Μεγάλη κουβέντα άνοιξες! Σίγουρα η ιδιαιτερότητα τους οφείλεται στο κύκλωμα τους, το θέμα είναι ότι o ήχος tweed δεν είναι ένας, είναι τουλάχιστον τρεις αν όχι παραπάνω. Υπάρχουν αρκετές διαφορές από tweed σε tweed, ανάλογα την εποχή, με διαφορετικό ήχο ο καθένας.
Ένας, όμως, έχει επικρατήσει ως ήχος “tweed” και αυτός προέρχεται από ενισχυτή με cathode biased τελικό στάδιο άρα smooth κομπρεσάρισμα, λιγότερες δυναμικές και όχι μεγάλο headroom, τροφοδοτικό με ανορθώτρια, μικρές χωρητικότες και συνήθως χωρίς choke, η λέξη SAG τα λέει όλα, cathodyne phase inverter, άρα ασύμετρο drive όταν υπεροδηγείται, εδώ πιστεύω οφείλεται σε μεγάλο βαθμό ο “tweed” ήχος αλλά και από το εξ ίσου σημαντικό “low budget” tone stack, ένα απλό treble cut που παρά τα μειονεκτήματα του είναι η αιτία για τον χαρακτηριστικό open sound ήχο των συγκεκριμένων tweed.
Χαραντηριστικός ενισχυτής tweed που περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω είναι ο περιβόητος tweed Deluxe (5Ε3). Ο οποίος έχει άλλο ένα χαρακτηριστικό που δεν βλέπεις εύκολα σε άλλο Fender, δεν έχει ανάδραση, άρα ακόμη λιγότερο headroom, περισσότερες μεσαίες, πιο μαλακό κομπρεσάρισμα και γρήγορο “σπάσιμο”.
Original Fender Tweed λίγο δύσκολο να βρεις ή μάλλον εύκολο, αρκεί να έχεις τα χρήματα. Βγαίνουν και κάποιοι Fender reissue αλλά υπάρχουν τόσοι αξιόλογοι κλώνοι που είναι κρίμα. Οι τιμές ανάλογα την κατασκευή και το μοντέλο ποικίλουν.