Τζόνυ πάλι δε με κατάλαβες :
.....
θα προσπαθήσω πάλι...
Φυσικά και δεν υπάρχουν μαγικά υλικά ούτε μαγικές σχεδιάσεις....και ακριβώς εκεί έγκειται τόσο το πρόβλημα όσο και το κενό στην σημερινή αγορά μικροφώνων όσο και στις ανάγκες των ηχοληπτών... και εκεί ακριβώς κολλάει η έννοια του "concept"... η σχεδίαση και ο ηχητικός τους προσανατολισμός από την πλευρά του ηχολήπτη.... δηλαδή του τι είναι χρηστικό και επιθυμητό σήμερα αλλά από την πλευρά του χειριστή και όχι του κατασκευαστή ή σχεδιαστή.
Θα δώσω ένα παράδειγμα...
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι κατασκευαστές (μεγάλοι και μικροί) αναλώνοντε στην προσπάθεια αναπαραγωγής κλασσικών σχεδίων , πολύ περασμένων δεκαετιών... για την ακρίβεια υπάρχει ένας άτυπος ανταγωνισμός του ποιος θα καταφέρει να βγάλει το πιο κοντινό αντίγραφο (και εκεί μπλέκοντε "μαγικά" υλικά, ποια λυχνία αντικαθιστά καλύτερα αυτές που δεν κυκλοφορούν πια κλπ κλπ και άλλες τέτοιες μπαρούφες). Το πρόβλημα είναι όμως πως κανείς δεν λαμβάνει υπ'όψη τις υπόλοιπες συνθήκες που οδήγησαν στην καθιέρωση και εξιδανίκευση των συγκεκριμένων σχεδιάσεων. Έτσι για παράδειγμα το υπέρμετρα τονισμένο και extended freq response συγκεκριμένων γερμανικών valve μικροφώνων του 50 , αποτελούσε σωτήρια λύση την εποχή της ταινίας, του περιορισμένου δυναμικού και συχνοτικού εύρους και έκανε σαφέστατα πιο εύκολη την ζωή όλων των εμπλεκωμένων στην παραγωγική διαδικασία... αντίστοιχα τα παρελκώμενα προβλήματα όπως το σχετικά υψηλό S/N ratio ήταν μάλλον αδιάφορα καθώς καλυπτόντουσαν από τα συνολικά αντίστοιχα μείον του υπόλοιπου signal path (χωρίς ταυτόχρονα να αμφισβητεί κανείς και το ιδιαίτερο timbre & συνολική ποιότητα των συγκεκριμένων μικροφώνων).
Σήμερα όμως, με το δυναμικό έυρος των >100 db και την ουσιαστικά ακριβέστατη συχνοτική απόκριση του υπόλοιπου εξοπλισμού (καταγραφικού και ενισχυτικού) τα χαρακτηριστικά αυτά τείνουν να είναι μειονεκτήματα.... έτσι το έως τότε "καθαρό" και με "παρουσία στο μιξ" τώρα γίνεται "σκληρό" και με υπερβολική παρουσία στα ψηλά ενώ ο θόρυβος που πριν ήταν αμελητέα ποσότητα μέσα στο γενικότερο S/N ratio τώρα είναι πλέον ακουστός και ενοχλητικός παράγωντας.... Παράλληλα και τουλάχιστον στα μικρόφωνα ναι μεν είναι όλα τα χαρακτηριστικά μετρήσιμα αλλά δεν είναι μετρήσιμη η συμπεριφορά σε μουσικές εφαρμογές (δηλαδή η διαφορά ανάμεσα σε μετρήσεις εργαστηρίου και πραγματικές συνθήκες). Έχουν περάσει από τα χέρια μου μικρόφωνα με εκπληκτικά όμοια χαρακτηριστικά σε ότι αφορά τις μετρήσεις (και αντίστοιχα την σχεδίαση και τα υλικά) και εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα...και είναι λογικό ένα sweep tone σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον δεν έχει σ΄χεση με το πολύπλοκο συχνοτικό περιεχόμενο ενός ή περισσοτέρων μουσικών οργάνων ή φωνών σε έναν παρεμβατικό ακουστικά χώρο.
Παρ'όλα αυτά όλοι συνεχίζουν και δουλέυουν στα ίδια πρότυπα (σχεδόν όλοι...υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις). Αυτό τι μπορεί να σημαίνει?
α. Ότι (όπως συμβαίνει συνήθως) η σχεδίαση γίνεται από άτομα που για χ-ψ λόγους δεν αντιλαμβάνοντε το πραγματικά ζητούμενο.
β. ότι τελικά (και δυστυχώς) το σενάριο με τα "μαγικά" υλικά υπάρχει (ως μέσο προώθησης)... δηλαδή ας δείχνει σαν U47 με Μ7 κάψα και ας ακούγεται σκατά...
Από εκεί και πέρα ούτως ή άλλως η σχεδίαση των μικροφώνων βασίζεται σε 5 βασικές αρχές και κατ'επέκταση σε 5 υπαρκτά σχέδια. Ελάχιστες εξαιρέσεις υπάρχουν και στο 99% των περιπτώσεων στοχεύουν εκτός μουσικής παραγωγής (κυρίως σε ότι αφορά κατευθηντικά μικρόφωνα). Υπάρχουν και πάλι κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες εξαιρέσεις όπως μικρόφωνα διπλού διαφράγματος με ανεξάρτητες εξόδους για κάθε διάφραγμα, διπλού διαφράγματος με 2 διαφορετικής διαμέτρου διφράγματα (τόσο στην κλασσική τοποθέτηση μπρος - πίσω όσο και στο ίδιο side addressing επίπεδο, ελειπτικού διαφράγματος κλπ κλπ). Στην πράξη όμως όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα προκύπτουν από πειραματισμό πάνω σε ήδη υπάρχοντα σχέδια, στην λογική του "συνδυάζω και δοκιμάζω" και αυτό ακριβώς συζητάω εγώ....
άρα ως συμπέρασμα αυτό που με ενδιαφέρει εμένα είναι ο συνδυασμός ανάμεσα στην ηχοληπτική προσέγγιση του θέματος (δηλαδή ο σκοπός , το ζητούμενο ως ηχητικό αποτέλεσμα - αυτό που ονομάζω concept) και στην τεχνική γνώση και ικανότητα ενός ηλεκτρονικού, τρελού επιστήμονα , DIYer κλπ κλπ κλπ
Σέβομαι απόλυτα τον κυνισμό και τις γνώσεις των ηλεκτρονικών αλλά έχωντας δοκιμάσει και δουλέψει με πάαααααααρρρααααα πολλά μικρόφωνα νομίζω οτί μπορώ να εκφερω μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη από την πλευρά του χρήστη, χειριστή και τελικά άμεσα ενδιαφερόμενου σε σχέση με το πραγματικό (και όχι απλά μετρήσιμο) αποτέλεσμα. Τώρα το τι μπορεί να γίνει και τι όχι από αυτά που φαντάζομαι σίγουρα δεν μπορώ να το πω εγώ αλλά η ουσία είναι η εξής... δεν αρκεί να ξέρεις πως να φτιάξεις κάτι, θα πρέπει να ξέρεις και το γιατί θέλεις να το κάνεις και που αποσκοπείς (και μόνο σε αυτόν τον τομέα μπορώ να συνεισφέρω και τον θεωρώ και τον πιο σημαντικό).
ελπίζω να έγινα περισσότερο κατανοητός αυτή την φορά
