Μια καλή ευκαιρία μετά από πολλά χρόνια (περίπου 25) να ξανά αγοράσω βινύλιο! Άν και, εδώ που τα λέμε, δεν είμαι υπέρ της κυκλοφορίας ανέκδοτων κομματιών μετά τον θάνατο του καλλιτέχνη (συνήθως είναι μουσική που ο ίδιος δεν θα την κυκλοφορούσε ποτέ και αρπαχτή από δισκογραφικές, συγγενείς κ.τ.λ....), αλλά εδώ μιλάμε για τον Rory!