Προσωπικά, λατρεύω τους Alnico pro II. Είναι ότι πιο ανοιχτό, καθαρό και διαυγές έχω ακούσει σε Διπλό. Είναι σχεδόν όσο καθαρός είναι κ ένας μονός... Αυτό σου επιτρέπει από εκεί και πέρα να χτίσεις ότι γουστάρεις πάνω στον ήχο σου... Με μπούστερ κλπ. φτάνεις σε όσο γκάζι θές, αλλά παράλληλα έχεις και τα καθαρά σου.. Βασικά αν δεν κάνω λάθος, οι άλνικο πρό του S.D. είναι στην ουσία, waxed seth lovers. Παίζει κι ο Slash με αυτούς.. ;)
http://www.seymourduncan.com/products/electric/humbucker/vintage/aph1_alnico_ii/
http://www.seymourduncan.com/products/electric/humbucker/alnico_ii_pro_s_1/
Κάτι τελευταίο για τον S.D. JB. Σαν χαρακτηριστικό του, έχει την περισσότερη έμφαση στα μεσαία, πράγμα χρήσιμο (για όποιον του αρέσει) για κιθάρες που υστερούν κατά κάποιο τρόπο στα μεσαία.. βλέπε (Fender), ειδικά την εποχή που φτιάχνονταν απο ASH. Προσωπικά, θα τον χαρακτήριζα σαν ένα Texas Special σε Humbucker.. Τώρα το γιατί είναι τόσο διαδεδομένοι, ειδικά σε μια αγορά που ΔΕΝ τους έχει ανάγκη, όπως αυτή των Les Paul-οειδών, είναι φαντάζομαι θέμα
marketing... Σα να λέμε, γιατί είναι τόσο διαδεδομένο το ΠΑΝΑΘΛΙΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ μεγάφωνο Vintage 30 ...??? Κάποιοι έκαναν πολύ καλή δουλειά στο marketing...;)