- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Να μαστε λοιποοοον.
Μετά από δυό τρεις μήνες κατασκευής και δύο μήνες στο τελωνείο, ήρθε και το πόνημα του James στα χέρια μου.
Το μπάσο είναι το μοντέλο L2 από την γκάμα της www.landingbass.com με μικρές παραλλαγές. Η εταιρεία (δηλαδή ο James) ειδικεύεται στα short scales και ως εκ τού-τού αποφάσισα να τον δοκιμάσω.
Δεν θα πω όλη την ιστορία (μόνο αν με παρακαλέσετε) αλλά απλώς θα εκθέσω (εμένα και) το μπάσο.
Είναι πολύ νωρίς να εκφρασθώ αναλυτικότατα καθότι δεν έχω τραβήξει καινούριες φωτό (το βράδυ) και δεν τον έχω ακούσει properly καθότι ο amp είναι στο προβάδικο.
Το μπάσο είναι αλαφρύ (δεν πάει ούτε ένα κουάρτο) με swamp ash κορμάκι και βιδωτό επάνω του maple/maple λαιμούλι.
Είναι 30,5 ιντσες μακρύ (ή κοντό όπως το πάρεις). Εχει γεφυρούλα string-through της Ηipshot και κλειδάκια της Gotoh.
Οι μαγνήτες είναι active EMG (γκαν-γκαν) 40P5 (neck) 40DC (bridge) που συνδυάζονται με το EMG BTS control EQ.
Τα pots είναι 1 vol, 1 Bass & 1 Treble με εναν Λεσπολάτο διακόπτη επιλογής μαγνητών.
Οι χορδές είναι της Daddario (flat βέβαια) και τα δάχτυλα δικά μου.
Το μπρατσάκι είναι το πρώτο που με ξένισε καθότι είναι το πρώτο maple μου αλλά ακόμα περισσότερο και το ότι η ταστιέρα δεν έχει λούστρο αλλά ματ βερνίκι (οκ μπορεί να ακούγονται χαζά αλλά ειλικρινά δεν είχα ξαναπαίξει τέτοιο μπάσο). Το μπράτσο δεν είναι λεπτό αλλά δεν είναι και γκουμούτσα σα κουπί. Στην αρχή είπα ότι θα το προτιμούσα πιο λεπτό (ώπα ο shredder) αλλά τελικά μου έρχεται πολύ βολικό. Έτσι φτάνω άνετα και τις 4 νότες το λεπτό.......
Το σώμα είναι πολύ καλά ζυγισμένο και άνετο με κορυφαίο λούστραρισμα. Το βάψιμο μου αρέσει αλλά είναι υποκειμενικό. Και ακουστικά, χωρίς amp (που τον θεωρώ καθοριστικό παράγοντα) το μπάσο κελαιδάει. Και sustain & διαύγεια.
Και παρόλο που έρχεται με τη θηκούλα του, διεπίστωσα ότι χωράει (ίσα-ίσα) και σε padded μαλακή κιθάρας άρα και πιο εύκολο για τη μηχανή από το να έχεις τον πύργο του Άιφελ στη πλάτη.
Ο James ήταν καταπληκτικός από την αρχή και, ενώ άκουγε τι ήθελα, δεν παρέκκλινε σπιθαμή σε αυτά που θεωρούσε αδιαπραγμάτευτα για την ποιότητα του μπάσου. Ακόμα και όταν ήταν ασύμφορο οικονομικά για αυτόν.
Και τον ευχαριστώ.
Να και δύο προ-αποστολής φωτο (είπαμε, το βράδυ οι άλλες)
Μετά από δυό τρεις μήνες κατασκευής και δύο μήνες στο τελωνείο, ήρθε και το πόνημα του James στα χέρια μου.
Το μπάσο είναι το μοντέλο L2 από την γκάμα της www.landingbass.com με μικρές παραλλαγές. Η εταιρεία (δηλαδή ο James) ειδικεύεται στα short scales και ως εκ τού-τού αποφάσισα να τον δοκιμάσω.
Δεν θα πω όλη την ιστορία (μόνο αν με παρακαλέσετε) αλλά απλώς θα εκθέσω (εμένα και) το μπάσο.
Είναι πολύ νωρίς να εκφρασθώ αναλυτικότατα καθότι δεν έχω τραβήξει καινούριες φωτό (το βράδυ) και δεν τον έχω ακούσει properly καθότι ο amp είναι στο προβάδικο.
Το μπάσο είναι αλαφρύ (δεν πάει ούτε ένα κουάρτο) με swamp ash κορμάκι και βιδωτό επάνω του maple/maple λαιμούλι.
Είναι 30,5 ιντσες μακρύ (ή κοντό όπως το πάρεις). Εχει γεφυρούλα string-through της Ηipshot και κλειδάκια της Gotoh.
Οι μαγνήτες είναι active EMG (γκαν-γκαν) 40P5 (neck) 40DC (bridge) που συνδυάζονται με το EMG BTS control EQ.
Τα pots είναι 1 vol, 1 Bass & 1 Treble με εναν Λεσπολάτο διακόπτη επιλογής μαγνητών.
Οι χορδές είναι της Daddario (flat βέβαια) και τα δάχτυλα δικά μου.
Το μπρατσάκι είναι το πρώτο που με ξένισε καθότι είναι το πρώτο maple μου αλλά ακόμα περισσότερο και το ότι η ταστιέρα δεν έχει λούστρο αλλά ματ βερνίκι (οκ μπορεί να ακούγονται χαζά αλλά ειλικρινά δεν είχα ξαναπαίξει τέτοιο μπάσο). Το μπράτσο δεν είναι λεπτό αλλά δεν είναι και γκουμούτσα σα κουπί. Στην αρχή είπα ότι θα το προτιμούσα πιο λεπτό (ώπα ο shredder) αλλά τελικά μου έρχεται πολύ βολικό. Έτσι φτάνω άνετα και τις 4 νότες το λεπτό.......
Το σώμα είναι πολύ καλά ζυγισμένο και άνετο με κορυφαίο λούστραρισμα. Το βάψιμο μου αρέσει αλλά είναι υποκειμενικό. Και ακουστικά, χωρίς amp (που τον θεωρώ καθοριστικό παράγοντα) το μπάσο κελαιδάει. Και sustain & διαύγεια.
Και παρόλο που έρχεται με τη θηκούλα του, διεπίστωσα ότι χωράει (ίσα-ίσα) και σε padded μαλακή κιθάρας άρα και πιο εύκολο για τη μηχανή από το να έχεις τον πύργο του Άιφελ στη πλάτη.
Ο James ήταν καταπληκτικός από την αρχή και, ενώ άκουγε τι ήθελα, δεν παρέκκλινε σπιθαμή σε αυτά που θεωρούσε αδιαπραγμάτευτα για την ποιότητα του μπάσου. Ακόμα και όταν ήταν ασύμφορο οικονομικά για αυτόν.
Και τον ευχαριστώ.
Να και δύο προ-αποστολής φωτο (είπαμε, το βράδυ οι άλλες)