Video Comments

Εμένα δεν μου λένε κάτι, ούτε μου αρέσουν ούτε δεν μου αρέσουν, μου είναι τελείως αδιάφοροι. Γενικά δεν σχολιάζω πράγματα για τα οποία δεν έχω κάτι θετικό να πω, όμως γουστάρω πολύ να βλέπω/ακούω τον Δέλτα να παίζει. Το έχω δει  κι εγώ αυτό το take παλιότερα και, παρότι το original δεν μου λέει κάτι, γουστάρω την εκδοχή του Σπύρου. Και θα μπορούσα να το πω αυτό για οτιδήποτε παίζει. Στο κανάλι του στο youtube έχει και κάτι άλλα δικά του παιξίματα σε ηπειρώτικα τα οποία είναι μαγεία. Είμαι fan, ακόμα κι όταν παίζει Toto..

και γενικά (αν και είναι θέμα για άλλη συζήτηση) προσωπικά ενώ εκτιμώ αφάνταστα τα πληρωμένα πιστόλια που ζούν στα στούντιο και "έχουν" για πλάκα κάθε μουσικό ή καλλιτέχνη που βγάζει εκατομύρια παίζοντας επιτυχίες των τριών ακόρντων,

η καρδιά μου πάει σ αυτόν που βγάζει 3 ή 5 ακόρντα από το κεφάλι του. Αυτό μπαίνει παρενθετικά για τους toto που αναφέρθηκαν.

Και αν το κάνω ακόμα πιό σαφές, μου αρέσουν πχ οι U2 και όχι οι Toto... (έβαλα δυό ονόματα στα δυό άκρα για μένα που γενικά ΔΕΝ πολυακούω καθώς έχω μόνο από έναν δίσκο τους - ενω από άλλους σχεδόν όλη τη δισκογραφία) 

(βέβαια κανιβαλίζουμε το θέμα των vic... αν θέλετε ξεκινάμε άλλη κουβέντα)

10 minutes ago, vagelism said:

φυσικα και δεν εχουμε..αφου εισαι φανατικος .

 

όχι φανατικός δεν είμαι.

μεγάλωσα αρκετά πλέον για να είμαι φανατικός.

Καλώς ή κακώς αυτά άκουγα στα 15 μου, διότι αυτά ήταν τα μεγάλα ονόματα τότε. Και μέχρι το 1975 (μετά ήρθε η real music ) γέμιζαν αρένες παίζοντας roundabout και όχι owner.

Μα δεν πάει ο κόσμος σε χιλιάδες συναυλίες καθημερινά για την πρωτοτυπία*. Ούτε η καν η ακρόαση μουσικής κινείται με αυτό το κριτήριο. Οι περισσότεροι άνθρωποι, ακούν ως επί το πλείστον ξανά και ξανά αυτά που άκουγαν και πριν από 5-45 χρόνια. Ελάχιστο ποσοστό καταλαμβάνει η ακρόαση νέας μουσικής σε κάποιον, ειδικά όταν αυτός αρχίσει να μεγαλώνει.

*ένα μπλουζ live πχ. δεν βρίθει πρωτοτυπίας συνθετικά. Όμως υπάρχει το στοιχείο της αισθητικής, της αισθαντικότητας, της έκπληξης, της ζωντάνιας, του γούστου, της περιπεκτικότητας, του αυτοσαρκασμού, της έντασης και του ήχου. Στο stoner μυσταγωγικό χαρακτήρα παίρνει πχ. η κουρδισμένη ένα τόνο κάτω κιθάρα και ακόμη περισσότερο η κουρδισμένη έναν τόνο κάτω από τον τόνο μπάσα χορδή και ένα powerchord περασμένο από την κατάλληλη παραμόρφωση και παιγμένη στα 100dB. Στην κλασσική μουσική υπάρχει κόσμος που πάει να δει το ίδιο έργο από διαφορετικούς μαέστρους γιατί έχουν διαφορετική προσέγγιση ο καθένας, στο ίδιο έργο.

Eυτυχώς στη μουσική, υπάρχουν στοιχεία πέρα από την πρωτοτυπία, την έκπληξη και την αρτιότητα στο παίξιμο ή στην παραγωγή. Κάθε είδος μουσικής και κάθε ζωντανή εμφάνιση ή κάθε ακρόαση δίσκου, αποτελεί μια μυσταγωγική εμπειρία, αρχικά ατομική, και όταν αυτή συναντιέται και συνωστίζεται με άλλους κοινωνούς αυτής της μυσταγωγίας μεγεθύνεται και φουσκώνει για όσο διαρκεί αυτή η "τελετή". Τείνω κι εγώ πολλές φορές να κρίνω τα πράγματα πολύ "παρωπιδικά" και με αρκετή προκατάληψη, και για το άκουσμά μου και για το τι φαίνεται προς τα έξω ότι ακούω. Το ότι κάποιος δεν αντέχει 2 ώρες ζουρνά και νταούλι πχ. δεν κάνει αυτομάτως αυτούς που, όχι μόνο το αντέχουν, αλλά συμμετέχουν σε όλο αυτό να σκεφτούν "που θα πάει αργότερα αυτή  η μουσική".

Tωρα, το τι θα κάνουν στο μέλλον οι VIC (ή όποιο όνομα) πχ, είναι κάτι που δεν θα με απασχολούσε, ακόμη και οπαδός να ήμουν και είναι κάτι που κατά τη γνώμη μου αφορά στείρα κριτική και υποθετισμό. Κοιτάω τι ακριβώς έχουν κάνει μέχρι τώρα και τι φτιάχνουν τώρα και φυσικά ο καθένας έχει δικαίωμα να κρίνει για αυτά, και όχι για ότι (δεν) θα έχουν κάνει στο μέλλον.

 

39 λεπτά πριν, dimsonic είπε

 

(τώρα για να το κλείσουμε αν από τους yes ξερεις το owner αντι πχ να ξέρεις το heart of the sunrise ή το Siberian Khatru ή το Roundabout ή το America - μια και λέμε για covers δεν έχουμε βάση για συζήτηση)

φυσικα και δεν εχουμε..αφου εισαι φανατικος .