν τα αποτινάσσω εύκολα. Οχι για την ποιότητα. Η πρόσφατη γύρα μου για αγορά Gibson LP (φίλου) με άφησε τουλάχιστον απογοητευμένο από πλευράς ποιότητας / κόστους των συγκεκριμένων.

Αλλά μεγαλώσαμε ....... Και θέλουμε κομμάτι της παραμύθας και εμείς.

Γιατί πρόκειται μόνο για παραμύθα.

Α, μία μόνο κιθάρα, δύσκολο να υπάρξει. Γιατί απλά δύσκολα κανείς μας είναι τόσο κατασταλαγμένος ή τόσο μονοσήμαντος.

 
Γεια και απ εμενα,  

μετα απο πολλα ασκοπα εξοδα σε φτηνες κιθαρες ενισχυτες και παρεκλομενα η φιλοσοφια μου πλεον ειναι ποιοτητα και οχι ποσοτητα.

Ειμαι 37 χωρις καραφλα χεχεχεχε και πλεον πιστευω οτι τον οσο χρονο παιρναω με μια κιθαρα αγκαλια ή γενικοτερα με την μουσικη μου θελω να ειναι πολυ καλης ποιοτητας...

Λιγες και καλες λοιπον γιατι κακα τα ψεματα αλλη αισθηση αλλος ηχος αλλο αποτελεσμα οταν παιζεις με εξοπλισμο καποιου επιπεδου.

Τωρα το θεμα της προσοχης ειναι σχετικο πιστευω οτι μικρα παρασημα απο το χρονο χρησης δεν ειναι και μεγαλης σημασιας ...βεβαια αν δω την κορη μου να ζωγραφιζει με κανα μαρκαδορο την κιθαρα θα φρικαρω (το εχει κανει στην τηλεωραση !!)

Μη παρεξηγηθω για κανας ταχωνιδης-φραγκατος ολα απο το υστερημα μας γινονται και την τρελλα για μουσικη.

αυτα ....να ειμαστε καλα να φχαριστιομαστε την τρελλα μας ποσοτικη ή ποιοτικη....

(τωρα βεβαια ο chord θα γελαει και θα με βριζει γιατι αλλιως τα ειχα τα πραγματα πριν δω το φως !!!!!)

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top