S9F

Την πανάρχαια και αποτελεσματικότατη τέχνη της υπομονής... ;)

Με πολύ απλά λόγια αν προσέξεις την φωτογραφία θα διαπιστώσεις οτί το κάτω μέρος του μανικιού φτάνει ως το neck-pickup cavity.(το κενό που βρίσκεται ο μαγνήτης.) σε αντίθεση με άλλες όπου το μανίκι δεν φτάνει ως εκεί.Επαναλαμβάνω,με πολύ απλά λόγια... Σίγουρα θέλεις να το χει η Leslie σου...(παλιά το είχαν μόνο οι reissues από το Custom Shop)

Ποιός σου είπε οτί δεν τα κρατάει?

Συμφωνώ.Στην ουσία είναι μία -ας μου επιτραπεί ο όρος- "εφαρμοσμένη βυθομέτρηση" της αγοράς και μία προσπάθεια (όπως και με τις πρώτες Robot) πρόβλεψης των "τάσεων" που θα επικρατήσουν τελικά. Η Gibson ανέκαθεν ήταν πολύ πιο μπροστά από την εποχή της.Τρανό παράδειγμα οι θρυλικές burst του 58-60 που όταν βγήκαν πάτωσαν και αποσύρθηκαν "άρον-άρον",διότι πολύ απλά η αγορά δεν ήταν έτοιμη-ώριμη.Σήμερα βέβαια, πρέπει να πουλήσεις την ψυχή σου στον Σαμαέλ για να πάρεις μία original burst... ;D

Με το συμπάθειο δηλαδή,αλλά όποιος δεν μπορεί να διακρίνει (κυρίως στον ήχο) τις διαφορές μεταξύ μιάς Epiphone και μίας Gibson...μάλλον λάθος χόμπυ διάλεξε. Άρη μετά από 10 σελίδες,νομίζω οτί ήρθε η ώρα να κάνεις την επιλογή σου.Είσαι ήδη μπερδεμένος και νομίζω οτί θα μπερδευτείς ακόμα περισσότερο συνεχίζοντας αυτό το θέμα... Αν και δεν πληροί τις "προδιαγραφές" σου,πάρε αυτή την 68άρα που την πουλάει ο τύπος για...€1800.00 ( :o) Η τιμή είναι ξεφτίλα και η κιθάρα είναι απλά καλύτερη από οποιαδήποτε Gibson USA...

Άρη αφιέρωσε λίγο χρόνο και διάβασε αυτά τα FAQs,θα σε βοηθήσουν πολύ. ;) http://www.lespaulforum.com/finalframes/frameset.htm

Γιατί τρομάζεις τον κόσμο? ;D

Επειδή εκ-φύσεως μία Leslie είναι βαριά κιθάρα,αρχίσανε να δημιουργούν chambers (θαλάμους) μέσα στο σώμα της κιθάρας με αποτέλεσμα τη δραστική μείωση του βάρους της και τα οδυνηρά -κατά τη γνώμη μου- αποτελέσματα στον ήχο... Les Paul Standard-Έμενταλ με άλλα λόγια... ;D

+πολλά... ;) Συνοπτικα: 50s-60s ΧΡΥΣΕΣ. 70s-80s Allou fun park... ::) 90s Η καλύτερη "σύγχρονη" δεκαετία. 00s Μόνο για Custom Shop. Τη δεκαετία που σχεδόν πέρασε,δεν μπόρεσα ποτέ να χωνέψω αυτή τη λογική του chambering...

Xωρίς παρεξήγηση νομίζω οτί δεν ξέρεις τι θέλεις...Ίσως δεν είναι ακόμα ώρα να δώσεις τόσα λεφτά. Ταπεινή συμβουλή:Αφιέρωσε λίγο χρόνο διαβάζοντας ότι μπορείς σχετικά με τις Gibson και μετά πήγαινε να δοκιμάσεις ότι μπορείς να βρεις σε μαγαζιά εδώ. Εξαιρετικά μέρη,όπου μπορείς να μάθεις ΠΟΛΛΑ πράματα,είναι τα δύο καλύτερα forums του κόσμου: www.mylespaul.com www.lespaulforum.com Καλό διάβασμα.

Και πως έβγαζες άκρη μ'αυτούς τους ανθρώπους?(οι 9/10 απλά δεν ξέρουν τι εστί Αγγλικά και ο 1/10 τα μιλάει ας πούμε "όμορφα"... ;D) Μήπως ξέρεις...Japan-έζικα? ;D

Πέρα από το πρακτικό του θέματος,το βάρος παίζει τεράστιο ρόλο και στον ήχο.Οι καλύτερες από τη δικιά μου εμπειρία συνήθως ζυγίζουν από 8.70-9.20 lbs.

Και το γέλιο της αρκούδας θα το ρίξεις οταν αρχίσεις να διαβάζεις τις μεταφράσεις από Ιαπωνικά σε...Jap-lish. ;D

Αυτό ομολογώ οτί δεν το ήξερα.Είχα την εντύπωση οτί απλά είναι θυγατρική της. Μου δίνεις πάντως την ευκαιρία να πω,πως οι καλύτερες κιθάρες (τουλάχιστον για Fender,Gibson) επιλέγονται από την γραμμή παραγωγής και πάνε "σφαίρα" στην Ιαπωνική αγορά(και έπεται η Κινέζικη και η Ρώσσικη)...Ειδικά στις Historic Gibson θα πάθεις την πλάκα της ζωής σου από τα maple tops τους... Πάρε μια γεύση εδώ(αφού σταματήσεις να γελάς μόλις αντικρίσεις την home page που είναι "υπόδειγμα" πρακτικότητας και "εργονομίας"... ;D) http://www.ishibashi.co.jp/cn/ Ψάχνω φόρμουλα πως να συνεννοηθώ μ' αυτούς τους τύπους που δεν γνωρίζουν την τύφλα τους από Αγγλικά και σε πιάνει νευρικό γέλιο όταν επιχειρείς να βγάλεις άκρη μαζί τους... Όσο για το γιέν...μη μου τα θυμίζεις... ;D

Από τη μικρή μου εμπειρία (γύρω στις 100+ Strat δηλαδή...) ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ Γιαπωνέζικη,Μεξικανικη,Χαβανέζικη ή δεν ξέρω και γω τι άλλη δεν ήταν καλύτερη από Αμερικάνικη.(Για Custom Shop ούτε καν το συζητάμε...) Μην με παρεξηγήσετε,κάποιες -και ειδικά οι Γιαπωνέζικες- ήταν πάρα πολύ (τρομακτικά θα έλεγα) καλές για τα λεφτά τους,αλλά ως εκεί.Τα "κεφάλια" της Fender δεν είναι λαλάκες,άμα ήταν η διαφορά των προιόντων τους μόνο στο σετάρισμα θα μετέφεραν όλη την παραγωγή στην Κίνα και end of story. sakisep91 αν το budget σου,σου επιτρέπει να πάρεις Αμερικάνικη μη το πολυσκέφτεσαι πάρε Αμερικάνικη και "μην κοιτάξεις πίσω".

Αν βολεύει μουσικά παίξε προς τιμήν του σχετικά πρόσφατα εκλιπόντος και πολύ μεγάλου Ronnie James Dio αυτό... Black Sabbath - Children of the Sea

Μπορείς και επιτρέπεται να πάιξεις: 1.Jazz 2.Funk 3.Blues Αν σου περάσει έστω σαν ιδέα να παίξεις rock ή metal ή αν τολμήσεις να παίξεις έστω και μία power-chord,η κιθάρα αυτόματα θα περάσει σε self-destruction mode και θα έχεις 10sec να την ξεφορτωθείς και να αρχίσεις να τρέχεις όσο πιο μακριά γίνεται. ;D :P

Επειδή δεν σε βλέπω και τόσο κατασταλαγμένο μιάς που ξεκίνησες από "καρφωτό" blues και κατέληξες σε...metal,μάλλον έναν "all-around" amp -πραγματικά- χρειάζεσαι... Δεν θα σου προτείνω κάποιον,αν θες να κάνεις σωστή δουλειά πάρε την κιθάρα σου και δοκίμασε ότι μπορείς και αγόρασε αυτόν που θα σου αρέσει περισσότερο.

O Γκοτζίλας είναι πολύ πιο ευκολοδήγητος ενώ η GT είναι ουσιαστικά μια F1 που θέλει πολλά κιλά χέρια για να οδηγηθεί στο ίδιο επίπεδο με τον Γκοτζίλα.Αξιοσέβαστος όμως... Είχα την τύχη να την οδηγήσω έστω για λίγο και σε φοβίζει,πόσο μάλλον όταν τολμήσεις να την πας "με τα όσα" :D

Και δείτε τι συμβαίνει όταν τέτοια υπεραυτοκίνητα πέφτουν σε λάθος χέρια...

Επαναλαμβάνω,ένα είναι ΤΟ αυτοκινητο Ακούστε... :o :o :o

Είδα από κοντά μία ίδια(ούτε καν πινακίδες δεν είχε ακόμα) και είναι πανέμορφη.Δυστυχώς όσο όμορφη είναι,άλλο τόσο "για τα μπάζα" είναι από μηχανικά και από αξιοπιστία...Και service μόνο στην Ιταλία.

Είχε δίκιο -εκ του αποτελέσματος- ο Καπετάν Γιάννης όταν είπε οτί η Ελλάδα είναι μόνο για διακοπές και φιλανθρωπίες... Απορώ πάντως πως κάποιοι επιμένουν και δεν συνειδητοποιούν οτί η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της.'Οσοι άξιοι Έλληνες έφυγαν πρόκοψαν.Τα παραδείγματα ατελείωτα...Πάμε σε άλλη συζήτηση όμως,οπότε σταματάω εδώ.

Και να βγάλει δίσκο εδώ μία τρύπα στο νερό θα κάνει...Η Ελληνική αγορά είναι ουσιαστκά ανύπαρκτη για το είδος που παίζει. Φύγε ΤΩΡΑ για Η.Π.Α. και σε μερικά χρόνια θα κυκλοφορείς με Lamborghini (κίτρινη αν θες τη γνώμη μου,στο χρώμα της ζήλιας και του φθόνου ;D ;D) και μιά κουκλάρα στη θέση του συνοδηγού... ;D Και όποτε γουστάρεις θα ρχεσαι εδώ στο Ελλαδιστάν για μπανάκι και διακοπούλες και θα γελάς με τη μιζέρια που "δέρνει" αυτόν τον τόπο... ;) BELIEVE IT!!!

Κατά τη γνώμη μου αυτή που θα σπάσει όλα τα κοντέρ θα είναι η #1 του Jimmy Page. ΕΚΤΟΣ αν βρεθεί η "Beano" του Eric Clapton,η οποία κατά πάσα πιθανότητα βρισκεται στη συλλογή του Dirk Ziff.