myster_maze

Όχι, δεν είναι! Το AVR είναι σταθεροποιητής και πολύ συχνά, σχεδόν πάντα, έχει και power conditioner μέσα. Μπες στο site της Furman και δες τα specs. Εξηγεί ακριβώς τι κάνει το κάθε μηχάνημά της. grorig, Έπρεπε να γράψω, ;D

Μια χαρά προχωράει! :D

Απολύτως! ;D Αφού δεν άνοιξες το power, είσαι εντάξει. Αν δεν ήσουν, θα το είχες καταλάβει ήδη!

Δεν διαφωνώ! :) Αν, όντως, χρειάζεσαι σταθεροποιητή, πάρε σταθεροποιητή! Οι φτηνοί σταθεροποιητές πιο πιθανό να κάνουν ζημιά παρά να σε προστατέψουν.

Κανονικά δεν θα έπρεπε να πάρει τίποτα! ;D Θεωρώ πολύ σπάνια την περίπτωση να χρειάζεται κάποιος σταθεροποιητή. Φίλτρο δικτύου για παράσιτα, δεν το συζητάμε. Τώρα για υπερτάσεις, κεραυνούς, κτλ, τι να πω. Σπάνια έχω ακούσει για ενισχυτή που έπαθε κάτι λόγω δικτύου. Τώρα αν βρίσκεται σε περιοχή που όντως έχει πρόβλημα με το δίκτυο, ναι.

Βέβαια, αυτό δεν είναι ούτε UPS, ούτε σταθεροποιητής!

Και όλοι έχουν τρελαθεί με τις matched τελικές! Δεν είναι τυχαίο που πολλές φορές, ένας ενισχυτής αρχίζει να ακούγεται καλύτερα μετά από ένα μήνα της τοποθέτησης των καινούργιων τελικών! Για να πετύχουμε πάντως balanced σήματα στην έξοδο της PI και matching στο τελικό στάδιο δεν είναι εύκολο. Κατ'αρχάς δεν το γλιτώνουμε με balanced PI & matched τελικές. Μετά από μερικές μέρες καθημερινής χρήσης χάνεται το ματσάρισμα μαζί με τα παραπάνω χρήματα που δώσαμε. Θέλει ξεχωριστό bias για κάθε τελική και ρύθμιση balance στην έξοδο της PI και εννοείται συχνό έλεγχο και ρύθμιση με παλμογράφο. Το πιο βασικό unbalanced part στον ενισχυτή είναι ο εξόδου! Κανένας εξόδου δεν έχει balanced πρωτεύοντα! Και κάτι για το άρθρο, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, η PI δεν είναι η λυχνία που "κουράζεται" περισσότερο! Ξεκινάμε από την ανορθώτρια, μετά οι τελικές και μετά πάμε στην PI. Εκτός, και αν ο ενισχυτής έχει reverb & tremolo.

Όχι δεν χρειάζεται να πάρεις balanced, ειδικά GT με 40€! Μια χαρά θα κάνεις την δουλειά σου και με την JJ. Θα σου πρότεινα, ακόμη καλύτερα TungSol RI ή και Mullard RI για phase inverter.

Καλορίζικο το καινούργιο μεγάφωνο! Βαρύ αλλά αξίζει το κάθε κιλό με το παραπάνω! 8) Καλώς ήρθες στο ΝοιΖ! Παντού υπάρχει το EVM 12L πχ Thomann.

H phase inverter (PI) δεν "τροφοδοτεί" τις τελικές με ρεύμα αλλά με τάση. Το ότι έχουν ρεύμα ανόδου (Ι) 10πλάσιο σημαίνει ότι μπορούν να δώσουν μεγαλύτερη τάση εξόδου (V) στο ίδιο φορτίο ®. V=I*R To πλεονέκτημα εδώ είναι ότι αν θέλουμε μεγαλύτερη τάση εξόδου από την phase inverter ώστε να οδηγήσουμε τις τελικές, θα προτιμήσουμε την 12ΑΤ7 από την 12ΑΧ7. Τώρα αν δώσουμε στις τελικές μεγαλύτερη τάση, από αυτή που απαιτείτε για full power, απλά θα αρχίσουν να κλιπάρουν. Δεν υπάρχει κίνδυνος, δηλαδή, για τις τελικές. Το 10πλάσιο ρεύμα, όμως, θα το τραβήξουν από τον μετασχηματιστή τροφοδοσίας. Αν το "αντέχει" τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Που 10mA παραπάνω δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα "σηκώνει". Αν, όμως, θέλεις να αλλάξεις πολλές τότε αρχίζει να υπάρχει. Ακόμη, πρέπει να λάβεις υπ'όψη και το τροφοδοτικό. Αν υπάρχει ένα φίλτρο-Π με μία αντίσταση 10Κ, τα 10mA θα έχουν πτώση πάνω της 100V. Οπότε να περιμένεις τις τάσεις στην προενίσχυσή σου να πέσουν (= χαμηλότερο headroom). Γενικά από 12ΑΧ7 σε 12ΑΤ7 θέλει προσοχή, το ανάποδο είναι πιο ασφαλές. Tώρα για το transconductance, με απλά λόγια χωρίς πολλές θεωρίες, μεγάλη διαγωγιμότητα gm (transconductance) σημαίνει μικρή εσωτερική αντίσταση r. Όταν μία λυχνία έχει μικρή εσ. αντίσταση, σε ένα κύκλωμα κοινής καθόδου θα έχουμε και μικρή σύνθετη αντίσταση εξόδου (output impedance). Γενικά είναι νόμος ότι για να υπάρχει το τέλειο ταίριασμα μεταξύ δύο σταδίων (από κύκλωμα πχ phase inverter με output stage μέχρι συσκευές πχ κιθάρα-ενισχυτής ή πεταλάκι-ενισχυτής κοκ) θέλουμε όσο το δυνατόν μικρότερη αντίσταση εξόδου και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντίσταση εξόδου. Θα έλεγα, αν ένα κύκλωμα έχει σχεδιαστεί με 12ΑΧ7, ειδικά σε phase inverter, δεν υπάρχει λόγος να βάλεις 12ΑΤ7. Ο κατασκευαστής λογικά έχει προβλέψει τα συν και τα πλην. Αν θέλεις λιγότερο output από το συγκεκριμένο στάδιο καλύτερα να δοκιμάσεις την 5751 που είναι μία 12ΑΧ7/ECC83 με λιγότερο gain.

Το άρθρο που πόσταρες είναι αρκετά καλό και κατατοπιστικό. Ισχύουν αυτά που αναφέρει για την phase inverter και όχι μόνο. Η 12ΑΤ7 είναι καλή επιλογή για την θέση της PI. Καλύτερη από την 12ΑΧ7. Ξαναδιάβασε το άρθρο γιατί μάλλον τα μπέρδεψες λίγο. Δεν είναι καλή πχ για την πρώτη θέση του ενισχυτή. Και όχι πάντα καλή επιλογή αν θέλεις να αλλάξεις πολλές, επειδή "τραβάει" πολύ περισσότερο ρεύμα από την 12ΑΧ7. Θα πρέπει να είσαι σίγουρος αν ο τροφοδοσίας θα αντέξει. Πολλά site και πληροφορίες. Διάβασε τα πάντα, ακόμη και βιβλία(!). Δυστυχώς θα πετύχεις και πολλούς ημιμαθείς που δεν ξέρουν τι λένε αλλά όλα είναι στο πρόγραμμα. Όσο περισσότερο ασχολήσε θα αναγνωρίζεις πιο εύκολα το λάθος και το σωστό. Δυστυχώς δεν έχω να σου προτείνω αντίστοιχα sites. Δύσκολα κρατάω θεωρία στα bookmarks.

Είναι μέχρι να βρεθεί ένας Studio54GR και ακούσουν επιτέλους τα πλήκτρα τους να έχουν φωνή! ;D

;D

Μεγειά, μεγειά! Πολύ όμορφη φαίνεται! Πόσων ετών είναι, δεν μας είπες! Να υποθέσω του '62?!

Κανένας ενισχυτής δεν χρειάζεται biasing και όλοι οι ενισχυτές χρειάζονται biasing, είτε είναι fixed bias ή cathode bias. ;D

Και καλά κάνεις! Κάποτε τις χαρίζανε, αλλά τώρα είναι δυσεύρετες και όσοι τις έχουν ζητάνε όσο να'ναι. :( Όπως με τις ΕΙ. Η πιο φτηνή λυχνία ήταν! Για δες πόσο πουλιούνται σήμερα?

Δεν θα γίνει τίποτα αν βάλεις άλλες EL34. Στις προτείνει αυτές ως καλή επιλογή. Αν διαβάσεις και τις λεπτομέρειες θα δεις ότι δεν είναι άλλες από τις γνωστές SED Winged-C (x-Svetlana). Από τις καλύτερες EL34 που κυκλοφορούν, σήμερα. Μπορείς να βρεις όμως και original SED σε χαμηλότερη τιμή. Αν θες άλλη καλή επιλογή, μπορείς να δοκιμάσεις και τις καινούργιες Mullard reissue EL34. Σε καλύτερη τιμή από τις "σπάνιες" SED και προσωπικά τις συμπαθώ περισσότερο. Τα μεσαία τους (που εκεί είναι η φήμη των SED) είναι πολύ κοντά αλλά την Mullard την θεωρώ και πιο ισορροπημένη στα άκρα. Μην ξεχνάμε ότι και τα δύο μοντέλα είναι κόπιες των original Mullard! ;) Για τις μικρές, αφού δεν σε ενδιαφέρουν οι high gain καταστάσεις θα σου πρότεινα ανεπιφύλακτα TungSol RI, για όλες τις θέσεις.

H χαρτοταινία είναι σίγουρα... τρίχες. Γι'αυτό και ανέφερα το θέμα τύλιγμα. Πηνίο με πηνίο δεν υπάρχει περίπτωση να είναι ίδιο σε πλάτος ό,τι και να κάνεις. Και δεν μιλάμε για διαφορά 0.10mm η οποία είναι μηδαμινή. Άσε που ξεχάσαμε και την απόσταση fiber με fiber! Εκεί και αν υπάρχουν διαφορές. Κάποιες, όμως, εκατοντάδες στροφές πάνω ή κάτω κάνουν την διαφορά αισθητή. Αυτό σημαίνει μερικές στρώσεις πάνω ή κάτω. Εδώ, δεν μπορείς να προσπεράσεις! ;)

Η χαρτοταινία έχει πάχος 0.10mm(!). Δεν τίθεται θέμα αύξησης πλάτους. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να καταλάβεις διαφορά στον ήχο. Τα πηνία με τον παραδοσιακό τρόπο τυλίγονται με το χέρι. Μεγαλύτερη διαφορά πλάτους θα υπάρχει αν τυλιχτεί ένα πηνίο σφιχτά με ένα άλλο πηνίο το οποίο θα τυλιχτεί χαλαρά. Που και εκεί οι ηχητικές διαφορές είναι ελάχιστες. Formvar vs Plain Enamel οι διαφορές είναι καθαρά στο θέμα, χωρητικότητες. Η διαφορά στο μονωτικό "βερνίκι" του σύρματος, έχει και μία διαφορά στο συνολικό πάχος, διάμετρο σύρματος. Οι στρώσεις δηλαδή μεταξύ τους έχουν άλλη απόσταση σε κάθε περίπτωση.

Σύρμα σκέτο αποκλείεται να βρεις. Τα πηνία τυλίγονται ξεχωριστά και μετά ενώνονται μεταξύ τους. Δύσκολο δεν είναι αρκεί να ξέρεις τι κάνεις. Προσοχή μόνο μην κόψεις τις αρχές! Αν κόψεις το τέλος του πηνίου, αφαιρείς μία στροφή στην χειρότερη και κολλάς το καλωδιάκι σου. Αν κόψεις την αρχή κατέστρεψες το πηνίο. Καλώδιο θα χρησιμοποιήσεις αυτό που έχουν οι humbucker. Δηλαδή 4 αγωγοί και πλεντάζ.

Δεν είδα το βιντεάκι που πόσταρε ο rista, αλλά ναι γίνεται. Θέλει λύσιμο όμως ο μαγνήτης μέχρι να φτάσεις σε αυτό το σημείο. Ίσως χρειαστεί να βγουν και τα μπομπινάκια. Μεγάλη προσοχή όμως μην κοπεί κανένα από τα άλλα δύο καλωδιάκια. Ειδικά η αρχή κάποιου πηνίου! Μετά θα θέλει ξανατύλιγμα από την αρχή.

Και ωραίο χρώμα! Το Surf Green έχει γίνει το αγαπημένο μου τον τελευταίο καιρό. Καλή συνέχεια! Περιμένουμε και τις πρώτες φωτό! :D

Δεν νομίζω σήμερα κάποιος σοβαρός winder να τυλίγει το σύρμα κατ'ευθείαν πάνω στα polepieces. Το γνωρίζουν όλοι το πρόβλημα και το λαμβάνουν υπόψη. Λίγο χαρτοταινία πριν το τύλιγμα είναι το στάνταρ στη διαδικασία. Και, όχι μόνο για να μην οξειδωθεί το alnico αλλά μετά το κέρωμα ή το βερνίκωμα, αν κουνηθεί ένα polepiece υπάρχει περίπτωση να κόψει το σύρμα. Οπότε η χαρτοταινία επιβάλλεται. Και, φυσικά, δεν επηρεάζει καθόλου στον ήχο.

Οι "μαγνήτες" όντως παλιώνουν. Αλλά δεν πάει με τις ώρες παιξίματος! Ούτε αν ο κιθαρίστας είναι κάφρος και παίζει metal. Είναι καθαρά θέμα, πού ήταν αποθηκευμένοι και... κατασκευής. Για παράδειγμα, πρέπει να είσαι τυχερός αν πάρεις παλιά Hofner και οι "μαγνήτες" της είναι μια χαρά. Συνήθως, τα τυλίγματα τους με τα χρόνια καταστρέφονται. Κάποιος πολύ σωστά ανέφερε πριν για τη μόνωση των τυλιγμάτων. Εδώ έχουμε αυτή την περίπτωση. Με τα χρόνια, λόγω υγρασίας, ξηρασίας, δεν έχει σημασία σπάει η μόνωση του σύρματος και βραχυκυκλώνει με το διπλανό του. Η κιθάρα πλέον έχει χαμηλό output και ακούς μόνο πρίμα. Ο μαγνήτης θέλει επισκευή, καινούργιο τύλιγμα. Τώρα για το θέμα με τους πόλους και την απομαγνήτιση είναι πολύ δύσκολο να απομαγνητιστεί τελείως και να μην έχεις output. Ειδικά αν ο μαγνήτης βρίσκεται πάνω σε κιθάρα. Τώρα αν η κιθάρα είναι κάποιων ετών και δεν ξέρω και γω τι έχει τραβήξει ή οι "μαγνήτες" έχουν αφαιρεθεί και βρίσκονται σε ένα σακουλάκι χρόνια το οποίο έχει αλλάξει ένα σωρό θέσεις κτλ κτλ ίσως να έχουν απομαγνητιστεί οι πόλοι. Αλλά και πάλι όχι τελείως αλλά κάποια Gauss. Πχ, παρακάτω είναι ένας bridge Tele κάποιων ετών ο οποίος έχει τραβήξει τα πάντα. Ο πρώτος πόλος μετράει πολύ λιγότερα Gauss από τον δεύτερο. Αν μπει αυτός ο μαγνήτης, ως έχει, πάνω σε μία Tele η διαφορά στο output της πρώτης χορδής με της δεύτερης δεν θα είναι τεράστια. Αλλά μία μικρή διαφορά θα υπάρχει. Ημερομηνία λήξης, πάντως, δεν έχουν. Δεν απομαγνητίζονται δηλαδή με τα χρόνια. Θα έλεγα να μην τρελαίνεστε και αρχίζετε από σήμερα να απομακρύνεστε από τα stack και τις οθόνες (δεν υπάρχουν πλέον CRT!) κάποια μέτρα για να προσέξετε τους μαγνήτες σας. Πρέπει να ακουμπήσετε τον μαγνήτη πάνω στον μαγνήτη του μεγαφώνου για να απομαγνητιστεί. Ή να πλησιάσουν (μάλλον ακουμπήσουν με το ζόρι) οι ανάστροφοι πόλοι δύο μαγνητών κοκ Συνέχεια ακουμπάω την κιθάρα μου πάνω στον ενισχυτή ή την αφήνω ακουμπισμένη μπροστά στην καμπίνα με τα μεγάφωνα . Δεν έχουν πάθει τίποτα οι μαγνήτες.

Μεγειά, μεγειά!