Πέθανε ο Όζι Όζμπορν σε ηλικία 77 ετών

Ινδαλμα. Ινδαλμα για πιτσιρικια μεν, ινδαλμα δε.

Ειχα ολη την 80ies δισκογραφια σε βινυλια, και το Mr Crowley ειναι απο τα ελαχιστα metal κομματια που παιζω που και που ακομα.

Περι λατρειας και υπερτιμησης των νεκρων του Spiros Papoutsis, διαφωνω καθετα. Οι ανθρωποι οχι μονο δε λατρευουν τους νεκρους αλλα τους ξεχνουν. Ισως αυτοι που εζησαν την ιδια εποχη να εχουν μια τετοια ταση, αλλα οι επομενοι σιγουρα δεν εχουν.

Ολα αυτα τα σελεμπριτιλικια και τα σταριλικια σβηνουν εντελως σε μια- δυο γενιες, και το μονο που μενει ειναι το εργο του καθενος.

Ας πουμε ο Λιστ στην εποχη του ηταν τοπ σελεμπριτι και ινφλουενσερ :ROFLMAO: του πεταγαν οι γκομενες εσωρουχα και τετοια :ROFLMAO: αλλα σημερα αυτο μονο σαν trivia εχει σημασια. Αν παραμενει το ονομα Λιστ γνωστο, αυτο οφειλεται καθαρα στο εργο του.


Συνεπως ο Ozzy δυσκολα θα θεωρηθει στο μελλον κατι σαν το Μοτσαρτ, δεν βρισκεται σε τετοιο επιπεδο το εργο του, ουτε καν κοντα. Θα μεινει ομως στην ιστορια της pop art, ως ο χαρακτηριστικοτερος frontman της σκοτεινης πλευρας του ροκ ηχου, με την ιδια εννοια που θα μεινουν π.χ. η Madonna και ο Michael Jackson ως οι χαρακτηριστικοτερες περσονες της Pop. Αυτο ακριβως ηταν πανω απο ολα ο Ozzy: Μια persona, μια cult φιγουρα, ενα icon των 70ies καταχρησεων και του hard rock τροπου ζωης. Η φωνη του και η παρουσια του ηταν εντελως ξεχωριστα, χωρις να μιλαμε ουτε για ομορφια ουτε για ωραια χροια φωνης, αλλα ηταν ακριβως αυτο που χρειαζοταν η μουσικη του: Ηταν εντονα και ακραια. Σε συνδυασμο με καποια, πολλα, απο τα ωραιοτερα κομματια του ειδους, τον εφεραν στην υψηλη θεση που τον εφεραν.

Αλλα οχι, διπλα στους κλασσικους δεν προκειται να μπει, κανεις απο το pop culture του 20ου αιωνα δεν προκειται.
 
Ινδαλμα. Ινδαλμα για πιτσιρικια μεν, ινδαλμα δε.

Ειχα ολη την 80ies δισκογραφια σε βινυλια, και το Mr Crowley ειναι απο τα ελαχιστα metal κομματια που παιζω που και που ακομα.

Περι λατρειας και υπερτιμησης των νεκρων του Spiros Papoutsis, διαφωνω καθετα. Οι ανθρωποι οχι μονο δε λατρευουν τους νεκρους αλλα τους ξεχνουν. Ισως αυτοι που εζησαν την ιδια εποχη να εχουν μια τετοια ταση, αλλα οι επομενοι σιγουρα δεν εχουν.

Ολα αυτα τα σελεμπριτιλικια και τα σταριλικια σβηνουν εντελως σε μια- δυο γενιες, και το μονο που μενει ειναι το εργο του καθενος.

Ας πουμε ο Λιστ στην εποχη του ηταν τοπ σελεμπριτι και ινφλουενσερ :ROFLMAO: του πεταγαν οι γκομενες εσωρουχα και τετοια :ROFLMAO: αλλα σημερα αυτο μονο σαν trivia εχει σημασια. Αν παραμενει το ονομα Λιστ γνωστο, αυτο οφειλεται καθαρα στο εργο του.


Συνεπως ο Ozzy δυσκολα θα θεωρηθει στο μελλον κατι σαν το Μοτσαρτ, δεν βρισκεται σε τετοιο επιπεδο το εργο του, ουτε καν κοντα. Θα μεινει ομως στην ιστορια της pop art, ως ο χαρακτηριστικοτερος frontman της σκοτεινης πλευρας του ροκ ηχου, με την ιδια εννοια που θα μεινουν π.χ. η Madonna και ο Michael Jackson ως οι χαρακτηριστικοτερες περσονες της Pop. Αυτο ακριβως ηταν πανω απο ολα ο Ozzy: Μια persona, μια cult φιγουρα, ενα icon των 70ies καταχρησεων και του hard rock τροπου ζωης. Η φωνη του και η παρουσια του ηταν εντελως ξεχωριστα, χωρις να μιλαμε ουτε για ομορφια ουτε για ωραια χροια φωνης, αλλα ηταν ακριβως αυτο που χρειαζοταν η μουσικη του: Ηταν εντονα και ακραια. Σε συνδυασμο με καποια, πολλα, απο τα ωραιοτερα κομματια του ειδους, τον εφεραν στην υψηλη θεση που τον εφεραν.

Αλλα οχι, διπλα στους κλασσικους δεν προκειται να μπει, κανεις απο το pop culture του 20ου αιωνα δεν προκειται.
Για τη νεολαία του 22ου αιώνα, που το 90% της μουσικής που θα ακούει , θα ειναι αναμφίβολα, μουσική ΑΙ, το να ακούει μουσική γραμμένη και ηχογραφημένη 2 αιώνες πίσω?.... Picture this. Παιδιά του 22ου αιώνα να ακούν μουσική του 20ού αιώνα, που θα έχουν ενημερωθεί ότι έγινε από αληθινούς μουσικούς, αληθινά παιγμένα όργανα, αληθινά στούντιο κλπ. Όχι δέος σα να ακούμε εμείς για Μότσαρτ , Λιστ, Ραχμάνινοφ, κλπ. Και κάτι περισσότερο. Αγάλματα και μνημεία σε κεντρικές πλατείες θα κάνουν για περσόνεες όπως ο Όζζυ, Ο Μέρκιουρυ, ο Τζάκσος, ο Πρινς κπ. Μέγαρα μουσικής για κονσέρτα ροκ, κι η λίστα δεν έχει τέλος. Παραπάνω κι απ' τους κλασσικούς μουσουργούς μη σας πω.
Επίσης, η ροκ είναι μια πολύ πρόσφατη μουσική, που έχει περίπου 70-80 χρόνια ζωής τώρα που μιλάμε. Σε άλλα 100-150 χρόνια, τίποτα δε θα τη σταματήσει να πάρει θέση ισάξια με την κλασσική μουσική στη συνείδηση των μελλοντικών γενεών.
 
Για τη νεολαία του 22ου αιώνα, που το 90% της μουσικής που θα ακούει , θα ειναι αναμφίβολα, μουσική ΑΙ, το να ακούει μουσική γραμμένη και ηχογραφημένη 2 αιώνες πίσω?.... Picture this. Παιδιά του 22ου αιώνα να ακούν μουσική του 20ού αιώνα, που θα έχουν ενημερωθεί ότι έγινε από αληθινούς μουσικούς, αληθινά παιγμένα όργανα, αληθινά στούντιο κλπ. Όχι δέος σα να ακούμε εμείς για Μότσαρτ , Λιστ, Ραχμάνινοφ, κλπ. Και κάτι περισσότερο. Αγάλματα και μνημεία σε κεντρικές πλατείες θα κάνουν για περσόνεες όπως ο Όζζυ, Ο Μέρκιουρυ, ο Τζάκσος, ο Πρινς κπ. Μέγαρα μουσικής για κονσέρτα ροκ, κι η λίστα δεν έχει τέλος. Παραπάνω κι απ' τους κλασσικούς μουσουργούς μη σας πω.
Επίσης, η ροκ είναι μια πολύ πρόσφατη μουσική, που έχει περίπου 70-80 χρόνια ζωής τώρα που μιλάμε. Σε άλλα 100-150 χρόνια, τίποτα δε θα τη σταματήσει να πάρει θέση ισάξια με την κλασσική μουσική στη συνείδηση των μελλοντικών γενεών.
Χωρις να μπορουμε να προβλεψουμε το μελλον, εδω υπαρχει μια παραβλεψη. Την εποχη του Μοτσαρτ, Λιστ, Ραχμάνινοφ, κλπ δεν ηταν αυτοι οι μονοι που εγραφαν μουσικη. Υπηρχε φυσικα και λαικη μουσικη που δεν χρειαζοταν παλατια, αιθουσες συναυλιων, καθεδρικους ναους κλπ και που ο απλος κοσμος μπορουσε να συμμετεχει. Αυτα τα ειδη σημερα 500-400-300 χρονια μετα δεν τα βλεπουμε με δεος και δεν τα παιζουμε στα bar και τα κλαμπ για να διασκεδασουμε. Διασωζεται , ο,τι διασωζεται, απο niche κοινοτητες σαν μουσειακο ειδος. Και λογικο ειναι, πώς ο ανθρωπος του 2025 να διασκεδασει με την ιδια θεματολογια που διασκεδαζε ο ανθρωπος του 1525;; Η ροκ,ποπ κλπ του σημερα ειναι λαικες μουσικες οποτε νομιζω το μακρυνο μελλον τους επιφυλασει μια αντιστοιχη τυχη.
Αν υπαρχουν καποιοι του σημερα που θα εχουν διαφορετικη τυχη νομιζω πιθανοτερο ειναι να ειναι καποιοι του στιλ Frank Zappa, ισως ενδιαφερει καποιο niche στο μελλον καποιο μικρο κοματι του εργου του, σιγουρα οχι το καθαρα rock n roll, ή Brian Eno κλπ.
Επισης αν το ΑΙ κυριαρχησει, σαφως δεν θα το αντιλαμβανεται ο ανθρωπος σαν κατι κατωτερο. Θα ειναι το στανταρ. Σαφως θα υπαρχουν λουδιτες αλλα η κυριαρχια του ΑΙ θα προκυψει γιατι θα αποδειχθει καλυτερο απο το μη ΑΙ.
 
Θα βλεπετε και θα τους ακουτε μια χαρα.
Οπως βλεπετε και ακουτε τον Λογοθετιδη και τον Κωνστανταρα και τον Dean Martin και τον Liberace και τον Fred Astair και τον Victor Borge και και...
 
Όλοι αυτοί οι θρύλοι είχαν την απόλυτη υποστήριξη του Μουσικού Τύπου της εποχής, των δισκογραφικών εταιρειών, πέσαν σε μια εποχή που όλος ο κόσμος είχε παρθένα αθώα αφτιά, δεν υπήρχε σχεδόν ανταγωνισμός για όσους ήθελαν να κάνουν το διαφορετικό , ήταν ή Αγγλοι ή Αμερικάνοι , και μπορώ να συνεχίσω όσο θέλετε για το πόσο overrated είναι όλο αυτό γύρω από το όνομά τους.
Anyway, είχε κι αυτός την αξία του αναμφισβήτητα, κι άφησε το στίγμα και το λιθαράκι του στη ροκ Ιστορία του 20ού αιώνα. Θα τον θυμούνται πάντα, κι είμαι σίγουρος ότι παρότι θα έχουν περάσει τουλάχιστον 100.000 καλύτερες ροκ μπάντες μέσα στον 21ο αιώνα, που δε θα μάθει κανείς ότι υπήρξαν καν, το 2125, το Metal Hammer θα κάνει αφιερώματα στον ΟΖΖΥ, κι όλοι οι τότε άνθρωποι θα νιώθουν περίπου ό,τι νιώθουμε εμείς όταν μας κάνουν αναφορά για τον Μπαχ ή τον Μότσαρτ. Όλοι αγαπάν να λατρεύουν τους νεκρούς.
Διαφωνώ...οι περισσότερες από αυτές τις μπάντες επειδή εισήγαγαν κάτι εντελώς νέο δέχτηκαν τρομερή επίθεση από τις εφημερίδες της εποχής...επίσης συνέπεσαν και με μια τεράστια προσπάθεια της τότε αγγλικής αστυνομίας να πατάξει τα ναρκωτικά,οπότε παρά πολλοί κυνηγήθηκαν δικαίως ή αδίκως και κάποιοι έκαναν φυλακή...
Εχω ακούσει πάρα πολλές μπάντες ειδικά από τη δεκαετία του 60',μπάντες που ίσως δε θα τους μάθει ποτέ κανείς....είχαν καλά στοιχεία αλλά όλοι αυτοί που έγιναν γνωστοί έγιναν γτ είχαν πολλά περισσοτερα
 
Τι σημασία έχει τι γράφανε οι εφημερίδες όταν ο Οζι έφαγε μια νυχτερίδα... όσο πιο πουριτανικός ήταν ο τύπος τόσο περισσότερο γούσταρε η νεολαία (τα νυν γερόντια του Νοιζ φερειπείν). Η αλήθεια είναι στη μέση, το star system τους προώθησε γιατί άρεσαν στον κόσμο και ενισχυτικά βρήκαν ακόμα μεγαλύτερο ακροατήριο γιατί το star system τους προωθούσε, δεν ήταν τυχαίοι αλλά ούτε και τόσο μεγάλες μουσικαρες. Ο Οζι ήταν καλός τραγουδιστής αλλά πολύ καλύτερος showman και μορφή της ποπ κουλτούρας
 
Ο οζζυ έφαγε τη νυχτερίδα τη δεκαετία του 80' όταν ήδη είχε φύγει από Σάμπαθ με τους οποίους είχε βγάλει ένα κάρο δίσκους και ήταν ήδη πασίγνωστος...το star system,δηλ οι εφημερίδες της εποχής, τους έθαψε όπως έθαψε και τους Ζέπελιν...ο κόσμος τους ανέβασε γτ είχαν 'κατι'....επίσης προσπαθήστε να μην κρίνετε τους καλλιτέχνες με σημερινά κριτήρια....οι συγκεκριμένοι έκαναν αυτά που έκαναν το 70'!!!!!!!
 
Χωρις να μπορουμε να προβλεψουμε το μελλον, εδω υπαρχει μια παραβλεψη. Την εποχη του Μοτσαρτ, Λιστ, Ραχμάνινοφ, κλπ δεν ηταν αυτοι οι μονοι που εγραφαν μουσικη. Υπηρχε φυσικα και λαικη μουσικη που δεν χρειαζοταν παλατια, αιθουσες συναυλιων, καθεδρικους ναους κλπ και που ο απλος κοσμος μπορουσε να συμμετεχει. Αυτα τα ειδη σημερα 500-400-300 χρονια μετα δεν τα βλεπουμε με δεος και δεν τα παιζουμε στα bar και τα κλαμπ για να διασκεδασουμε. Διασωζεται , ο,τι διασωζεται, απο niche κοινοτητες σαν μουσειακο ειδος. Και λογικο ειναι, πώς ο ανθρωπος του 2025 να διασκεδασει με την ιδια θεματολογια που διασκεδαζε ο ανθρωπος του 1525;; Η ροκ,ποπ κλπ του σημερα ειναι λαικες μουσικες οποτε νομιζω το μακρυνο μελλον τους επιφυλασει μια αντιστοιχη τυχη.
Αν υπαρχουν καποιοι του σημερα που θα εχουν διαφορετικη τυχη νομιζω πιθανοτερο ειναι να ειναι καποιοι του στιλ Frank Zappa, ισως ενδιαφερει καποιο niche στο μελλον καποιο μικρο κοματι του εργου του, σιγουρα οχι το καθαρα rock n roll, ή Brian Eno κλπ.
Επισης αν το ΑΙ κυριαρχησει, σαφως δεν θα το αντιλαμβανεται ο ανθρωπος σαν κατι κατωτερο. Θα ειναι το στανταρ. Σαφως θα υπαρχουν λουδιτες αλλα η κυριαρχια του ΑΙ θα προκυψει γιατι θα αποδειχθει καλυτερο απο το μη ΑΙ.

Πολυ σωστα οσα λεει ο tubarao.

Αν ο Ozzy, και ο καθε Ozzy, ειχε εργο αντιστοιχο των κλασσικων, τοτε πολυ απλα δε θα παιζοντουσαν οι συμφωνιες του Μπετοβεν, αλλα θα επαιζαν στη θεση τους το Blizzard of Oz :ROFLMAO:

Δυστυχως αυτες οι μουσικες, σε συμφωνικο πλαισιο δεν ακουγονται με τιποτα. Ειναι frontman σαν τον Ozzy που κανουν αυτες τις μουσικες τοσο δημοφιλεις. Αν ακουσει καποιος συμφωνικη αποδοση κλασσικων ροκ κομματιων, αυτη η συνεχης επαναληψη στον ιδιο τονο του κουπλε και των ριφ, γενικα η δομη του μεσου τραγουδιου, χωρις ιδιαιτερη αναπτυξη του θεματος κλπ, ειναι καταδικαστικη.

Δεν λειτουργει ετσι το ροκ, θελει και τις ροκ φωνες του, και τα ροκ γκαζια του απο τα θηριωδη PA, να εχεις πιει και τιποτα περιεργο, δεν ειναι για την ξενερουα μουσειακη παρακολουθηση :ROFLMAO: θελει να εισαι ΠΟΛΥ μεγαλος μουσικος για να μαγεψεις τον ακροατη οταν στη σειρα που καθεται υπαρχουν 40 ποδια και δωδεκα δοντια :ROFLMAO:
 
Εμένα μου άρεσε που ο Όζι τα έγραφε όλα μόνος του. Έπιανε την κιθάρα του και έγραφε ριφάρες και το μολυβάκι του για να γράφει τους στίχους.
Σπινθηροβόλε γάιδαρε δεν έχω ιδέα ποιοι έγραψαν τα τραγούδια του Οζι που μου αρέσουν αλλά σαν όνομα που ήταν σίγουρα θα είχε την πολυτέλεια να διαλέγει από πολύ υλικό το τι θα μπει στους δίσκους του και την αισθητική του σε αρκετές περιπτώσεις την εγκρίνω
 
Το να περιμένουμε οι επόμενες γεννεές, να μπουν καν στον κόπο να ψάξουν, να αναγνωρίσουν, ή ακόμα και να αναδείξουν τους ήρωες των δικών μας περασμένων νιάτων, είναι ουτοπικό.

Πράξαμε εμείς το αντίστοιχο για τους ήρωες των παππούδων μας; Πιθανόν ούτε καν για εκείνους των γονιών μας...
 
Αν υπολογίσουμε ότι ο παππούς μου γεννήθηκε το 1935 ναι σχεδόν το κάναμε....
 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top