Όλοι αυτοί οι θρύλοι είχαν την απόλυτη υποστήριξη του Μουσικού Τύπου της εποχής, των δισκογραφικών εταιρειών, πέσαν σε μια εποχή που όλος ο κόσμος είχε παρθένα αθώα αφτιά, δεν υπήρχε σχεδόν ανταγωνισμός για όσους ήθελαν να κάνουν το διαφορετικό , ήταν ή Αγγλοι ή Αμερικάνοι , και μπορώ να συνεχίσω όσο θέλετε για το πόσο overrated είναι όλο αυτό γύρω από το όνομά τους.
Anyway, είχε κι αυτός την αξία του αναμφισβήτητα, κι άφησε το στίγμα και το λιθαράκι του στη ροκ Ιστορία του 20ού αιώνα. Θα τον θυμούνται πάντα, κι είμαι σίγουρος ότι παρότι θα έχουν περάσει τουλάχιστον 100.000 καλύτερες ροκ μπάντες μέσα στον 21ο αιώνα, που δε θα μάθει κανείς ότι υπήρξαν καν, το 2125, το Metal Hammer θα κάνει αφιερώματα στον ΟΖΖΥ, κι όλοι οι τότε άνθρωποι θα νιώθουν περίπου ό,τι νιώθουμε εμείς όταν μας κάνουν αναφορά για τον Μπαχ ή τον Μότσαρτ. Όλοι αγαπάν να λατρεύουν τους νεκρούς.