Famous Bass guitars sound comparison

[Πνοή και Νύξη]

Ωραίο, ευχάριστο video και αρκετά ενδιαφέρον. Σωστά, κατά τη γνώμη μου, κρατήθηκε το ίδιο setting σε όλα, εστιάζοντας στις διαφορές τους και όχι στον καλύτερο δυνατό ήχο που μπορεί να βγει από το καθένα. Ίσως οι γνώμες να ήταν αλλιώς, αν το δείγματα ήταν πχ, μέσα στη μίξη, ή το υπόβαθρο ήταν διαφορετικό (από άποψη είδους μουσικής).

Εμένα μου άρεσαν όλα. Μικρή αντιπάθεια στο Warwick (αισθητική κυρίως).

Μεγάλη συμπάθεια στο Ric (αισθητική-φιλοσοφική-κομματική).

Το P-bass όμως είναι the mother of all basses. Kαι με κλειστά και με ανοιχτά μάτια. Για να μην πω ότι είναι και η μάνα της Stratocaster όπως την ξέρουμε (σχεδιαστικά). Αν δεν κάνω λάθος το Precision προηγήθηκε της Strat? Άλλη συνήθης παράλειψη/μη αναφορά, είναι ότι φοράει humbucking pickup.

 

[Superfunk]

Αν δεν κάνω λάθος το Precision προηγήθηκε της Strat?

αν μιλας για το "κλασσικο Precision" σαν και αυτο του βιντεο οχι,βγηκε το 57 (η στρατ το 54).

το original p-bass  (precision bass= μπασο "ακριβειας" μια και λογω των ΤΑΣΤΩΝ ο μπασιστας πετυχαινε αμεσως τη σωστη νοτα  )    βγηκε φυσικα το 51 ,12 μηνες  μετα με την πρωτη  telecaster (που δεν την ελεγαν telecaster αλλα broadcaster οταν πρωτοβγηκε)

το 54 απεκτησε contours επηρεασμενο απο την strat & το 57 τον διπλο μαγνητη και τη μορφη που  οι περισσοτεροι σημερα θεωρουν ως p bass.  (απο το 57-58 εβγαινε μονο με maple ταστιερα ενω απο το 1959 μεχρι και το 1962  μονο με slab rosewood ,απο το 1962 εως το 1966 μονο με round lam rw & απο το 1967 μεχρι και σημερα βγαινει και με τις δυο ταστιερες (μεχρι το 1980 με One piece maple ή maple roundlam rw & απο το 1981 και μετα με one piece maple & slb rw ,με εξαιρεση φυσικα καποια cs μοντελα που εχουν round lam rw) 

 

[Πνοή και Νύξη]

αν μιλας για το "κλασσικο Precision" σαν και αυτο του βιντεο οχι,βγηκε το 57 (η στρατ το 54).

το original p bass βγηκε φυσικα το 51 ,12 μηνες  μετα με την πρωτη  telecaster (που δεν την ελεγαν telecaster αλλα broadcaster οταν πρωτοβγηκε)

το 54 απεκτησε contours επηρεασμενο απο την strat & το 57 τον διπλο μαγνητη και τη μορφη οι περισσοτεροι σημερα θεωρουν ως p bass.

A, ok. Οπότε η strat δανείστηκε τη σιλουέτα από το P και το P πήρε τα contours και -περίπου- το pickguard και το peghead. (εμένα βέβαια, το '51 μου αρέσει περισσότερο από όλα τα μπάσα του σύμπαντος μαζί ;D)

εδιτ: όσο έγραφα εσύ τα είπες

 

[Superfunk]

(εμένα βέβαια, το '51 μου αρέσει περισσότερο από όλα τα μπάσα του σύμπαντος μαζί

και εμενα,το μοναδικο μου μπασο εδω και χρονια ειναι αυτο (Fender Sting bass)

 

[BlackCrow81]

Sorry  :

 

[RayDTutto]

Άμα δεν έχει μουστάρδα και κέτσαπ το λουκάνικο δεν αξίζει...

 

[lgbesios]

Λιγούρηδες ….  Να  μουστάρδα  μαγιονέζα!!!

 

[lgbesios]

Όσο για το βίντεο ε.. καλό, έχει και καλύτερα,  comparison,  εμένα  μου αρέσει  ένα που τιτλοφορείται, ‘’bass sounds’’ με  διαφορετική προσέγγιση πολλά  ηχοχρώματα,  διάφορα μοντέλα και  από νεότερους  κατασκευαστές  ,  sorry όμως δεν μπορώ να παραθέσω link .

Νομίζω κάτι  έκανα

 

[Terry RoscoeBeck5]

Ως συνεργάτης του επί μακρόν (δυστυχώς όχι επί Μακρόν), ο Τέρυ είχε μ' αυτό τον καλύτερο ήχο του.

Και το πούλησε.  >

Για slap ήταν θεϊκό το ΜΜ... Αλλά θυμήσου τη νίλα που έπαθα όταν πήγα να παίξω με δάχτυλα (σε sound check στο Lazy). Δεν ήταν... Jazz και ξαφνικά δεν "άκουγα" 

Περιστατικό που μας οδηγεί στη "ταμπακιέρα": Τα αυτιά μας και τα δάχτυλα μας- από ένα σημείο και πέρα- έχουν μάθει σε έναν ήχο.

Αν, όπως εγώ για παράδειγμα, έχεις εθιστεί στη "καραμούζα" του Jazz, ότι και να πιάσεις στα χέρια θες να το κάνεις να ακούγεται έτσι.

Πιστεύω ότι το ίδιο βιώνουν και οι χρήστες άλλων οργάνων- το αυτί και τα δάκτυλα τους έχουν "κουρδίσει" πάνω σε έναν ήχο.

Οπότε,  δεν τίθεται θέμα κάποιας σύγκρισης, ποιο είναι καλύτερο ή χειρότερο... Πολύ απλά, ποιο είναι το  κούτσουρο που φέρνει καλύτερα τον ήχο που έχεις στα αυτιά και στα δάκτυλα σου;

Ε, αυτό είναι και το καλύτερο (για εσένα)