Ένα άρθρο του Κ. Καββαθά για τον ειδικό τύπο και τους αναγνώστες του

[raindog]

Μάλλον (την εποχή που τον διάβαζα) έμενα περισσότερο στο ότι

πολλά από τα οποία γράφει είναι αδιαμφισβήτητα σωστά

και όχι στα υπόλοιπα που λες, που όντως έχουν κάποια βάση.

Και μάλλον κι εσύ το ίδιο έκανες, διαφορετικά δε θα τον διάβαζες για μια δεκαετία...

 

[Evilnye]

Οτι είναι πρωκτικά καθηλωμένοι τεχνοκράτες.

Θυμήσου να το συζητήσουμε αυτό στην επόμενη συνάντηση

Γενικά, όλα αυτά είναι τυπικά χαρακτηριστικά της ψυχοσύνθεσης ατόμων που έχουν ανάγκη να έχουν μονίμως το "κοινό" τους και να μιλούν/γράφουν ακατάπαυστα παρότι τα όσα νέα είχαν να κομίσουν έχουν εξαντληθεί προ πολλού. Χρονογραφήματα για την τουαλέτα, if you ask me...

Αυτή η περιγραφή... κάτι μου θυμίζει κάτι μου θυμίζει...

και όχι μη πάει ο νους σας δε σκέφτομαι μόνο έναν. Έχει πολλά μέλη το νοιζ

 

[skantzos]

Επειδή συχνά προβάλλεται η άποψη οτι εδω μιλάμε μονο για λάμπες, πετάλια και finishes, έκρινα καλό να μοιραστώ αυτό το άρθρο που πέτυχα κατά τύχη. Προσωπικά, βρίσκω πολλά στοιχεία που αντικατοπτρίζουν και τη δική μου θέση πάνω στο επίπεδο συζήτησεων που έχουμε συχνά εδώ για θέματα φαινομενικά άσχετα με τη μουσική.

http://library.techlink.gr/4t/article-main.asp?mag=1&issue=509&article=11518

Η διαφορά του ειδικού τύπου με ένα φόρουμ είναι ότι εκεί γράφουν κυρίως ειδικοί δημοσιογράφοι, ενώ εδώ όποιος θέλει Αυτό έχει το πλεονέκτημα της λαϊκής συμμετοχής και το μειονέκτημα ότι μπορεί ένας κανιμόθριος να σου πει πώς να συνδέσεις τον ενισχυτή σου και να καταλήξεις με καμμένο σπίτι

Η άλλη διαφορά του ειδικού τύπου είναι ότι η ανεξαρτησία του είναι υπό αίρεση καθώς είναι τίγκα στην (κρυφή και φανερή) διαφήμιση. Αν το καλοσκεφτείς στις σελίδες ενός ειδικού περιοδικού υπάρχουν

α. διαφημίσεις (κανονικές)

β. νέα της αγοράς (έμμεση διαφήμιση)

γ. κριτικές προϊόντων (διπλά έμμεση διαφήμιση) όπου ποτέ δεν αναφέρεται ότι ένα προϊόν είναι κακό

πολλά τα λεφτά Άρη  8)