BLUES WIRE - NO FOURTH EXPECTED

[ez]

Διαθέσιμη για ακρόαση ή/και αγορά στην σελίδα μας του Bandcamp μια νέα συλλογή Blues Wire με ακυκλοφόρητα κομμάτια. Υπενθυμίζω οτι σήμερα είναι bandcamp friday και τα όποια έσοδα αποδίδονται στους καλλιτέχνες δίχως κρατήσεις. Περισσότερα και πιο αναλυτικά για το περιεχόμενο της έκδοσης σε προσεχή ανάρτηση.

https://blueswire1.bandcamp.com/album/no-fourth-expected?fbclid=IwAR3MYEBYF8og-kYZtQerorfHN5xiJ34FkpACYcq-hfmYCoofiu9od77QYtQ

 

[ez]

Θέλησα να υπάρχουν δημοσιοποιημένες αυτές οι ηχογραφήσεις σε μια ενιαία έκδοση, μια βοήθεια ενδεχομένως για τον φιλόμουσο μελετητή και ιστορικό του μέλλοντος, τον δημοσιογράφο που ερευνά τα τι και πως της μουσικής σκηνής της Θεσσαλονίκης – αλλά και ευρύτερα. Κυρίως γιατί περιλαμβάνονται εδώ κομμάτια που έχω αγαπήσει ιδιαίτερα και ενώ παίζονται συχνά στο πάλκο ποτέ δε βρήκαν θέση σε κάποιον δίσκο μας, όπως και κάποιες σπάνιες εκτελέσεις τραγουδιών που είναι αμφίβολο αν θα ξαναπαιχτούν από τούτο το σχήμα. Έτσι προέκυψε αυτή η κυκλοφορία που όποιος επιθυμεί μπορεί να την ακούσει εδώ:

https://blueswire1.bandcamp.com/album/no-fourth-expected

Τα δυο πρώτα κομμάτια προέρχονται από τις πρόβες που γέννησαν τον δίσκο μας NOS, το Alabama train είναι τραγούδι του Louisiana Red και παίχτηκε με ενθουσιασμό από όλους μας για την χαρά των αναμνήσεων, μια και ο Red συνήθιζε να πατάει γκάζι προς το φινάλε προσθέτοντας ένα ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο riff κιθάρας του Lenny Kravitz. Το Peep show blues εκτελέστηκε μια και μοναδική φορά τελείως αυτοσχεδιαστικά όταν ο καλός φίλος της μπάντας Χρήστος Κατίδης ετοίμαζε κάτι για μια κοινή μας παράσταση και βρισκόμενος στο στούντιο ζήτησε κάτι αργό και δραματικά αισθαντικό.

Τα κομμάτια Death letter, Walking blues & That green guitar είναι ζωντανά ηχογραφημένα στον χώρο του Gaia που αργότερα μεσουράνησε ως Blue Barrel. Ειδική αναφορά στο πρώτο που είναι από κείνα που καμαρώνω, αφού η εκτέλεση με slide γίνεται από Λα ενώ η κιθάρα (η διαβόητη Ταβλοκάστερ μου) είναι κουρδισμένη σε Ρε ανοιχτό.

Τα Hoochie Coochie man & Holmes too προέρχονται από την συναυλία που έδωσε το Hobo Street και δεν χωρούσαν στο CD.

Στη συνέχεια, τα Mean old Frisco & Broke my baby’s heart ηχογραφήθηκαν σε μια συναυλία μας στο μπαρ Λυκίσκος. Το δεύτερο ειδικά, είναι ζήτημα να το έχουμε παίξει 2-3 φορές, το χιούμορ είναι ιδιαίτερα σε πρώτο πλάνο στην ερμηνεία ενώ όταν έρχεται η στιγμή για το σόλο, αντλώ έμπνευση από το απροσδόκητο και πολυποίκιλο στυλ του Amos Garrett για να χαθώ στη συνέχεια σε έναν παροξυσμό φρασεολογίας που δεν είναι συνήθης για τα στάνταρ μου.

Τέλος, τα Too rolling stoned, Little by little & Breznitsa είναι ζωντανή ηχογράφηση από συναυλία μας στο Uzice της Σερβίας. Και μόνο για το τελευταίο θα έκανα ότι χρειαζόταν για να κυκλοφορήσει αυτή η συλλογή, το κομμάτι που δείχνει πιο καθαρά από οιοδήποτε άλλο το δέσιμο, την σχέση και την επικοινωνία που έχουμε αναπτύξει οι τρεις μας Blues Wire τα τελευταία δέκα χρόνια τουλάχιστον.