Αν και με κάλυψε στα περισσότερα ο Nikodemos, ας προσθέσω μερικά πραγματάκια που ίσως σε ενδιαφέρουν.
Αυτή η κατασκευή, είναι όντως μια παραλλαγή του κλασικού diaphragmatic absorber (ή πάνελ ή membrane κτλ.) και είναι κουρδισμένη κατασκευή, τόσο ως προς την κεντρική της συχνότητα απορρόφησης της, όσο και προς το Q.
Υπάρχουν πολλές κατασκευαστικές παράμετροι που πρέπει να λάβεις υπ'όψιν αν θες να κάνεις κάτι τέτοιο, αλλά -χωρίς να μπαίνω σε λεπτομέρειες που ίσως δεν σε ενδιαφέρουν- η γνώμη μου είναι, ότι αυτή η κατασκευή πρέπει να είναι το τελευταίο βήμα όσον αφορά την ακουστική διόρθωση ενός χώρου (ως προς την απορρόφηση) καθώς καλείται να αντιμετωπίσει πολύ "στοχευμένα" προβλήματα σε συγκεκριμένες συχνότητες/νότες, που οφείλονται συνήθως στα εκάστοτε προβληματικά axial room modes, που μπορεί να επιμένουν ακόμα και όταν έχουμε δοκιμάσει όλες τις άλλες "γενικές" λύσεις.
Με λίγα λόγια, μην ξεκινάς να φτιάξεις κάτι τέτοιο, αν δεν ξέρεις σε ποιες νότες έχεις πρόβλημα, και πόσες νότες τριγύρω επηρρεάζονται. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα καταλήξεις με κάτι το οποίο είτε δεν θα απορροφά καθόλου, ή θα απορροφά σε λάθος συχνότητες, ή θα τρίζει τόσο πολύ που θα είναι για πέταμα!
Προτείνω πρώτα να κάνεις μια μέτρηση του χώρου σου με ένα φτηνό πυκνωτικό μικρόφωνο μετρήσεων ή ντεσιμπελόμετρο, ώστε να πάρεις μια ιδέα του "πού βρίσκεσαι" και μετά να κινηθείς αναλόγως. Είναι αφελές να ξεκινήσεις να λύσεις ένα πρόβλημα που δεν γνωρίζεις, ειδικά με αυτές τις κατασκευές, που μπορούν να είναι "χειρουργικές" σε ακρίβεια.
BitCollector είπε:
Όταν λες "διαφορετική αρχή απορρόφησης" εννοείς τη διαφορά πίεσης που δημιουργεί το ηχητικό κύμα μεταξύ του εσω-εξωτερικού του κυλίνδρου;
Οι απλές -ογκώδεις- μπασοπαγίδες από "μασίφ" μονωτικό υλικό, βασίζονται στην απ'ευθείας "επαφή" του ηχητικού κύματος με την μόνωση, ώστε να μετατρέπεται ακουστική ενέργεια σε θερμική στο εσωτερικό της. Είναι πιο αποδοτικές όταν το μονωτικό υλικό έχει πάχος ίσο με τουλάχιστον ένα τέταρτο του μήκους κύματος της κατώτατης συχνότητας που σε ενδιαφέρει, γιατί έτσι σιγουρεύεσαι ότι το μονωτικό υλικό "πετυχαίνει" ένα τουλάχιστον από τα σημεία μέγιστης πίεσης/υποπίεσης ανά περίοδο του κύματος, όπου φυσικά είναι πιο αποδοτικό. Αυτό βέβαια δεν είναι πρακτικό γιατί πχ. στα 50Hz το 1/4 του μήκους κύματος είναι πάνω από 1,5 μέτρο!
Οι υπόλοιπες απορροφητικές διατάξεις (όπως και αυτή που σε ενδιαφέρει) λειτουργούν με συντονισμό. Δηλαδή χρησιμοποιούν τη φυσική συχνότητα συντονισμού μιας κατασκευής για να τη θέσουν σε δόνηση (είτε την ίδια την κατασκευή, είτε κάποιο διάφραγμα προσαρμοσμένο πάνω της) και η απορρόφηση επιτυγχάνεται με μετατροπή της ακουστικής ενέργειας σε κινητική στο ίδιο το σώμα ή το διάφραγμα, υποβοηθούμενη ενίοτε και από το "ασυμπίεστο" του αέρα στo εσωτερικό της. Αυτή η κατηγορία έχει πολλές παραμέτρους που καθορίζουν το "κούρδισμα" της απορρόφησης, γι'αυτό απαιτούν αρκετή μελέτη και πολύ προσεκτική κατασκευή.
Συμβουλή μου -και εμένα- είναι να ξεκινήσεις με πιο broadband κατασκευές, και μετά να κινηθείς σε κάτι πιο εξεζητημένο, αν συνεχίσεις να έχεις σημαντικά προβλήματα. Και πρώτα απ'όλα μέτρηση του χώρου. Χωρίς αυτήν, δεν ξεκινάς καν.
Καλούς πειραματισμούς
)
