Καθαρισμος - Γυαλισμα ταμπουρου

[c_access]

Καλησπερα,

προσφατα ηρθε στα χερια μου ενα Ludwig Super Sensitive του 70κατι.

Ηθελα να ρωτησω, αν γνωριζει κανεις, ποιος ειναι ο καλυτερος τροπος και ποια "εργαλεια" να χρησιμοποιησω για να το καθαρισψ γυαλισω λιγακι διοτι στα στεφανια και στα κλειδια εχει πιασει λιγο σκουρια. Επισης στο σωμα του, το χρωμιο φαινεται να ειναι λιγο φθαρμενο. Επειδη το ταμπουρο ειναι παλιο, δεν θα ηθελα να χρησιμοποιησω συρματα, βουρτσες κλπ γιατι φοβαμαι να μην του κανω ζημια, και γενικοτερα για να μην χασει την αγοραστικη του αξια.

Αν καποιος γνωριζει προτινομενα γυαλιστικα, αφαιρεσης σκουριας κλπ θα χαρω να τον ακουσω.

Ευχαριστω.

 

[pericles]

Kαλημερα και καλοσωρισες στο Forum.

Για το ταμπουρο τωρα :α) πας σε ενα Practiker /ειδη αυτοκινητου και ψαχνεις μια αλοιφη που πουλανε για το γυαλισμα των Νικελ των αυτοκινητων (νομιζω ειναι της NIGRIN) .Με αυτην την αλοιφη προσπαθεις να βγαλεις την σκουρια επιμενοντας 2-3 φορες στο τριψιμο του επιμαχου σημειου.Το σιγουρο ειναι οτι οπου δεν υπαρχει διαβρωση το μεταλλο θα γυαλιση σιγουρα.

Εκει ομως που ειναι διαβρωμενο θα φυγει επιφανειακα αλλα απο κατω θα δουλευει κανονικα η διαβρωση-ειμαι απολυτος σε αυτο .Η σιγουρη λυση για να αντιμετωπισεις το προβλημα ειναι μια :κατευθειαν στον νικελωτη-χρωμιωτη να στο κανει καινουργιο για 30 χρονια ζωης (με ενα καλο βερνικι παντα ) .Αυτα τα ολιγα -οι τιμες που παιρνουν οι μαστοροι αυτου του ειδους ειναι απο 30- 80 ευρω αναλογα με την εργασια (νικελ η χρωμιο ) και ποσο μεγαλη φθορα εχει το αντικειμενο.Παντως τα στεφανια σου πηγαινε τα σιγουρα σε μαστορα για να σου πει τι και πως &ποσο.

 

[c_access]

Ευχαριστω, αν και δεν ειμαι καινουριος, εχω χρονια στο φορουμ, απλα ειμαι πιο πολυ του διαβασματος

Τωρα οσο αφορα τον καθαρισμο. Επειδη τα σημαδια φθορας δεν ειναι τοσο εντονα, θα προσπαθησω αρχικα με την αλοιφη ισως και καποιο αντισκωριακο σπρει και να δω τα αποτελεσματα. Αν δεν μεινω ικανοποιημενος τοτε θα σκεφτω την επιχρωμιωση.

 

[Haris]

Μεγειά και καλόπαιχτο!

Από παλιότερο θρεντ (θα το βρεις ολόκληρο εδώ) :

 

Η μέθοδος που χρησιμοποιώ εγώ δεν είναι ιδιαίτερα επαναστατική, αλλά έχει αποτελέσματα:

 


- Αποσυναρμολογούμε το τύμπανο εντελώς. Βγάζουμε στεφάνια, βίδες, ροδέλες, βασάκια (lugs), ελατήρια,  μηχανισμό χορδών, τα πάντα, έτσι ώστε να μείνει μόνο το κέλυφος. Καλό είναι να σημειώσουμε από που έχουμε βγάλει τι. Αν περισσεύουν βίδες όταν το ξανασυναρμολογήσουμε, αρχίζουμε να ανησυχούμε.

 


- Βάζουμε τα βασάκια (επίσης αποσυναρμολογημένα, χωρίς τα ελατήρια και τις υποδοχές για τις βίδες), και τα στεφάνια σε χλιαρό νερό με υγρό για πιάτα (ναι, καλά διαβάσατε, τα υγρά αυτά είναι σχετικά ήπια ώστε να μην διαβρώσουν το μέταλλο, αλλά κάνουν δουλειά. Επιπλέον, αφήνουν τα χέρια σας απαλά σαν μετάξι…) και τα αφήνουμε μερικές ώρες, να... μουλιάσουν.

 


- Λούζουμε κυριολεκτικά τα μικρότερα, μη χρωμιωμένα μέρη (βίδες, υποδοχές για τις βίδες, ροδέλες, ελατήρια κ.λπ.) και το μηχανισμό των χορδών με WD40 ή κάποιο άλλο αντίστοιχο "σαμπουάν", και τα αφήνουμε επίσης μερικές ώρες.

 


- Όταν βγάλουμε τα στεφάνια και τα βασάκια από το νερό, τα τρίβουμε (όσο είναι ακόμη βρεγμένα) με μία σκληρή οδοντόβουρτσα, όπου έχουν σκουριά. Αν η οδοντόβουρτσα δεν έχει αποτέλεσμα σε κάποια σημεία, χρησιμοποιούμε λεπτό ατσαλόμαλλο, αλλά πολύ προσεκτικά και σε μικρές επιφάνειες κάθε φορά, γιατί αφήνει χαρακιές. Στη συνέχεια τα σκουπίζουμε πολύ καλά, προσέχοντας ιδιαίτερα τα δύσκολα προσβάσιμα σημεία (π.χ. οι υποδοχές για τις βίδες που κρατάνε τα βασάκια στο κέλυφος), και τέλος τα στεγνώνουμε καλά με πιστολάκι για να μην μείνει καθόλου υγρασία. (Μην γελάτε! Όλα αυτά είναι δοκιμασμένα και πειραματικά αποδεδειγμένα!).

 


- Αφού βεβαιωθούμε ότι δεν έχει μείνει ίχνος σκουριάς περνάμε τα χρωμιωμένα μέρη με κάποιο γυαλιστικό για μέταλλα (π.χ. Brasso, Silvo ή οποιοδήποτε άλλο), ακολουθώντας τις οδηγίες του (συνήθως θέλει δύο περάσματα - ένα με το καθαριστικό, και ένα με ένα στεγνό πανί για να γυαλίσει).

 


- Αν το κέλυφος είναι μεταλλικό και έχει πετάξει σκουριά, ή θέλει καθάρισμα, ακολουθούμε την διαδικασία για τα χρωμιωμένα μέρη, αλλά χωρίς την κατάδυση σε νερό και υγρό για πιάτα. Πιθανότατα δεν θα πάθει τίποτα, αλλά προσωπικά δε θα το ρίσκαρα.

 


- Βγάζουμε απ' το WD40 τα μέρη που έχουμε στείλει για μπάνιο, και τα σκουπίζουμε ώστε να μην μείνει επάνω τους υπερβολική ποσότητα λιπαντικού. Αν υπάρχει σκουριά στις βίδες την αφαιρούμε με την οδοντόβουρτσα ή το ατσαλόμαλλο που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Ιδιαίτερη προσοχή δίνουμε στο μηχανισμό των χορδών. Τα σημεία που υπάρχει τριβή πρέπει να έχουν λιπανθεί καλά, για να δουλεύει αβίαστα.

 


- Συναρμολογούμε πάλι το τύμπανο, το κουρδίζουμε και το κοπανάμε αλύπητα. Τι εννοείτε περίσσεψαν τρεις βίδες και κάτι παξιμάδια; Δεν είπαμε ότι κρατάμε σημειώσεις;

 


(άλλες) Σημειώσεις:


- Η σκουριά που αναφέρω είναι η επιφανειακή και βγαίνει σχετικά εύκολα. Αν έχει διαπεράσει το χρώμιο και έχει αρχίσει να διαβρώνει το μέταλλο, τα πράγματα δεν είναι εύκολα, και τα αποτελέσματα όχι τόσο εντυπωσιακά.


- Καλό είναι να μην αφήνουμε τα τύμπανα να φτάνουν σε κατάσταση που απαιτεί όλα τα παραπάνω (αμάρτημα στο οποίο έχω πέσει κι εγώ). Έτσι, αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο παίζοντας και λιγότερο τρίβοντας...


- Ο γράφων ουδεμία ευθύνη φέρει για ζημιές που προκλήθηκαν από παρερμηνεία, υπερβολικό ζήλο ή ακόμη και σωστή εφαρμογή των πιο πάνω διαδικασιών. Επιπλέον, όταν διαβάζετε αυτές τις γραμμές, κατά πάσα πιθανότητα θα έχει μεταναστεύσει στη Γη του Πυρός!

 


Δύο προσθήκες:

 


- Ο μηχανισμός των χορδών του Super Sensitive είναι λίγο περίπλοκος, και - εκτός αν ξέρεις ακριβώς τι κάνεις - ίσως είναι καλύτερα να μην τον βγάλεις αλλά να τον καθαρίσεις όσο καλύτερα μπορείς επάνω στο κέλυφος.

 


- Αν λέγοντας φθαρμένο, εννοείς ότι το χρώμιο έχει "πεταχτεί" (pitting) σε σημεία, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο στα Super Sensitive και Supraphonic γιατί το χρώμιο δεν αντιδρά καλά με το αλουμίνιο που υπάρχει από κάτω.


Μην σε πολυαπασχολεί όμως, δεν επηρεάζει τον ήχο. Δες το σαν battle scars ενός οργάνου που έχει ζήσει πολλά... 

 


Καλή επιτυχία!  

 

[c_access]

Ευχαριστω φιλε για την βοηθεια. Βοηθαει πολυ αυτο που εστειλες.

Οσο για τον μηχανισμο των χορδων, ετσι και αλλιως σκοπευω να τον βγαλω τελειως και να τον αντικαταστησω με το P-85 για να το μετατρεψω σε Supraphonic.

Ωραια λοιπον, θα ανεβασω και photos απο την διαδικασια, πριν μετα, καθως και της τοποθετησης το P-85 strainer.

 

[FABRICAUDIO]

Ειχα καθαρισει καποτε σκουριασμενα επινικελωμενα μερη και χρησιμοποιησα την μεθοδο του αλουμινοχαρτου και νερου. Στην αρχη ημουν πολυ σκεπτικος αλλα το αποτελεσμα ηταν ικανοποιητικο, στο τελος το περασα με ενα σπρευ βερνικιου ωστε να μην εχω φαινομενα οξειδωσης ξανα.

Παραθετω και το αρθρο καθως και μια τυχαια φωτο που δειχνει τη μεθοδο

http://www.robertscycle.com/chrome-clean.html

http://www.instructables.com/id/Chrome-Polishing,-Mythbusters-Style/

Νικος

 

[c_access]

Ευχαριστω για τις απαντησεις παιδια. Ηδη το εχω λυσει ολο, το εκανα βιδες και τηα ξεκινησω το καθαρισμα.

Ερωτηση κρισεως. Σε περιπτωση που σε καποιο σημειο το σωματος εχει φυγει μεγαλο κομματι χρωμιου, και το αλουμινιο εχει οξυδωθει, πως διωχνω την οξυδωση;

Ελπιζω να μην κουραζω  με τις ερωτησεις μου.

 

[FABRICAUDIO]

Ευχαριστω για τις απαντησεις παιδια. Ηδη το εχω λυσει ολο, το εκανα βιδες και τηα ξεκινησω το καθαρισμα.

Ερωτηση κρισεως. Σε περιπτωση που σε καποιο σημειο το σωματος εχει φυγει μεγαλο κομματι χρωμιου, και το αλουμινιο εχει οξυδωθει, πως διωχνω την οξυδωση;

Ελπιζω να μην κουραζω  με τις ερωτησεις μου.

Δοκιμασε να τα τριψεις με αλουμινοχαρτο, ουτε εγω το πιστευα και ομως εκανε δουλεια, τωρα αν μιλαμε για πολυ σκουρια τοτε παει για κανονικο τριψιμο με σβουρακι

Νικος

 

[Melodic drummer]

 Κρίσιμη ερώτηση!

  Πριν το γυάλισμα και τα συναφή χαιλίκια, έλεγξες τα 2 βασικά και κρίσιμα σημεία?

 1ον) αν οι 2 πλευρές του που κάθεται το δέρμα είναι επίπεδες   2ον) αν τα στεφάνια είναι τελείως επίπεδα

 

[c_access]

Ναι εννοειται, ειναι οκ.

 

[tassosx]

Δες λίγο εδώ.

 

[c_access]

Ευχαριστω

 

[Haris]

Οσο για τον μηχανισμο των χορδων, ετσι και αλλιως σκοπευω να τον βγαλω τελειως και να τον αντικαταστησω με το P-85 για να το μετατρεψω σε Supraphonic.

Ξέρω ότι είναι μια μόντα που κάνουν αρκετοί, λόγω του ότι ο P-85 είναι πιο απλός μηχανισμός από τον P-70 του Supersensitive, όπως και ξέρω ότι το ταμπούρο είναι δικό σου και το κάνεις ότι θέλεις.

Θα προσπαθήσω να σε αποτρέψω, ούτως ή άλλως!

Κατ' αρχήν, ακούγεται καλά; Αν ναι γιατί να το πειράξεις; Αν όχι, ψάξ' το λίγο με το κούρδισμα και την τάση των χορδών. Μπορεί να εκπλαγείς ευχάριστα. Αν οι χορδές είναι σκουριασμένες, σπασμένες κ.λπ. μπορείς εύκολα να τις αλλάξεις, είτε με ορίτζιναλ Ludwig είτε με τις "Super Sensitive 1968-present" της Puresound.

Το super είναι πολύ καλό ταμπούρο και δεν είναι μόνο για "συμφωνική" χρήση, όπως διαφημίστηκε όταν πρωτοβγήκε. Για του λόγου το αληθές, εγώ με τέτοιο παίζω blues rock, ανάμεσα σε δύο γκαζωμένες κιθάρες.

Αν είναι μοντέλο του 70-κάτι, θεωρείται ήδη vintage και με οποιαδήποτε μετατροπή, χάνει μέρος της αξίας του, οικονομικής και mojo-ικής. Και εν τέλει, γιατί να μην το πουλήσεις και να πάρεις ένα Supraphonic;

Μην θεωρήσεις τα παραπάνω εξυπνακίστικη μομφή ή πατρονάρισμα, είναι απλά η γνώμη μου και όπως ξαναείπα, δικό σου το ταμπούρο, δικά σου και τα χτένια!  

Γκουντ λακ σε ότι αποφασίσεις (και +1 για τις φωτογραφίες).

 

[c_access]

Η μετατροπη θα γινει χωρις να τρυπηθει τιποτα. Και βεβαια ολος ο παλιος μηχανησμος θα κρατηθει. Οποτε αν ποτε θελησω να το πουλησω δεν θα εχω προβλημα.

Θα ανεβασω photos  με την πρωτη ευκαιρια.

 

[Haris]

Η μετατροπη θα γινει χωρις να τρυπηθει τιποτα. Και βεβαια ολος ο παλιος μηχανησμος θα κρατηθει.

Έτσι, μάλιστα!

 

[c_access]

Λοιπον,

αποφασισα να ακολουθησω τον οδηγο του φιλου Haris. Ελυσα ολο το ταμπoυρο, βγηκαν ολες οι βιδες, κλειδια, κλπ, και τα εβαλα σε ενα μπολ με νερο και σαπουνι πιατων να μουλιασουν. Στεφανια θα καθαριστουν με τον ιδιο τροπο (νερο και σαπουνι)

Επιπλεον, πηγα αgορασα ενα WD-40 και μια αλοιφη γυαλισματος επινικελομενων επιφανειων. Επισης πηρα και ενα διαφανο βερνικι σπρει για μεταλικες επιφανειες για να περασω τα στεφανια εφοσων καθαριστουν. Ελπιζω με αυτα να γινει η δουλεια.

Wish me luck

 

[Haris]

Wish me luck

Break a leg!

Επίσης, αφού τα καθαρίσεις, δες μήπως δεν χρειαστεί το βερνίκι γιατί, άλφον) μπορεί να αστράφτουν, και βήτον) το χρώμιο των (ατσάλινων) στεφανιών είναι ανθεκτικό στη διάβρωση, και δεν αντιδρά άσχημα όπως με το αλουμίνιο του κελύφους.  

 

[c_access]

Συμφωνω Haris απλα, το πηρα με το εξης σκεπτικο:

αφου τα στεφανια επιασαν σκουρια σε καποια σημεια, αυτο σημαινει οτι εχει φυγει το νικελ σε εκεινο το σημειο της σκουριας. Αρα με τον καιρο θα ξαναπιασει σκουρια. Βεβαια αυτο εξαρταται απο τις συνθηκες του χωρου που θα βρισκεται το ταμπουρο(υγρασια κλπ). Οποτε με μια λεπτη στρωση βερνικιου θα το προστατεψω απο μελλοντικη σκουρια - διαβρωση.

 

[c_access]

update:

εβαλα βιδες, lugs, ροδελες κλπ σε νερο με σαπουνι να μουλιασουν, μετα τα στεγνωσa και τωρα τα μουλιαζω σε WD-40.

Ηρθε ενας φιλος μου που ασχολειται με επισκευες-ανακατασκευες να δει το κελυφος. Επειδη εχει αρκετα μεγαλα σκασιματα στο χρωμιο του(μερικα ειναι στο μεγεθος του νυχιου του αντιχειρα) μου προτεινε να το παρει και να το επαναχρωμιοσει και μετα απο σκεψη συμφωνησα.

Απλα θα πρεπει να περιμενω καμια εβδομαδα μεχρι να το εχει ετοιμο. Οποτε μεχρι τοτε εχω μεινει με τα στεφανια και τις βιδες

Η αναμονη αξιζει ομως γιατι θα ερθει και θα ειναι καινουριο.

Πριν αρχισετε να κραζετε για το οτι ετσι καταστρεφω την συλλεκτικη του αξια κλπ κλπ, να ενημερωσω οτι δεν σκοπευω να το πουλησω, ποτε των ποτων! Οποτε αφου θα μεινει στην κατοχη μου τουλαχιστον για αλλα 20-30-40 χρονια, η πιο σωστη επιλογη ηταν να επαναχρωμιοθει.

 

[c_access]

οριστε και μια photo, αν και δε βοηθαει να καταλαβετε πολλα.