Kαι θα έρθει την κατάλληλη στιγμή (μία μέρα μετά τον τελικό της Eurovision) να μάς ηρεμήσει τα αυτιά. Απ'ότι κατάλαβα θα το δείξει live στο κανάλι του στο youtube.
Με όλη αυτή την synth αρχαιολογία & σπανιούρα που κουβαλάει σε κάθε live πρέπει να πληρώνει τα άντερα του σε ασφαλιστικές. Χώρια τους διάφορους μηχανικούς που του κρατάνε σε φόρμα όλο αυτόν τον vintage στόλο.
O Patrick Rondat μας είχε διαλύσει στο Ηρώδειο. Απλά καπέλωνε ηχητικά τα σύνθια.......
Αλλά ο May με τον Jarre μαζί είναι κάτι που δεν θα περίμενα ποτέ! Δυο "παιδικοί μου ήρωες" μαζί!!!!!
( το γράφω ΠΡΙΝ ακούσω τι καταφέρανε τελικά μαζί )
Edit / Update:
Μπράβο στον γέροντα Μπράιαν που αν και out-of-comfort-zone βρήκε έναν ρόλο που δεν ακύρωνε ούτε το content που συνήθως δίνει (ο May) ούτε το context στο οποίο βρέθηκε εκτάκτως.
Μπράβο στον JMJ που είναι αυτός που είναι. Αλλά με χαλάει το πλέιμπακιλίκι σε κομμάτια τύπου Oxygene-2, αφού ξέρουμε ότι δεν μπορεί να παίξει με ακρίβεια, ο αγαπημένος είναι λίγο κουλός στα keyboards, συγγνώμη δηλαδή.....
Αλλά με χαλάει το πλέιμπακιλίκι σε κομμάτια τύπου Oxygene-2, αφού ξέρουμε ότι δεν μπορεί να παίξει με ακρίβεια, ο αγαπημένος είναι λίγο κουλός στα keyboards, συγγνώμη δηλαδή.....
Τα κομμάτια έτσι που τα έχει ηχογραφήσει και remixάρει δεν παίζονται live, όχι τουλάχιστον από τρεις μουσικούς. Κάποτε κουβάλαγε περισσότερους μουσικούς στα lives του, αλλά και πάλι υπήρχαν προηχογραφημένα μέρη, οι συνθέσεις του περιέχουν αμέτρητα overdubs με ήχους και ηχητικά εφέ, είναι αδύνατον να παιχτούν όλα αυτά live, εκτός κι αν προσλάβει καμιά 50ριά μουσικούς με τα αντίστοιχα όργανα. πράγμα αδύνατο. Όταν μιλάμε για προηχογραφημένα μέρη εννοούμε και κάθε είδους sequencing.
Πέφτει αρκετό playback λοιπόν στα lives του κι αυτό αναγκαστικά λόγω της φύσης των συνθέσεων, και κρατάει κάποια βασικά σημεία που παίζονται live από τους εκάστοτε μουσικούς που χρησιμοποιεί. Κανένα πρόβλημα αν με ρωτάς, πρόβλημα έχω με κάποιους άλλους "ξύπνιους" που βγαίνουν 100% playback κι αυτό όχι για λόγους που έγραψα παραπάνω αλλά απλά γιατί ξύνουν τα μέζεα τους για χρόνια και κάνουν αραιά και που κάποιες live αρπαχτές, και "που να καθόμαστε τώρα να κάνουμε πρόβες", "και ποιος θα το καταλάβει?" κλπ.
Ο Jarre ποτέ δεν ήταν βιρτουόζος, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, γι αυτό τα όποια solos τα άφηνε στα lives σε άλλους. Ο τρόπος που παίζει live είναι εντελώς διαφορετικός από τον τρόπο που έπαιζαν live οι, πχ, Tangerine Dream, που σε κάθε live τους το μεγαλύτερο μέρος ήταν τζαμάρισμα (γι αυτό και τα περισσότερα lives τους περιέχουν ως επί το πλείστον νέα μουσική) ή ο Παπαθανασίου, που στην περίπτωση του -και στις σπάνιες περιπτώσεις που έδινε συναυλίες- ήταν one man show και live.
Τον Jarre εγώ θα τον έβλεπα κι ας ήταν και εντελώς playback, μια και τα light/laser/video shows του είναι πάντα one-of-a-kind και προσαρμοσμένα στον περιβάλλοντα χώρο του κάθε live, και αποτελούν μία μοναδική εμπειρία από μόνα τους.
Συμφωνώ με όλα τα παραπάνω, όμως δεν μπορώ να απολαύσω αυτό το υλικό διότι παραείναι ντουπου-ντουπου για την ηλικία μου. Γουστάρω μεν, σε μικρές δόσεις δε, και ελπίζω πως κάποια στιγμή θα κάτσει να κάνει μία πιο "unplugged" συναυλία, σε κάποιο μικρό χώρο, με λίγο κοινό, να δώσει βάρος στις μελωδίες και τις ατμόσφαιρες, αντί για τον ταρατατζουμ ηχητικό και οπτικό εντυπωσιασμό. Καλά να είναι ο άνθρωπος βέβαια, αυτός και ο Μαίη και η μουλτι-ινστρουμένταλιστ του και τα σύνθια του.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.
