Ωραίο το θρεντ Βαγγέλη. Να πω και κάτι ακόμα. Εκτός απο το γεγονός πως η Εκκλησία και δή η Εκκλησία των εγχρώμων Αμερικανών είναι πηγή απο την οποία ξεπηδάνε άπειροι μουσικοί, όλων των οργάνων, και δείτε πόσοι μουσικοί στις ΗΠΑ δηλώνουν Christian & Worship players,
μιλάμε για εντελώς διαφορετική χώρα και κουλτούρα.
Πας με το αυτοκίνητο, ανοίγεις το ραδιόφωνο και δεν ξέρεις ποιόν σταθμό να πρωτοακούσεις... Θυμάμαι πόση εντύπωση μου έκανε αυτό, σε σύγκριση με την Ελλάδα που έκανα ζάπιγικ στο ραδιόφωνο, και μετά απο 30 σταθμούς που παίζανε λαικά, δημοτικά, σκυλάδικα, παπαρολογίες τάχα μου ειδήσεις, τοπικά θέματα, διαφημίσεις, τον σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, αθλητικά του Ολυμπιακού, αθλητικά της ΑΕΚ, αθλητικά του Παναθηναικού,Πανιωνίου,ΠΑΟΚ. Αστέρα Φυλής και δέν συμμαζεύεται, Ραπ, βαλκανικά τρομπόνια, House, Dance, mainstream pop, Trance, Ρεμπέτικα, Εντεχνο-κλαψιάρικα, άτεχνα και ότι βάλει ο νούς σου, και τελικά έβρισκα ένα σταθμό να παίζει ΚΑΛΗ μουσική, και μετά απο 2 χιλιόμετρα τον έχανα!!!
Και πας Αμερική, ανεξαρτήτως πόλης, και δεν ξέρεις που να αφήσεις το ράδιο να παίξει...
Απο την μία με πιάνανε τα γέλια, και απο την άλλη τα κλάματα...
Αυτό και μόνο το γεγονός φτάνει να φτιάξει καλούς μουσικούς, ή μάλλον φτάνει για να γίνουν καλύτεροι οι μουσικοί που παίζουν ήδη. Οι Εκκλησία στις ΗΠΑ, είναι ένας χώρος πολύ ευρύτερης έννοιας απο ότι στην Ελλάδα, πρωτοστατεί σε θέματα κοινωνικά, με έμφαση στην προσφορά, τα οποία δεν άπτονται άμεσα της πίστης. Στο συγκεκριμένο θέμα που συζητάμε πάντως, η μουσική είναι άμεσα δεμένη με την πίστη, αποτελώντας μέσο λατρευτικής έκφρασης. Μουσικοί όλων των οργάνων και τραγουδιστές ξεπηδάνε μέσα απο αυτό το απίστευτο μουσικό χωνευτήρι, όπως ξεπηδάνε οι ποδοσφαιριστές απο τις ακαδημίες ποδοσφαίρου της Ολλανδίας και οι μπασκετμπωλίστες απο τις ακαδημίες της Σεβίας.
Όπου υπάρχει μαζική προσέλευση παιδιών που ασχολούνται με ένα αντικείμενο, εννοείται οτι θα εμφανιστούν μικρά και μεγάλα ταλέντα.
Και επειδή στην χώρα μας η σοβαρή ενασχόληση με οτιδήποτε αντικείμενο είναι μάλλον σπάνια, σπάνια εμφανίζονται και μεγάλα ταλέντα σε οποιονδήποτε τομέα.
Ο λόγος που όλοι οι μικροί ντράμμερς είναι μαύροι πάντως, έχει να κάνει με το ότι αυτή η παράδοση με την συνοδεία της χορωδίας απο μουσιικά όργανα, είναι μαύρη υπόθεση.
Οι λευκοί Καθολικοί τραγουδάνε τους ψαλμούς τους απο τα συναξάρια τους, οι διαμαρτυρόμενοι το ίδιο, και οι μαύροι Ευαγγελιστές πάντα με μια ωραία μπαντούλα ;D
Γι αυτό άν είσαι Ιταλικής καταγωγής, τρώς σπαγγέτι απο τα 4, και γίνεσαι καλός ντράμερ στα 20 ας πούμε, και αν είσαι Ιρλανδικής, πίνεις ουίσκι στο μπιμπερόν σου, και γίνεσαι καλός ντράμμερ στα 16 σου
Άν είσαι Αφροαμερικανός, πάς στην Εκκλησία σου κάθε Κυριακή για την λειτουργία, και 6 φορές την εβδομάδα για πρόβες για την Κυριακάτικη λειτουργία.
Και αν τραβάς και το βλαστάρι σου μαζί στην πρόβα απο τα 4, ε....
κάτι μαθαίνει σιγά - σιγά...
Όσο μας αφορά, καλά θα ήταν να μαθαίναμε και εμείς απο αυτό, παρά να ψαχνόμαστε σε επισημονικές - ιντερνετικές - βιολογικές ή παραψυχολογικές ερμηνείες του φαινομένου.
Συχνή και βαθειά επαφή με το αντικείμενο, και φτάνει. Άν υπάρχει ΚΑΙ το ταλέντο όπως λέει ο τίτλος του θρέντ, τότε εμφανίζονται οι τετράχρονοι που βλέπουμε.