Η σημαντικοτητα του ερμηνευτη μιας συνθεσης.

Stoyo

Μέλος
Μηνύματα
311
Πόντοι
28
Οποτε βρισκω ενα κομματι, τραγουδι κυριως, ψαχνω να ακουσω διαφορες διασκευες ωστε να δω με ποιον αλλο τροπο θα μπορουσε να προσεγγισει καποιος μια συνθεση. Η αληθεια ειναι πως ελαχιστες φορες εντυπωσιαζομαι θετικα και ακομα και τοτε παρατηρω οτι ισως τα ενδιαφεροντα στοιχεια  να πλησιαζουν την υπερβολη, πολλες ψηλες νοτες στη φωνη, shreding κτλ.

Επειδη ειμαι ασχετος με δισκογραφιες, πωλησεις και τα συναφη, πως επιλεγει καποιος (συνθετης) τον ερμηνευτη (τραγουδιστη, μπαντα, κιθαριστα, οτιδηποτε) και ποσο σημαντικο ειναι αυτο για το τελικο αποτελεσμα; Υπαρχουν παραδειγματα που θαφτηκαν η αναδειχτηκαν κυριως λογω ερμηνειας;

Για να γινω πιο συγκεκριμενος πχ. εχουμε ενα λαικο, ροκ κτλ. τραγουδι, για πιο λογο να το πει ο Α τραγουδιστης και οχι ο Β (με αναλογες φωνητικες ικανοτητες). Ακομα και το αν θα ειναι ανδρας η γυναικα, εφοσον το επιτρεπουν οι στιχοι, το να τραγουδησει ανδρας το "Ναυτης βγηκε στη στερια" ε, ειναι καπως τραγικο.

 
Υπαρχουν παρα πολλοι καλοι τραγουδιστες,αρκετοι θαυμασιοι τραγουδιστες,λιγοι εξαιρετικοι τραγουδιστες , ελαχιστοι ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ & μετρημενοι στα δακτυλα  TITANOTEΡAΣTIOI  τραγουδιστες.

Συνηθως ειναι παρα πολυ ευκολο να ξεχωρισεις ποιοι ειναι τι  :)

Οσο πιο  τελειος ειναι ο  συνδιασμος φραζαρισματος,ρυθμου,χροιας και φωνητικων δυνατοτητων τοσο πιο κοντα προς το "τιτανοτεραστιος" ειναι ενας τραγουδιστης

παραδειγματα:

KAΛΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ


 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Superfunk είπε:
in Greek  ;D

...

ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ

https://www.youtube.com/watch?v=NXKBFJ8dS6M

..
O drummer του Τερζή στο συγκεκριμένο πρέπει να παίζει, να τρώει και να στέλνει μήνυμα στο κινητό ταυτόχρονα.  ;D

Σε σχέση με το αρχικό ερώτημα, θα ήθελα να προσθέσω ότι συνήθως (αλλά όχι πάντα βέβαια) διασκευές γίνονται τα τραγούδια που έχουν κάνει επιτυχία.

Τα διάφορα στοιχεία της αρχικής (επιτυχημένης) εκτέλεσης (περιλαμβανομένης και της φωνής) είναι στοιχεία της επιτυχίας οπότε είναι και δύσκολο να αντικατασταθούν. 

 
harilatron είπε:
Σε σχέση με το αρχικό ερώτημα, θα ήθελα να προσθέσω ότι συνήθως (αλλά όχι πάντα βέβαια) διασκευές γίνονται τα τραγούδια που έχουν κάνει επιτυχία.

Τα διάφορα στοιχεία της αρχικής (επιτυχημένης) εκτέλεσης (περιλαμβανομένης και της φωνής) είναι στοιχεία της επιτυχίας οπότε είναι και δύσκολο να αντικατασταθούν.
Επίσης, στο εξωτερικό είναι πολύ πιο σύνηθες ότι ο πρώτος ερμηνευτής ενός τραγουδιού είναι αυτός που το έγραψε (επί της ουσίας, ο μόνος αρμόδιος να το τραγουδήσει).

 
Superfunk είπε:
Υπαρχουν παρα πολλοι καλοι τραγουδιστες,αρκετοι θαυμασιοι τραγουδιστες,λιγοι εξαιρετικοι τραγουδιστες , ελαχιστοι ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ & μετρημενοι στα δακτυλα  TITANOTEΡAΣTIOI  τραγουδιστες.

Συνηθως ειναι παρα πολυ ευκολο να ξεχωρισεις ποιοι ειναι τι  :)

Οσο πιο  τελειος ειναι ο  συνδιασμος φραζαρισματος,ρυθμου,χροιας και φωνητικων δυνατοτητων τοσο πιο κοντα προς το "τιτανοτεραστιος" ειναι ενας τραγουδιστης
Ωραια η κατηγοριοποιηση και ο ορισμος αλλα πολλα απο αυτα ειναι εντελως προσωπικα, οπως η χροια. Εγω ας πουμε θα προτιμουσα την εκτελεση του Μητροπανου παρολο που πιστευω πως τεχνικα ηταν καλυτερη του Καζαντζιδη. Του Τερζη μου εδωσε την αισθηση του μπουζουχτζιδικου, ο Καζαντζακης εβγαλε μια μιζερια /πονο/καημο, ο Μητροπανος μια ηπια μελαγχολια. Οπως επισης δε μου αρεσε και τοσο η ερμηνεια του Σινατρα σε σχεση με τις υπολοιπες. Ισως βεβαια λογω ηλικιας και απειριας να μη μπορω να αντιληφθω ακομα καποια πραγματα.

Το να φευγει καποιος τονικα και ρυθμικα γινεται ευκολα αντιληπτο, οι υπολοιποι ομως παραγοντες θεωρω οτι ειναι σχεδον καθαρα υποκειμενικοι.

Σαυτα τα παραδειγματα ας πουμε πως ηταν πρωτη εκτελεση Sinatra / Καζαντζιδης και εγιναν μεγαλες επιτυχιες, θα γινοταν το ιδιο αν τα ελεγαν οι Stewart / Λιδακης ή θα μεναν στη μετριοτητα, αφανεια; Ποσο θα επιρρεαζαν την πορεια του κομματιου οι ερμηνευτες;

 
Σαυτα τα παραδειγματα ας πουμε πως ηταν πρωτη εκτελεση Sinatra / Καζαντζιδης και εγιναν μεγαλες επιτυχιες, θα γινοταν το ιδιο αν τα ελεγαν οι Stewart / Λιδακης ή θα μεναν στη μετριοτητα, αφανεια;
O Sinatra εκανε την 7η εκτελεση του τραγουδιου 10 ολοκληρα χρονια μετα την πρωτη οποτε νομιζω οτι το ερωτημα σου εχει απαντηθει...

Για τον....Λιδακη δεν σχολιαζω καν  ;D

Ισως βεβαια λογω ηλικιας και απειριας να μη μπορω να αντιληφθω ακομα καποια πραγματα.
ακριβως η διαφορα μεταξυ  Μητροπανου και Καζαντζιδη οσον αφορα το τραγουδιστικο μεγεθος  ειναι ιδια με τη διαφορα Δομαζου και Μαραντονα  ;D

 
harilatron είπε:
O drummer του Τερζή στο συγκεκριμένο πρέπει να παίζει, να τρώει και να στέλνει μήνυμα στο κινητό ταυτόχρονα.  ;D
Αααααχαχαχααααααχαχαα ;D

Edit: Για να μη διπλοστελνω, ευχαριστω για την απαντηση Superfunk. Αρα η "σωστη" επιλογη ερμηνευτη ειναι καθοριστικη αποτι καταλαβα.

 
{ ο Καζαντζακης εβγαλε μια μιζερια /πονο/καημο, }

Καλά που να διαβάσεις και το "ο Χριστός ξανασταυρώνεται'' :)

 
Stoyo είπε:
Ωραια η κατηγοριοποιηση και ο ορισμος αλλα πολλα απο αυτα ειναι εντελως προσωπικα, οπως η χροια. Εγω ας πουμε θα προτιμουσα την εκτελεση του Μητροπανου παρολο που πιστευω πως τεχνικα ηταν καλυτερη του Καζαντζιδη. Του Τερζη μου εδωσε την αισθηση του μπουζουχτζιδικου, ο Καζαντζακης εβγαλε μια μιζερια /πονο/καημο, ο Μητροπανος μια ηπια μελαγχολια. Οπως επισης δε μου αρεσε και τοσο η ερμηνεια του Σινατρα σε σχεση με τις υπολοιπες. Ισως βεβαια λογω ηλικιας και απειριας να μη μπορω να αντιληφθω ακομα καποια πραγματα.

Το να φευγει καποιος τονικα και ρυθμικα γινεται ευκολα αντιληπτο, οι υπολοιποι ομως παραγοντες θεωρω οτι ειναι σχεδον καθαρα υποκειμενικοι.
+1

Μουσικούλα είναι, όλα είναι υποκειμενικά. Προσωπικά ας πούμε, απεχθάνομαι την κλάψα του Καζαντζίδη και την..."βαρυγδουπότητα"  :laugh: της Αλεξίου. Άλλοι βέβαια ορκίζονται στο όνομα αυτών των δύο, ενώ επίσης πολλοί άλλοι τους απεχθάνονται. Επίσης, τα γούστα αλλάζουν κατά καιρούς.

Και για να απαντήσω στο ερώτημα, υποθέτω πως ο εκάστοτε συνθέτης έχει φανταστεί "κάπως" το τραγούδι του, και με βάση αυτή την εικόνα (αλλά και την "εμπορικότητα" ενός τραγουδιστή πολλές φορές) κάνει την επιλογή του.

 
{ενώ επίσης πολλοί άλλοι τους απεχθάνονται. }

Nαι ,οι κουφοί και  οι άσχετοι :)

 
JIMMYPAP είπε:
Μουσικούλα είναι, όλα είναι υποκειμενικά. Προσωπικά ας πούμε, απεχθάνομαι την κλάψα του Καζαντζίδη ...
Μαζι σου, πιστευω θα μπορουσε να τραγουδησει το "Σφυριξε χαρουμενα μπορεις" και να παθουν ολοι καταθλιψη σε ακτινα 5χλμ.

 
Stoyo είπε:
Μαζι σου, πιστευω θα μπορουσε να τραγουδησει το "Σφυριξε χαρουμενα μπορεις" και να παθουν ολοι καταθλιψη σε ακτινα 5χλμ.
The proof is in the pudding που λένε και στο χωριό μου.

Το συγκεκριμένο άσμα που έβαλα είναι ένα  από τα ΧΙΛΙΆΔΕΣ Ινδολαικα τραγούδια που ήταν της μόδας στα mid sixties ... και όμως έγινε κλασσικό και πολυαγαπημένο,άρα η αρχική επιλογή του τραγουδιστή ήταν απόλυτα επιτυχής.

Και φυσικά ως Ινδικό τραγούδι τι άλλο από μιζέρια, πόνο και κατάθλιψη θα έπρεπε να βγάλει;Καλά ρε συ ούτε μια Ινδική ταινία δεν έχεις δει;  :)

 
Superfunk είπε:
{ενώ επίσης πολλοί άλλοι τους απεχθάνονται. }

Nαι ,οι κουφοί και  οι άσχετοι :)
Αρέσουν όμως στους κοντούς και γέρους :)  Έχω inside πληροφόρηση  ;D

 
JIMMYPAP είπε:
Αρέσουν όμως στους κοντούς και γέρους :)  Έχω inside πληροφόρηση  ;D
Φιλοους ΙΜΕ 1.79 ω Κοχ ΙΝΕ 2.10 :)

Γέρος είμαι πάντως.. :)

 
Superfunk είπε:
Φιλοους ΙΜΕ 1.79 ω Κοχ ΙΝΕ 2.10 :)

Γέρος είμαι πάντως.. :)
'Ελα, και δε σου φαίνεται... :laugh: για τύπος χωρίς αυτογνωσία πάντως τα λες χύμα... :laugh:

 
JIMMYPAP είπε:
'Ελα, και δε σου φαίνεται... :laugh: για τύπος χωρίς αυτογνωσία πάντως τα λες χύμα... :laugh:
Και εσύ μια χαρά χύμα τα λες,θα είναι μάλλον χαρακτηριστικό όσων δεν έχουν αυτογνωσία :):)

Α, επισυνάπτεται πειστήριο ύψους :)

20180418_181642.jpg

 
Υπάρχει μουσική τόσο υψηλής ποιότητας, που η εκτέλεση είναι σχεδόν περιττή  ;D Για παράδειγμα η τέχνη της φούγκας του μεγάλου έχει εμφανώς γραφτεί ως επιτομή της δομής αυτής της φόρμας. Κάθε εκτέλεση είναι καταδικασμένη να ταράξει την τελειότητα της γραφής, είναι όμως απαραίτητη για να εκτιμήσουμε και με τα αυτιά μας και όχι μόνο με τα μάτια μας.

Έχω ακούσει και έχω βιώσει πολλά pop- rock- λαϊκά τραγούδια, και φυσικά κανένα απολύτως δε διαθέτει έστω και ελάχιστο κλάσμα της τελειότητας της γραφής αυτού του έργου. Όμως δεν είναι λίγα, δεν είναι καθόλου λίγα αυτά που τελικά μίλησαν στην ψυχή μου, και όχι στο μυαλό μου, όπως και στην ψυχή μου μιλάει πιο πολύ κάποια από της απλούστερες στη δομή αλλά βαθύτατα θλιμμένες άριες ντα κάπο του μεγάλου. Και για να γίνει αυτό, ο εκτελεστής δεν χρειάζεται απλά, αλλά είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ και ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, και σίγουρα δεν είναι η τεχνική του το παν αλλά η ΨΥΧΗ του, αυτό που γραφικά οι κριτικοί αποκαλούν ήθος, τα βιώματα που έδωσαν και στο ορφανό από Άιζεναχ την ψυχική φόρτιση που βλέπουμε στη μουσική του, διότι αυτή τελικά κάνει τη διαφορά, τεχνίτες μέγιστοι άλλωστε υπάρχουν πολλοί στην ιστορία της μουσικής, αλλά ψυχικό βάθος σε ελάχιστους συναντάς. 

Και δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν αντέχουν τον Μπαχ για αυτήν ακριβώς την ψυχική φόρτιση, όπως δεν αντέχουν και τον Καζαντζίδη. Αλλά το να μην παραδέχεσαι ότι στον τομέα τους είναι κορυφαίοι και οι δυο, αυτό ναι, δε σημαίνει τίποτα για αυτούς αλλά για αυτόν που το αρνείται σημαίνει πολλά, και τα ανέφερε προηγουμένως ο Superfunk.

 
{Και δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν αντέχουν τον Μπαχ για αυτήν ακριβώς την ψυχική φόρτιση, όπως δεν αντέχουν και τον Καζαντζίδη. Αλλά το να μην παραδέχεσαι ότι στον τομέα τους είναι κορυφαίοι και οι δυο, αυτό ναι, δε σημαίνει τίποτα για αυτούς αλλά για αυτόν που το αρνείται σημαίνει πολλά}

Εκπληκτικό (όπως και όλο το ποστ σου)...

Και δεν χρειάζεται κανένα... πειστήριο...μόνο λίγη... αυτογνωσία :)

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top