Bedroom ή band player;

[Alchemist]

Κατά την εξέλιξη του θέματος "Shopping in Athens, Greece" του φίλτατου Earendil, υπήρξαν πολλοί που έκαναν αναφορά στους λεγόμενους bedroom players και το αντίθετο άκρο, τους band players. Όλοι όσοι ανέφεραν αυτές τις κατηγορίες δήλωσαν ότι καλύτερα να αναπτυχθεί ένα ξεχωριστό θέμα γι' αυτούς. Here it is!

Ποιά είναι άραγε η επίδραση των bedroom/band players στην αγορά; Πώς διαμορφώνουν τη διαθεσιμότητα και την ποικιλία των προϊόντων που κυκλοφορούν; Και εν τέλει, τους γουστάρετε ή σας τη δίνουν αφόρητα;

Λυσσάξτε! ;D

 

[Earendil]

Βρήκες την ώρα ρε Αντρέα να ανοίξεις thread...και τί thread...

Αν το βρω ξεκλείδωτο από βδομάδα, θα τοποθετηθώ εν εκτάσει. ;D

 

[Alchemist]

Βρήκες την ώρα ρε Αντρέα να ανοίξεις thread...και τί thread...

Αν το βρω ξεκλείδωτο από βδομάδα, θα τοποθετηθώ εν εκτάσει. ;D

Εσύ να φύγεις, σε περιμένει το νησί! 8)

Πάντως θέλω απαραιτήτως την άποψή σου όταν επιστρέψεις, δεν θα αφήσω να εκτραχυνθεί το thread...

 

[frunobulax]

Η αγορά στηρίζεται και στις 2 κατηγορίες... λογικά οι bedroom players είναι περίσσότεροι, ενώ οι band players κάνουν πολλές αγορές (και πιο δαπανηρές) και παράλληλα επιρεάζουν με τις επιλογές και τις συμβουλές τους, τους bedroom players στην αγορά οργάνων...

Μόνιμη πληγή και λάθος στην αγορά, να αντιμετωπίζονται ως "παρακατιανοί" οι bedroom players (ή αυτοί που ο μαγαζάτορας ΝΟΜΙΖΕΙ πωε είναι bedroom players).

Ενώ είμαι band player (ζω από αυτό) στα περισσότερα μαγαζιά της αθήνας έχω την αντιμετώπιση, το ύφος και τις "συμβουλές" (εκ μέρους του μαγαζάτορα) σαν να είμαι bedroom player, μάλλον επειδή δεν έχω "ύφος".... έχω γίνει μάρτυρας πολλές φορές της κακής συμπεριφοράς απέναντι στους bedroom players.... όσο λοιπόν θέλουν να δημιουργούν "κατηγορίες" παιχτών (με αγοραστικά κριτήρια) τόσο αυτοί θα χάνουν....... γιατί και οι δύο κατηγορίες (με όχι αγοραστικά αλλά με παιχτικά κριτήρια) μπορούν την σήμερον ημέρα του ίντερνετ να βρίσκουν "άκρες", τόσο θα χάνουν όλο και περισσότερο οι μαγαζάτορες.....

 

[Silot]

Ενας ορθότερος διαχωρισμός θα ήταν: Καθαρά επαγγελματίες (pro's), semi-pros, Band players, ερασιτέχνες (και περιστασιακά band players), χομπίστες / bedroom players.

Δυστυχώς φίλτατε Fruno' δεν έχεις εντελώς δίκιο. Οι bedroomers (sic) ειναι αυτοί που κινούν την αγορά, γιατί είναι αυτοί που τα χώνουν. Απο την άλλη οι καθαροί pro's είναι η πιο δυσκοίλια κατηγορία πελάτη μια που θέλει πάντα το καλύτερο αλλά το θέλει τζάμπα, και 9 στις 10 φορές "καμμένοι" απο τη νύχτα και τα sessions λειτουργούν παντελώς απαξιωτικά προς οτιδήποτε και καταλήγουν να αποθεώνουν την φτήνια κάνοντας την άποψη. Αρα δεν έχουν ιδιαίτερο εμπορικό ενδιαφέρον.

Οι ενδιάμεσες κατηγορίες λειτουργούν αρκετά πιο συνηδητοποιημένα αλλά και αρκετά πιο μπερδεμένα αναλόγως με το πού και πόσο παίζουν.

Οι semi-pros εχουν κατα μεγάλο ποσοστό αρκετά live και πρόβες στην πλάτη και συνήθως ξέρουν τι θέλουν και πραγματοποιούν αρκετά σαφής αγορές. Αυτό βέβαια αν δεν τους έχει τσακίσει η ανασφάλεια. Οι ερασιτέχνες / χομπίστες είναι οι πελάτες που έχουν ανάγκη το περισσότερο μπλά-μπλά και αναθεωρούν τα αυτονόητα εντός δευτερολέπτων εξαρτώμενοι κατα περίπτωση απο τον φίλο "γκουρού", το τάδε φόρουμ, τον δάσκαλο, το τάδε περιοδικό κτλ. Αυτή είναι η πιο challenging κατηγορία (εμπορικά) μια που γυρνάει συνεχώς και συντηρεί χαμηλομεσαίες πωλήσεις.

Παρόμοιες κατηγοριοποιήσεις συναντώνται και στους λιανέμπορους μουσικών οργάνων αλλα εδώ ας τονίσουμε κάτι σημαντικό: Το internet "καθαρίζει" την ελληνική αγορά. Μέσα στον τελευταίο χρόνο τρία μαγαζιά του κέντρου έβαλαν λουκέτο. Το ένα μάλιστα, απο τα παλιότερα του χώρου. Αυτό το "ξεσκαρτάρισμα" αφήνει στην λιανική όσους πραγματικά έχουν να προσφέρουν κάτι στον πελάτη. Αλλα ακόμη και οι αγνότερες προθέσεις του πιο καλά ενημερωμένου έμπορου δεν μπορούν να αντισταθμίσουν την απίστευτη καγγουριά των εισαγωγέων οι οποίοι στο 95% ΔΕΝ παρακολουθούν την αγορά με το ίδιο ενδιαφέρον που κάνεις εσύ ή εγώ....

 

[kultura]

Δεν νομίζω ότι η αγορά στηρίζεται από τους band players.

Δηλαδή πολύ περισσότερες Yamaha των 150 ευρώ πωλούνται, παρά gibson των 3 χιλιάδων...

Ένα απλό παράδειγμα, για να εκφράσω την ταπεινή μου γνώμη... ΟΥΓΚ! ;D

(οφ τόπικ: φεύγω κι εγώ από Αθήνα, ποιός ξέρει πόσες σελίδες θα είναι αυτό το θρεντ μόλις γυρίσω... ;D)

 

[NickNT]

Κρίνοντας από την προσωπική μου εμπειρία, η αγορά κινείται περισσότερο από τους bedroom players, κυρίως λόγω της αριθμητικής τους υπεροχής.

Άλλωστε, οι περισσότεροι επαγγελματίες που έχω δουλέψει, έχουν συγκεκριμένες άκρες που βρίσκουν εξοπλισμό, και από την άλλη δεν αγοράζουν διαρκώς ό,τι θεωρούν πως πιθανόν να τους κάνει να ακούγονται καλύτεροι- αποδίδοντας δηλαδή διάφορα ζητήματα ήχου αποκλειστικά στον εξοπλισμό τους...

Βέβαια, υπάρχουν και "καμένοι" pros και semi-pros, αλλά έχω την εντύπωση πως δεν ασχολούνται διαρκώς με το αν το τάδε ή το δείνα είναι καλύτερο (κιθάρα, ενισχυτής, εφέ κτλ). Ίσως είναι πιο κατασταλαγμένοι...

Από την άλλη, αυτή η εντύπωση μου ίσως οφείλεται στο ότι γνωρίζω περισσότερο τα του μπάσσου, όπου οι αγοραστικές επιλογές στη χώρα μας (αλλά και στην Ευρώπη εδώ που τα λέμε) είναι λίγο περιορισμένες σε σχέση με τις ΗΠΑ.

Ή για να το θέσω αλλιώς, ανάμεσα στους γνωστούς μου, οι bedroom players τρώγονται συνέχεια με το θέμα του εξοπλισμού...

Άνευ οιασδήποτε επιφύλαξης, μπορεί να κάνω κάλλιστα λάθος- μιλάω μόνο σε επίπεδο εντυπώσεων!

 

[Alchemist]

Η δική μου απορία είναι αν όντως υπάρχουν τόσοι "πορωμένοι" bedroom players ώστε να δίνουν επαρκή ποσά σε τακτά χρονικά διαστήματα και να συντηρούν ουσιαστικά με αυτό τον τρόπο την αγορά. Κακά τα ψέματα, δεν έχουν όλοι την τρελή οικονομική επιφάνεια ώστε να ξοδεύουν αφειδώς για τη μουσική.

Εκτός κι αν η αγορά συντηρείται από τους αρχάριους που πάνε να πάρουν το πρώτο, άντε δεύτερο όργανό τους. Θα μου έκανε εντύπωση αν συνέβαινε κάτι τέτοιο γιατί πάντα πίστευα ότι η συγκεκριμένη μερίδα πελατών δεν είναι και πολύ κερδοφόρα για τον μαγαζάτορα. Είναι; ???

 

[blue]

Δεν γνωρίζω που στηριζεται η αγορα,εχω αποψη ,αλλα δεν εχει αυτη σημασια.

Με ενδιαφερει ομως ο διαχωρισμος με βαση τις (κιθαριστικες) ικανοτητες του αγοραστικου κοινου,η οποια βλεπω οτι απο πολλους γίνεται συναρτησιακα με το ποιος ειναι επαγγελματικα.Δεν διαφωνω οτι χοντρικα ο μη επαγγελματιας παιζει χειροτερα απο τον επαγγελματια,αλλα υπαρχουν ενα σωρο αντιπαραδειγματα.Ξερω ενα σωρο κουλους που ειναι επαγγελματιες κ αλλον ενα σωρο bedroomers που παιζουν καταπληκτικα.

Επειδη το θεμα ειναι στην αγορα,για να μην βγω οφτοπικ :

Θεωρω τον εαυτο μου καταναλωτη με συνειδηση,οτι παιζω αξιοπρεπως κιθαρα και οτι εχω επαρκεις μουσικες/τεχνικες γνωσεις για να αγορασω μια.Στο μαγαζι που θα παω,θεωρω απαραδεκτο και απορριπτεο σαν λογική, να πεισω τον υπαλληλο οτι ξερω να παιζω ή οτι δεν ειμαι ζώον κοινωνικά.Ειδικα στον υπαλληλο που θα στρωσει κοκκινο χαλι για να υποδεχτει τον αρχικουλο tv star.Στην καταναλωτική μου ζωή (sic) δεν εχω ξανασυναντησει ανταγωνιστικη σχεση πελατη-υπαλληλου σε αλλο τομεα,αλλα προσπαθωντας να δω απο την οπτικη του υπαλληλου,τον καταλαβαινω απολυτα το πως θα του ανεβαινει η πιεση απο φορουμιστες με υφος κ ειδικες γνωσεις harmony central,ειναι ανθρωπινο και κιθαρο-λογικο

Ειναι αυτονοητο επισης,οτι τα ακριβα αυτοκινητα δεν τα εχουν κατα κανονα οι καλοι οδηγοι (επαγγελματιες),ουτε τα ακριβα ρουχα και κοσμηματα τα μοντελα.Τα εχουν αυτοι που εχουν να τα παρουν.

 

[NickNT]

Αναφορικά με αυτό που αναφέρει ο blue και οι υπόλοιποι άνωθι- δηλαδή την αντιμετώπιση από τους μαγαζάτορες:

Θυμάμαι πως είχα συνοδεύσει έναν φίλο μου που ήθελε να αγοράσει μπάσσο στα καταστήματα της Αθήνας. Ο ίδιος δεν είχε αγγίξει ποτέ το όργανο (αλλά πολύ άμεσα απέκτησε οικειότητα!), και ως συνέπεια ήθελε την όποια γνώμη μου.

Θέτοντας εξ'αρχής το χαμηλό budget, αλλά και δεδομένου πως ο φίλος μου δήλωνε εξ'αρχής την άγνοια του, οι υπάλληλοι (πλην δύο περιπτώσεων- ο ένας ήταν στο Νάκα και ο άλλος ένας ιδιοκτήτης φίλος μου) μας αντιμετώπιζαν αρκούντως υπεροπτικά.

Εκπληκτική έλλειψη διάθεσης κτλ κτλ! Τέλος πάντων, για να μη δώσω αρνητική διάσταση στο θέμα κατηγορώντας ανθρώπους που ίσως δε φταίνε, όταν τέλος πάντων διαπίστωσαν πως λίγο πολύ είμαι μπασσίστας,  μου ζήτησαν συγγνώμη! "Δεν φαντάζεσαι τι περνάει κάθε μέρα από εδώ" κτλ κτλ. Δεκτόν, αλλά υποθέτω πως είναι λάθος να κρίνεις "με το μάτι".

Αντίστοιχα, σε πολλές άλλες περιπτώσεις (αμιγώς προσωπικές και ανθρώπων που συνεργάζομαι) ο διαχωρισμός επαγγελματία και μη υπάρχει! Διαφορετική αντιμετώπιση, άλλο επίπεδο συνεννοήσης...

Κατά τη γνώμη μου πάντως, καταλαβαίνω την όποια μικρή επιφύλαξη των υπαλλήλων... πολλοί θέλουν να περάσουν ένα πρωινό παίζοντας για την πλάκα τους με ακριβά όργανα, και κάπου πρέπει να υπάρξει ένα φιλτράρισμα- θεωρητικά πάντα.

Γιατί στην πράξη οφείλεις ως κατάστημα να σεβαστείς όλους τους πελάτες με τον ίδιο ακριβώς τρόπο...

 

[frunobulax]

Δυστυχώς φίλτατε Fruno' δεν έχεις εντελώς δίκιο.

Μα δεν λέω κάτι διαφορετικό (πολύ) απο αυτό που λές...! πιστευω πως οι δύο κατηγορίες (bedroom & band players) κινούν εξ ίσου την αγορά απλά το κάνουν με διαφορετικούς τρόπους....!

Η απάντησή μου επικεντρώθηκε κυριώς στην κακή συμπεριφορά των καταστημάτων που διώχνουν τους πελάτες και οι οποίοι τελικά αγοράζουν μέσω του ίντερνετ... Κακή by default στους bedroom players γιατί είναι "άσχετοι" και κάνουν "ηλίθιες" ερωτήσεις...!!!

Στο πρώτο μου πόστ είχα γράψει πως έχω κακή αντιμετώπιση από όλα ανεξαιρέτως τα μαγαζιά της αθήνας (ως band player αντιμετωπίζομαι υπεροπτικά, γιατί μάλλον μοιάζω με bedroom player...) αλλά μετά θυμήθηκα τουλάχιστον ένα που έχει ΠΑΝΤΑ καλή αντιμετώπιση (σε εμένα) και το διόρθωσα... και εσύ ειδικά silot ξέρεις σε ποιό αναφέρομαι  και αυτό αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα (της αθήνας.)

 

[Alchemist]

Κάτι που μου ήρθε μόλις:

Σας έχει τύχει ποτέ να προσπαθεί ο υπάλληλος να πείσει τον πελάτη ότι ο εξοπλισμός που του παρουσιάζει εκείνη τη στιγμή είναι αυτό που θα απογειώσει τον ήχο και το παίξιμό του;

Πήγα κάποια στιγμή με φίλο (εντελώς άσχετο) σε γνωστό κατάστημα και μου φάνηκε λες και ο υπάλληλος χρησιμοποιούσε τις -ομολογουμένως μεγάλες- παικτικές του ικανότητες για να τον δελεάσει.

Μήπως ήμουν πολύ καχύποπτος; ???

 

[Zeppelin]

Στην επαρχία, η αγορά τροφοδοτείται από τους αρχάριους.

Entry level κιθάρες, κλασικές-ακουστικές-ηλεκτρικές, αναλώσιμα κ τέρμα.

Θα συμφωνήσω με τον frunobulax στην παραπάνω απάντηση του, κ θα συμφωνήσω ακόμα περισσότερο με αυτό που ειπώθηκε πιο πριν: την αγορά κινούν αυτοί που έχουν την δυνατότητα να το κάνουν.

Οι επαγγελματίες μπορούν να αναδείξουν κ ένα χειρότερο όργανο, να ανταποκριθούν σε πιο δύσκολες συνθήκες.

Οι ερασιτέχνες συνήθως ξεχνούν ότι ο ήχος πηγάζει από τα χέρια κ όχι τόσο από τα μηχανήματα.

 

[Earendil]

Βρήκες την ώρα ρε Αντρέα να ανοίξεις thread...και τί thread...

Αν το βρω ξεκλείδωτο από βδομάδα, θα τοποθετηθώ εν εκτάσει. ;D

Εσύ να φύγεις, σε περιμένει το νησί! 8)

Πάντως θέλω απαραιτήτως την άποψή σου όταν επιστρέψεις, δεν θα αφήσω να εκτραχυνθεί το thread...

Τη λέω την αλήθεια μου...το είχα ξεχάσει το thread... :-[

Λοιπόν...Ο Πέτρος (blue) έχει χίλια δίκια που απορρίπτει τη λογική που θέλει τον πελάτη να εξυπηρετείται "αλλιώς" αν εμφανίσει Μαλμστινοειδείς καταβολές ή αν τυγχάνει...επώνυμος (my ass). Από την άλλη πλευρά, και παρόλο που έχω νωπό ένα προσωπικό φιάσκο, οφείλω να υπογραμμίσω κάτι: Όσο κι αν το θέλουμε, δεν είναι πάντα δυνατόν να αντιμετωπιστεί κάθε καρυδιάς καρύδι με τον ίδιο τρόπο από τον υπάλληλο. Υπάρχουν υπάλληλοι "γάτες", που έχουν αποκτήσει την ικανότητα να μπαίνουν στα παπούτσια σου αμέσως, υπάρχουν και οι βαριεστημένοι που θεωρούν προκαταβολικά ότι τους έχεις επισκευτεί για χαλβάδιασμα υπό την αιγίδα τη Αφιλοκερδώς Α.Ε.

Βάλτε στη συνάρτηση πελάτες αγενείς, αρχάριους, τζαμπατζήδες, συνυπολογίστε πως σ'αυτόν τον τόπο η φράση "ναι, το έχω stock" σημαίνει συχνά ότι υπάρχει ένα και μοναδικό π.χ. μεξικάνικο Presicion που αντιμετωπίζεται περίπου σαν να ήταν το Άγιο Δισκοπότηρο, και φυσικά μην αφήσετε απ'έξω μια πολύ βασική παράμετρο:

Δεν είναι καθόλου εύκολο να εξυπηρετείς πελάτες δια ζώσης.

Earendil, ένας player που ξέμεινε στο bedroom αλλά δεν σκοπεύει να γεράσει πριν βρεθεί ξανά σε band.

 

[RayDTutto]

Το θέμα είναι πολυδιάστατο και θα μου επιτρέψετε να προσθέσω τη δική μου διάσταση.

Bedroom players είναι και εκείνοι οι παλαιοί band players οι οποίοι πλέον λόγω εργασιακών και / ή οικογενειακών υποχρεώσεων δεν μπορούν να παίζουν με συγκροτήματα αλλά παρόλαυτα έχουν ικανό διαθέσιμο εισόδημα για να κάνουν το κέφι τους στο σπιτάκι τους. Συνήθως, δε, όταν φεύγει η σκουριά, είναι και αρκετά καλοί παίκτες.

Έτσι λοιπόν εμφανίζονται στα μαγαζιά σαραντάρηδες ευκατάστατοι οι οποίοι έχουν χρήματα να ακουμπήσουν για να πάρουν ό,τι μηχάνημα γουστάρουν. Το τι θα πάρουν τελικά έχει να κάνει με το πόσο τους έχει βαρέσει το Gear Acquisition Syndrome.

 

[bloody_sunday]

οι band players κάνουν πολλές αγορές (και πιο δαπανηρές)

Δεν συμφωνώ απόλυτα με αυτό... πολλές φορές ειδικά οι bedroom players είναι πιο επιρρεπείς στον εθισμό (G.A.S.).

Οι επαγγελματίες στο μεγαλύτερό τους ποσοστό είναι αρκετά συνειδητοποιημένοι για το τι χρειάζονται και τι όχι (ίσως επειδή έχουν μια συνταγή για τον ήχο τους που δουλεύει και τους καλύπτει, είτε είναι με ένα κλασσικό μηχάνημα, είτε με ένα εξωτικό, είτε με ένα απλό κι όξω απ'την πόρτα, πχ. μια Line 6 και μερικά αναγκαία παρεμφερή σε rack). Ως εκ τούτου,είναι σαφώς πιο απίθανο να ενδώσουν στην εκάστοτε μόδα της στιγμής, πχ. στο νέο σούπερ ντούπερ λαμπάτο distortion, στο καταπληκτική καινούργια best seller κιθάρα - συνθ κλπ. Βεβαίως, υπάρχουν και μερικές εξαιρέσεις... παραπέμπω στην ωραία απάντηση του Silot.

YΓ. Εγώ γενικά έχω καλή αντιμετώπιση από ορισμένα μαγαζιά στην Αθήνα (σε ένα μάλιστα άριστη από την πρώτη στιγμή, κάτι που μου έκανε εξαιρετική εντύπωση), αλλά μόλις τώρα με αυτά που γράφετε μου δημιουργήθηκε η απορία: πώς να με κόβουν άραγε; Σαν κρεβατοκαμαροπαίχτη ή σαν συγκροτηματοπαίχτη; God knows...

 

[elavd]

αλλά μόλις τώρα με αυτά που γράφετε μου δημιουργήθηκε η απορία: πώς να με κόβουν άραγε; Σαν κρεβατοκαμαροπαίχτη ή σαν συγκροτηματοπαίχτη; God knows...

Εξαρτάται τι φάτσα έχεις...

Τέτοια;

ή τέτοια;