akisd28

Απόλυτα λογικό. Υπομονή, κάποια στιγμή αυτή η τεχνολογία θα'ρθει και στα χέρια μας.

Η μουσική σίγουρα φτιάχνεται από μουσικούς. Οι επιστήμονες μας είναι απαραίτητοι για να μας φτιάχνουν τα εργαλεία. Μην τους συγχέουμε με τους ηχολήπτες. Είναι άκαιρο. Όσον αφορά τα άκρα, αν και σίγουρα μου αρέσει η γλύκα του αναλογικού περισσότερο, νομίζω ότι οφείλεται στο στρογγύλεμα που προκαλεί. Όσον αφορά τους ενισχυτές, το compression προέρχεται και από τον τελικό. feather, έχεις να μου προτείνεις κάποιο καλύτερο εργαλείο για ανάλυση από το Wavelab? Θα χαρώ πολύ να μάθω ότι υπάρχει κάτι πιο ακριβές. Ακόμη, δεν είπα ότι οι engineers βγάζουν το ένα κομμάτι πιο δυνατά απ'το άλλο στο ίδιο CD, αν αυτό κατάλαβες. Υπάρχει αυτή η μόδα κάθε καινούρια κυκλοφορία να είναι πιο δυνατή από την προηγούμενη (για το ραδιόφωνο κτλ., τα ξέρετε ήδη)

feather, νομίζω ότι δε χρειάζεται κι άλλο post για να μου πεις τα ίδια πράγματα με το προηγούμενο.

Φυσικά, το ότι το ψηφιακό σύστημα είναι πιστότερο ως προς την αναπαραγωγή του πραγματικού ήχου, καθώς και ως προς την εφαρμογή αλγορίθμων compressor κτλ. (δυστυχώς) δεν το κάνει ωραιότερο στ'αυτιά μας. Maniac, αν ένας colorful επεξεργαστής μας δίνει επιθυμητά artifacts, μάλλον θά'ταν ανούσιο να χρησιμοποιήσουμε τον ουδέτερο - τώρα το budget είναι άλλη υπόθεση... Όπως είπε κι ο analogtreehouse, το ιδανικό είναι να'χουμε και τα 2. Μια και μιλάμε για artifacts, μην ξεχνάμε και πως προήλθε το overdrive στην κιθάρα: ο ενισχυτής του Scotty Moore δεν ήταν "τέλειος" - όσο τον δυνάμωνε, τόσο παραμόρφωνε. Μαθηματικά, ο ενισχυτής αυτός θα ήταν μάλλον κακός: παραμορφώνει και κομπρεσσάρει όταν δυναμώνεις κτλ. Ηχητικά, ευθύνεται για την κατεύθυνση της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων (συμπεριλαμβανομένου εμού... :oops: ) Με τι συγκρίνεται ο ήχος ενός ενισχυτή στο 10?... 8) analogtreehouse, το 2 εις την 64 μας δίνει έναν αριθμό κάπου στα 18.446.744.070.000.000.000 :!: . Συμφωνώ με την άποψή σου για το τυχαίο στον αναλογικό ήχο, αν και ο αριθμός που χρησιμοποίησες θα με έπειθε για το αντίθετο. Τα αυτιά μου με κάνουν να συμφωνώ μαζί σου. :wink: Γεράσιμε, και η Universal Audio (όπου δουλεύει ο ..."πρώην" της NASA :lol: ) έχει πει ότι έχει τους αλγόριθμους για την απόλυτη αναπαραγωγή του αναλογικού ήχου κάποιων μηχανημάτων. Δεν υπάρχει όμως ακόμα, τουλάχιστον στη διάθεση των μουσικών, το DSP με την απαραίτητη ισχύ για να τους υλοποιήσει. Αυτές τις ταχύτητες για την ώρα τις έχει μάλλον μόνο η ...NASA! :mrgreen: Wow!, ο Superfunk κι εγώ ουσιαστικά μιλάμε για το ίδιο πράγμα στο Mastering: οι mastering engineers είναι αναγκασμένοι πλέον κάθε track να το βγάζουν πιο δυνατό απ'το προηγούμενο, αλλιώς η δισκογραφική θα προσλάβει απλά κάποιον άλλον. Απ'τη στιγμή που έχουν εξαντλήσει ήδη τη δυναμική περιοχή του CD (όχι χρησιμοποιώντας την όλη, απλά χρησιμοποιώντας μόνο ένα μέρος της, αγνοώντας το υπόλοιπο) έχουν καταφύγει στους brickwall limiters για να μπορέσουν ν'ανεβάσουν κι άλλο τη στάθμη - ισοπεδώνοντας τα peaks και προκαλώντας πλέον χείριστη αρμονική παραμόρφωση. Αν πάρεις κάποιο CD δεκαετίας '80, π.χ. το Joshua Tree των U2 και το βάλεις να παίξει μετά από κάποιο περσινό/φετινό, π.χ. Anastacia που αναφέρθηκε στο άλλο topic, θα ψάχνεις γιατί σχεδόν δεν ακούγεται και θα δυναμώσεις τον ενισχυτή σου.. Ή αν έχεις βάλει πρώτα τους U2, θα ενοχληθείς από την ένταση του άλλου CD και θα θες να το χαμηλώσεις. Με μια πρόχειρη ανάλυση στο Wavelab, μπορείς να δεις ότι το Bullet the Blue Sky των U2 peak-άρει στα -2 dB κι έχει average loudness -18dB RMS, ενώ το Left Outside Alone της Anastacia peak-άρει στα 0dB κι έχει average loudness -9dB RMS. Το υπόλοιπο το'φαγε ο limiter. Έτσι βλέπεις δύο ακραία παραδείγματα βέβαια. Αν ψάξεις λίγο στο web θα βρεις την πορεία αυτού του trend με πολύ περισσότερη λεπτομέρεια. Ευτυχώς πάντως, καλλιτέχνες σαν τους U2 δεν έχουν παραδοθεί ακόμα... Στο τελευταίο τους η παραγωγή ήταν πάλι αρκετά πιο "πίσω" απ'τα pop στυλ Anastacia. Συγγνώμη για τη φλυαρία, ήθελα απλά να δείξω ότι το "κακό" mastering δεν είναι σαν να πιλοτάρεις μεθυσμένος. Είναι σα να πέφτεις στους δίδυμους πύργους. Ηθελημένο.

Feather, προς τι "επίθεση" και η ειρωνεία και δη χωρίς επιχειρηματολογία? Μέσα σε ένα post μου είπες ότι διαλέγω εξοπλισμό χωρίς να τον δοκιμάζω 8O (χρησιμοποίησα το "Tape Op" απλά ως τεκμηρίωση), έβαλες λόγια στο στόμα μου :? (δεν έιπα ότι το Studer κάνει 200 χιλ. λόγω του tape saturation, είπα ότι μας αρέσει το tape saturation αυτού και όχι κάποιου φτηνού :wink: ) κτλ. Αν πάλι έχω εκλάβει λανθασμένα το χιούμορ σου ως ειρωνεία, σου ζητώ συγγνώμη. :oops: Ο Sony Oxford Dynamics έχει γραφτεί για την ψηφιακή κονσόλα της Sony Oxford R-3, πρόκειται εξ'αρχής για ψηφιακό αλγόριθμο. Πιθανότατα οι εκδόσεις για Pro Tools και Powercore να είναι πλέον βελτιώμενες ή να έχουν γίνει περικοπές. Μήπως θα μπορούσες να αναφερθείς σε συγκεκριμένες πηγές που να τεκμηριώνουν τη μεγαλύτερη πιστότητα του αναλογικού ήχου σε σχέση με τον ψηφιακό; Αντικειμενικές πηγές. Επιχειρήματα. Όχι όπως στο topic για το βινύλιο (άμοιρε boody... :lol: ) Επίσης, μια κι έχεις αδυναμία στα φρούτα και στις πίτες απ'ό,τι φαίνεται, η παρομοίωση ήταν τουλάχιστον ατυχής. Δε μίλησα μόνο για το ποιο μου αρέσει (που στο κάτω-κάτω είπα ότι προτιμώ ως επί το πλείστον το 1176LN), μίλησα για το ποιο κάνει πιο πιστά αυτό που υπόσχεται. Ο compressor εφευρέθηκε για να ελέγχει τις δυναμικές. Προσεγγίζοντάς το ψυχρά, επιστημονικά, δεν πρέπει να κάνει κάτι άλλο. ¶σχετο αν μ'αρέσει που ο 1176LN χρωματίζει τη χροιά (αυτό λέγεται artifact: δεν είναι σχεδιασμένος γι'αυτό :wink: ) ή ότι ο Fairchild 670 στρογγυλεύει τα μπάσα - ήταν σχεδιασμένος για mastering υλικού που θα κατέληγε σε βινύλιο :wink: (που το βρίσκω πιο ξεκούραστο, αλλά μάλλον γιατί τότε δεν σκότωναν τις δυναμικές και τ'αυτιά μας μαζί). Μερικά χρήσιμα links για τον ορισμό του compressor: http://www.rolandus.com/glossary_main.asp http://www.recordingeq.com/glossary/glosae.htm http://www.soundbytes-nw.com/html/sound_glossary_c.html Περιμένω άλλα 39 "πρέπει"... :wink: Η σύγκριση με τους compressors έχει γίνει από εμένα (και όχι μόνο, απλά αναφέρομαι στις δικές μου συγκρίσεις, φυσικά) επανειλλημένως σε tracks κιθάρας (ηλ.+ακ.), μπάσσου, τυμπάνων κτλ., καθώς και σε full mix. Επαναλαμβάνω: δεν είπα ότι μ'αρέσει περισσότερο ο Sony. Καθένας έχει τη χρήση του. Ξέρεις, ο Tom Lord Alge έχει γύρω στους εξήντα διαφορετικούς compressors και διαλέγει ανάλογα με την περίπτωση... Η αναφορά στη NASA έγινε για να δείξει το επιστημονικό κύρος του ανθρώπου που του ανατέθηκε να μεταφράσει τη συμπεριφορά αναλογικών μηχανημάτων σε ψηφιακούς αλγορίθμους. Οποιοσδήποτε μπορεί να καταλάβει πόσο άσχετο και αβάσιμο είναι το αντεπιχείρημά σου. Το ότι έχει κάνει αυτός ο τύπος PhD στο Audio στο CCRMA (Stanford) και διδάσκει εκεί για ψηφιακούς αλγορίθμους EQ/Comp κτλ. δεν είναι καθόλου τυχαίο. Επιφυλάσσομαι να αναφέρω σύντομα συγκεκριμένες πηγές για την άποψη που εξέφρασα για την πιστότητα του ψηφιακού ήχου. Πιστεύω ότι ο καθένας θα ωφεληθεί από κάτι τέτοιο. Αντιστοίχως αναμένω για τον αναλογικό. Πρόχειρα, πάντως, ο οποιοσδήποτε μπορεί να σκεφτεί ότι στον ψηφιακό ήχο "λείπει" το φύσημα, η αρμονική παραμόρφωση, η περιορισμένη δυναμική περιοχή, η φθορά, η μη ακριβής αντιγραφή του μέσου κτλ. Όλες αυτές οι ελλείψεις συντελούν σε μια πιο πιστή προς την πραγματικότητα σύλληψη και αναπαραγωγή του ηχητικού αποτελέσματος, άσχετα αν αυτή δε μας αρέσει. Φυσικά, δε μιλάμε για τους converters της Audigy, έτσι? :mrgreen: Αν μιλάμε για Studer, μιλάμε και για Mytek κτλ. Επειδή αναφέρθηκες και στους παραγωγούς/ηχολήπτες κτλ και στον εξοπλισμό τους, πιστεύω ότι ο κάθε ένας στη θέση τους θα ήθελε να είχε όλα αυτά τα "χρώματα" στην παλέττα του. Κάποιοι δεν αρνούνται μάλιστα ότι τους αρέσει ο χρωματισμός του ήχου, π.χ. εδώ, ο Butch Vig λέει πόσο ωραία χρωματίζει το EQ της Trident-A, μόνο και μόνο με την παρουσία του στην αλυσίδα. Είναι καλό να μπορούμε να ξεχωρίσουμε το τι μας αρέσει απ'το ποιο είναι πιο ρεαλιστικό. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα από τα πρώτα μουσικοτεχνολογικά μαθήματα στο πανεπιστήμιο από το οποίο αποφοίτησα, όπου το θέμα ήταν η διαφορά ψηφιακού/αναλογικού ήχου: Το μοναδικό επιχείρημα υπέρ του αναλογικού ήχου ήταν το ένα και ακλόνητο: "Mας αρέσει!" - συνοδευόμενο από ένα πλατύ χαμόγελο του καθηγητή, που έλιωνε κοιτώντας τη φωτογραφία της Studer... :mrgreen: ΥΓ: Sorry, απ'το άρθρο δε μπόρεσα να συμπεράνω αν ο Vig κι ο Erikson είναι θεοί του sex. ΥΓ2: Αν πας στο www.uaudio.com , θα βρεις πολύ χρήσιμο υλικό πάνω στην αξιοπιστία των προσομοιώσεων της UAD, από ανθρώπους που χρησιμοποιούν τα original hardware. Η σύγκριση UAD-PoCo έχει το πλεονέκτημα του ότι είναι και τα 2 in-the-box κι έτσι δεν υπάρχει D/A-A/D conversion. Επιπροσθέτως, δε θα μπορούσα αυτή τη στιγμή να ανταπεξέλθω στο έξοδο της αγοράς ενός compressor αυτής της κατηγορίας και να κάνω έτσι τη σύγκριση. Τέλος, ο σκοπός της σύγκρισης είναι η διαφορά μεταξύ πιστότητας και χαρακτήρα, που μπορεί να γίνει και με άλλους επεξεργαστές (π.χ. Nomad Factory Blue Tubes Compressors vs Waves C1) - η διαφορά φαίνεται κι απ'τη φιλοσοφία: προσπάθεια προσομοίωσης επεξεργαστή με έντονο χαρακτήρα vs εφεύρεση πιστού στον ορισμό του compressor αλγόριθμου.

Κάτι που έχει παραληφθεί να αναφερθεί είναι ότι δεν προτιμούμε τον αναλογικό ήχο επειδή είναι πιστότερος στον πραγματικό ήχο που παράγει ένας μουσικός, μία μπάντα κτλ. Ο ψηφιακός ήχος προσφέρει πολύ μεγαλύτερη πιστότητα και έχει και πολύ περισσότερες δυνατότητες για αναπαραγωγή μεγαλύτερου εύρους δυναμικών από τον αναλογικό. (Τώρα, το ότι σκοτώνουμε τις δυναμικές με brickwall limiters και maximizers είναι άλλο ζήτημα.) Αυτό που μας αρέσει στον αναλογικό ήχο είναι κάποιες πολύ συγκεκριμένες αδυναμίες που έχει (και ίσως επειδή τις έχουμε μάθει). Μας αρέσει το tape saturation μιας Studer που κάνει καμιά διακοσαριά χιλιάδες ευρώ. Μεταξύ όμως ενός αναλογικού κι ενός ψηφιακού Portastudio ποιο προτιμάμε ηχητικά; Συγκρίνετε ένα compressor plug-in που προσομοιώνει αναλογικό compressor με ένα transparent compressor plug-in. Ποιο κάνει αυτό που "πρέπει" να κάνει ένας compressor? Προσωπικά, έχοντας στη διάθεσή μου τα κατά ευρεία παραδοχή top της κάθε κατηγορίας στη VST πλατφόρμα (UAD, Powercore w/Oxford plugs) έχω κάνει αυτή τη σύγκριση και το αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρο: μπορεί ο 1176LN να έχει πραγματικά μαγικό ήχο (προσθέτει εξαιρετικό punch σε τύμπανα κτλ.), μπορεί ο LA-2A να γλυκαίνει μεταξύ άλλων τα πρίμα (υπέροχος σε ακουστικές), όμως ο Sony Oxford, που είναι εξ'αρχής σχεδιασμένος ως ψηφιακός, κάνει ακριβώς αυτό που λέει: περιορίζει τις δυναμικές χωρίς να αλλοιώνει καθόλου me οποιονδήποτε άλλο τρόπο το σήμα, χωρίς (ευχάριστα ή δυσάρεστα) artifacts. Πάρ'αυτα, ο Νο1 compressor που χρησιμοποιώ είναι ο 1176LN... *Επειδή σίγουρα θα σκεφτεί κάποιος ότι κακώς χρησιμοποιώ τη UAD ως παράδειγμα αναλογικής συμπεριφοράς, αναφέρω ότι σε πρόσφατο blind test στο "Tape Op", 5/5 κορυφαίους ηχολήπτες προτίμησαν τη UAD από τα πρωτότυπα μηχανήματα... Α, και τους αλγόριθμους για τις προσομοιώσεις τους έχει γράψει πρώην ερευνητής της NASA (David Berner).*

Ο Διαμαντόπουλος είχε γίνει Musik Produktiv... :roll: Μια απ'τα ίδια...

Αγαπητέ Γεράσιμε, πήρα το Xaser III της Thermaltake. Απ'όσο γνωρίζω, δεν είναι και το πιο αθόρυβο κουτί που κυκλοφορεί (η Zalman μόλις έβγαλε ένα τελείως αθόρυβο : το ίδιο το κουτί είναι μια τεράστρια ψύκτρα (!), άρα δε χρειάζεται ανεμιτστήρες). Anyway, το Xaser III είναι αρκετά ήσυχο, αν και συνολικά χρησιμοποιώ 10 (!) ανεμιστήρες... 1 για CPU, 7 για στο κουτί και 2 στο τροφοδοτικό (Enermax 460W). Είναι ΠΟΛΥ πιο αθόρυβο απ'το παλιό μου μάρκα-μ'έκαψες κουτί που είχε 2 case-1 PSU-1 CPU fans. Αυτή τη στιγμή που σου γράφω, ο AMD 2600 είναι στους 51,6' C, ενώ στο σύστημά μου υπάρχουν και 3 DSP κάρτες που ανεβάζουν τη θερμοκρασία ενός συστήματος κατά 10 περίπου βαθμούς. Είναι καλό κουτί... ;)

www.drumcityguitarland.com www.jrrshop.com

Πραγματικός θησαυρός το Shareware Music Machine - thanks! :) Τα άλλα τα γνώριζα. Απλά, το πρόβλημα είναι μάλλον βαθύτερο : ο πιτσιρικάς θα ρωτήσει κατ'ευθείαν το γνωστό του για κάνα σπασμένο πού'ναι τσάμπα και θα γ.... και θα δέρνει - να κάνει και τη μόστρα του στους φίλους του! Δε θα κάτσει να ψάξει... Είναι βέβαιο, όμως, ότι αν ψάξει θα βρει καταπληκτικές φθηνές λύσεις. Όπως το Virtos Denoiser... :D :D :D

Wow! Τι πνεύμα! Τον ισοπέδωσες! :? ΥΓ: Καλό είναι να διαβάζουμε όλες τις σελίδες μιας συζήτησης...

Μου άναψε η περιέργεια κι έψαξα τα ΟΕΜ CD μου και βρήκα ότι με την SB Live Platinum που είχα παλιά, συμπεριλαμβανόταν το Cubasis VST, Wavelab Lite και Propellerhead Recycle. Όχι κι άσχημα για μια SoundBlaster το 2000... Απ'την άλλη, η Symantec 'ξηγιέται καλύτερα : οι εκδόσεις που δίνει είναι πλήρεις, αλλά μιλάμε και για πολύ φθηνότερο software. Προφανώς ποντάρουν στις συνδρομές για το Live Update - και πάλι, $30 (αν θυμάμαι καλά) για ένα ολόκληρο χρόνο virus-free δεν είναι πολλά, νομίζω.

Όντως, κι εγώ είχα πάρει με το Gigabyte motherboard τα προαναφερθέντα, μόνο που η συνδρομή για το Live Update περιορίζεται στους 3 μήνες - στο retail είναι 12.

Αν θυμάμαι καλά, αντίστοιχο πρόβλημα μ'αυτή τη λέξη είχε κι ο Παπαδόπουλος στους "Απαράδεκτους"... :roll: :lol: :wink:

Και οι τιμές, νομίζω, είναι άριστες. Η δε υποστήριξη : ο Alexey (η Voxengo στην ουσία) βρίσκεται συνεχώς σε ανοιχτή επικοινωνία με τους χρήστες μέσα από forums.

Ψάχνοντας για ένα καλό Denoiser, βρήκα (κι αγόρασα) το Denoiser της Virtos για 56 ευρώ, τη στιγμή μου το X-Noise της Waves, που το βρίσκω υποδιέστερο του Virtos, είναι διαθέσιμο μόνο ως μέρος του Restoration Bundle, που στοιχίζει 999 ευρώ! Το πακέτο της Virtos που είναι αντίστοιχο του πακέτου της Waves, λέγεται Noise Wizard και κοστίζει περίπου 100 ευρω (!), ενώ προσφέρει περισσότερα εργαλεία. Ξακουστό παράδειγμα "Waves killer" είναι η Voxengo, που προσφέρει πλέον καλύτερα plug-ins σε εξευτελιστικές τιμές. Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως βγάζει το καλύτερο native ΕQ της αγοράς (σου επιτρέπει να ζωγραφίσεις μόνος σου την καμπύλη, που μπορεί να περιέχει 4096 σημεία 8O ...) Τελειώνοντας, μην αγνοούμε και τα freeware. Υπάρχουν πολλά εξαιρετικά plug-ins, βλ. SIR, που διατίθενται δωρεάν και είναι (κάποια από αυτά) εφάμιλλα εμπορεύσιμων.

Προφανώς, αναφέρθηκα σε ένα μέρος του μηνύματός σου, αφ'ενός, και αφ'ετέρου θεωρώ ότι συνέβαλα κυρίως εγώ στο να φύγει off topic η κουβέντα (γι'αυτό και έιπα ότι είμαι πρήξας...) :lol: Θα ήθελα επίσης να ξεκαθαρίσω, αν και φαίνεται ότι το αντιλαμβάνεσαι ήδη, ότι η "κόντρα" είναι για τις απόψεις και όχι λόγω κάποιας εμπάθειας, αφού στο κάτω-κάτω δε σε ξέρω. :wink: Ίσως έχεις δίκιο : τον φωτογράφισα τόσο που και που έλλειψε το όνομα απ'το μήνυμα δεν άλλαξε τίποτα. :oops: Τώρα, για να γίνω λίγο πιο πρακτικός, επειδή πολλοί επισκέπτες γράφουν, δεν αποκτάς κι εσύ ένα username για να ξέρω πότε γράφεις εσύ και πότε κάποιος άλλος; Στο κάτω-κάτω, αυτή είναι η ουσιαστική χρησιμότητα του registration σ'ένα forum. Πιστεύω πως θα ήταν πιο εποικοδομητικό να ασχοληθούμε με το πως θα μπορέσουμε να μειώσουμε την πειρατεία προς όφελός μας. Ίσως μέσα από μια εποικοδομητική συζήτηση να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα-προτάσεις προς τις αντιπροσωπείες software, που σε μεγάλο βαθμό συμβάλλουν στην πειρατεία με τις απαράδεκτες υπηρεσίες που προσφέρουν. Ή, παραπέρα, επειδή η χοντροπετσιά των περισσότερων Ελλήνων αντιπροσώπων έχει φανεί :twisted: , να να απευθυνθούμε κατ'ευθείαν στις εταιρείες. Μην ξεχνάμε κι ότι οι downloadable versions είναι πάντα φθηνότερες και το κέρδος πάει κατ'ευθείαν στον developer. :D

Αγαπητέ... (ουπς!) επισκέπτη, όταν στην ενότητα για τους αντιπροσώπους κατηγόρησα το Λεβαντή, το έκανα με το username μου και δεν έχω κανένα πρόβλημα να δώσω το πλήρες όνομά μου αν χρειαστεί. Εσύ μιλάς για κάποιον με το ονοματεπώνυμό του χωρίς να λες το δικό σου. Το ότι το όνομα του Λεβαντή το ανέφερα άνετα, ενώ για όποιον πειρατή τυχαίνει να γνωρίζω δε λέω όνομα, είναι επειδή τίθεται και θέμα νομικό, που αφορά και όσους "ψωνίζουν" απ'αυτόν. Εσύ θες, ίσως, να εντυπωσιάσεις αναφέροντάς το όνομά του, αλλά ταυτόχρονα κάνεις την πάπια, ως ανώνυμος επισκέπτης. Λοιπόν, επειδή το θέμα έχει ξεφύγει τελείως απ'τον αρχικό σκοπό του, δε νομίζω ότι έχει κάποιο νόημα να συνεχίσουμε έτσι. Οι υπεύθυνοι του forum μπορούν να αποφασίσουν για το θέμα της ανωνυμίας. ΥΓ: Όταν έστειλα e-mail στις TC Electronic, RME, Gibson, Evolution, κατηγορώντας τους αντιπροσώπους τους, το έκανα επώνυμα.

Το θέμα, επίσης, δεν είναι αν τα ανώνυμα posts είναι κόντρα σε μένα... Είναι πρόβλημα γενικά το να είναι ανώνυμα. ΥΓ: Κι εγώ είμαι πρήξας!... :lol:

Το πρόβλημά μου δεν είναι πόσα είναι τα μέλη. Απλά, πρέπει ο καθένας να υποστηρίζει επώνυμα την άποψή του.

Παρεμπιπτόντως, αυτό το forum είναι το μοναδικό που ξέρω να επιτρέπει σε unregistered users να γράφουν.

Ξέρεις, ανώνυμε επισκέπτη, η συντριπτική πλειοψηφία των αγοραστών high end εξοπλισμού το κάνουν για την καύλα τους. Δεν ξέρω κανέναν να κουβαλάει το VHT του για να παίξει session σε σκυλάδικο... Αλλά τον VHT τον πληρώνει, δεν τον κλέβει! Επίσης, σχεδόν όσα studio ξέρω "από μέσα", αγοράζουν μόνο το sequencer για να'ναι καλυμένοι στην εφορία και ξεσκίζονται στα πειρατικά plug-ins. ΥΓ: Την καύλα σου την κάνεις χαλαρά και με το Cubasis, που έχει καμιά 60αριά ευρώ, προσφέρει 48 audio και 64 midi κανάλια κτλ. Ο Springsteen έγραφε σε 8κάναλο! Το "Every breath you take" γράφτηκε σε 24 κανάλια...

Ίσως και αυτό το όνομα-καύλα να κάνει για φοιτητική έκπτωση... Διδακτική-Ψηφιακά Συστήματα... Πάρε στο Groove Factory και ρώτα, είναι πολύ εξυπηρετικός ο τύπος.

Εγώ προσωπικά είμαι φοιτητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών Αθήνας. Απ'όσο ξέρω, πάντως, δικαιούσαι educational discount αν είσαι καθηγητής μουσικής, φοιτητής ηχοληψίας και νομίζω πως ισχύει και για σπουδαστές ωδείων. Πάρε καλύτερα στο Groove Factory, 210-3630202 και ρώτα. Απ'όσο ξέρω, πάντως, φοιτητικές τιμές κάνουν σίγουρα οι : Native Instruments (50%), VirSyn, Steinberg (40%), Magix, Cakewalk, Sibelius, Applied Acoustic Systems (Το Lounge Lizard EP-2 κάνει 250 ευρώ και, αν έρθεις σε επικοινωνία μαζί τους, το παίρνεις απ'το site 100 ως φοιτητής!) Έχε υπ'όψιν σου ότι τα πακέτα είναι τα ίδια - μόνο η τιμή αλλάζει.