Dream Theater - Lark's tongues in Aspic (King Crimson cover)

[panagiotis]

http://www.youtube.com/watch?v=q-sIfig3W1Q

Για πείτε καμιά γνώμη ρε παίδες...

ωραίο μου φάνηκε εμένα, αν πρόκειται για απλή επανεκτέλεση με πιο σύγχρονο ήχο....

...και κάπου εδώ βλέπω στο βάθος τον bluezlick να ωρύεται.. "ιδού η απόδειξη για το ότι οι Theater είναι απλοί κλέφτες των 70's συνάδελφών τους..." ;D ;D

 

[PetrucciGR]

Εχεις δίκιο. Το παίζουν πολύ καλά μέν αλλά καθαρά επανακτέλεση.

Dream Theater Rule !!!!!!

 

[Nestoras]

T' αριστουργήματα δεν έχει νόημα να τα πολυπειράζεις, ωραία εκτέλεση έτσι κι αλλιώς. Όσοι απο εσάς έχετε δεί σε DVD συναυλίες των Crimson ή έχετε ακούσει τα live τους (από τα '70'ς) θα έχετε καταλάβει τι φασαρία έκαναν. Αν δεν έχετε το συγκεκριμένο άλμπουμ των Crimson σε βινύλιο υπάρχουν επανεκδόσεις σε cd σε εξευτελιστικές τιμές, πάρτε το ανήκει στα desert island discs.

 

[Sakis_Gallo]

ισως το αγαπημενο μου crimson Κοματι μαζι με το starless(γενικα αυτη η περιοδος τους με τρελενει)

κ οπως ειπε κ ο νεστορας

ή έχετε ακούσει τα live τους (από τα '70'ς) θα έχετε καταλάβει τι φασαρία έκαναν.

εχω πολλα απο αυτην την περιοδο κ τα σπαγανε απιστευτα συν που τζαμαρανε συνεχεια!

καθε Live εχει τουλαχιστον 2 αγνωστα κοματια....

ον τοπικ γιατι για τους crimson Μπορω να γραφω μεχρι να πεσει ο server

αυτο το κοματι χωρις βιολι ειναι σαν γυναικα χωρις βυζια.....

ο πορτνοι για ακομα μια φορα αναγουλιαστικος αυτος ο ηχος του ρε παιδι μου στο λαιμο μου καθετε.....

το μονο που το σωζει το κοματι ειναι που δεν τραγουδαει η Λαμπρη

 

[panagiotis]

Ψιλο-άσχετο αλλά μιας και θίχτηκε το θέμα...

ποτέ δεν τόλμησα να αναδείξω προσωπικά κάποιο κομμάτι των Crimson ως το "αγαπημένο μου" πόσο μάλλον κάποιο άλμπουμ τους (από In the court... μέχρι και Discipline).....

Το καθένα ξεχωριστό για τους δικούς του λόγους. Το καθένα με τη δική του μουσική αξία, στα αυτιά μου τουλάχιστον. Κι αυτό ήταν ένα απ' τα πράγματα που απ' όταν τους πρωτο-άκουσα και ασχολήθηκα μαζί τους, με συνάρπαζε (όπως και με τα υπόλοιπα βρετανικά 70's prog μεγαθήρια).

Όπως και να 'χει, αιώνιος σεβασμός στον Πορφυρό Βασιλιά!!

 

[Sakis_Gallo]

oi crimson εχουν ΜΟΝΟ δισκαρους πως να το κανουμε! ;D

 

[fatalv]

oi crimson εχουν ΜΟΝΟ δισκαρους πως να το κανουμε! ;D

ΤΕΡΑΣΤΙΑ αλήθεια!!!

Αξίωμα για να ακριβολογούμε...

 

[eyeprotocol]

Όλες οι επανεκτελέσεις παλιού υλικού που ακούω από τους Dream Theater έχουν το ίδιο πρόβλημα: τα μέλη των Theater φαίνεται ότι το μόνο που "πιάνουν" από τα πρωτότυπα κομάτια είναι η δεξιοτεχνική τους διάσταση. Την οποία μιμούνται ικανοποιητικά.

Όμως, το Lark's Tongues In Aspic δεν είναι μόνο μία ακολουθία ακόρντων ή μία συστοιχία μελωδιών για να βγάλει ο κάθε κλαπατσιμπανάς το άχτι του. Γράφτηκε κάτω από τις διδαχές συγκεκριμένης φιλοσοφικής ομάδας, την οποία ο Fripp σπούδαζε για χρόνια και της οποίας ο ακρογωνιαίος λίθος είναι η λέξη "πειθαρχία", λέξη (και άποψη) που τελικά ο Fripp επέβαλε στην τελευταία περίοδο του γκρουπ, εκείνη που ξεκίνησε με το Discipline.

Απορρίπτω αυτό που άκουσα και παύω να ασχολούμαι με τους DT και τη μανία τους να "διασκευάζουν" πράγματα που - ολοφάνερα - δεν κατανοούν.

 

[Nestoras]

ΤΕΡΑΣΤΙΑ αλήθεια!!!

Αξίωμα για να ακριβολογούμε...

Μόνο δισκάρες έχουν και οι Premiata Forneria Marconi εξώφυλλο των οποίων έχεις χρησιμοποιήσει σαν picture διακριτικό σου.

 

[panagiotis]

Όλες οι επανεκτελέσεις παλιού υλικού που ακούω από τους Dream Theater έχουν το ίδιο πρόβλημα: τα μέλη των Theater φαίνεται ότι το μόνο που "πιάνουν" από τα πρωτότυπα κομάτια είναι η δεξιοτεχνική τους διάσταση. Την οποία μιμούνται ικανοποιητικά.

Όμως, το Lark's Tongues In Aspic δεν είναι μόνο μία ακολουθία ακόρντων ή μία συστοιχία μελωδιών για να βγάλει ο κάθε κλαπατσιμπανάς το άχτι του. Γράφτηκε κάτω από τις διδαχές συγκεκριμένης φιλοσοφικής ομάδας, την οποία ο Fripp σπούδαζε για χρόνια και της οποίας ο ακρογωνιαίος λίθος είναι η λέξη "πειθαρχία", λέξη (και άποψη) που τελικά ο Fripp επέβαλε στην τελευταία περίοδο του γκρουπ, εκείνη που ξεκίνησε με το Discipline.

Απορρίπτω αυτό που άκουσα και παύω να ασχολούμαι με τους DT και τη μανία τους να "διασκευάζουν" πράγματα που - ολοφάνερα - δεν κατανοούν.

Απολύτως σεβαστή η άποψή σου.... και μόνο που την εκφέρει ένας ακροατής σαν και 'σένα. Αλλά.

Μήπως πέφτουμε (πέφτεις/πέφτετε) στην παγίδα της προκατειλημμένης ακρόασης (κακό πράγμα στη μουσική, αναμφισβήτητα); Έχουμε δηλαδή μια εικόνα στο μυαλό μας για δαύτους και απλά το ακούμε για να την επιβεβαιώσουμε. Ακόμα κι αν εν τέλει δεν την επιβεβαιώνουν.

Και δεν το λέω μόνο για έναν αρνητικά προκατειλημμένο ακροατή, αλλά και για το αντίθετο, που δεν αποκλείω να συμβαίνει με τύπους σαν και 'μένα.

Είπα εξ αρχής πως η γνώμη σου έχει βαρύνουσα σημασία (σε σύγκριση με τη δικιά μου πχ), απλά επισημαίνω πράγματα. Παγίδες.

 

[eyeprotocol]

Μήπως πέφτουμε (πέφτεις/πέφτετε) στην παγίδα της προκατειλημμένης ακρόασης (κακό πράγμα στη μουσική, αναμφισβήτητα); Έχουμε δηλαδή μια εικόνα στο μυαλό μας για δαύτους και απλά το ακούμε για να την επιβεβαιώσουμε. Ακόμα κι αν εν τέλει δεν την επιβεβαιώνουν.

Μα, εγώ δεν έχω καμία κακή γνώμη για τους DT γενικώς. Το δικό ΤΟΥΣ υλικό, το έχω ακούσει αρκετά και το έχω εκτιμήσει. Αλλά - ξέρεις - πολλά καταλαβαίνουμε για κάποιον από τον τρόπο με τον οποίο λέει ένα ανέκδοτο που έχουμε ξανακούσει. Ή αλλιώς, έχουν πέσει στην εκτιμησή μου από τότε που άρχισε αυτή η ιστορία με τις διασκευές.

 

[Alchemist]

Το άκουσα καλό αλλά δεν έχει κάτι τόσο ιδιαίτερο ώστε να ξεφύγει από τη μετριότητα. Κρίμα γιατί πάνε χρόνια από τότε που άκουσα κάτι πραγματικά δυνατό από Theater.

Απορρίπτω αυτό που άκουσα και παύω να ασχολούμαι με τους DT και τη μανία τους να "διασκευάζουν" πράγματα που - ολοφάνερα - δεν κατανοούν.

Εγώ δεν παύω (ακόμα) να ασχολούμαι με τους DT, συμφωνώ όμως απόλυτα στο ότι έχουν ένα κόλλημα με τις διασκευές που πολλές φορές τους έχει οδηγήσει στο να βγάλουν δουλειές με αποτελέσματα... αμφίβολα. :-X

 

[panagiotis]

Μα, εγώ δεν έχω καμία κακή γνώμη για τους DT γενικώς. Το δικό ΤΟΥΣ υλικό, το έχω ακούσει αρκετά και το έχω εκτιμήσει. Αλλά - ξέρεις - πολλά καταλαβαίνουμε για κάποιον από τον τρόπο με τον οποίο λέει ένα ανέκδοτο που έχουμε ξανακούσει. Ή αλλιώς, έχουν πέσει στην εκτιμησή μου από τότε που άρχισε αυτή η ιστορία με τις διασκευές.

Δεκτόν.

Με συγχωρείς που βιάστηκα να βγάλω συμπέρασμα (επίσης κακό πράγμα ) για τη σχέση με τους DT.

 

[eyeprotocol]

Ιδού, βρήκα μία καλύτερη διασκευή από αυτή των DT. Μάλιστα, ο κιθαρίστας παίζει καθιστός, προς τιμήν του Fripp υποθέτω.

 

[fatalv]

Μόνο δισκάρες έχουν και οι Premiata Forneria Marconi εξώφυλλο των οποίων έχεις χρησιμοποιήσει σαν picture διακριτικό σου.

Δε θα μπορούσα ΠΟΤΕ να αντιλέξω...

 

[Sakis_Gallo]

Όλες οι επανεκτελέσεις παλιού υλικού που ακούω από τους Dream Theater έχουν το ίδιο πρόβλημα: τα μέλη των Theater φαίνεται ότι το μόνο που "πιάνουν" από τα πρωτότυπα κομάτια είναι η δεξιοτεχνική τους διάσταση. Την οποία μιμούνται ικανοποιητικά.

Όμως, το Lark's Tongues In Aspic δεν είναι μόνο μία ακολουθία ακόρντων ή μία συστοιχία μελωδιών για να βγάλει ο κάθε κλαπατσιμπανάς το άχτι του. Γράφτηκε κάτω από τις διδαχές συγκεκριμένης φιλοσοφικής ομάδας, την οποία ο Fripp σπούδαζε για χρόνια και της οποίας ο ακρογωνιαίος λίθος είναι η λέξη "πειθαρχία", λέξη (και άποψη) που τελικά ο Fripp επέβαλε στην τελευταία περίοδο του γκρουπ, εκείνη που ξεκίνησε με το Discipline.

συμφωνω τοσο πολυ μαζι σου

 

[fatalv]

συμφωνω τοσο πολυ μαζι σου

Έεεελα!! Δε το ξέραμε! ;D ;D

 

[sepsis]

Δεν ξέρω τι να πω actually.

Το όλο θέμα με το συναίσθημα και τους DT (και γενικά το συναίσθημα στις διασκευές) είναι χιλιοειπωμένο και οι DT έχουν ένα αρκετά άσχημο όνομα. Παράξενο από τη μία καθώς έχουν αρκετά μελωδικά/ατμοσφαιρικά κομμάτια δεκτόν από την άλλη λόγω της μεγαλύτερης προσοχής τους στην τελειότητα.

Προσωπικά, δεν είμαι κανάς πορωμένος KC οπαδός. Ειλικρινά, αν δεν άκουγα DT δεν θα χα ανακαλύψει ούτε τους Pink Floyd, Yes, Κansas, King Crismon, Steve Morse και τα άπειρα άλλα που είναι παλιότερα της εποχής μου.

Έχω να επισημάνω κάτι. Θα το πω με πολύ επιφυλακτικότητα γιατί δεν έχω κάποιο συναισθηματικό δέσιμο με τους king crimson έτσι ίσως να μην μπορώ να τους πιάσω αλλά μήπως η παραγωγή έχει σχέση με το να φαίνεται ένα κομμάτι "ασυναίσθητο"? Τι εννοώ:

Το κομμάτι γράφτηκε προφανώς ξεχωριστά. Δεν κάθισαν όλοι μαζί να το ηχογραφήσουν ταυτόχρονα σαν μπάντα αλλά ξεχωριστά τα όργανα και θα έγιναν λογικά και συμπληρωματικές ηχογραφήσεις κτλπ. Ε, λογικό είναι να μην ακούγεται "φυσικό"="με συναίσθημα" μιας και δεν ηχογραφήθηκε έτσι. Ενώ, το βιντεάκι παραπάνω ακούγεται "καλύτερα" εξαιτίας του χάλια ήχου και το ότι παίζεται από μπάντα που αυτομάτως το κάνει πιο "συναισθηματικό".  

Και αυτό το θέμα της παραγωγής νομίζω κατοπτρίζεται πάρα πολύ στις διασκευές των τελευταίων ετών. Όπου σε αυτές τις διασκευές τα κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι οι...πραγματικά διασκευές και όχι οι επανεκτελέσεις όπως γίνεται τελευταία

Και το λεω γιατί οι DT έχουν δείξει ότι "αγαπάνε" αυτές τις μπάντες που διασκευάζουν και πιστεύω ότι όποιος παρακολουθεί τα bootlegs τους που παίζουν συχνά διασκευές (ή ακόμα και στο dvd που παίζαν yes) βγάζαν αυτό το συναίσθημα που λείπει από τις ηχογραφήσεις.

 

[Sakis_Gallo]

Γράφτηκε κάτω από τις διδαχές συγκεκριμένης φιλοσοφικής ομάδας, την οποία ο Fripp σπούδαζε για χρόνια και της οποίας ο ακρογωνιαίος λίθος είναι η λέξη "πειθαρχία", λέξη (και άποψη) που τελικά ο Fripp επέβαλε στην τελευταία περίοδο του γκρουπ, εκείνη που ξεκίνησε με το Discipline.

διαβασε αυτο ξανα προσεκτικα!

επισης να προσθεσω οτι εγω οταν κολησα με KC για τρεις μηνες δεν ακουγα τπτ αλλο περα απο αυτο το γκρουπ(οπως jethro tull για ενα χρονο)

με λιγα λογια τετοια γκρουπ δεν παιζανε απλα μουσικη αλλα πισω απο τη μουσικη τους υπηρχε κ μια φιλοσοφια ενας τροπος σκεψης αλλα κ αποδοσης αυτων που ειχαν στο μυαλο τους!

τα περισσουερα metal prog γκρουπ οπως k οι DT η μονη φιλοσοφια που εχουν ειναι το παπατσιλικι! μουσικη καρατε οπως ειχε πει καποτε κ ενας φιλος(οκ σταματαω εδω..........   )