Vartanis είπε:
Για να εχεις τοσα μπασα,δεν νομιζω να εχεις οικονομικο προβλημα. 8)
Ίσα ίσα, ΕΠΕΙΔΗ έχω τόσα μπάσα, ΕΧΩ πλέον οικονομικό πρόβλημα ;D ;D
Πέρα από την πλάκα, ας παραθέσω κι εγώ εδώ την άποψή μου και την εμπειρία μου (και την ψήφο μου).
Χρησιμοποιώ αυτή την τεχνική χρόνια, κάθε φορά όχι με ίδια αποτελέσματα...Τις περισσότερες φορές έχω καλά αποτελέσματα, οι χορδές καθαρίζουν και γίνονται σχεδόν όπως ήταν καινούριες, όσον αφορά τον ήχο τους από βρωμιά - αν έχουν αναπτύξει φαγώματα/βαθουλώματα/intonation probs αυτά εννοείται δε διορθώνονται. Υπήρξαν και φορές που δεν είδα και μεγάλη διαφορά, ειδικά στις μπάσες χορδές (Ε, Α), παρέμειναν μουντές και muffled.
H τεχνική είναι η εξής: σε κατσαρολάκι ειδικά γι αυτή τη δουλειά, μπαίνουν οι χορδές και νερό ίσα να τις καλύπτει. Προστίθεται υγρό απορρυπαντικό πιάτων (μια συγκεκριμένη μάρκα θυμάμαι μου είχε κάνει ιδιαίτερα καλό καθάρισμα!) και η σούπα αφήνεται να βράσει, κουνώντας ελαφρά τις χορδές μέσα στο σκεύος με ένα πηρούνι ώστε να διεισδύσει το νερό/απορρυπαντικό. Μόλις αρχίσει να φουσκώνει ο αφρός και πριν ξεχειλίσει, ρίχνουμε λίγο κρύο νερό για να σταματήσει ο βρασμός και να κάτσει ο αφρός και επαναλαμβάνουμε 2-3 φορές. Τελικά ξεπλένουμε ΚΑΛΑ τις χορδές με κρύο τρεχούμενο νερό αφού τις βγάλουμε, για να φύγει το φιλμ του απορρυπαντικού και τις ΣΤΕΓΝΩΝΟΥΜΕ. Αυτό είναι σημαντικό βήμα. Οι χορδές γενικά είναι stainless αλλά αν μείνει υγρασία σιγά σιγά χάνουν αυτή την ιδιότητα. Και αυτό συμβαίνει στο core της χορδής, όχι στο τύλιγμα, γιατί εκεί εγκλωβίζεται η υγρασία. Αρχικά με μια πετσέτα για να φύγει το πολύ νερό. Έπειτα, μια λύση είναι στέγνωμα σε φούρνο, σε μέση θερμοκρασία για λίγη ώρα. Άλλη λύση, που θέλει περισσότερη ώρα, είναι με πιστολάκι μαλλιών και ενδελεχές στέγνωμα μία μία. Το καλύτερο ίσως θα ήταν ξέπλυμα με καθαρή μεθυλική αλκοόλη.
Οι παρατηρήσεις μου:
- Όπως είπα και παραπάνω, η τεχνική άλλοτε δουλεύει καλά, άλλοτε όχι τόσο, ακόμα και από το πρώτο βράσιμο (που αποκλείει το γεγονός να βράστηκαν λάθος την προηγούμενη φορά). Υποθέτω ότι έχει να κάνει με την ποιότητα της χορδής και το πόσο σφιχτά είναι τα τυλίγματα. Οι περισσότερες πάντως δίνουν καλά αποτελέσματα.
- Το στυλ που παίζω μπάσο δε συγχωρεί μουντές/muffled χορδές. Ούτε και οι τελείως καθαρές έχουν τον τέλειο ήχο, αλλά από το να αγοράσω νέο σετ, απλά βράζω τις προϋπάρχουσες. Επειδή γίνονται ΣΧΕΔΟΝ σαν καινούριες, φτάνουν να έχουν τον επιθυμητό ήχο γρηγορότερα από καινούριες.
- Το γεγονός που ακούστηκε παραπάνω ότι "σκληραίνουν και σπάνε εύκολα" αποδίδεται στο εξής: οι χορδές δε σκληραίνουν, οι 100 βαθμοί του νερού δεν τις επηρεάζουν στο ελάχιστο (εκτός από μια ελαφριά διαστολή/συστολή που απλά βοηθάει τον καθαρισμό και ίσως να δίνει και τελικά την ανανέωση του ήχου, χαλώντας κάπως την κατάσταση ισορροπίας tension/τυλιγμάτων που έχει περιέλθει μια χορδή με το χρόνο - το τελευταίο είναι υπόθεση και με πάσα επιφύλαξη...) Το γεγονός ότι σπάνε ισχύει, ΑΝ ΔΕΝ στεγνώσουν καλά. Τότε σκουριάζει το core και γίνεται πιο εύθραυστο. Θέμα αλλαγής tension και επιβάρυνσης του μανικιού δεν υφίσταται.
- Όσον αφορά το γεγονός ότι πολλοί προτιμούν τον ήχο των πολύ παιγμένων χορδών, τότε δεν υφίσταται θέμα καθαρισμού αφού οι χορδές αποδίδουν ακριβώς όπως θέλουν αυτοί! Για εμάς που το θέλουμε το "κλινγκι-κλίνγκι" στις χορδές μας, υπάρχει θέμα... Διάβαζα παλιότερα μια συνέντευξη του Graeme Clarck, μπασίστα των Wet Wet Wet, ο οποίος έλεγε ότι τα χέρια του ίδρωναν τόσο, που άλλαζε σετ στα live (μπάσα με νέο σετ προφανώς) κάθε 30 λεπτά. Αυτά όμως τα κάνει αυτός που τον παίρνει να τα κάνει (την εποχή που διάβασα το παραπάνω δεν υπήρχαν φτηνές χορδές μπάσου, οι φτηνότερες είχαν 5-7.000 δρχ όταν οι χορδές κιθάρας είχαν 500-700 δρχ).
Είχα και κάποιες άλλες παρατηρήσεις να κάνω αλλά μετά από τόσο μακρυνάρι που έγραψα, τις ξέχασα ;D
Θα επανέλθω αν θυμηθώ κάτι ή μου δοθεί το ερέθισμα από κάποιο άλλο comment.
Η ψήφος μου στο Υπέρ...
