Τι ευγενική και αρχοντική φυσιογνωμία... Είναι από τις (πολύ λίγες) περιπτώσεις που μόνο από μία φωτογραφία (πρώτη φορά βλέπω το πρόσωπο πίσω από το avatar) σκέφτηκα ότι με τον Κώστα θα μπορούσαμε να είμαστε πολύ καλά φιλαράκια αν τύχαινε κάπου, κάποτε να γνωριστούμε. Ας ελεήσει και αναπαύσει ο Δημιουργός την ψυχή του.
Με αφορμή αυτό το δυσάρεστο γεγονός, προτείνω το εξής: Να δημιουργηθεί ένα sticky thread σε ευδιάκριτο σημείο που θα μπορούσε να λέγεται "Εις μνήμην" ή όπως αλλιώς κριθεί καταλληλότερο. Θα είναι αφιερωμένο στη μνήμη των μελών που "έφυγαν", αλλά με την συμμετοχή τους σε αυτό το forum βοήθησαν ώστε να εξελιχθεί και εν τέλει να βελτιωθεί. Μακάρι να έχει όσο το δυνατόν λιγότερο νεαρά μέλη.
Δίχως την παραμικρή αμφιβολία ο Κώστας ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Μέσα σε αυτό το thread θα βρίσκονται τα avatars τους που -για συμβολικούς λόγους- θα είναι πάντα αναμμένη η πράσινη ένδειξη σαν να είναι πάντα συνδεδεμένοι και παρόντες στο forum. Θα μπορούσε να υπάρχει και μία φωτογραφία τους -προφανώς με τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειάς τους- , καθώς και κάποιο σχετικό κείμενο.
Σκεφτείτε και το εξής: H συντριπτική πλειοψηφία των forums σε παγκόσμιο επίπεδο είναι σε νηπιακό στάδιο με ούτε δύο δεκαετίες ζωής. Με αυτό το δεδομένο, ένα τέτοιο "thread" θα αποτελέσει ένα "εικονικό μνημείο" και μία "ιστορική παρακαταθήκη". Φανταστείτε 6-7 δεκαετίες αργότερα ένα καινούριο μέλος να μπορεί να δει τα μέλη εκείνα που στην ουσία διαμόρφωσαν αυτό το forum, καταρχήν με την θετική τους διάθεση και κατόπιν λόγω των γνώσεών των, καθώς και να βρει πιο εύκολα τα γραπτά τους. Το βρίσκω αν μη τι άλλο συγκινητικό.