- Μηνύματα
- 6,355
- Πόντοι
- 36
Με τα Thestrals ήταν θεματάκι μιας και στο 5ο βιβλίο τα έκανε ολόκληρο θέμα και πόσο διαφορετικά ήταν που μπορούσε να τα δει τώρα ο Χάρυ κλπ κλπ, και είναι πλάσματα που τα βλέπεις μόνο αν έχεις δει κάποιον να πεθαίνει (Κανονικά φυσικά θα έπρεπε να μπορεί να τα βλέπει από την πρώτη μέρα μιας και είχε δει τη μητέρα του να πεθαίνει όταν ήταν 1 χρονού, αλλά δε βαριέσαι πάλι 
)
Για το trace, γενικά ίσχυε το εξής, οι ανήλικοι μάγοι δεν μπορούν να κάνουν μαγεία και το υπουργείο το ελέγχει δήθεν αυτό με το να έχουν όλοι οι ανήλικοι μάγοι ένα trace. Αυτό ποτέ ακριβώς δεν διευκρινίστηκε. Στο τελευταίο βιβλίο που το αναφέρει πρώτη φορά σαν "trace" πρόκειται για κάτι που έχει ο μάγος μόνο. Αλλά μέχρι τότε ίσχυε ότι όποιος έκανε μαγεία κοντά στον ανήλικό μάγο ή στο σπίτι του υπήρχε θέμα (μιας και έτσι ενοχοποιήθηκε στο 2ο βιβλίο από το spell του Dobby)
Θα μπορούσε κανείς να πει πως όταν γίνεται μαγεία που δεν προβλέπεται το αντιλαμβανόταν το trace . Από την άλλη όμως αυτό έσπασε σε διάφορα σημεία όπου δάφοροι μάγοι προβλεπόμενοι ή μη πήγαν στο σπίτι του Χάρυ, του έδωσαν να καταλάβει στη μαγεία, αλλά τελικά δεν τους κυνήγησε κανείς.
Οκ λεπτομέρειες πες, αλλά όλη την ώρα υπήρχαν τέτοιες ασυνέπειες ώστε να πρέπει συνέχεια η Ρόουλιγκ να εξηγεί ή να ανασκευάζει δηλώσεις. Πράγμα το οποίο έδειχνε προχειρότητα στην περαιτέρω σκέψη του κόσμου και λειτουργίας του.
(Φαντάσου απλά αν έπαιζες D&D και ο DM σε κάθε session άλλαζε τους κανόνες που ισχύουν στα spells επειδή δεν τους είχε προβλέψει πιο πολύ. Ναι δεν είναι το ίδιο, αλλά κάθε fantasy βιβλίο που σέβεται τον εαυτό του έχει κάπως ξεκαθαρισμένο το πως λειτουργεί σε διάφορα πράγματα)
Σύμφωνοι η ιστορία δεν χάλασε πηγαίνοντας, αλλά κάθε φορά που σκόνταφτα σε τέτοια κόλλαγα να δω γιατί δεν υπήρχε πρόβλημα
)Για το trace, γενικά ίσχυε το εξής, οι ανήλικοι μάγοι δεν μπορούν να κάνουν μαγεία και το υπουργείο το ελέγχει δήθεν αυτό με το να έχουν όλοι οι ανήλικοι μάγοι ένα trace. Αυτό ποτέ ακριβώς δεν διευκρινίστηκε. Στο τελευταίο βιβλίο που το αναφέρει πρώτη φορά σαν "trace" πρόκειται για κάτι που έχει ο μάγος μόνο. Αλλά μέχρι τότε ίσχυε ότι όποιος έκανε μαγεία κοντά στον ανήλικό μάγο ή στο σπίτι του υπήρχε θέμα (μιας και έτσι ενοχοποιήθηκε στο 2ο βιβλίο από το spell του Dobby)
Θα μπορούσε κανείς να πει πως όταν γίνεται μαγεία που δεν προβλέπεται το αντιλαμβανόταν το trace . Από την άλλη όμως αυτό έσπασε σε διάφορα σημεία όπου δάφοροι μάγοι προβλεπόμενοι ή μη πήγαν στο σπίτι του Χάρυ, του έδωσαν να καταλάβει στη μαγεία, αλλά τελικά δεν τους κυνήγησε κανείς.
Οκ λεπτομέρειες πες, αλλά όλη την ώρα υπήρχαν τέτοιες ασυνέπειες ώστε να πρέπει συνέχεια η Ρόουλιγκ να εξηγεί ή να ανασκευάζει δηλώσεις. Πράγμα το οποίο έδειχνε προχειρότητα στην περαιτέρω σκέψη του κόσμου και λειτουργίας του.
(Φαντάσου απλά αν έπαιζες D&D και ο DM σε κάθε session άλλαζε τους κανόνες που ισχύουν στα spells επειδή δεν τους είχε προβλέψει πιο πολύ. Ναι δεν είναι το ίδιο, αλλά κάθε fantasy βιβλίο που σέβεται τον εαυτό του έχει κάπως ξεκαθαρισμένο το πως λειτουργεί σε διάφορα πράγματα)
Σύμφωνοι η ιστορία δεν χάλασε πηγαίνοντας, αλλά κάθε φορά που σκόνταφτα σε τέτοια κόλλαγα να δω γιατί δεν υπήρχε πρόβλημα
