Ιατρικές Υποθέσεις και blues

[audiokostas]

Αμα προκειται για blues μάλλον καλό το λές αυτό παρά κακό

Όχι. Στη μουσική πάντα ήταν (Ακόμα και το πικάπ του "προδότη" στη σειρά είναι Sota  ;D)

Το στερεότυπο που θέλαν οι Αμερικάνοι του στριφνού, witty (με εύκολα αναγνώσιμες κακιούλες), ανορθόδοξου (ενίοτε κακού) Άγγλου έχει χάσει λίγο από το edgy (μα πάντα "ευγενούς" humor) και την Βρεττανική "συμπεριφορά" του Laurie.

 

[Ampelofilosofos]

Ο Δρ (του) Χάους  ;D ;D ;D μου είναι πάρα πολύ συμπαθής και η σειρά το ίδιο (καθότι και συνάδελφος )

Τώρα όσον αφορά το κομμάτι που ανοίγει το θρεντ: Είναι όμορφο μελωδικά, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο- μια κλασική φόρμα μπλουζ...

Οι στίχοι μ' αρέσανε εξίσου (με πετυχαίνει σε παρόμοια φάση ο μπαγάσας...)

Με χάλασε μόνο η χροιά της φωνής του :-\

Σαν οργανοπαίχτης μπλουζ με πείθει. Σαν ερμηνευτής, μάλλον όχι. Νομίζω θα ήταν πολύ πιο πετυχημένο το κομμάτι από μια άλλη φωνή.

Καλά είναι ΘΕΟΣ! Cool, ωραίος.....μουσικός...και Honda CB-F! My kind of man!!!

  ;D ;D ;D

 

[audiokostas]

Μια και το ακούω τώρα και είπα να γράψω κάτι στο break που κάνω ...........

α) Tom Jones για μια ακόμα φορά ΠΕΛΩΡΙΟΣ. Pour moi, Η αγαπημένη μου φωνή. Και καταπληκτικός τύπος (ναι, τον έχω γνωρίσει).

β) Η παραγωγή του Henry είναι όντως για σεμινάριο. Μάστορας μεγάλος.

γ) Ο Laurης πάντως, του το αναγνωρίζω, προσπαθεί και προσπαθεί σκληρά και έντιμα. Και στα όργανα no flaw at all αλλά στη φωνούλα  :-\  παρόλες τις βοήθειες 

Και ο Dr. John στο άλμπουμ λευκός είναι αλλά όταν τραγουδάει ........ phewwww

Πάντως ο Χιουσης μερικές φορές (ίσως λόγω accent και θεατρικής ερμηνείας) μου βγάζει κάτι από Monty Python και στα slow με πιάνο ένα μακρινό Tom Waits από το The Heart of Saturday Night..... λέμε τώρα.

Αυτά και back to business...... 

 

[Earendil]

AudiοΚώστα, θα το βρούμε σε δισκάδικο της ημεδαπής;

 

[audiokostas]

Να υποθέσω ότι ρωτάς για βινύλιο καθότι το cd είναι εύκολο να το βρεις (αν και έχω καιρό να αγοράσω από δώθε).