Η "καλή" μου κιθάρα...

[juan_de_viann]

Συζητούσαμε χθες με ένα φίλο κιθαρίστα, ο οποίος μου έλεγε για την "καλή του κιθάρα". Εν ολίγοις μου περιέγραφε τι μαγικό μουσικό ταξίδι βιώνει κάθε φορά που παίζει με αυτό το όργανο. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση και τον ρώτησα αμέσως, ήταν ότι ποτέ δεν τον είχα δει να παιζει live η να ηχογραφεί με αυτό. Μου απάντησε λοιπόν ότι δεν τη βγάζει ποτέ από το σπίτι . Βλέπετε του κόστισε αρκετά χιλιάρικα και χρόνια ψάξιμο και φοβάται. Φοβάται μην του την κλέψουν σε κάποιο tour, φοβάται τον οποιοδήποτε του ζητήσει να παίξει μαζί της, φοβάται και την παραμικρή γρατζουνιά που θα το κάνει να μην είναι πια “mint”. Εκείνο που του είπα είναι ότι θα έπρεπε να φοβάται ότι αυτές τις εποχές μπορεί ο επόμενος που θα το πάρει να έχει ένα mint όργανο (που θα έχει αγορασει για μεταχειρισμένο) και θα του δώσει το ξύλο της ζωής του!

Εσείς πως το βλέπετε το θέμα; Τον χρησιμοποιείτε κανονικά τον “καλό” σας εξοπλισμό;

 

[ierissiotis]

Τα όργανα φτιάχτηκαν για να παίζονται.Τι θα πει η < η καλή μου κιθάρα> Κυριακατικη? ;D

Ισα ισα αφου είναι η αγαπημενη του θα πρεπει να ασχολειται περισσότερο μαζι της.

 

[Jazzjoker]

Τα όργανα φτιάχτηκαν για να παίζονται.Τι θα πει η < η καλή μου κιθάρα> Κυριακατικη? ;D

Ισα ισα αφου είναι η αγαπημενη του θα πρεπει να ασχολειται περισσότερο μαζι της.

Κι εγώ αυτής της άποψης είμαι θεωρητικά. Πρακτικά όμως δεν... Δηλαδή πιάνω τον εαυτό μου να αποφεύγει να χρησιμοποιεί την καλή μου στρατ. Η πλάκα στη δική μου περίπτωση είναι ότι το mint condition ουδόλως με ενδιαφέρει. Επίσης το θέμα κλοπής το φοβάμαι το ίδιο για όλες τις κιθάρες. Γιατί την αποφεύγω λοιπόν; Εδώ είναι η μεγάλη ανωμαλία.

Αποφεύγω να χρησιμοποιώ γενικότερα τον εξοπλισμό με τον οποίο έχω τον καλύτερο ήχο για δύο διαστημικούς λόγους:

1. Θεωρώ ότι ο συγκεκριμένος εξοπλισμός είναι "τερματισμένος" ηχητικά, δηλαδή δε γίνεται καλύτερος. Οπότε ασχολούμαι κυρίως με τα υπόλοιπα, ατελή κομμάτια και προσπαθώ να βρω τις μαγικές ρυθμίσεις που θα τα "τερματίσουν" κι αυτά.

2. Φοβάμαι ότι αν ακούω συχνά αυτόν τον σπάνια όμορφο ήχο, θα τον συνηθίσω και δε θα μου αρέσει πια.

Ορίστε ομολόγησα την αρρώστια μου.  ;D

 

[atreu73]

2. Φοβάμαι ότι αν ακούω συχνά αυτόν τον σπάνια όμορφο ήχο, θα τον συνηθίσω και δε θα μου αρέσει πια.

Μα ο "σπάνια όμορφος" ήχος θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα πολλών συντελεστών. Αυτό από μόνο του θα καθιστά την επανάληψή του δύσκολη.

 

[Jazzjoker]

Μα ο "σπάνια όμορφος" ήχος θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα πολλών συντελεστών. Αυτό από μόνο του θα καθιστά την επανάληψή του δύσκολη.

Πας να αντικρούσεις τον ανορθολογισμό με λογικά επιχειρήματα.

 

[juan_de_viann]

Το μόνο που κατανοώ στην όλη φάση, είναι ότι η κιθάρα αγοράστηκε πολλά λεφτά τις καλές εποχές, και πλεον αν κατί γίνει θα είναι αδύνατη η αντικατάστασή της....

 

[Έκτορας]

Καλό το νήμα, θα ακουστούν πολλές απόψεις.

Για εμένα τα όργανα είναι για να παίζονται, τα πετάλια για να πατιούνται, τα αυτοκίνητα για να οδηγούνται και ούτω καθ'εξής. Δεν παίζω live, αλλά αν έπαιζα, θα έπαιρνα μαζί μου την "καλή" κιθάρα. Την οποία, ανάμεσα στα άλλα, λόγω αναβάθμισης την ηλεκτρικών της, την θεωρώ και πιο αξιόπιστη. Αν δεν αντέχεις να δεις μια κιθάρα σου να γρατζουνίζεται, καλύτερα να μην ξοδέψεις τα χρήματά σου από την αρχή να την αγοράσεις.

Δεν αντιμετωπίζω τα μουσικά όργανα σαν μουσειακά κομμάτια, αλλά σαν αυτό ακριβώς που είναι: εργαλεία. Των οποίων ο σκοπός είναι η χρήση.

Και σαν επέκταση αυτού, δεν με νοιάζει ούτε η αξία μεταπώλησης (αν και καταλαβαίνω απόλυτα κάποιον ο οποίος θα μετρούσε και αυτή την πολύ σημαντική παράμετρο στην απόφαση αγοράς του). Αναβάθμισα την Gibson μου (χωρίς εισαγωγικά το "αναβάθμισα") και δεν κράτησα τα αυθεντικά ανταλλακτικά παρ'οτι αντιλαμβάνομαι ότι στην περίπτωση μεταπώλησης πουλά καλύτερα το "all original parts". Δεν με απασχολεί. Για εμένα μετρά το πώς είναι το όργανο τώρα, που το κρατώ στα χέρια μου και τί κάνω με αυτό (ώπα, αυτό ακούστηκε βρώμικο...   ;D ).

 

[Earendil]

Χωρίς τη παραμικρή διάθεση να μηδενίσω τη κουβέντα, να σας πω ότι θυμήθηκα αυτό:

Αργα η γρηγορα πρεπει να διαλεξουμε στρατοπεδο: παιδι με παιχνιδια (αδιαφορο ποιας μαρκας) που τα λιωνει σα να μην υπαρχει αυριο η κατοχος αφυγραντηρα και συλλεκτικων μπαρμπι οσο πιο καλλοχτενισμενων γινεται που τις κραταει επειδη υπαρχει αυριο.

Αν με διαβάζεις, σ' αγαπάω ακόμα.

 

[Miltos23]

Αν δεν αντέχεις να δεις μια κιθάρα σου να γρατζουνίζεται, καλύτερα να μην ξοδέψεις τα χρήματά σου από την αρχή να την αγοράσεις.

Συμφωνω απόλυτα, γιαυτο ακριβώς και έδωσα την Gibson μου και παιζω με μια prestige 

 

[roussos]

Λοιπον κι εγω παιζω με τις καλες μου κιθαρες παντου, κι ενω εχω θεμα με την αριστη κατασταση στην οποια θελω να βρισκονται, επιασα τον εαυτο μου να τις δανειζει οταν μου ζητηθηκε! Η υπολοιπη μπαντα παραξενευτηκε! Ευτυχως δεν ειχα καποιο ατυχημα. Παντως πιστευω οτι τα οργανα ειναι για να παιζονται. Απλως κουβαλαω μαζι μου βαση παντα, τσεκαρω τη ζωνη, μετα τη συναυλια τις σκουπιζω και τις βαζω στις θηκες τους. Και παραμενουν σε αριστη κατασταση, και τις χαιρομαι!

 

[Spyros Delta]

Ετσι σκεφτοταν και ο SRV και γιαυτο τριγυριζε με την #2, ενω #1 την αφηνε σπιτι, για κυριακας και εορτας.

 

[Yameth]

Κι εγώ αυτής της άποψης είμαι θεωρητικά. Πρακτικά όμως δεν... Δηλαδή πιάνω τον εαυτό μου να αποφεύγει να χρησιμοποιεί την καλή μου στρατ. Η πλάκα στη δική μου περίπτωση είναι ότι το mint condition ουδόλως με ενδιαφέρει.

Ακριβώς αυτό συμβαίνει και μ΄εμένα.
Απο την άλλη μου έχει παρουσιαστεί το εξής θέμα. Κάθε κιθάρα που μου έχει μείνει, έχει ένα ιδιαίτερο ηχητικό προφίλ (μαγνήτες, κατασκευή, κλπ) και καταλήγω να παίζω με αυτήν που αρμόζει στο μουσικό είδος των live ή της στιγμής. Αυτό δεν σημαίνει πως ο ιδεώδης ήχος που έχω στο νου και την καρδιά μου, εξυπηρετεί κάθε περίπτωση. Η πείρα το έχει δείξει. Είναι όμως κοντά.

Δεν είμαι διχασμένη προσωπικότητα (νομίζω) αλλά προτιμώ να έχω κιθάρες διαφορετικές μεταξύ τους, παρα να υπερθεματίζω στο ίδιο μοντέλο. Εχω κι εγω ακριβές και φτηνές κιθάρες αλλά η ακριβή δεν είναι ντε και καλά η "καλή" μου.

 

[juan_de_viann]

Οπότε στο σενάριο μιας tour, όπου έχετε απαιτήσεις από τον ήχο σας, και θέλετε τις καλύτερες προδιαγραφές οργάνου αλλά παράλληλα το όργανο πρόκειται να μπεί σε αυτοκίνητα, πλοία, αμφιβόλου ασφάλειας ξενοδοχεία, αεροπλάνα όπου παίζει το ενδεχόμενο να σας ζητηθεί να μπεί το όργανο στο λάκκο με τους κάφρους (στην κοιλιά του αεροπλάνου με απόσκευες που εκσφενδονίζονται από τους μεταφορεις ασχέτως αν γράφει πάνω "πολύ πολύ εύθραυστη, ακριβή και αναντικατάστατη Gibson"), θα παίρνατε το "καλό" σας όργανο μαζί σας;

 

[Earendil]

Οπότε στο σενάριο μιας tour, όπου έχετε απαιτήσεις από τον ήχο σας, και θέλετε τις καλύτερες προδιαγραφές οργάνου αλλά παράλληλα το όργανο πρόκειται να μπεί σε αυτοκίνητα, πλοία, αμφιβόλου ασφάλειας ξενοδοχεία, αεροπλάνα όπου παίζει το ενδεχόμενο να σας ζητηθεί να μπεί το όργανο στο λάκκο με τους κάφρους (στην κοιλιά του αεροπλάνου με απόσκευες που εκσφενδονίζονται από τους μεταφορεις ασχέτως αν γράφει πάνω "πολύ πολύ εύθραυστη, ακριβή και αναντικατάστατη Gibson"), θα παίρνατε το "καλό" σας όργανο μαζί σας;

Επιμένεις βλέπω στο θέμα της tour. Αντιλαμβάνεσαι βέβαια πως αυτό το σενάριο δεν αφορά ούτε το 1% όσων διαβάζουν ή θα διαβάσουν ποτέ το thread. Αν, παρόλα αυτά, είσαι τέτοιο μέγεθος, δε νομίζω ότι είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα να έχεις ένα όργανο παραπλήσιο του "απόλυτου"... ώστε να του πίνεις το αίμα όσο το αναντικατάστατο (έχει διαφορά απ' το ακριβό) ξεκουράζεται ασφαλές.

Αυτό λίγο - πολύ κάνουν όλοι οι καλλιτέχνες που έχουν στη κατοχή τους vintage όργανα (τα κανονικά vintage, όχι τα a la grecque).

Από απλή περιέργεια και για να αντιληφθούμε την τάξη μεγέθους, η ακριβή κιθάρα που μένει αγρατζούνιστη στο σπίτι και ήταν αφορμή για το thread, ποιά είναι;

 

[Deadmeat]

Αυτό συμβαίνει όταν θεοποιούμε τα όργανα και γενικά τα υλικά. Πιστεύω πώς πιό πολύ έχει ο φίλος σου την κακιά συναίσθηση των πραγμάτων το να συμβεί κάτι παρά την καλή. Αυτό που εννοώ είναι ότι αν συνέχεια προεδιάζουμε για κάτι στραβό τότε τι νόημα έχει να αγοράσει κάποιος κάτι ακριβό. Απλά παίξε με το όργανο και πρόσεχε το, όχι πάντως και να φτάνουμε σε κατάσταση παράνοιας. Γνώμη μου...

 

[juan_de_viann]

Επιμένεις βλέπω στο θέμα της tour. Αντιλαμβάνεσαι βέβαια πως αυτό το σενάριο δεν αφορά ούτε το 1% όσων διαβάζουν ή θα διαβάσουν ποτέ το thread.

Από απλή περιέργεια και για να αντιληφθούμε την τάξη μεγέθους, η ακριβή κιθάρα που μένει αγρατζούνιστη στο σπίτι και ήταν αφορμή για το thread, ποιά είναι;

Δεν επιμένω σε κανένα θεμα. Απλά προσπαθώ να προβάλω μια εικόνα καταστάσεων όπου υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες που θα μπορούσαν να βλάψουν ένα καλό όργανο. Η υψηλή αξία ενός οργάνου για μένα άλλωστε, δεν ειναι παντα αντικειμενική, αλλά εχει να κανει με το πόσο το αγαπάει ο ιδιοκτήτης του.

Εν προκειμένω μιλάμε για μια fender masterbuilt, αλλα δεν ξερω συγκεκριμένες λεπτομέρειες να σου πω, μια φορά την έχω δει.

 

[Mistral]

Τα όργανα είναι για να παίζονται... ΤΕΛΟΣ

Από εκεί και πέρα, προσωπικά στα ακουστικά παίρνω μαζί μου την ... 'αρκετά ακριβή' ακουστική μου κιθάρα, την οποία δεν την δίνω - δανείζω σε κανέναν, ασχέτως αν μετά το live όλο και κάποιος φίλος θέλει να παίξει κανά τραγουδάκι Στα φιλικά σπίτια όμως, όταν κανονίζουμε φάσσσση με φαγητά κλπ, παίρνω την παλιά 'φθηνή' ακουστική μιας και κανείς δεν θα καταλάβει την διαφορά.

Ηλεκτρική μία έχω, αυτή παίρνω. Βρίσκω τρελό να μην παίρνεις μαζί σου το όργανο με το οποίο νοιώθεις καλά μαζί του. Άλλωστε δεν είναι μόνο ο ήχος, είναι και το feeling. Τί να λέει αν δεν το ευχαριστιέσαι με κάθε ευκαιρία??  :-\

Υ.Γ Μιλάμε πάντα για φυσιολικά 'ακριβά' όργανα κι όχι original vintage  ;D

Υ.Γ 2 Στα tour (για όποιον ενδιαφέρεται) απλά λες στον John Cruz να σου ετοιμάσει μία κόπια αυτής που σου αρέσει και είσαι έτοιμος  ;D

 

[stonedterror]

Εγώ πιστεύω οτί όσοι περιοδεύουν και παίζουν συχνά live το μεγαλύτερο ποσοστό δεν ασχολείται καν με τέτοια θέματα.Έχουν οι περισσότεροι ένα πολύ καλό και τίμιο όργανο της τάξης 1000-2000 και απλά το λιώνουν!Με τα υπόλοιπα mint,near mint κιθάρες του πεντοχίλιαρου κλπ ασχολούνται οι συλλέκτες,οι gudgedάκηδες και γενικότερα όσοι κατ εμέ δίνουν βάση στην βιτρίνα και όχι στην ουσία και στην καλύτερη θα παίξουν 1-2 live τον χρόνο…κάτι το οποίο βέβαια δεν είναι κακό όπως την βρίσκει κανείς αλλά γιατί κάποιος να τα σκάσει και να μην κάνει απόσβεση με το να λιώσει το όργανο?

 

[Spyros Delta]

Οπότε στο σενάριο μιας tour, όπου έχετε απαιτήσεις από τον ήχο σας, και θέλετε τις καλύτερες προδιαγραφές οργάνου αλλά παράλληλα το όργανο πρόκειται να μπεί σε αυτοκίνητα, πλοία, αμφιβόλου ασφάλειας ξενοδοχεία, αεροπλάνα όπου παίζει το ενδεχόμενο να σας ζητηθεί να μπεί το όργανο στο λάκκο με τους κάφρους (στην κοιλιά του αεροπλάνου με απόσκευες που εκσφενδονίζονται από τους μεταφορεις ασχέτως αν γράφει πάνω "πολύ πολύ εύθραυστη, ακριβή και αναντικατάστατη Gibson"), θα παίρνατε το "καλό" σας όργανο μαζί σας;

Ναι, (αφου μονο καλα εχω - ποτε δεν πηρα κατι "για τη δουλεια").

Εκτος καποιων βεβαια που δεν μεταφερονται και δεν χρειαζονται κιολας στα Live (πχ vintage λαμπατοι, vintage κιθαρες κλπ, πραγματικα ευαισθητα και αναντικαταστατα πραγματα).

Αυτα ειναι για στουντιακη χρηση.

Οι κιθαρες επιπλεον, δεν ειναι απαραιτητο οτι θα μπουν στις αποσκευες.

Τι μενει?

Μια πεταλιερα σε heavy duty flightcase.

Παρ'ολα αυτα, προσωπικα μεταφερω vintage taylor (σειρα 8 ) και vintage prs σε διπλη θηκη ωμου (κοντα ενα δεκαρικακι με λιγα λογια κιθαρες) και ενα flightcase με τα πεταλια μου.

Κι αυτα γιατι εκτος απο επαγγελματιας, ειμαι και ευσυνειδητος αλλα και μερακλης επαγγελματιας.  8)

Οπως πρεπει να ειναι ολοι.

Και για να πω και την ουσια, κιθαρα και ενισχυτη, πεταλια κλπ, απο tour δεν μου κλεψανε εδω και 25 χρονια.

Απο σπιτι, μου κλεψανε.