μερικαί κονδομαλούσαι (εκβιάζοντας την εύνοια του μπανκιού) και άλλαι εκ Παρισίων και περιχώρων, σε χαριτωμένα κυρίως άσματα, με απώτερον σκοπόν την διασκέδασιν των καιρών που προσομοιάζουν τον Βίκτωρα στις μαύρες του, όπως έλεγε (έγραφε) μια ψυχή στην εφηβεία μου (το πρώτον και με χαμουνδιές για να πιάσουμε ως γκάμα και το έτερον)... :)