Χαιρετίσματα σε όλους.
Πάνε 2-3 χρόνια που δεν έχω ποστάρει και οι περισσότεροι μάλλον θα είστε κάπως χαρούμενοι γι αυτό. Είπα λοιπόν με τον καινούριο χρόνο να επιστρέψω να σας τη χαλάσω πάλι ;D
Πλάκα κάνω εννοείται. Ο λόγος που αποφάσισα να ποστάρω είναι επειδή σε αυτά τα περασμένα χρόνια ωρίμασα σαν άνθρωπος (μπαααα) και σαν μουσικός (ΜΠΑΑΑΑ) και ήθελα να μοιραστώ την πρόσφατη χαρά μου με την αγορά του πολυπόθητου δεύτερου οργάνου μου, με το οποίω θα σας πρήζω (εσάς λεκτικά και τους γείτονες ηχητικά) ;D
Αποφάσισα λοιπόν, χωρίς πολλή σκέψη, να αγοράσω μία Epiphone Les Paul Ultra III. Είμαι δυστυχώς αθεράπευτος LesPaulάκιας. Ένοχος, αλλά πραγματικά καμμία άλλη κιθάρα δε μου κάθεται τόσο καλά, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο οτι (περιέργως πως) νοιώθω πιο άνετα όταν παίζω με LP, παρά το βάρος τους και το (σχετικά) μικρό τους μέγεθος.
Εδώ είναι η κιθάρα: http://www2.epiphone.com/U3/
Την LP Ultra III την αγόρασα για διάφορους λόγους, ο κυριότερος όμως είναι πως πρόκειται για USB κιθάρα. Επειδή φοιτώ στο εξωτερικό, δεν είχα κανένα τρόπο να παίζω ηλεκτρική στην Αγγλία όπου ζω. Παρ'ότι έχω μια Maudio Fasttrack Pro, είμαι χρήστης Linux και έχω αντιμετωπίσει χοντρά προβλήματα με τον ήχο όταν πρόκειται για Real Time guitar effects. Ο άλλος λόγος είναι πως ήθελα ένα όργανο πιο versatile από το συνηθισμένο, διότι καιρό τώρα έχω σταματήσει να παίζω αυτήν την βαριά μέταλ της εφηβείας μου (ακόμα το κάνω και αυτό) και ασχολούμαι περισσότερο με τις ρίζες μου στην ακουστική κιθάρα - οπότε η σειρά Ultra πάντα μου δημιουργούσε λιγούρα...
Η κιθάρα φίλτατοι είναι ονειρεμένη. Πρώτον δουλέυει χωρίς απολύτως κανένα πρόβλημα μιας και χρησιμοποιεί ASIO. Δεύτερον, έχει απίστευτο ήχο, φοβερή ποιότητα κατασκευής, φοβερό versatility, και είναι και βούτυρον στο παίξιμο (καμμία σχέση με την παλιά μου Studio). Όντας chambered, είναι εύκολη και στο κουβάλημα και πιο άνετη. Γενικά είμαι ερωτευμένος. Βλέπω απο δω και απο κει διάφορα ποστ που κατακερματίζουν τις κινέζικες Epi τις τωρινές. Έχω να πω, δώστε μία ευκαιρία. Εγώ είχα στραφεί σε άλλες εταιρείες για ένα διάστημα αλλά έμεινα με το στόμα ανοιχτό οταν συνέδεσα την Epi.
Πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοπαινέψω. Οι μαγνήτες της είναι οι καινούριοι Probuckers της Epiphone, απομίμηση των Burstbuckers Pro. Και μέχρι τώρα δε με έχουν απογοητέυσει, ανταποκρίνονται μέχρι στιγμής καλύτερα απο τους (πιθανότατα) πολύ ακριβότερους SDs που κουβαλάει η Studio μου. Από Bluesy OD σε βαρύ μέταλ ήχο, οι μαγνήτες τα έχουν δώσει όλα. Στα καθαρά χρησιμοποιώ τον NanoMag, ο οποίος με φτιάχνει ατελείωτα γιατί ξεκίνησα με ακουστική κιθάρα όπως προείπα. Μέχρι και το tuner που έχουν ενσωματώσει, που γέλαγα όταν το είδα, έχω καταλήξει να το χρησιμοποιώ συνέχεια διότι είναι τόσο εύκολο! Να πω επίσης πως η κιθάρα έρχεται με το Guitar Rig χωρίς κάποιο έξτρα κόστος, κάτι το οποίο απλά ανεβάζει το value-for-money της στα ύψη για όποιον το χρησιμοποιεί.
Τέλος πάντων, το παρατράβηξα πρωινιάτικα. Ήθελα να καταλήξω στο εξής: χαζεύοντας τα ποστ, είδα πως πολλοί εδώ μέσα ακόμα είναι άκρως ενάντιοι στις Epi/Gibson και σε πολλές περιπτώσεις προσπαθούν να αποτρέψουν κόσμο από το να αγοράσει αυτές τις κιθάρες, λέγοντας δίαφορα περί ποιότητος ως προς την τιμή, και για τα κινέζικα εργοστάσια και όλα αυτά. Η κιθάρα μου παιδία ήτανε B-Stock. Την πήρα 80 ευρώ κάτω από την τιμή της. Ακόμα δεν έχω βρει τίποτα που να μου λέει πώς είναι κατώτερης ποιότητος. Μάλιστα, είναι σαφέστατα ανώτερη απο την κορεάτικη (που εκθειάζονται σε σχέση με την Κίνα) προηγούμενη κιθάρα μου.
Οπότε, μιας και δεν έχω κάποιον άλλο να συζητήσω το αντικείμενο, είπα να έρθω εδώ να κάνω κουβέντα με τους υπόλοιπους συμπατριώτες μουσικούς (αν και εγώ ακόμα στο δρόμο προς αυτόν τον τίτλο βρίσκομαι). Αν είμαι σε λάθος φόρουμ ας μετακινήσει κάποιος το θρεντ, πάει καιρός που δεν έχω ποστάρει οπότε συγχωρέστε με...
Πάρτε και δύο φωτογραφιούλες έτσι για να έχουμε να λέμε.
Κλιπάκια τέτοια ώρα δεν κάνω, συν το ότι δεν έχω κάτσει να ηχογραφήσω ποτέ μου κιθάρα (μόνο φωνή). Άμα επειμείνετε ίσως σας πάρω τα αυτιά με το άθλιο παίξιμό μου άλλη φορά. ;D
Και τέλος καλή χρονιά σε όλους!
Πάνε 2-3 χρόνια που δεν έχω ποστάρει και οι περισσότεροι μάλλον θα είστε κάπως χαρούμενοι γι αυτό. Είπα λοιπόν με τον καινούριο χρόνο να επιστρέψω να σας τη χαλάσω πάλι ;D
Πλάκα κάνω εννοείται. Ο λόγος που αποφάσισα να ποστάρω είναι επειδή σε αυτά τα περασμένα χρόνια ωρίμασα σαν άνθρωπος (μπαααα) και σαν μουσικός (ΜΠΑΑΑΑ) και ήθελα να μοιραστώ την πρόσφατη χαρά μου με την αγορά του πολυπόθητου δεύτερου οργάνου μου, με το οποίω θα σας πρήζω (εσάς λεκτικά και τους γείτονες ηχητικά) ;D
Αποφάσισα λοιπόν, χωρίς πολλή σκέψη, να αγοράσω μία Epiphone Les Paul Ultra III. Είμαι δυστυχώς αθεράπευτος LesPaulάκιας. Ένοχος, αλλά πραγματικά καμμία άλλη κιθάρα δε μου κάθεται τόσο καλά, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο οτι (περιέργως πως) νοιώθω πιο άνετα όταν παίζω με LP, παρά το βάρος τους και το (σχετικά) μικρό τους μέγεθος.
Εδώ είναι η κιθάρα: http://www2.epiphone.com/U3/
Την LP Ultra III την αγόρασα για διάφορους λόγους, ο κυριότερος όμως είναι πως πρόκειται για USB κιθάρα. Επειδή φοιτώ στο εξωτερικό, δεν είχα κανένα τρόπο να παίζω ηλεκτρική στην Αγγλία όπου ζω. Παρ'ότι έχω μια Maudio Fasttrack Pro, είμαι χρήστης Linux και έχω αντιμετωπίσει χοντρά προβλήματα με τον ήχο όταν πρόκειται για Real Time guitar effects. Ο άλλος λόγος είναι πως ήθελα ένα όργανο πιο versatile από το συνηθισμένο, διότι καιρό τώρα έχω σταματήσει να παίζω αυτήν την βαριά μέταλ της εφηβείας μου (ακόμα το κάνω και αυτό) και ασχολούμαι περισσότερο με τις ρίζες μου στην ακουστική κιθάρα - οπότε η σειρά Ultra πάντα μου δημιουργούσε λιγούρα...
Η κιθάρα φίλτατοι είναι ονειρεμένη. Πρώτον δουλέυει χωρίς απολύτως κανένα πρόβλημα μιας και χρησιμοποιεί ASIO. Δεύτερον, έχει απίστευτο ήχο, φοβερή ποιότητα κατασκευής, φοβερό versatility, και είναι και βούτυρον στο παίξιμο (καμμία σχέση με την παλιά μου Studio). Όντας chambered, είναι εύκολη και στο κουβάλημα και πιο άνετη. Γενικά είμαι ερωτευμένος. Βλέπω απο δω και απο κει διάφορα ποστ που κατακερματίζουν τις κινέζικες Epi τις τωρινές. Έχω να πω, δώστε μία ευκαιρία. Εγώ είχα στραφεί σε άλλες εταιρείες για ένα διάστημα αλλά έμεινα με το στόμα ανοιχτό οταν συνέδεσα την Epi.
Πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοπαινέψω. Οι μαγνήτες της είναι οι καινούριοι Probuckers της Epiphone, απομίμηση των Burstbuckers Pro. Και μέχρι τώρα δε με έχουν απογοητέυσει, ανταποκρίνονται μέχρι στιγμής καλύτερα απο τους (πιθανότατα) πολύ ακριβότερους SDs που κουβαλάει η Studio μου. Από Bluesy OD σε βαρύ μέταλ ήχο, οι μαγνήτες τα έχουν δώσει όλα. Στα καθαρά χρησιμοποιώ τον NanoMag, ο οποίος με φτιάχνει ατελείωτα γιατί ξεκίνησα με ακουστική κιθάρα όπως προείπα. Μέχρι και το tuner που έχουν ενσωματώσει, που γέλαγα όταν το είδα, έχω καταλήξει να το χρησιμοποιώ συνέχεια διότι είναι τόσο εύκολο! Να πω επίσης πως η κιθάρα έρχεται με το Guitar Rig χωρίς κάποιο έξτρα κόστος, κάτι το οποίο απλά ανεβάζει το value-for-money της στα ύψη για όποιον το χρησιμοποιεί.
Τέλος πάντων, το παρατράβηξα πρωινιάτικα. Ήθελα να καταλήξω στο εξής: χαζεύοντας τα ποστ, είδα πως πολλοί εδώ μέσα ακόμα είναι άκρως ενάντιοι στις Epi/Gibson και σε πολλές περιπτώσεις προσπαθούν να αποτρέψουν κόσμο από το να αγοράσει αυτές τις κιθάρες, λέγοντας δίαφορα περί ποιότητος ως προς την τιμή, και για τα κινέζικα εργοστάσια και όλα αυτά. Η κιθάρα μου παιδία ήτανε B-Stock. Την πήρα 80 ευρώ κάτω από την τιμή της. Ακόμα δεν έχω βρει τίποτα που να μου λέει πώς είναι κατώτερης ποιότητος. Μάλιστα, είναι σαφέστατα ανώτερη απο την κορεάτικη (που εκθειάζονται σε σχέση με την Κίνα) προηγούμενη κιθάρα μου.
Οπότε, μιας και δεν έχω κάποιον άλλο να συζητήσω το αντικείμενο, είπα να έρθω εδώ να κάνω κουβέντα με τους υπόλοιπους συμπατριώτες μουσικούς (αν και εγώ ακόμα στο δρόμο προς αυτόν τον τίτλο βρίσκομαι). Αν είμαι σε λάθος φόρουμ ας μετακινήσει κάποιος το θρεντ, πάει καιρός που δεν έχω ποστάρει οπότε συγχωρέστε με...
Πάρτε και δύο φωτογραφιούλες έτσι για να έχουμε να λέμε.
Κλιπάκια τέτοια ώρα δεν κάνω, συν το ότι δεν έχω κάτσει να ηχογραφήσω ποτέ μου κιθάρα (μόνο φωνή). Άμα επειμείνετε ίσως σας πάρω τα αυτιά με το άθλιο παίξιμό μου άλλη φορά. ;D
Και τέλος καλή χρονιά σε όλους!
