Φοβερό θέμα, σοφές τοποθετήσεις.
Σωστά είπε ο SF ότι είναι το υποκειμενικό γούστο του καθενός στη μουσική αρχικά και κατ επέκταση στα όργανα που κρίνει πολλές φορές το αποτέλεσμα.
Το ότι γράφουν άσχετοι την άποψη τους, δεν μπορεί ν' αποφευχθεί. Μπορεί όμως ο καθένας που διαβάζει να κρίνει από τα γραπτά του γράφοντα τι σκαμπάζει και να δώσει την πρέπουσα σημασία.
Σ' ένα φόρουμ μπορείς να καταλάβεις αν είναι ξερόλας και άσχετος κάποιος, καθώς γράφει συχνά και τις απόψεις του μπορείς να τις διαβάσεις αν το θελήσεις με ένα search.
Τι γίνεται όμως όταν τέτοιοι τύποι γράφουν σε έντυπα περιοδικά;
Εγώ θυμάμαι την απογοήτευση μου όταν άκουσα σε βινύλιο τότε, τον Craig Anderton που διάβαζα με ευλάβεια στο Guitar player. Ο άνθρωπος είναι γκουρού στα εφέ αλλά κακός μουσικός.
Και τι να πω για τους επόμενους που έγραφαν σε άλλα μικρότερης εμβέλειας περιοδικά.
Φρίκαρα καθώς συνειδητοποίησα ότι αυτό που ονόμαζαν εκείνοι φοβερό... το έχριζαν σύμφωνα με αυτό που επέτρεπε η τεχνική τους να γνωρίζουν (και δεν αναφέρομαι στα 64α αλλά στο τι εστί δυναμική, χροιά, αν έχουν μουσική παιδεία, κλπ.)
Σε ένα φόρουμ γράφουν όλοι.
Κάποιοι ξέρουν τι λένε.
Κάποιοι γράφουν ωραία.
Κάποιοι εξελίσσονται και κάποιοι παπαρολογούν...
Σε κάθε πρίπτωση πρέπει να λάβουμε υπ' όψη ότι "ΓΡΑΦΟΥΜΕ".
Στα καλά καθούμενα αποκτήσαμε σχέση με τον γραπτό λόγο. Εμείς. Το ευρύ κοινό.
Και αυτό είναι μια νέα διαδικασία, ωραία που εξελίσσει το πνεύμα, τους τρόπους και τα ήθη.
Και σ' αυτό υπάρχει επίσης εξέλιξη.
Και θα το δείτε στα γραπτά όλων.
Από την αρχή που μπήκαν στο φόρουμ, μέχρι σήμερα.
Πάνω απ' όλα πάντως ας μην υποτιμούμε τον αναγνώστη.
Μπορεί και έχει τη δυνατότητα να κρίνει τι θα κρατήσει απ' όσα διαβάζει.
