Σε αυτά τα δυσθεώρητα μουσικά επίπεδα, δέχομαι οποιαδήποτε "παραξενιά" περί ήχου, όσο κι αν σε εμένα μπορεί να ακούγεται υπερβολή.
Π.χ. στο σημείο που μιλάει για την απόλυτη γεωμετρική συμμετρία, για την πολικότητα των υλικών και πώς όλοι αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν τον ήχο και του είναι αντιληπτό, προσωπικά ένιωσα μια ειρωνική διάθεση. Αλλά χέστηκε η φοράς στο αλώνιον για τη δική μου διάθεση, εδώ μιλάει ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή κιθαρίστες στον κόσμο. Μπορεί να του κάνει διαφορά και η ράτσα της μύγας που πετάει 50 μέτρα παραπέρα, την ώρα που παίζει. Απολύτως δεκτόν.
Πέραν των του ήχου, κράτησα αυτό που λέει περί του διακόπτη που "κλείνει" το Εγώ την ώρα της ερμηνείας, σημείο που θεωρώ και το πιο ουσιαστικό της όλης συνέντευξης.